by 
Η Τουρκία θα σταματήσει τη διδασκαλία της εξέλιξης στα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
οι μαθητές είναι πολύ νέοι για να καταλάβουν αυτό το «αμφιλεγόμενο» θέμα .
Η Εξέλιξη δεν θα διδάσκεται πλέον στα τουρκικά δευτεροβάθμια σχολεία αφού χαρακτηρίστηκε από την κυβέρνηση ως «αμφιλεγόμενο θέμα».
Ο Πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan ενέκρινε προσωπικά την αλλαγή, η οποία θα αποτελέσει μέρος ενός νέου εθνικού προγράμματος σπουδών που θα δημοσιευθεί αργότερα αυτό το μήνα.
Ο επικεφαλής του συμβουλίου του προγράμματος σπουδών του υπουργείου Παιδείας, Alpaslan Durmuş, δήλωσε ότι ένα τμήμα για το Δαρβινισμό θα τεθεί εκτός Βιολογίας από το 2019.
«Έχουμε αποκλείσει αμφιλεγόμενα θέματα για μαθητές σε μια εποχή που δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν ακόμη το επιστημονικό υπόβαθρο των θεμάτων», δήλωσε σε σεμινάριο στην Άγκυρα.
«Καθώς οι 15χρονοι μαθητές της ένατης τάξης δεν έχουν τις γνωσιακές προϋποθέσεις για να συζητήσουν την ενότητα «Προέλευση Ζωής και Εξέλιξη» στις τάξεις Βιολογίας, αυτή η ενότητα θα καθυστερήσει.
Ο κ. Durmuş δήλωσε ότι οι μαθητές θα εξακολουθούν στα Δημοτικά Σχολεία να έχουν μια «εξελικτική οπτική» στη Βιολογία.
Με βάση τον ισχυρισμό ότι το πρόγραμμα των βιολογικών σπουδών ήταν «απλοποιητικό», δήλωσε ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να εκπαιδεύσει τα παιδιά σύμφωνα με τις «τοπικές και εθνικές αξίες».
Ακαδημαϊκοί από τα πιο γνωστά Τουρκικά Πανεπιστήμια επέκριναν αυτές τις προθέσεις, επισημαίνοντας ότι η μόνη άλλη χώρα που απέκλεισε την εξελικτική θεωρία από τα σχολεία ήταν η Σαουδική Αραβία.
Η παράλειψη της εξελικτικής θεωρίας προτάθηκε τον Ιανουάριο, όταν η τουρκική κυβέρνηση ανακοίνωσε τα νέα προγράμματα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Το υπουργείο Παιδείας δήλωσε ότι πρόκειται για προσχέδιο που θα συζητηθεί και η κριτική θα ληφθεί υπόψη πριν από τη δημοσίευση της τελικής απόφασης, για το ενδεχόμενο να αντικατασταθεί η δαρβίνεια θεωρία από κεφαλαίο με τίτλο «Ζώντα Όντα και Περιβάλλον».
Άλλες αλλαγές περιελάμβαναν μείωση του αριθμού των οικιακών εργασιών και παροχή περισσότερου χρόνου για τα παιδιά να παίζουν και η ζωή του θρησκευόμενου ιδρυτή της Τουρκίας Mustafa Kemal Atatürk να μην δίνεται λιγότερη προσοχή.
Ο Mustafa Akyol, ανώτερος υπάλληλος στο πρόγραμμα Freedom στο Wellesley College, δήλωσε ότι η αλλαγή φαίνεται να προκύπτει από τις συμβουλές που έδωσε η Egitim Bir-Sen, μια συντηρητική ένωση εκπαίδευσης.
Στη στήλη του στην Al Monitor , ανέφερε ότι οι αντιρρήσεις σχετικά με τη θεωρία της εξέλιξης χρονολογούνται από την ύστερη Οθωμανική Αυτοκρατορία και επανεμφανίστηκαν επανειλημμένα υπό την κυριαρχία του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Erdogan.
«Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, οι θρησκευτικοί συντηρητικοί είχαν το πάνω χέρι στην Τουρκία και οι αντιρρήσεις τους για τη θεωρία της εξέλιξης είναι καλά εδραιωμένες», γράφει ο Akyol.
«Πολλοί από αυτούς θεωρούν τη δαρβίνεια θεωρία ως διαβρωτική για τη θρησκευτική πίστη και θέλουν να «προστατεύσουν» τις νέες γενιές από τέτοιες «βλαβερές ιδέες»”.
Για το θέμα έμαθα από τον “τοίχο” του Βασίλη (Γαργανουράκη), όπου κοινοποίησε σχετικό άρθρο του The Independent.
Το μετέφρασε το Google και το έστρωσα ώστε να καταστεί αναγνώσιμο.
αντί
Άλλες αλλαγές περιελάμβαναν μείωση του αριθμού των οικιακών εργασιών και παροχή περισσότερου χρόνου για τα παιδιά να παίζουν και η ζωή του θρησκευόμενου ιδρυτή της Τουρκίας Mustafa Kemal Atatürk να μην δίνεται λιγότερη προσοχή.
Προφανώς πρέπει να διαβαστεί αλλιώς:
Άλλες αλλαγές περιελάμβαναν μείωση του αριθμού των οικιακών εργασιών και παροχή περισσότερου χρόνου για τα παιδιά να παίζουν
και να μην δίνεται έμφαση στη ζωή του μη θρησκευόμενου ιδρυτή της Τουρκίας Mustafa Kemal Atatürk.
Οι αλλαγές που αντίκεινται στον ορθολογισμό, συνδυάζονται με “αντισταθμιστικά μέτρα”:
αναζητούνται οι γνωσιακές προϋποθέσεις για να συζητηθούν "αμφιλεγόμενα θέματα",
η μείωση του αριθμού των οικιακών εργασιών,
η παροχή περισσότερου χρόνου στα παιδιά για να παίζουν.
παιδαγωγικής προέλευσης επιχειρήματα
Στην ιστορία κάθε χώρας ή πολιτισμού γενικότερα υπάρχει και το φαινόμενο "ένα βήμα μπρος δύο βήματα πίσω". Στη Τουρκία αλλά και στη χώρα μας δυστυχώς, βρισκόμαστε στην περίοδο των βημάτων προς τα πίσω.
Καλημέρα παιδιά.
Να ρωτήσω κάτι. Οι μαθητές της 9ης τάξης (κάτι σαν Α' Λυκείου;) δεν την διδάσκονται. Σε επόμενη τάξη διδάσκονται Εξέλιξη;
Το άλλο με τον Μουσταφά Κεμάλ είναι χοντρύτερο. Βέβαια κάτι τέτοια είχαμε δει και εδώ.
Διαβάστε Σαραντάκο:
Τώρα που το βιβλίο αποσύρθηκε, μπορώ επιτέλους να του κάνω κριτική. Η κριτική μου δεν θα αφορά τον περίφημο συνωστισμό στο λιμάνι της Σμύρνης, που δεν με ενόχλησε και τόσο άλλωστε· το βιβλίο απευθυνόταν σε εντεκάχρονα παιδιά, κι η κόρη μου ανάμεσα, και όσο λιγότερες σφαγές τόσο καλύτερο. Πολύ περισσότερο μ’ ενόχλησαν άλλα, όπως το ανακάτωμα της χρονικής σειράς της αφήγησης, η υποβάθμιση της επανάστασης του 1821 που είτε το θέλουμε είτε όχι είναι το ιδρυτικό γεγονός των νεοελλήνων, η εξαφάνιση της Οκτωβριανής επανάστασης ή ο ισοπεδωτικός «φεμινισμός» που θέλει τη Δόμνα Βισβίζη μεγαλύτερη μορφή από ξερωγώ τον Καραϊσκάκη που κόπηκε στην ποσόστωση.
Το παραπάνω δεν είναι υπέρ μας. Ο περιορισμός που "υπέστη" ο Μουσταφά Κεμάλ είναι πολιτική επιλογή στην γείτονα.
Σε εμάς τι είναι;
Ηλιθιότητα;
Αμορφωσιά;
Πολιτική ορθότητα;
Δουλοπρέπεια;
Καλησπέρα Γιώργο και σε ευχαριστώ για το θέμα που ανέδειξες.
Τελικά δεν είναι μόνο οι συντηρητικοί Βόρειο Ιρλανδοί και νέοι συνεργάτες της Μέϊ που τα έχουν βάλει με το Δαρβίνο, ούτε οι πιο στενοί συνεργάτες του Τραμπ. Ο γείτονας είναι …πρωτοπόρος (αν και 2ος μετά τη Σαουδική Αραβία).
Όσον φορά τα “αντισταθμιστικά μέτρα”, πάντα μου αρέσει το περιτύλιγμα των όποιων αλλαγών θέλουμε να περάσουμε με το επιχείρημα ότι το κάνουμε επειδή στοχεύουμε στην ” παροχή περισσότερου χρόνου στα παιδιά για να παίζουν.”….
Η επιλογή της θεωρίας της εξέλιξης έχει κατοχυρωθεί ως εμβληματικός στόχος των διαθρησκευτικών φονταμενταλιστών,
όχι γιατί αμφισβητεί το μεταφυσικό αφήγημα της δημιουργίας των έμβιων όντων περισσότερο από άλλες επιστημονικές θεωρίες,
όσο γιατί η ερμηνευτική της επιχειρηματολογία είναι σύνθετη (τύχη και αναγκαιότητα), τα εμπειρικά της τεκμήρια δεν διακρίνονται από τη σαφήνεια αυτών της νευτώνειας σύνθεσης ή του Ηλεκτρομαγνητισμού, κυρίως όμως,
γιατί η απλοϊκή εκλαΐκευσή της προσφέρεται για την κατασκευή “πλανητών με πίθηκους” πολύ περισσότερο από τις υπόλοιπες νοητικές κατασκευές που υπερασπίζονται τον ορθολογισμό.
Γιάννη,
δεν έψαξα το Τούρκικο Αναλυτικό Πρόγραμμα για να απαντήσω ευθέως στο ερώτημά σου σχετικά με το ποιά Βιολογία διδάσκονται οι μαθητές στη γείτονα μετά το Γυμνάσιο (άλλος επιχειρούσε τέτοια ταξίδια και μας λείπει). Υποθέτω όμως ότι και στις τουρκικές ΜΕΘ θα εξελίσσονται ανθεκτικά μικροβιακά στελέχη για τα υπάρχοντα αντιβιοτικά, μαρτυρώντας τη δαρβίνεια εξέλιξη ενάντια στα όποια αναλυτικά εκπαιδευτικά προγράμματα που την παρακάμπτουν, την αρνούνται ή την κολάζουν.
Η κοινοποίηση του εξοβελισμού της θεωρίας της εξέλιξης, εκτός από τον πληροφοριακό χαρακτήρα της για τη φύση των ευρύτερων πολιτικών εξελίξεων στην Τουρκία,
που απέχει κατά τη γνώμη μου από τις εκπαιδευτικές ολιγωρίες στην Ελλάδα τις οποίες υπαινίσσεται ο Πάνος και ρητά αναφέρεις εσύ,
κυρίως είχε στόχο να αναδείξει την παιδαγωγικού χαρακτήρα επιχειρηματολογία που μετήλθε η τούρκικη εκπαιδευτική εξουσία, την οποία απαντώ και στα καθ’ ημάς και μάλιστα από πλευρές με διαφορετικές ιδεολογικές αντιλήψεις.
Αυτή η επιχειρηματολογία (σύνθετες έννοιες, παιχνίδι-απώλεια της παιδικότητας, καταπιεστικό homework), αλλά και η ακριβώς αντισυμμετρική της (απολυτήριο στους αστοιχείωτους, επιδόσεις μόνο στα videogames, δεν ανοίγουν βιβλίο) όταν δεν συνοδεύονται από εξειδικευμένες προτάσεις, φοβάμαι ότι στοχεύουν είτε στην εκπαιδευτική αυταρέσκεια και τον εφησυχασμό είτε σε δραματικές αλλαγές που εξυπηρετούν ιδεολογικές αντιλήψεις και αποσπασματικές επιταγές της “αγοράς”.
επειδή οι πραγματικές στοχεύσεις κρύβονται στις λεπτομέρειες,
τo κεφάλαιο με τίτλο "Έναρξη της ζωής και εξέλιξη" θα διαγραφεί από τα τουρκικά σχολικά βιβλία Βιολογίας. Το υλικό που σχετίζεται με την Εξελικτική Θεωρία θα είναι διαθέσιμο μόνο σε φοιτητές Πανεπιστημίων από την ηλικία 18 -19 ετών (Alparslan Durmus, επικεφαλής της εθνικής εκπαίδευσης) reuters.
Δηλαδή ηλικιακά κλιμακωμένος αντιδαρβινισμός στη Τουρκία,
σε αντίθεση με
τις περισσότερες χώρες της Μέσης Ανατολής, όπου οι Θεωρίες της Εξέλιξης και του Δημιουργισμού διδάσκονται παράλληλα.
Στην πιο ακραία περίπτωση, η σχολική εκπαίδευση της Σαουδικής Αραβίας δεν αναφέρει την εξέλιξη εκτός από μια σύντομη αναφορά σε αυτήν ως “βλάσφημη θεωρία”.
Αντίθετα, το Ιράν διδάσκει την εξέλιξη ως ένα κρίσιμο μέρος του βιολογικού προγράμματος σχολικής σχολής από την 5η Δημοτικού. Οι τελευταίες πληροφορίες από εδώ
Όμως, το πρώτο θύμα των εκπαιδευτικών εξορθολογισμών είναι σχεδόν πάντα η γλώσσα.
Σημερινός Σαραντάκος:
Πριν από ένα μήνα διαβάσαμε την είδηση για την εκστρατεία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εναντίον της λέξης «Arena» (αρένα), που χρησιμοποιείται σε όλη την Ευρώπη για να ονομαστούν νεόχτιστες αθλητικές εγκαταστάσεις, συνήθως σε συνδυασμό με το όνομα του σπόνσορα, που έχει πληρώσει αδρά για το προνόμιο αυτό.
Μιλώντας λοιπόν στην τελετή παράδοσης πτυχίων σε σπουδαστές θρησκευτικών σχολών (ή κάτι τέτοιο) ο Τούρκος Πρόεδρος εξέφρασε τη διαφωνία του με τη χρήση του όρου «Αρένα» στις ονομασίες σταδίων, διότι, όπως είπε, η λέξη αυτή δεν ανήκει στην τουρκική γλώσσα και επιπλέον παραπέμπει σε βάρβαρα έθιμα, αφού στις αρένες της ρωμαϊκής εποχής διαμελίζονταν άνθρωποι μπροστά σε θεατές.
Δεν είχα προλάβει να το σχολιάσω τότε, αλλά αφού το θέμα παραμένει στην επικαιρότητα, ας το συζητήσουμε σήμερα. Θα ελεγα ότι επί του γλωσσικού ο σουλτάνος έχει κάποιο δίκιο, με την έννοια ότι, παρόλο που στο μυαλό το δικό μου η λέξη «αρένα» παραπέμπει κυρίως στις ισπανικές ταυρομαχίες, είναι αλήθεια πως η λέξη είναι συνδεδεμένη με τους Ρωμαίους μονομάχους. Όπως είχα γράψει σε ανύποπτο χρόνο: Στα λατινικά υπήρχαν δυο λέξεις για την άμμο, sabulum για τη χοντρή άμμο και (h)arena για τη λεπτή. Από την πρώτη λέξη προέκυψε η σημερινή γαλλική sable, ενώ από τη δεύτερη η σημερινή ισπανική arena. Θα καταλάβατε βέβαια ότι και η δική μας αρένα, ο στίβος της ταυρομαχίας δηλαδή, αλλά και ο τόπος όπου μάτωναν και πέθαιναν οι Ρωμαίοι μονομάχοι, από αυτή την arena προέρχεται, επειδή ο στίβος ήταν στρωμένος με λεπτήν άμμο. Τώρα τελευταία έχει γίνει της μόδας να ονοματίζονται αρένες τα νεόδμητα υπερσύγχρονα γήπεδα ποδοσφαίρου, ιδίως στη Γερμανία: όχι παράλογο· εκεί αναμετριούνται οι σύγχρονοι μονομάχοι και το πλήθος πάλι για άρτον και θεάματα κραυγάζει, τότε στο Κολοσσαίο, σήμερα στο Φέλτινς Αρένα του Γκελζενκίρχεν ή την Αλιάντς Αρένα του Μονάχου· έχουμε κι εμείς στη Λάρισα την ΑΕΛ Αρένα.
Ο Ερντογάν λοιπόν έχει δίκιο ότι η arena συνδέεται με τους Ρωμαίους μονομάχους και έχει κάθε δικαίωμα να μην του αρέσει η λέξη και να διαφωνεί με τη χρήση της στις ονομασίες σταδίων.
Όμως, έχει δίκιο ίσαμε εκεί. Από εκεί και πέρα, δεν έχει δίκιο. Και θα διαβάσατε ίσως τα «παραπέρα». Συνέχισε την ομιλία του λέγοντας ότι έδωσε οδηγίες στον υπουργό Αθλητισμού να αφαιρεθεί η λέξη Arena από τις ονομασίες των αθλητικών εγκαταστάσεων. Βλέπουμε εδώ ολοκάθαρη τη διαφορά που έχει ένα αυταρχικό καθεστώς -η κάθε επιθυμία του ισχυρού ηγέτη, το κάθε καπρίτσιο του, είναι ή γίνεται νόμος, χωρίς μάλιστα να χάνεται άδικα χρόνος σε νομοθετικές και κοινοβουλευτικές φιοριτούρες. Η όλη αντίδραση θυμίζει τις φαιδρές πρωτοβουλίες του Παττακού επί χούντας.
Είτε επειδή υποχρεώθηκαν είτε επειδή ξέρουν καλά ότι στη σημερινή Τουρκία είναι ανθυγιεινό να διαφωνείς με τον ηγέτη, οι ιθύνοντες της Γαλατά Σαράι έσπευσαν να αλλάξουν την ονομασία του σταδίου τους από Turk Telekom Arena σε Turk Telekom Stadium και το ίδιο έπραξε και η Μπεσικτάς, που μετονόμασε το ολοκαίνουργιο στάδιό της από Vodafone Arena σε Vodafone Park. Αν δεν κάνω λάθος, η Ulker Sports Arena, που ανήκει στην μπασκετική Φενέρμπαχτσε, εξακολουθεί προς το παρόν να αντιστέκεται.
Θα μου πείτε, και με το δίκιο σας, ότι οι εναλλακτικές λύσεις (Stadium, Park) δεν είναι λιγότερο ξενόφερτες από την Arena, δεν επιχειρήθηκε δηλαδή η επιβολή κάποιας αυθεντικά τουρκικής λέξης. Ωστόσο, φαίνεται ότι η Αρένα ήταν η κορφή του παγόβουνου, δηλαδή φαίνεται πως υπάρχει πράγματι γενικευμένο σχέδιο του Τούρκου ηγέτη να καταπολεμήσει τις ξένες γλωσσικές επιρροές, σε κατεύθυνση αντίθετη από την ιστορική και αναπάντεχα επιτυχημένη γλωσσική μεταρρύθμιση του Κεμάλ Ατατούρκ στη δεκαετία του 1920 -ένα θέμα για το οποίο δεν θα πω περισσότερα, αν και θα άξιζε χωριστό άρθρο .
Η συνέχεια εδώ.
Τι να σου κάνουν και οι "ισλαμιστές"…
Άργησαν λίγο, αλλά σιγά – σιγά θα ευθυγραμμιστούν με την …Πρωτεύουσα:
http://www.slate.com/articles/health_and_science/science/2014/01/creationism_in_public_schools_mapped_where_tax_money_supports_alternatives.html
Γιώργο καλησπέρα,
Το άρθρο που δημοσιοποίησες αναφέρεται στα σχολεία που χρηματοδοτούνται απ’ το Δημόσιο των Ηνωμένων Πολιτειών και διδάσκουν τον “Δημιουργισμό” έναντι της θεωρίας της εξέλιξης.
Τι έμαθα:
1.Αναφέρονται τριών ειδών σχολεία. Τα δημόσια, που ανήκουν σε Πολιτείες που επιτρέπουν τη διδασκαλία του “Δημιουργισμού”, τα ιδιωτικά σχολεία που επιλέγουν οι γονείς και η Πολιτεία συνεισφέρει στα δίδακτρα με επιταγές προς τους γονείς και εκείνα που εστιάζουν στις ιδιαιτερότητες των μαθητών και απολαμβάνουν την οικονομική συνδρομή του κράτους.
2.Οι Πολιτείες που επιτρέπουν τη διδασκαλία του “Δημιουργισμού” είναι το Τεννεσί και η Λουιζιάνα με αιτιολογίες στο Τεννεσί “να αναλύουν, να κριτικάρουν, να επισκοπούν και να επισκοπούν τις επιστημονικές θεωρίες με παρατηρισιακό τρόπο – objective manner ” και στη Λουιζιάνα, να “διδαχθούν την ισχύ και τις αδυναμίες επιστημονικών θεωριών, όπως η υπερθέρμανση, η κλωνοποίηση και η εξέλιξη ”.
3.Δεν σημαίνει, σύμφωνα πάντα με το άρθρο, ότι όλα τα δημόσια σχολεία στις Πολιτείες που επιτρέπεται η διδασκαλία του “Δημιουργισμού” ακολουθούν αυτή τη διδακτική γραμμή.
Τι κρατώ από τα προηγούμενα:
1.Η επιχειρηματολογία ενάντια στη διδασκαλία της εξέλιξης στην περίπτωση των Η.Π.Α είναι “επιστημολογικού” χαρακτήρα και όχι “παιδαγωγίζουσα”, όπως στην Τουρκία.
2.Η αποκεντρωμένη οργάνωση των Η.Π.Α δεν προβλέπει ενιαία Α.Π., επιτρέποντας εναλλακτικές ή “εναλλακτικές” εκπαιδευτικές προσεγγίσεις, ενώ σε χώρες όπως η Τουρκία οι εκπαιδευτικοί σχεδιασμοί επιχειρούν να λειτουργήσουν ολοκληρωτικά.
3.Στις Η.Π.Α. οι ακραίες εκπαιδευτικές παρεμβάσεις δεν έχουν μόνο ιδεολογική στόχευση (θεωρία βιολογικής εξέλιξης), αλλά υπακούουν και σε κελεύσματα της “αγοράς”, όπως προκύπτει από την κριτική διδακτική προσέγγιση του φαινόμενου του θερμοκηπίου.
Προφανώς,
σ’ ευχαριστώ για την εύστοχη κοινοποίησή σου που ταξίδεψε την ανάρτηση απ’ τη μια άκρη της γης στην άλλη.
Από την άλλη,
πώς φαντάζεσαι Γιώργο να εξελίσσεται ένα μάθημα που αμφισβητεί την Εξέλιξη ή το Θερμοκήπιο σε μια πραγματική τάξη με ψυχωμένο δάσκαλο και μαθητές ιδεολογικά προσανατολισμένους;
… του ylikonet θα γίνεται, όποτε συζητούνται “ζεστά” ζητήματα.
Καλησπέρα Γιώργο
Αφού εκφράσω την ικανοποίησή μου, καθώς διαπιστώνω ότι δεν είμαι …αόρατος, σ' ευχαριστώ για τον κόπο σου και την διάθεσή σου να μεταφράσεις και να κωδικοποιήσεις το άρθρο.
Όπως τα λες είναι, και μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για την Πρωτεύουσα η οποία, πέραν της απίστευτης εσωτερικής ανισότητας και έλλειψης δημοκρατίας, είναι ο κύριος υπεύθυνος για τη δημιουργία και μακροημέρευση των σκοταδιστικών καθεστώτων του πλανήτη σαν αυτό που αφορά η ανάρτησή σου.
Νομίζω θα συμφωνήσεις ότι, αν ενδιαφερόμαστε, πρώτα τα βάζουμε με τον Μπρούκλη που δίνει γλειφιτζούρια στο αγοράκι και έπειτα το κράζει γιατί έγινε «αδερφή» και μετά με το αγοράκι που γλυκάθηκε και …πήρε τον «κατήφορο». Εμείς όμως, για παράδειγμα, σκίζουμε τα ιμάτιά μας για την επαναφορά του σουλτανάτου στην γείτονα, αλλά ξεχνάμε ότι εδώ, πριν λίγο καιρό η εκκλησία απέλυσε υπουργό ή ότι κάμποσες χώρες της πολιτισμένης μας Ευρώπης έχουν ακόμα βασιλιά ή ότι σουλτανάτο (προεδρική δημοκρατία το λέμε) έχει και η κορωνίδα της "ευρωπαϊκής δημοκρατίας". Εκεί όπου η τελευταία κυβέρνηση εκλέχτηκε με το 30% του 42% του εκλογικού σώματος, δηλαδή θα κυβερνά με το δημοκρατικότατο 12,6%!
Φυσικά, Γιώργο, δεν καταλογίζω σε σένα τέτοια επιλεκτική ευαισθησία – απλώς η ανάρτησή σου μου έδωσε την ευκαιρία να αναφερθώ στο θέμα.
Τώρα, όσον αφορά το ερώτημά σου για ένα τέτοιο μάθημα, θα απαντήσω αναφέροντας ένα περιστατικό από τη μαθητική μου ζωή. Ήταν τέλη δεκαετίας ’70 και ήμουν στην Α΄ ή στην Β΄ Λυκείου. Είχαμε έναν ιδιόρρυθμο θεολόγο, με ιδιόμορφη εμφάνιση και ιδιαίτερη συμπεριφορά, που – για άγνωστο σε μας λόγο – είχε διοριστεί σε μεγάλη ηλικία. Το εμπρός μισό του κρανίου χωρίς μαλλιά, ενώ στο υπόλοιπο μισό ορθώνονταν μικρές τρίχες σαν…καρφάκια. Το πρώτο «σήμα κατατεθέν» ήταν το ξύσιμο της κεφαλής: Το χέρι ξεκινούσε από κάτω και -διαγράφοντας έναν μεγάλο κύκλο- περνούσε από την έκταση και κατέληγε πάνω από το κεφάλι, με τον καρπό λυγισμένο και τον μέσο που προεξείχε σε εμφανή κατακόρυφη θέση να ξύνει τα όρια των δύο περιοχών. Βούιζε η τάξη από το γέλιο. Μια φορά λοιπόν, μας είπε τη γνωστή ιστορία – επιχείρημα για την ύπαρξη του θεού, που – περίπου – ήταν η εξής:
«Μια φορά, όταν γεννήθηκε ένα παιδί, το έκλεισαν σε έναν πύργο. Δεν του μίλησε ποτέ κανένας, δεν πήγε σε κανένα σχολείο, δεν του έμαθαν τίποτα, μόνο το τάιζαν από ένα παραθυράκι. Πέρασε καιρός και κάποια μέρα είδαν έκπληκτοι το παιδί να προσεύχεται και να λέει «θεέ μου». Αυτό αποδεικνύει ότι η πίστη στο θεό είναι έμφυτη στον άνθρωπο και δεν είναι αποτέλεσμα προπαγάνδας όπως λένε μερικοί».
Σήκωσα το χέρι και μου έδωσε το λόγο:
Εννοείται ότι τα γέλια τράνταξαν και πάλι την τάξη και όχι μόνο για την απάντηση, αλλά επειδή το χμ συνοδευόταν από το άλλο σήμα κατατεθέν, ένα γελάκι στο οποίο συμμετείχε μόνο το μισό στόμα, ενώ το άλλο μισό παρέμενε κλειστό. Από τότε, το «να μας φέρετε το βιβλίο» έγινε …εναλλακτικός τρόπος χαιρετισμού με τους συμμαθητές…
Μεγαλώνοντας, κατάλαβα ότι εκείνος ο άνθρωπος που μας φαινόταν αφελής και εξωπραγματικός είχε μια άλλη ποιότητα. Ήταν απόλυτος στις απόψεις που διατύπωνε, αλλά πάντα μειλίχιος και πολλές φορές ήταν ο μόνος που ψήφιζε εναντίον της τιμωρίας των μαθητών στο συμβούλιο των καθηγητών, ακόμα και αν ο μαθητής βρισκόταν εκεί εξαιτίας της συμπεριφοράς του στον ίδιο. Ήταν ο Κωνσταντίνος Τσελάς, από το Μανιάκι της Ασέας, που άφησε αυτό τον κόσμο κάπου στη δεκαετία του ’80. Παρόλο που με είχε «στη μπούκα» (ήμουν βλέπεις ο μόνος με …ανησυχίες στην τάξη μου), δεν αισθάνθηκα ποτέ διωκόμενος ή αδικημένος και ανακουφίζομαι όταν σκέφτομαι ότι δεν ανήκα σε εκείνους που του έκαναν κάζο…
Τέλος, αφού το ζητάς με το ερώτημά σου αν θα γινόταν του …ylikonet, ας ζεσταθούμε …ελάχιστα… J
Πρώτα, όσον αφορά τη …«θερμότητα», θα σε παραπέμψω σε ένα χθεσινό σχόλιό μου, στην παράγραφο με τις «καρδούλες» (εδώ: http://ylikonet.gr/2017/06/21/37012/comment-page-4/#comment-13346). Είμαι βέβαιος ότι θα κάνεις μόνος σου τις αναγκαίες επεκτάσεις που θα απαντούν και στην ερώτησή σου.
Έπειτα, δεν ξέρω για ποιο ylikonet μιλάς Γιώργο. Εκείνο στο οποίο κάποτε συζητούσαμε, διαφωνούσαμε, νευριάζαμε, αλλά σεβόμαστε και εκτιμούσαμε (έως αγαπούσαμε) ο ένας τον άλλο; Εκείνο στο οποίο άνθρωποι από τόσο μακριά μιλούσαμε και γράφαμε για τη Φυσική και αισθανόμαστε να αναγεννιέται η παιδική αγάπη στην επιστήμη μας και στη ελευθερία της σκέψης; Εκείνο στο οποίο είχαμε μάθει να συμβιώνουμε και με εκείνους με τις διαμετρικά αντίθετες απόψεις; Εκείνο στο οποίο μπορούσαμε να νιώθουμε ως μια Κοινότητα Φυσικών;
Φοβάμαι ότι εκείνο το ylikonet μας άφησε χρόνους. Από όταν το δίκτυο αυτό επέλεξε την ενεργητική συμπολίτευση, είναι πάρα πολλά που άλλαξαν. Έγινε άχρωμο και άοσμο, αλλά όχι και ουδέτερο. Γιατί το μεγαλύτερο κακό δεν είναι η έλλειψη άλλων συζητήσεων. Αυτό θα μπορούσα να το καταλάβω και θα σεβόμουν απόλυτα την επιλογή να μείνουμε μόνο σε θέματα φυσικής και χημείας. Το κακό είναι ότι υπάρχουν συζητήσεις, στις οποίες όμως προπαγανδίζονται ορισμένες απόψεις, πάντα της ίδιας κομματικής απόχρωσης, ενώ αποθαρρύνονται (έως απαγορεύονται) οι αντίθετες. Φτάσαμε να εξαπολύονται από τις σελίδες του δικτύου βρισιές για τους μισούς συναδέλφους στην Ελλάδα και …να μην τρέχει και τίποτα… Φτάσαμε να μην λέμε ούτε καλημέρα…
Η αγάπη στη Φυσική Γιώργο, δεν μπορεί παρά να συμβαδίζει με την αγάπη στην αλήθεια. Και επειδή η αλήθεια "η δική μου" είναι διαφορετική από τη "δική σου", αγάπη στην αλήθεια σημαίνει ελευθερία στον καθένα να διατυπώνει την άποψή του. Ελευθερία στον αντίλογο. Δημοκρατία νομίζω το λέγαμε κάποτε…
Τι να κάνουμε… Παρόλο που για χρόνια αφιέρωσα εκατοντάδες ώρες εδώ, παρόλο που για μένα αξίζουν μόνο οι «ζεστές» και όχι οι «άοσμες» τοποθετήσεις, το μόνο που θέλω να κάνω αυτή τη στιγμή, είναι να εκφράσω τη λύπη μου…
Αν κάτι από το ερώτημά σου παραμένει αναπάντητο, θα πρέπει να το επαναδιατυπώσεις, λιγότερο υπαινικτικά…Αν δεν μου αφαιρεθεί η δυνατότητα, ευχαρίστως θα σου απαντήσω..
Με εκτίμηση
Ένας Κλέφτης από το Νότο
Καλησπέρα Γιώργο.
Πάντα επικριτικός, πάντα επιθετικός και πάντα ρήτορας αλλά και διαστρεβλωτής της αλήθειας.
"Αν δεν μου αφαιρεθεί η δυνατότητα, ευχαρίστως θα σου απαντήσω.."
Δεν μας θυμίζεις Γιώργο, πότε σου αφαίρεσα τη δυνατότητα να λες την άποψή σου;
Πότε σου αφαίρεσα το λόγο;
Το να εκπέμπεις κατηγορητήριο αναλαμβάνοντας το ρόλο Εισαγγελέα, δεν μπορείς να το αποφύγεις;
Αλλά για στάσου μια στιγμή και θέσε το εξής ερώτημα:
Ο Μάργαρης δεν με βλέπει ή κάνει ότι δεν με βλέπει.
Αλλά τόσοι άλλοι διορισμένοι καθηγητές που τους καθυβρίζω γιατί κανείς δεν βγάζει μιλιά;
Τους κρατάει όλους αυτούς ο Μάργαρης;
Συνεχίζεις να φωνάζεις ότι σε πρόσβαλε ο Χαράλαμπος, ο οποίος έδωσε επεξηγήσεις για το τι είπε, αλλά τα σχόλιά σου από εδώ και κάτω, δεν είναι προσβλητικά για όσους εργάζονται στα σχολεία; Γιατί δεν απάντησε κανείς;
Να σου πω εγώ γιατί. Γιατί όλοι σκέπτονται, πού να μπλέξω τώρα σε αντιπαράθεση με τον Γεωργαντά!!! Είναι ικανός για μια λέξη να επιτίθεται μέρες…
Γιώργο έχω περάσει και από φροντιστήριο και από το σχολείο. Τώρα πια είμαι μακριά και από τα δυο.
Δεν έχω καμιά διάθεση να μπω σε αντιπαράθεση με κανέναν, είτε εργάζεται στο Δημόσιο είτε σε φροντιστήριο. Δεν βλέπω το λόγο γιατί πρέπει να γίνεται κάθε τόσο "αρένα" (σε μας επιτρέπεται ακόμη η χρήση της λέξης) το δίκτυο, με αντιπαραθέσεις που δεν οδηγούν πουθενά.
Για το σκοπό αυτό, ούτε μαζί σου πρόκειται να ανοίξω καμιά αντιπαράθεση. Μου επιτέθηκες χωρίς λόγο και στοιχειώδης άμυνα είναι το παρόν σχόλιο.
Είσαι ελεύθερος να συνεχίσεις να ξυφουλκείς εναντίον μου, αλλά και όχι μόνο.
Εμπρός λοιπόν, ο δρόμος ανοικτός….
καλημέρα “κλέφτη από το Νότο”
Η ανάρτηση για τον “εξορθολογισμό” της Βιολογίας, δεν αποσκοπούσε σε μια ακόμα καταδίκη του ανορθολογισμού στα εκπαιδευτικά συστήματα, όσο στο να επισημάνει και να αποκωδικοποιήσει την επιχειρηματολογία που χρησιμοποιείται για να διευκολύνει ή να απορρίψει εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις και κυρίως, να διαγράψει με σαφήνεια το πλαίσιο και τη στόχευση.
Και οι δικές σου παρεμβάσεις εστιάζουν σε τέτοιες βαρετές λεπτομέρειες, επομένως χαίρομαι που αποδέχτηκες την “πρόκληση”.
Στα επιμέρους,
η “Δίκη των Πιθήκων” (Πολιτεία του Τεννεσί κατά του Τζον Τόμας Σκόουπς, 1925), ως πολύσημα σκανδαλώδης, αποτελεί ευκαιρία για τέτοιες διαπολιτισμικές παρατηρήσεις. Γιατί το παγκόσμιο “Τεννεσί” 100 χρόνια μετά, θεωρεί ακόμα το ζήτημα ως πρόσφορο πεδίο αντιπαράθεσης.
Τα τεκμήρια που συνεισφέραμε εσύ και ‘γω, περιγράφουν μια ενδιαφέρουσα διαφοροποίηση αυτής της επαιδευτικοϊδεολογικής αντιπαράθεσης. Στη Σαουδική Αραβία η Εξέλιξη απορρίπτεται με θεολογικούς όρους ως “βλάσφημη”, αφού η χώρα αισθάνεται ότι μπορεί να υπερασπίζεται το κυρίαρχο αφήγημα του Ισλαμισμού χωρίς καμία έκπτωση. Οι άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής μάλλον προσδοκούν κάποιο διάλογο με τη Δύση, γι’ αυτό ακολουθούν υβριδικές πρακτικές αντιπαραθέτοντας τον “Δημιουργισμό” με την Εξέλιξη. Το θρησκευόμενο Ιράν βρίσκεται σε αλλαγή γεωπολιτικών επιλογών και γι’ αυτό συντονίζεται με την τρέχουσα εκδοχή της επιστήμης. Η Τουρκία θεσπίζει υποκριτικές ταμπέλες τύπου “ακατάλληλο μέχρι 18”, ίσως διότι αυτή την περίοδο επισκευάζει το συνεκτικό της πολιτικοϊδεολογικό αφήγημα.
Αντίθετα στις Η.Π.Α. η στόχευση της “υπερσυντηρητικής μειοψηφίας” που πέτυχε να δημιουργήσει πλειοψηφικό εκλογικά ρεύμα, είναι διαφορετική. Ο “Δημιουργισμός” λειτουργεί ως ιδεολογικός κριός αποπλαισίωσης της κυρίαρχης επιστήμης με επιστημολογικά εργαλεία και ουσιαστικό στόχο το “Θερμοκήπιο” που καθυστερεί την επιστροφή σε παλαιού τύπου βιομηχανίες, συσπειρώνοντας γύρω απ’ αυτή την επιχειρηματολογία και την ΓΕΝΟΠ!
Συνοψίζοντας,
στις σύγχρονες “Δίκες των Πιθήκων” δεν εκτιμώ ως επίδικο την ερμηνευτική ικανότητα και την πληρότητα μιας επιστημονικής θεωρίας. Η προσδοκώμενη από τους ενάγοντες ετυμηγορία αφορά το αδιασάλευτο κρατικών αφηγήσεων ή τα περιθώρια πολιτικών ελιγμών εντός τους ή την επανασυσπείρωση μιας κάποτε φιλικής “γκουλενικής” γραφειοκρατίας ή την επιστροφή στην παραδοσιακή Αμερική με πιο ρυπογόνους τρόπους παραγωγής, μέχρι και τα λιγνιτικά κοιτάσματα της χώρας χωράνε στην ευρύτερη αμφισβήτηση του τρέχοντος επιστημονικού ορθολογισμού.
Δεν υπάρχει αντίρρηση ότι η εννοιολογική κατασκευή του “Δημιουργισμού” αναπτύχθηκε στις Η.Π.Α., δεν θα ευθυγραμμιστώ όμως με την επαγωγή ότι αποτελεί εξαγώγιμο προϊόν προς τους όπου η γη φονταμενταλιστές, απλώς και μόνο επειδή συμμερίζονται τη σχετική επιχειρηματολογία. Ως σχετικά εξαγώγιμα προϊόντα των Η.Π. αντιλαμβάνομαι αυτά που θα βασιστούν στην αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου γονιδιώματος που συντελείται από αμερικάνικες ιδιωτικές εταιρείες. Αυτές που πέτυχαν να υποκαταστήσουν μη κερδοσκοπικά ερευνητικά ιδρύματα στο σχετικό έργο και επιπλέον οι επιστημονικοί συνεργάτες τους αποτελούν τους θεματοφύλακες της εξελικτικής θεωρίας.
Ο χάρτης που συνεισέφερες περιγράφει μια εκπαιδευτική μειοψηφία στις Η.Π., και μάλιστα η μεγάλη πυκνότητα σχολείων όπου συνίσταται η διδασκαλία (και) του “Δημιουργισμού”, συνοδεύεται από την αίρεση για αν οι διδάσκοντες τον διδάσκουν. Αυτό για μένα σημαίνει ότι “γίνεται μάχη” όταν πρόκειται να διδαχθεί το σχετικό θέμα σ’ αυτά λίγα σχετικά σχολεία, μάχη πιο αιματηρή απ’ αυτήν του νεαρού στα τέλη του 70 κ. Γεωργαντά με τον απαλλαγμένο από δασκαλίστικα συμπλέγματα καθηγητή Θεολογίας Κωνσταντίνο Τσελά.
Το δικό μου σχετικό φετινό διδακτικό εγχείρημα (debate Εξέλιξη vs Δημιουργισμός), που διευκόλυνε χρονικά ο οικείος “εξορθολογισμός” της ύλης, επιβεβαίωσε την υπόθεση ότι απαιτείται καλή προετοιμασία για να αποτραπεί η άγονη αντιπαράθεση μεταξύ της μεταφυσικής θεώρησης της ζωής που δοκιμάζεται στην εφηβεία, με τη μονοδιάστατη άρα και εύκολα αποδεκτή αντίληψη της Εξέλιξης ως στείρου ανταγωνισμού μεταξύ των ειδών και εντός του ίδιους είδους (σα να λέμε … φυσικοί φροντιστές vs φυσικοί Δ.Υ.). Αν ο δάσκαλος δεν έχει ισχυρό σχεδιασμό και εμπειρία για τη διαχείριση του θέματος, κινδυνεύει να εκπέσει σε “προοδευτικίζοντα διδακτισμό” ή σε “προπαγάνδα” υπέρ της άποψής του.
Φαίνεται να αποδίδει περισσότερους εκπαιδευτικούς καρπούς, η σταδιακή παροχή τεκμηρίων που θα διευκολύνουν την αυτόνομη συγκρότηση εξελικτικής άποψης για την έμβια ύλη, όπως είναι η παράλληλη παρουσίαση των οργάνων των έμβιων όντων με αφετηρία τους μονοκύτταρους οργανισμούς και κατάληξη τον άνθρωπο. Δηλαδή η εξελικτική ανάγνωση της συστηματικής εκδοχής της Βιολογίας. Αυτή η καλή πρακτική προέρχεται από την εμπειρία της διδασκαλίας μέσω του προηγούμενου εγχειριδίου της Α Γυμνασίου.
Σχετικά με το οικοσύστημα ylikonet,
δεν προβληματίζομαι με τις εκτιμήσεις περί “ενεργής συμπολίτευσης” (των διαχειριστών του) γιατί θα ήταν άχαρο και αδιέξοδο να περάσω από τη “Δίκη των Πιθήκων” σε “δίκες πολιτικών απόψεων που καθοδηγούν το ylikonet”, όπου θα ανταλλάσσονταν εκτιμήσεις από αμφίσημα τεκμήρια.
Από την άλλη, προστρέχω μάρτυρας σε μια πιο ορθολογική “δίκη”, αυτήν που θα “δικάσει” τις πρακτικές αποκλεισμού μελών του ylikonet, μεταξύ αυτών και φίλων.
Και, δεν θα τις αποδώσω στις μη αποδεκτές ιδεολογικές, πολιτικές ή διδακτικές απόψεις τους, αλλά στο ύφος και τον τόνο που τις διαπραγματεύτηκαν, και σε κάποιες περιπτώσεις στην έλλειψη σεβασμού όχι προς τις αντίθετες απόψεις, αλλά προς τα φυσικά πρόσωπα που τις εξέφρασαν.
Το ylikonet μπορεί να στεγνωσε από τις έντονες και σίγουρα ενδιαφέρουσες απόψεις και συνεισφορές των αποκλεισμένων μελών, και αυτή η έλλειψη ενδεχομένως να το κατέστησε «άχρωμο και άοσμο», αλλά η έλλειψη καταγγελτικών ή επιθετικών τόνων εκτιμώ ότι ενθάρρυνε τους άπειρους στα δημόσια φόρα φυσικούς & χημικούς της διδακτικής πράξης, των σχολικών και φροντιστηριακών τάξεων και των ιδιαιτέρων από θεατές σκανδαλωδών λεκτικών αψιμαχιών επαϊόντων, να γίνουν συμμέτοχοι στη συζήτηση, χωρίς να διακινδυνεύουν να χαρακτηριστούν τουλάχιστον "εκτός θέματος".
Κι’ αυτό, δημοκρατία το λες.
Δημοκρατία λες επίσης, ότι το ylikonet εξελίχθηκε ενδεχομένως σε άνοστο, αλλά δεν προώθησε διαλόγους όπως αυτοί που εξελίσσονται κάτω από τα άρθρα των άλλων δημοφιλών εκπαιδευτικών ιστοσελίδων.
με μια ματιά στη Αρχική Σελίδα διαπίστωσα ότι δεν έχεις ακόμα διαγραφεί, οπότε αν διαπίστωσες να έχω διατυπώσει και άλλους υπαινιγμούς μπορούμε να συνεχίσουμε ακόμα από δω.
όλα τα προηγούμενα ελπίζω και συ να τα εκλάβεις ως εκδήλωση εκτίμησης
ένας τεμπέλης Δ.Υ. απ’ την “Πλατεία"
Καλημέρα Γιώργο
Ενδιαφέρουσα η συνέχεια που δίνεις και – παρόλο που τη διάβασα βιαστικά – νομίζω ότι στα πιο πολλά με βρίσκει σύμφωνο.
Να επισημάνω μόνο, ότι δεν εννοούσα ότι οι ΗΠΑ εξάγουν τα πολιτιστικά τους προϊόντα, αλλά ότι ευνοούν τη γένεσή "σκοταδιστικών" προϊόντων αλλού, ανεξάρτητα με την έκταση που έχουν στο εσωτερικό τους (όπου πάντως θεωρώ σημαντική την – έστω στοιχειακή – ύπαρξή τους). Για παράδειγμα, γνωρίζουμε ότι και ο Οσάμα και ο Σαντάμ δικά τους δημιουργήματα ήταν…
Θα το ξαναδώ με άνεση τις επόμενες μέρες.
Δυστυχώς, προηγείται το δυσάρεστο καθήκον της απάντησης στο Διονύση.
Στην ευχή του προτελευταίου στίχου, η απάντηση είναι "προφανώς".
Αλλά νομίζω ότι είναι αργά και η απάντηση είναι καλύτερα να μείνει για αύριο.
Καλημέρα …"τεμπέλη" της εύφορης κοιλάδας
αφού Γιώργο η γραφή ακόμα βρίσκεται “στα προζύμια”,
γιατί δε την μετασχηματίζεις από δυσάρεστο καθήκον σε ευχάριστη και ζουμερή αντιπαράθεση;
Πάω για ύπνο, με ευχές για χαμηλούς τόνους.
Αύριο, οι τελευταίες εξετάσεις Β Περιόδου.