Η Φυσική δεν είναι μόνο εννοιολογικό περιεχόμενο

Δημοσιεύτηκε από το χρήστη Παναγιώτης Κουμαρας στις 18 Νοέμβριος 2013 στις 20:39 στην κατηγορία Γενικά θέματα

Συνάδελφοι,

με αφορμή την κουβέντα που έχει ξεικινήσει σχετικά με τη Φυσική της Α΄Γυμνασίου καθώς επίσης και για τη χρησιμότητα των πειραμάτων στη διδασκαλία της Φυσικής, θα ήθελα να παραθέσω με τη σειρά μου την άποψή μου για τα θέματα αυτά (και όχι μόνο).

Θα βρείτε τις θέσεις μου στο επισυναπτόμενο κείμενο.

Προσβλέπω σε μια ενδιαφέρουσα και εποικοδομητική συζήτηση για όλους μας.

Φιλικά

Παναγιώτης Κουμαράς

Συνημμένα:

 

Απαντήσεις σε αυτή τη συζήτηση

 

moiΑπάντηση από τον/την Κυριακόπουλος Γιάννης στις 18 Νοέμβριος 2013 στις 21:07

Καλωσορίζω επίσης τον Παναγιώτη Κουμαρά τον οποίο έχω πολλάκις απολαύσει ομιλούντα.

Φυσικά η συζήτηση θα είναι ενδιαφέρουσα.

a5 Απάντηση από τον/την Εμμανουήλ Λαμπράκης στις 18 Νοέμβριος 2013 στις 21:32

Παναγιώτη καλησπέρα

Πολύ σπουδαίο το θέμα που θίγεις. Οι πληροφορίες που μας δίνεις είναι πολύ ενδιαφέρουσες. Οι απόψεις σου νομίζω ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη από τους  “υπεύθυνους” για τη χάραξη της γραμμής στη διδασκαλία των φυσικών επιστημών, εν γένει, στη χώρα μας.

%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%ae Απάντηση από τον/την Διονύσης Μάργαρης στις 18 Νοέμβριος 2013 στις 22:05

Αγαπητέ Παναγιώτη με χαρά σε καλωσορίζω και από εδώ, την πρώτη σου παρέμβαση.

Σε ευχαριστώ για το παραπάνω κείμενο, ένα κείμενο που θα ήταν χρήσιμο να μελετηθεί από όλους μας με τη δέουσα προσοχή!

Και μόνο η ανάγνωση είναι πραγματικά από τη μια απόλαυση και από την άλλη ένα δυνατό ερέθισμα για σοβαρό προβληματισμό.

00 Απάντηση από τον/την Στέργιος Ναστόπουλος στις 18 Νοέμβριος 2013 στις 23:08

Γεια σου, συνάδελφε Παναγιώτη,

Αν κατάλαβα καλά το κείμενό του έχει δύο σκέλη:

1) Αν και κατά πόσον είναι χρήσιμο να συμμετέχουμε  σα χώρα σε διαγωνισμούς σαν τις TIMMS και PISA αφού το δικό μας σύστημα έχει διαφορές ή και κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση με τους στόχους που αξιολογούνται σ’ αυτούς.

2) Με αφορμή μια πειραματική άσκηση, θέτεις ένα νέο πλαίσιο διερευνητικής μάθησης στη νεοεισαχθείσα Φυσική Α’ Γυμνασίου.

Δεν είχα το χρόνο να μελετήσω αρκετά το κείμενο που θεωρώ ότι είναι αξιόλογο, έκανα μιαν ανάγνωση, αλλά θέτει πολλά στοιχεία, που μπαίνουν στην καρδιά του προβλήματος του “τί” και “πώς” στη Εκπαίδευση μας.

Επιφανειακά θα έλεγα τα εξής: Είναι ατυχής η προσπάθειά μας να συμμετέχουμε σε διαγωνισμούς που όντως άλλα αξιολογούν ως προς τις επιδόσεις των παιδιών της χώρας μας. Αυτό δημιουργεί ψευδή εικόνα, που έχει απήχηση όμως και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Θυμάμαι πρόπερσι φιλοξενούσα στο ΕΚΦΕ Ιωαννίνων το Σεμινάριο στους Εκπαιδευτικούς που θα συμμετείχαν στο τοπικό διαγωνισμό PISA και σαν ακροατής το παρακολούθησα. Έθεσα το εξής απλό ερώτημα στη συζήτηση που επακολούθησε και στο περιθώριο του Σεμιναρίου: “Νομίζετε ότι ο Φιλανδός μαθητής της Γ’ Λυκείου θα έλυνε μια άσκηση Φυσικής των Ελληνικών Πανελλαδικών εξετάσεων;” Εγώ πιστεύω πως όχι. Κι όμως η χώρα μας πατώνει πάντα σε αντίθεση με τους Φιλανδούς. Αρα, “ή πάει το βουνό στο Μωάμεθ ή …” εννοώ, ή αλλάζουμε το σύστημα, έτσι ώστε να έχουμε καλύτερες επιδόσεις ή δεν συμμετέχουμε.

Για το δεύτερο ζήτημα, που είναι συνέχεια του πρώτου: Θεωρώ ότι είναι η πρώτη σοβαρή προσπάθεια να μπει η πειραματική διερευνητική μάθηση στη Β’/θμια με τη Φυσική, αν και η διερευνητική μάθηση είναι ευρύτερη, για πειραματική μιλάω. Πειραματική υπάρχει αλλά πόσο και πώς γίνεται; Τα Φύλλα εργασίας που προσφέρονται στην πρώτη αυτή προσέγγιση έχουν μια “συντηρητική” δομή. Δεν είναι και τόσο ανοιχτού τύπου διερευνητική, όπως μάλλον υπαινίσσεσαι, αν κατάλαβα καλά. Υπάρχουν γιαυτό και πρακτικοί λόγοι, όπως ο διατιθέμενος χρόνος. Πάντως, κάθε αρχή και δύσκολη. Και ας γίνει τουλάχιστον η αρχή προτού όμως εκφυλιστεί και βαλτώσει, όπως συνήθως συμβαίνει στα εκπαιδευτικά πράγματα στη χώρα μας.

Θα το μελετήσω το κείμενο περισσότερο επισταμένως και αν χρειαστεί θα επανέλθω.

moiΑπάντηση από τον/την Κυριακόπουλος Γιάννης στις 18 Νοέμβριος 2013 στις 23:13

Πράγματι απολαυστικό κείμενο. Θυμήθηκα πριν χρόνια σε ημερίδα έναν συνάδελφο να λέει ότι τα παιδιά θα δώσουν Εξετάσεις και πρέπει να προετοιμαστούν. Ο Παναγιώτης Κουμαράς  απάντησε περίπου :

-Κάποτε θα πεθάνουμε. Μήπως πρέπει να αρχίσουμε από τώρα την προετοιμασία;

Θα σταθώ σε δύο σημεία. Διαβάζω:

Αν το PISA αξιολογούσε αυτά που εμείς διδάσκουμε στα παιδιά μας, πιθανά να είμαστε πρώτοι.

Προφανώς. Αν θέλω να αποδείξω ότι οι Κρητικοί συνάδελφοι και ιδιαίτερα οι Ρεθεμνιώτες είναι καλύτεροι στην Γεωγραφία θα θέσω ερώτηση στο δίκτυο ποιο χωριό είναι πλησιέστερα στον Φουρφουρά;

Η Νίθαβρη, η Καρέ, ή το Άδελε;

Μπορώ ανετότατα να βγάλω θέματα που θα αποδείξουν την υπεροχήν του Έλληνος και την υστέρησιν των νεαρών Ευρωπαίων.

Ξέρετε, ταλάντωση με στερεό, υπολογισμός ακίνητων σημείων ανάμεσα σε πηγές κ.λ.π.

Μήπως γίνεται κάτι ανάλογο με τους διαγωνισμούς Πίζα;

Πανεπιστημιακός μου περιέγραφε θέμα που δόθηκε σε Ανατολική χώρα σε παιδιά 15 χρονών.

Ένας μικρός περιστρέφεται με την καρέκλα του λόυνα πάρκ (ύψος ακτίνα γωνιακή ταχύτητα γνωστά) και αφήνει κάθε δευτερόλεπτο ένα πετραδάκι. Πόσο απέχει κάθε πετραδάκι από το διπλανό του;

Με τέτοια θέματα ποια τύχη θα είχαν τα παιδιά των εταίρων μας έναντι των παιδιών της εν λόγω χώρας;

Όπως είπε και το λιοντάρι αν τα λιοντάρια έφτιαχναν αγάλματα θα βλέπαμε πολλούς ανθρώπους υπό τα πέλματα λιονταριών.

 

Τώρα το θέμα είναι αν χρειάζονται τέτοια θέματα ή θέματα όπως τα περιγραφέντα στο κείμενο.

Δύσκολο. Τι πάμε να βγάλουμε;

Άτομα με αναπτυγμένη επιστημονική σκέψη;

Πολίτες με βασικές γνώσεις Φυσικής;

Φοιτητές που θα γνωρίζουν και κυκλώματα και οπτική και … και … ;

Όλα τα παραπάνω;

Αν ναι τότε πόσες ώρες θα διδάσκουμε Φυσική και σε ποια έκταση;

Υπάρχει ο χρόνος για εμβάθυνση του τύπου:

-Σχεδιάσατε πείραμα ώστε να …

Προς Θεού μην εκληφθεί ότι επικροτώ την παρούσα κατάσταση ή μια στασιμότητα που με βολεύει διότι δεν είμαι πρόθυμος να αλλάξω βιολί λίγα χρόνια πριν τη σύνταξη.

Όμως το θέμα δεν είναι απλό. Άλλο το να παρεμβληθούν στο μάθημα τέτοιοι προβληματισμοί και άλλο το να σχεδιαστεί ένα μάθημα τέτοιας δομής.

a1 Απάντηση από τον/την Γκενές Δημήτρης στις 19 Νοέμβριος 2013 στις 1:17

Καλησπέρα

1. Πολύ ωραίο κείμενο . Το διάβασα με πολύ προσοχή και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση.

2. Βάζει δύσκολους προβληματισμούς . Οι ημέρες επιμόρφωσης μου είναι μονοψήφιος και αφού πέταξα τα πιστοποιητικά έμαθα ( μαθαίνω μάλλον ) να διδάσκω δια της μεθόδου “σκάσε και κολύμπα”, Είναι φανερό πως δεν είμαι ο καταλληλότερος να συμβάλλω σε αυτόν τον προβληματισμό. Θα τολμήσω όμως μερικές παρατηρήσεις σκόρπιες …πρακτικές…

3. Στην Ελλάδα ( ίσως και αλλού , δεν ξέρω ) η κοινωνία απαιτεί να μην διδάσκονται “περιττά αντικείμενα” δηλαδή όσα “κάποιοι αρμόδιοι” ( π.χ. Διεύθυνση Σπουδών Υπουργείου) καθόρισαν ότι δεν αξιολογούνται.

Ας δούμε για παράδειγμα σελ 10-11 και ερωτήσεις σελ 14 στη Βιολογία της Γ Γυμνασίου (εδώ).. Στο υπόλοιπο βιβλίο δεν θα βρείτε κάποιο θέμα που να συσχετίζεται με αυτήν την εισαγωγή ή να την ανακαλεί. Δεν ξέρω αν θα έπρεπε, αλλά δεν….

Ευτυχώς οι περισσότεροι μαθητές του Γυμνασίου είναι ακόμα σε θέση να ενθουσιάζονται και με αντικείμενα που δεν αξιολογούνται ( π.χ. Scale of the Universe ) … Οι μαθητές του Λυκείου όμως … έχουν πλέον “συγχρονιστεί” … δεν έχουν χρόνο για χάσιμο …

5. Μπορεί να μην είναι δυνατόν να αποφασίσουμε όλοι μαζί σε αυτό που πρέπει να διδαχτεί αλλά νομίζω πως μπορούμε να συμφωνήσουμε

α) ότι το σημερινό Εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να αναδιαρθρωθεί ριζικά και…

β) αλλά αυτό δεν είναι πρόταση  Εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης αλλά πρόταση διάλυσης των Εκπαιδευτικών συστημάτων.

Παρά το γεγονός ότι , σε μεγάλο βαθμό, ενστερνίζομαι τις επιφυλάξεις και τους προβληματισμούς του Γιάννη Κυριακόπουλου…

Ένα ευχαριστώ και από μένα Παναγιώτη Κουμαρά για αυτήν την δυνατή παρέμβασή σου.

Απάντηση από τον/την Ασημίνα Κοντογεωργίου στις 24 Νοέμβριος 2013 στις 15:55

Κύριε Κουμαρά σας ευχαριστούμε για το πολύ ενδιαφέρον κείμενο και την σημαντική συζήτηση που ανοίγετε!

Προφανώς είναι άδικο για τους μαθητές μας να εξετάζονται σε θέματα τη μορφή των οποίων δεν γνωρίζουν με μόνο αποτέλεσμα την απαξίωση του ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα για μια ακόμη φορά. Σε μια εποχή που διαρκώς η εθνική μας αυτοπεποίθηση βουλιάζει, δε νομίζω ότι αυτό χρειαζόμαστε…

Αν το εκπαιδευτικό σύστημα κατευθύνει το μαθητή στη μάθηση μέσω επίλυσης προβλημάτων της καθημερινότητάς του τον βοηθά να δομήση μια πιο ολοκληρωμένη προσωπικότητα με την καλλιεργεια της σκέψη του ως αυριανού πολίτη που θα αντιστέκεται στην άκριτη αποδοχή πληροφοριών με επιστημονικό μανδύα. Για τα θέματα αυτά ο κ. Κουμαράς έχει ανοίξει τη συζήτηση εδώ και πολύ καιρό και μακάρι να είχε ακουστεί περισσότερο στη χώρα μας.

Οι ΦΕ μπορούν πραγματικά να παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο  στη δημιουργία μιας τέτοιας κουλτούρας, από πολύ νωρίς στο σχολείο.

Αυτό που με ενοχλεί όμως, είναι ότι από πολλές πλευρές (κυρίως δημοσιογραφικές) η δομή των θεμάτων του PISA και οι προτεραιότητές του (σε συγκεκριμένους αλφαβητισμούς) εμφανίζεται ως μονόδρομος για την αναμόρφωση του Εκπαιδευτικού μας συστήματος. Αγνοούνται εντελώς άλλοι παράμετροι που εξασφαλίζουν την πολύπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας ενός ανθρώπου π.χ. ανθρωπιστικές επιστήμες (Φυσικός είμαι…).

Μήπως όμως θα πρέπει να αναρωτηθούμε και για το “γιατί” δημιουργήθηκε το PISA με τις συγκεκριμένες απαιτήσεις στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία μας;

Στα εκπαιδευτικά συστήματα που ευθυγραμμίζονται με τη φιλοσοφία του PISA, προτεραιότητα είναι να κάνουν την αυριανή ζωή (και την σημερινή) των παιδιών περισσότερο ποιοτική ή να τα ετοιμάσουν να γίνουν περισσότερο αποδοτικοί εργαζόμενοι;

%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%ae Απάντηση από τον/την Διονύσης Μάργαρης στις 24 Νοέμβριος 2013 στις 17:36

Καλησπέρα Ασημίνα.

Συμφωνώντας να θυμίσω, ότι δεν είναι μόνο η PISA, αλλά παραδίπλα είναι και η Μπολώνια…

Απάντηση από τον/την Ασημίνα Κοντογεωργίου στις 24 Νοέμβριος 2013 στις 23:53

Ακριβώς…

Loading

Subscribe
Ειδοποίηση για
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
Όλα τα σχόλια