Αυτά τα θεμελιώδη ερωτήματα ταλανίζουν την Ελλάδα του 2017. Κανένα πρόβλημα ώς εδώ, ο καθένας τη βρίσκει όπως γουστάρει κι αγαπά. Αλλωστε χειρότερο από το να βλέπεις Survivor είναι το κουνημένο δάχτυλο σε όποιον βλέπει Survivor. Εσύ, που εκείνη την ώρα ακούς «Les indes Galantes» του Rameau, μια σιχαμάρα σε πιάνει με των πληβείων τις απολαύσεις. Οταν όμως την απέχθειά σου την εκφράζεις ως μαντάμ Σουσού, τότε γίνεσαι πιο κιτς κι απ’ ό,τι πολεμάς.
Από αυτό το σημείο, όμως, μέχρι τον τηλεοπτικό ταλιμπανισμό ο δρόμος είναι μακρύς. Μακρύς και πικραμένος. Γιατί εδώ υπάρχουν άνθρωποι που, αντί να παρακολουθούν χαλαρά ένα τηλεοπτικό.. προϊόν, πωρώνονται, στάζουν χολή, βρίζουν και καταριούνται. Και λογικά, κάποιοι απ’ αυτούς είναι τα ίδια άτομα που νηστεύουν το λάδι και προσκυνούν τον Επιτάφιο. Ψόφος, καρκίνος κι αγάπη ολούθε.
Βέβαια, τα ίδια συνέβαιναν και παλιά. Τα πρώτα ριάλιτι καθήλωναν τηλεθεατές και ερήμωναν πόλεις. Η διαφορά έγκειται στη νοσηρότητα. Που υπήρχε, αλλά δεν εκφραζόταν. Και κάτι η κρίση, κάτι η απόγνωση, κάτι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, βγήκε στον αφρό όλη η σκατίλα που κρύβουμε μέσα μας.
Και καλά εμείς. Εμείς λουζόμαστε την κοινωνία που φτιάξαμε. Τα παιδιά είναι το πρόβλημα. Αυτά τα παραζαλισμένα πλασματάκια, πιστά μας ακολουθούν στο μονοπάτι που πάει ντουγρού στην κατηφόρα τη μεγάλη.
Ετσι τα μάθαμε. Να ζουν εκποιώντας ό,τι σπουδαίο και μεγάλο δεν διδάχτηκαν ποτέ. Κι αυτός ο τρόπος ζωής θεωρείται όχι μόνο φυσιολογικός αλλά και ο απολύτως ενδεδειγμένο.
Οσο για την Παιδεία, τι να σου κάνει ο δάσκαλος που πρέπει να ξεμπλέξει το κουβάρι μιας ακατάληπτης διδακτέας ύλης; Γιατί εδώ δεν συζητάμε να τους μάθει και πέντε πράγματα παραπάνω. Δεν προφταίνει ο άνθρωπος, η ώρα αναλώνεται στο περιττό και αποβάλλει ως ξένο σώμα το απαραίτητο. Μέχρι που το περιττό γίνεται απαραίτητο. Κι έτσι, στην καλύτερη περίπτωση, καταντά ένας γραφικός Δον Κιχώτης που ξιφουλκεί με ανεμόμυλους. Εύκολους. Γρήγορους. Μιας χρήσεως. Αρα και ελκυστικούς.
Ο Σπαλιάρας είναι υπαρκτό πρόσωπο ή ρόλος;
Οι ξανθιές πώς διαχειρίζονται τη ρίζα στο ριάλιτι;
Ο άλλος με τους κοιλιακούς βγαίνει και σε παστέλ χρώματα;
Αυτά είναι εφόδια. Αυτό είναι το κιβώτιο ταχυτήτων που θα μαρσάρει το όχημα. Πιο κάτω. Και πιο κάτω. Και πιο κάτω. Κι έτσι και δεν έχεις πιάσει πάτο – μην ανησυχείς. Ολο και κάποιος θα σου δώσει το ύστατο λάκτισμα.
Και τότε το παιδί, το ευαίσθητο παιδί της εφηβείας, θα μπορεί ανεμπόδιστα να πληκτρολογεί ξεράσματα όπως εμείς. Και ποιος ξέρει; Αν τελικά τον πιάσει τον πολυπόθητο πάτο, τότε ο «δικός του» ίσως κερδίσει το έπαθλο. Για να ξεχαστεί μετά, για να χαθεί μετά σε έναν κόσμο που συρρικνώνεται. Εναν κόσμο που γίνεται όλο και πιο μικρός και ρίχνει στα τσακίδια εκείνον τον «Μέγα» του ποιητή.
ΥΓ: Φοβάμαι.
– το κείμενο της Ελενας Ακρίτα δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ (01/4/2017)
Θα μπορούσαμε να τοποθετηθούμε στο "γιατί είναι άθλιο θέαμα".
Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε γι "κακές προθέσεις" πολύ εύκολα.
Ίσως αργότερα.
Το θέαμα είναι κακού γούστου. Απορώ πως έχει την ακροαματικότητα που λένε πως έχει.
Ο Κάτων θεωρούσε ξεπεσμό το ότι οι μάγειροι κατέστησαν προσωπικότητες στην Ρώμη , ενώ ήσαν οι έσχατοι των δούλων.
Σήμερα βλέπουμε εκπομπές με διαγωνισμούς μαγειρικής.
Ο πολιτισμένος εκτιμά το "πλαστό" θέαμα (λ.χ. θέατρο). Οι Ρωμαίοι αγαπούσαν τις θηριομαχίες, τις "ναυμαχίες" και τους αγώνες των μονομάχων. Οι κωμωδίες τους χοντροειδείς (Πλαύτος vs Αριστοφάνη!!!).
Οι μονομάχοι αγωνίζονταν για τη ζωή τους μπροστά σε πλαδαρούς θεατές που ουδόλως κινδύνευαν.
Οι "μονομάχοι" του σαρβάιβορ αγωνίζονται για μια μερίδα φαγητού και τους βλέπουν τηλεθεατές τρώγοντες πίτσες και πατατάκια.
Θα μπορούσαμε να συγχωρήσουμε την κακοήθεια αν μας το επέτρεπε κάποιο καλό γούστο. Όμως τα παίγνια είναι κακόγουστα, πανομοιότυπα και βαρετά. Την ώρα που απορείς "ποιος…. κακόγουστος τα σχεδίασε;" βλέπεις να έχουν "ακροαματικότητα".
Κακογουστιά;
Κακεντρέχεια;
Ο καθρέφτης είναι κακός ή η φάτσα μας;
Θα μπορούσαμε να τοποθετηθούμε στο "γιατί είναι άθλιο θέαμα".
Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για "κακές προθέσεις" πολύ εύκολα.
Ίσως αργότερα.
Το θέαμα είναι κακού γούστου. Απορώ πως έχει την ακροαματικότητα που λένε πως έχει.
Ο Κάτων θεωρούσε ξεπεσμό το ότι οι μάγειροι κατέστησαν προσωπικότητες στην Ρώμη , ενώ ήσαν οι έσχατοι των δούλων.
Σήμερα βλέπουμε εκπομπές με διαγωνισμούς μαγειρικής.
Ο πολιτισμένος εκτιμά το "πλαστό" θέαμα (λ.χ. θέατρο). Οι Ρωμαίοι αγαπούσαν τις θηριομαχίες, τις "ναυμαχίες" και τους αγώνες των μονομάχων. Οι κωμωδίες τους χοντροειδείς (Πλαύτος vs Αριστοφάνη!!!).
Οι μονομάχοι αγωνίζονταν για τη ζωή τους μπροστά σε πλαδαρούς θεατές που ουδόλως κινδύνευαν.
Οι "μονομάχοι" του σαρβάιβορ αγωνίζονται για μια μερίδα φαγητού και τους βλέπουν τηλεθεατές τρώγοντες πίτσες και πατατάκια.
Θα μπορούσαμε να συγχωρήσουμε την κακοήθεια αν μας το επέτρεπε κάποιο καλό γούστο. Όμως τα παίγνια είναι κακόγουστα, πανομοιότυπα και βαρετά. Την ώρα που απορείς "ποιος…. κακόγουστος τα σχεδίασε;" βλέπεις να έχουν "ακροαματικότητα".
Κακογουστιά;
Κακεντρέχεια;
Ο καθρέφτης είναι κακός ή η φάτσα μας;
Καλησπέρα Γιάννη.
"Ο καθρέφτης είναι κακός ή η φάτσα μας;"
Δεν ξέρω, αλλά διαβάζοντας προχθές την παρέμβαση της ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης για παρέμβαση στους μαθητές τους, φοβήθηκα ότι η διάβρωση έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις.
Δεν ξέρω πόσο και αν κάνει ζημιά, κυρίως στα νέα παιδιά, αφού δυο τρεις φορές που έτυχε να δω σκηνές, με ενόχλησαν και άλλαξα αμέσως κανάλι…
Ο καθρέφτης μας είναι οι φίλοι μας στο φβ
Εγώ το είδα όμως. Ήμουν σε σπίτι που το έβλεπαν. Είχαν αγωνία μάλιστα και έβλεπαν και τις διαφημίσεις μην τυχόν χάσουν κάποια σκηνή.
Δεν χρειάζομαι δεύτερο επεισόδιο για να καταλάβω "τι ψάρια πιάνει".
Πάντως κάθε βράδυ την ώρα του Survivor το δίκτυο έχει μηδενική κινητικότητα …μάλλον τυχαίο!!
Έχω αφιερώσει πολλές ώρες να μιλάω για το θέμα αυτό με τη κόρη μου … ( 12 χρονών ) ( και η γυνάικα μου ίσως περισσότερες )
Το μόνο που καταφέραμε ήταν να αντιδράσει : " Όχι άλλο κύρηγμα " …
Δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή να της το απαγορεύσουμε … ούτε πρόκειται … Θα επιμείνουμε δια του … "κηρύγματος"
Αν και η γυναίκα μου μονολογεί ότι αποτύχαμε ως γονείς
Εγώ ασχολούμαι με φυσική με κάτι τεράστια ακουστικά που απομονώνουν …
Υ.Γ.
Ήρθε προχθές με ένα συμμαθητή της και ήρθαν για λίγο στο γραφείο μου…. Λεέι η κόρη μου : Ξέρεις Γιώργο ο πατέρας μου συνεχώς διαβάζει … φυσική μαθηματικά ε και άλλα …" και η ερώτηση του Γιώργου "Εξωγήινος είναι ; "
Καλησπέρα Δημήτρη ..Και μόλις έβαλε Διαφημίσεις που κρατάνε ένα τέταρτο είπες δεν γράφω και τρείς αράδες στο δίκτυο, ώσπου να τελειώσουν οι διαφημίσεις !!!
Κάνεις λάθος Γιάννη … Δεν έχω παρακολουθήσει ποτέ … ούτε δευτερόλεπτο.
Ίσως αυτό να φταίει που δεν μπορώ να πείσω τη κόρη μου … Ίσως δεν πρέπει να διαβάζω μόνο τις κριτικές … αλλά δεν βλέπω τηλεόραση παρά μόνο αν διαλέξω κάτι από το πρόγραμμα …
Και μάλλον ξέρεις με τι ασχολούμαι δώ και μια ώρα … αναρτήθηκε κάπου ένα διαγώνισμα κλασικής φυσικής. Και ασχολούμαι με φθίνουσες.
Συμφωνώ Δημήτρη αλλά ύστερα απο πολύ ώρα εμφανίστηκε άνθρωπος στο δίκτυο και αυτό έτυχε να συμβεί την ώρα των διαφημίσεων!!
Γιάννη, μήπως θέλεις να σου μεταφέρω τι λέει αυτή τη στιγμή ο Σπρίτζης στην ΕΡΤ1 για τους δρόμους;
Όποιος δεν γράφει στο δίκτυο, δεν σημαίνει ότι παρακολουθεί Survivor…
Γιάννη δεν νομίζω πως περιμένεις ή ότι χρειάζεται κάποια απάντηση …
προσωπικά με ενοχλεί και
το γεγονός (αν, βέβαια, είναι αλήθεια)
να παίρνει, ή να έπαιρνε, κάποια με ειδικό νόμο (!)
σύνταξη άγαμης θυγατέρας,
ούσα παντρεμένη…
Δεν θεωρώ μεμπτό να βλέπει κανείς τηλεόραση ..το άλλο που γράφει ο Βαγγέλης με ενοχλεί για κάτι άγαμες θυγατέρες !!
Γεια σου Βαγγέλη.
Ομολογώ πως δεν κατάλαβα …
τον υπαινιγμό σου …