Οι γνωστοί ποδοσφαιρόφιλοι που ξεκίνησαν και συντηρούσαν την επικαιρική ανάρτηση «το μουντιάλ στο υλικονετ» φέτος ολιγώρησαν, ίσως επειδή ακόμα μαζεύουν τις δάφνες για την κατάκτηση του εγχώριου πρωταθλήματος και ο εκκωφαντικός αποκλεισμός της Γερμανίας από τους ομίλους κατέληξε να σχολιάζεται σε ανάρτηση για … βολές. Ας τους ενεργοποιήσουμε εμείς που έχουμε να πάρουμε τίτλο από το 1998.
Υπέθεσα Γιώργο πως η αγγλόφωνη έκδοση θα ήθελε να κολακέψει τους εν δυνάμει
πελάτες….Τον Guardian τον θεωρούσα πιο σοβαρό….
Τελικά, πριν φτάσουμε στους 8 μείναμε χωρίς Ρονάλντο, χωρίς Μέσι και χωρίς Πάντσερ…
Τρεις ομάδες που εύκολα θα μπορούσαν να ήταν στην τετράδα….
Τουλάχιστον για την Αργεντινή και την Πορτογαλία του αγαπημένου Φερνάντο,
αποδείχθηκε πως οι "ντίβες" δεν μπορούν χωρίς την ομάδα….
Αν ενδιαφέρον στο μουντιάλ δίνουν οι Ελβετο-Κοσοβάροι και τα εθνικιστικά τους σήματα,
λυπάμαι αλλά δεν θα πάρω….
Να ρισκάρω και να προβλέψω ……Κροατία στον τελικό…..
καλημέρα Θόδωρε
Μέχρι τώρα η Κροατία φάνηκε φιλόδοξη, καλά στημένη, με τη φαρέτρα της γεμάτη μακρινά βέλη και αιφνιδιασμούς-αστραπές. Θα φτάσουν όμως τα αποθέματά της μέχρι τον τελικό;
“Βιβλιογραφία”:
Η Goldman Sachs δεν την βλέπει στον τελικό.
«Στοιχηματζίδες» την δίνουν χαμηλά
Και οι Έλληνες Διεθνείς, μόνο ως έκπληξη.
Κανείς τους δεν έχει λάβει υπόψη του τις εμφανίσεις της στη μάχη των ομίλων.
Για να δούμε και μια εικόνα ελπίδας, αφού υπάρχει και αυτή η διάσταση…
Μετά τα χθεσινά ματς δεν ξέρω τι θα γίνει βλέπω Γαλλία για τελικό.
Σήμερα πάντως θα έχετε πολλά να πείτε στη συνάντηση. Να περάσετε όμορφα.
Γειάσου Γιώργο. Χαιρετισμούς σε όλους.
καλημέρα Θανάση, καλό μήνα, οι χαιρετισμοί και οι ευχές σου δεν θα χρειαστούν διαμεσολάβηση,
“vive la Fance”
Χθες Ισπανία και Κροατία έπαιξαν χωρίς θεατές και τα πήγαν άσχημα. Το μουντιάλ του υλικονέτ εξελίχθηκε στο Χαλάνδρι. Η μπάλα που παίχτηκε ήταν υψηλού επιπέδου.
Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω μοι τη θύρα
Κάποτε, παρακολουθούσα στο πανεπιστήμιο από ευχαρίστηση και μόνον και όχι γιατί ήταν μάθημά μου, τις παραδόσεις ενός πολύ μυστήριου καθηγητή που δίδασκε ιστορία της Τέχνης. Μυστήριου, γιατί βοηθώντας τους φοιτητές να κατανοήσουν τεχνοτροπίες και κινήματα τέχνης χρησιμοποιούσε την βοήθεια όλων των επιστημών. Από την φιλοσοφία, τα μαθηματικά, την φυσική, την γεωμετρία ακόμη και την ιατρική.
Ο μυστήριος αυτός τύπος έλεγε συχνά ότι οι ρίζες της επιστήμης, ποτέ δεν βρίσκονται καθ’ ολοκληρίαν μέσα στην επιστήμη, όπως και ότι οι ρίζες της τέχνης δεν βρίσκονται ολοκληρωτικά μέσα στην τέχνη. Τότε, νέοι και αδαείς καθώς είμασταν, ο ισχυρισμός του μας φαινόταν σαν προκλητική επίδειξη μίας καθηγητικής αυθεντίας.
Και ο φίλος μου ο Μωρις –άρρωστος οπαδός της Σαιντ Ετιέν- που σπούδαζε αρχιτεκτονική μία μέρα του το είπε. Ο Μυστήριος καθηγητής τότε με πολλή κατανόηση στην νεανική μας αλλαζονεία, μας είχε υποδείξει μία σχέση ανάμεσα στον Πικάσσο και τον Αινστάιν. Δύο ανθρώπων που ουδέποτε είχαν συναντηθεί και που εκεί γύρω στα 1910 άρχιζαν να ανατρέπουν την οπτική των ανθρώπων τόσο στην Τέχνη –ο Πικάσσο με τον πίνακά του οι δεσποινίδες της Αβινιόν- όσο και ο Αινστάιν με την διερεύνηση της έννοιας του χωροχρόνου και την θεωρία της σχετικότητας.
Ο Μυστήριος μας είχε μιλήσει για το έργο ενός πολυπράγμονα φιλόσοφου και επιστήμονα γάλλου, του Πουανκαρέ, που είχε διαμορφώσει κάποιες εξαίρετες απόψεις για την μη ευκλίδεια γεωμετρία. Τον Πουανκαρέ, τον θεωρούσαν εκείνο τον καιρό και λίγο «φευγάτο». Όμως το έργο του επηρέασε τόσο τον Πικάσσο που με τον κυβισμό –την γεωμετρία- ανέτρεψε την έννοια της προοπτικής στην ζωγραφική, όσο και τον Αϊνστάιν που ήξερε ότι οι αισθήσεις μας δεν αρκούν για την παρατήρηση κάποιων συμβάντων η εννοιών, που βρίσκονται πέρα από την φαινομενική πραγματικότητα.
Ο Αϊνστάιν, λοιπόν προχώρησε στην ανατροπή της αντίληψης μας για τον χώρο και τον χρόνο με την θεωρία της σχετικότητας. Ούτε τότε καταλάβαμε κάτι σχετικό. Οπότε ο μυστήριος, που κατάλαβε ότι είχε να κάνει με φοιτητές της διανοητικής κλίμακας «γκα-γκα» γύρισε σελίδα.
Μας ρώτησε αν βλέπαμε ποδόσφαιρο και αν γνωρίζαμε τον μεγάλο Αγιαξ της περιόδου 1970-1973. Του είπαμε πώς φυσικά και τον γνωρίζαμε. Μας ξαναρώτησε που πιστεύαμε ότι βρίσκονταν οι ρίζες του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου, του total football, που έπαιξε εκείνη η ομάδα. Του απαντήσαμε Διάφορα. Στον Μίχελς, τον Κρόιφ, την πολύ καλή φουρνιά παικτών εκείνης της ομάδας, στη φυσική τους κατάσταση…
Ο Μυστήριος, μας είχε απαντήσει τότε «είστε άσχετοι. Οι ρίζες του total football βρίσκονται έξω από το ποδόσφαιρο. Βρίσκονται στην αρχιτεκτονική και στην ιδέα περί ευμετάβλητου χώρου». Μείναμε με το στόμα ανοικτό. Ο Μυστήριος, που ομολόγησε ότι λάτρευε τον Αγιαξ, την πιο γεωμετρική ομάδα από καταβολής ποδοσφαίρου, μας είπε ότι όπως ο ολλανδός αρχιτέκτονας Κορνέλυς Λέλυ τον 19ο αιώνα συνέλαβε την ιδέα των φραγμάτων που θα μεγάλωναν το καλλιεργήσιμο έδαφος των Κάτω χωρών, έτσι και ο Μίχελς με τον Κρόιφ μετέφεραν αυτή την ιδέα στο ποδόσφαιρο.
Βοηθούμενοι από μία εξαιρετική ομάδα ταλαντούχων παικτών, βάσισαν το total Football πάνω στην ιδέα ότι ο χώρος του γηπέδου είναι ευμετάβλητος. Μπορεί να μεγαλώσει ή να μικρύνει αναλόγως του πως θέλει να τον χρησιμοποιήσει κανείς. Όπως ακριβώς το έδαφος της Ολλανδίας.
Όσο οι παίκτες του Άγιαξ είχαν την μπάλα στην κατοχή τους, απλώνονταν στο γήπεδο προσπαθώντας να μεγαλώσουν τις πραγματικές του διαστάσεις. Αντίθετα, όταν έχαναν την κατοχή, πρέσσαραν ψηλά προς την αντίπαλη περιοχή και σε ασφυκτικό βαθμό, προσπαθώντας να μικρύνουν τις διαστάσεις του γηπέδου. Τότε, στα μέσα περίπου της δεκαετίας του 80, ο μυστήριος εκείνος καθηγητής μας είπε ότι, ωραίο ποδόσφαιρο θα ξαναδούμε όταν επανεφεύρουμε την έννοια του ευμετάβλητου χώρου στο ποδόσφαιρο.
Αυτά τα λόγια του τα θυμήθηκα ξανά όταν είδα την Μπάρτσα του Γκουαρντιόλα –δηλαδή του Γιόχαν Κρόιφ- να ανακαλύπτει εκ νέου, με την κατοχή, τον κενό χώρο. Την έννοια που κάνει την ποδοσφαιρική τακτική να προχωρά και να επαναλαμβάνεται συνεχώς μέσα στον χρόνο, με την μορφή μίας ιδιόμορφης χρονικής ταλάντωσης, ορίζοντας το ποδοσφαιρικό πρότυπο της κάθε εποχής. Μία αγωνιστική φιλοσοφία, μία ποδοσφαιρικη Καινή Διαθήκη, που ο ιπτάμενος ολλανδός επέλεξε να μεταφέρει με κιβωτό την Μπαρτσελόνα.
Κάποιος είχε ονοματίσει τον Κρόιφ ως «Πυθαγόρα με ποδοσφαιρικά παπούτσια» για να υπογραμμίσει την καθοριστική του συμβολή στην ανάδειξη της σπουδαιότητας του κενού χώρου στο παιχνίδι. Και αν πραγματικά θα θέλαμε να τον τιμήσουμε για όσα προσέφερε στο ποδόσφαιρο θα βάζαμε εξω από τα γήπεδα την επιγραφή που υπήρχε στην είσοδο της ακαδημίας του Πλάτωνα.
«Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω».
Τότε, όμως, δεν ξέρω πόσοι θα έμπαιναν μέσα.
Χρίστος Χαραλαμπόπουλος
Η Σουηδία επικράτησε της Ελβετίας. Αναμέτρηση μεταξύ όμοιων ποδοσφαιρικών μοτίβων. Μόνο τα χταπόδια, οι γάτοι, τα γουρούνια και τα κοάλα θα μπορούσαν να προβλέψουν το αποτέλεσμα, αφού τα πάνε καλύτερα και απ’ τα νευρωνικά δίκτυα.
Και μια παράδοξη ευχή επαγγελματία γραφιά:
«Κάποτε οι εκπλήξεις ήταν σπάνιες: με τον καιρό δεν είναι πια. Όποιος ξέρει να αμύνεται κι έχει κυνηγούς ικανούς να τρέχουν στις αντεπιθέσεις μπορεί να αποκλείσει και την δυνατότερη ομάδα της διοργάνωσης, αν τη βρει λίγο κουρασμένη ή απλώς άμυαλη. Αλλά η έκπληξη δεν μπορεί να γίνει κανόνας: αν αυτό συμβεί το ποδόσφαιρο χάνει κάμποση από τη γοητεία του». ….
«Με κουράζει επίσης κι ο τρόπος που γίνονται οι εκπλήξεις: οι πιο πολλές από τις ομάδες που τις κάνουν παίζουν μαζική άμυνα και προσπαθούν να κοροϊδέψουν το φαβορί βρίσκοντας μια αντεπίθεση – όλο αυτό είναι τόσο προβλέψιμο και τόσο δεδομένο, ώστε καταντάει κουραστικό. Το ακόμα χειρότερο είναι να μην υπάρχουν καν αντεπιθέσεις κι απλά οι ομάδες που θέλουν να κάνουν την έκπληξη να περιμένουν τα πέναλτι».
Ρώσοι και Κολομπιάνοι αποκλειστείτε!
Για το καλό του αθλήματος και για να μην κουράζεται ο Κάρπετ.
Από τα πυκνότερα κείμενα αθλητικής δημοσιογραφίας που έχω διαβάσει…
Δεν θα μπορούσε να είναι κανενός άλλου, μόνου του Χρίστου Χαραλαμπόπουλου
Του ανθρώπου που ποτέ δεν έγραψε "κατά παραγγελία" του αφεντικού…
Μπράβο Γιώργο που το ανακάλυψες…
Φθάνοντας στους οκτώ, πρέπει ως έθνος να αισθανόμαστε ικανοποιημένοι…
Βέλγοι και Κροάτες, οι ομάδες που μας απέκλεισαν συνεχίζουν….
Παράξενο άθλημα το ποδόσφαιρο….
Η Ιαπωνία, στο ματς με την Πολωνία, πρέπει να έγινε η αντιπαθέστερη ομάδα
του μουντιάλ… Στα τελευταία 10 λεπτά και ενώ έχανε 1-0, δεν πέρασε τη σέντρα,
ποντάροντας πως η Κολομβία δε θα δεχτεί γκολ από τη Σενεγάλη…
Χθες, έδειξε απίστευτο "θράσος" απέναντι στο πολύ Βέλγιο….
Το πλήρωσε, αλλά την "αγαπήσαμε" ξανά….
Αποκλείστηκε και η αντιπαθέστερη ομάδα του μουντιάλ…..
Η μεικτή Βαλκανίων που βάφτισαν Ελβετία….
Δυστυχώς πέρασε η αλαζονικότερη εθνική ever ….
Κρίμα, πέρα από Σκωτσέζους και αγαπημένους Ιρλανδούς,
θα στεναχωρήθηκε και η Σακίρα….
Οι νύχτες στην πόλη είναι πιο δελεαστικές από την καθήλωση σπίτι μπρος στην οθόνη και οι συζητήσεις με τις παρέες γι’ άλλα – όχι για μπάλα.
Αγγλία λοιπόν. Μέχρι τελικό;
Θόδωρε, από το φέις του Χαραλαμπόπουλου, Λουκάκου έφα:
Περισσότερο ενδιαφέρον έχουν τα ποσοστά πάνω στις φανέλες
Οι επόμενοι αγώνες είναι:
Παρασκευή:
ΓΑΛΛΙΑ – ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ
ΒΡΑΖΙΛΙΑ – ΒΕΛΓΙΟ
Σάββατο:
ΣΟΥΗΔΙΑ – ΑΓΓΛΙΑ
ΡΩΣΙΑ – ΚΡΟΑΤΙΑ
Ας δούμε με μια σύντομη ιστορική ματιά τους 8 του Μουντιάλ της Ρωσίας.
Έχουμε:
4 ομάδες που έχουν τρόπαια:
Βραζιλία με 5 τρόπαια, και συνολικά 7 συμμετοχές σε τελικούς και 11 παρουσίες σε τετράδες.
Ουρουγουάη με 2 τρόπαια και συνολικά 5 παρουσίες σε τετράδες.
Γαλλία με 1 τρόπαιο και συνολικά 2 συμμετοχές σε τελικούς και 5 παρουσίες σε τετράδες.
Αγγλία με 1 τρόπαιο και συνολικά 2 παρουσίες σε τετράδες.
Από αυτές 3 θα έχουν την ευκαιρία να ξαναβρεθούν σε ημιτελικά, καθώς διασταυρώνονται η Γαλλία με την Ουρουγουάη και 2 σε τελικό εκ των οποίων η μια είναι η Αγγλία.
1 ομάδα με συμμετοχή σε τελικό:
Σουηδία με μια 2η θέση και συνολικά 4 παρουσίες σε τετράδες.
2 ομάδες με συμμετοχή σε μικρό τελικό:
Κροατία με μια 3η θέση στη μοναδική φορά που πήγε στα ημιτελικά.
Βέλγιο με μια 4η θέση στη μοναδική φορά που πήγε στα ημιτελικά.
Η Ρωσία δεν έχει ξαναβρεθεί σε ημιτελικά (το 1966 είχαμε την Ε.Σ.Σ.Δ. που ήταν 4η).
Για άλλη μια φορά (κάτι αντίστοιχο είχε γίνει στο προηγούμενο Euro) και λαμβάνοντας υπόψη το τωρινό Βέλγιο, φαίνεται να "συνωστίζεται" μια ισχυρή τετράδα (αυτή της Παρασκευής) από την οποία θα προκύψει η μια ομάδα του τελικού. Στην άλλη τετράδα, όλες οι ομάδες έχουν την ιστορική ευκαιρία τους να βρεθούν (ή να ξαναβρεθούν) σε τελικό παγκοσμίου κυπέλλου, μαζί και η Αγγλία που γενικά δεν τα πάει καλά στα μουντιάλ (αλλά και στα Euro).
Τέλος, η Βραζιλία και η Ουρουγουάη είναι οι μόνες ομάδες που έμειναν να ανακόψουν το σερί των 3 ευρωπαϊκών κατακτήσεων που διατρέχουμε. Ο προηγούμενος (και μοναδικός) τίτλος σε ευρωπαϊκό έδαφος ήταν από τη Βραζιλία το 1958 στη Σουηδία.
Νίκο καλημέρα,
Συνεπής στην στατιστική αποτίμηση της ιστορίας της 4δας των μουντιάλ.
τι κρατώ:
και οι 8 έχουν μικρή ή μεγάλη σχέση με τις τελικές φάσεις των Παγκοσμίων Κυπέλων,
οι Λατίνοι δυσκολεύονται εκτός της ηπείρου τους,
μόνον ο δεύτερος όμιλος προσφέρεται για να αισιοδοξήσουν οι «ισχυροί» συμμετέχοντες (Αγγλία & Κροατία).
Καλησπέρα Γιώργο!
Σωστή προσθήκη. Ο πιθανότερος 2ος ημιτελικός είναι Κροατία – Αγγλία.
Δεν θα έχουν εύκολο έργο όμως.
Οι “μπούκιδες” ξαναγράφουν τις προβλέψεις τους
Βραζιλία – Βέλγιο: το Βέλγιο είδε τον χάρο με τα μάτια του παίζοντας με την Ιαπωνία. Η Βραζιλία δύσκολα θα επιτρέψει παρόμοιο καμ-μπακ. Γι’ αυτό Βραζιλία.
Ουρουγουάη – Γαλλία: Η απουσία του Καβάνι θα μετρήσει. Η Γαλλία ξεπέρασε μια Αργεντινή και περιμένει βοήθειες από τον Κριεσμάν. Δεν προκρίνουν κανέναν.
Σουηδία – Αγγλία: Οι Σουηδοί σε τρεις αγώνες δεν έφαγαν γκολ. Οι Εγγλέζοι αφού έφτασαν μέχρι εδώ θα πολεμήσουν για συμμετοχή στον τελικό. Βλέπουν Αγγλία.
Ρωσία – Κροατία: Η Κροατία τα στατιστικά και η Ρωσία την έδρα και την ορμή. Θα περάσει η Κροατία.
Σε ποιες θα πέσουν έξω;