Στέλλα Χριστοπούλου

Μας δίνεις ιδέες για ένα τρόπο εξατομικευμένης διδασκαλίας, Παναγιώτη! Ευχαριστούμε πολύ.
Λέω να το δοκιμάσω …

Πολύ γοητευτικές αναζητήσεις για τους εραστές των λέξεων, αλλά, από όσα έχω αντιληφθεί και για τους μαθητές μας, που με λαχτάρα δέχονται κάθε σταγόνα δροσιάς σε αυτό το άνυδρο τοπίο που μοιάζει να είναι η Χημεία ή Χυμεία ή Χυμία. Μια τέτοια συζήτηση που ανοίγει στην τάξη, ένα παιχνίδι με κάρτες πάνω στον Περιοδικό Πίνακα, μια ματιά στη…[Περισσότερα]

Συγχαρητήρια! Καλή επιτυχία στο βιβλίο σου και …καλή συνέχεια!

Καλή Χρονιά σε όλους
ας μας χαρίσει λίγη ξεγνοιασιά, πολλά ταξίδια
και ακόμη περισσότερες αγκαλιές!

Έξι χρόνια κλείνουν φέτος από τότε που έφυγε ο Ανδρέας…
Πόσο όμορφα μας τον θύμισες Βασίλη!

Παρακολουθώντας και τη δική σου πορεία στην εκπαίδευση,
προβάλλει ελπίδα για κάτι φωτεινό, κόντρα στο γκρίζο
στο χώρο ….

Αντώνη, εξαιρετικό (όπως πάντα!).
Με τον φυσικό του σχολείου μας αφιερώσαμε μια διδακτική ώρα για μια παρουσίαση σχετικά με το φως και παρατήρηση φασμάτων από το σετ του φασματοσκοπίου. Είχε θετική ανταπόκριση, όπως καθετί βιωματικό. Φαντάζομαι, ακόμη περισσότερο αν εκτελέσεις κανείς τη δραστηριότητα όπως την περιγράφεις.

Αυτές οι ιστορίες γοητεύουν πάντα, όλους τους ανθρώπους και δεν μπορούν να ξεφύγουν ούτε οι ορθολογιστές (συχνά)!
Τι μου θύμισες Γιώργο με τους “Υπνοβάτες”. Το διάβασα στα 17 μου….
Αυτά υπάρχουν και δεν αναιρούν την πίστη μας στην Επιστήμη!

Βαγγέλη, περαστικά και γρήγορα! Σιδερένιος!

Συγχαρητήρια , Νίκο! Η γέννηση ενός τέτοιου πονήματος αποτελεί χαρμόσυνο γεγονός για όλους μας! Συγχαρητήρια και εύχομαι να βρει πολλούς και δεκτικούς αναγνώστες!

Η ίδια η ζωή όταν γίνεται ” ιστορία ” είναι συγκλονιστική ! Γιώργο, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αφήγηση!
Το σχόλιο του Διονύση με κάλυψε πλήρως σε σχέση με τους μαθητές.

Γιώργο, συγχαρητήρια! Τι ωραία που τα παρουσιάζεις! Πολλά τα γνώριζα, καθώς ο Lavoisier είναι ο πατέρας μας (των χημικών!), τα σχετικά με το 2ο γάμο της κ Lavoisier και την ιστορία του πίνακα, όχι. Φαντάζομαι, πως δεν θα υπάρχει αντίρρηση να “στήσω” ένα μάθημα χημείας πάνω σε αυτό, ε; Είμαι σίγουρη ότι τα παιδιά θα ενθουσιαστούν , όπως κι εγώ!!

Βασίλη, ένα μεγάλο ευχαριστώ, για τις “γεύσεις” από αυτό το ταξίδι!
Πόσο γοητευτική μπορεί να γίνει η επιστήμη, αλήθεια!
(προσωπικά μου θύμισε πολλά…)

Πραγματικά, αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους τους εμπλεκόμενους με το Διαγωνισμό, φέτος αλλά και διαχρονικά και, φυσικά στους μαθητές που διακρίθηκαν.
Είναι, κατά τη γνώμη μου, εξίσου σημαντική με τις διακρίσεις, η ύπαρξη του υλικού των ΠΜΔΧ, η οποία αποτελεί μια δεξαμενή που εμπλουτίζει τη δουλειά μας στην τάξη.

Σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δεν έχει αποφασίσει τι θέλει και ακριβώς σε τι βαθμό το θέλει (για παράδειγμα θα μπορούσε το 1/3 να είναι αφιερωμένο στη γενική παιδεία, το 1/3 στην προετοιμασία για το Πανεπιστήμιο και το 1/3 στη διαμόρφωση δημοκρατικών πολιτών, με κοινωνική και περιβαλλοντική συνείδηση) και …γενικολογεί ατελείωτα, προσπαθούμε…[Περισσότερα]

Συγχαρητήρια! Εξαιρετική προσπάθεια!
Έχω και τα δυο βιβλία του Ανδρέα που ζητάτε.
Στη διάθεσή σας!

Άρη, πολύ ωραία τα λες για τον Παύλο. Το βιβλίο ευτύχησε ως προς αυτό!

….”αυτή η έκδοση μπορεί να φρεσκάρει τη συζήτηση για το σημαντικό και το δευτερεύον στη διδασκαλία της Φυσικής. Μια συζήτηση που σήμερα καθορίζεται αποκλειστικά απ’ τις δύσκολες συγκυρίες που βιώνει η κοινωνία”
επισημαίνω αυτή την παρατήρηση, Γιώργο.
Μακάρι να αντιμετωπίσουμε με το σεβασμό και τη σοβαρότητα που τους αξίζει τις Επιστήμες.

Ευγνώμονες πάντα για τη ζεστή σου φιλοξενία, Διονύση!

Ίσως είναι το βιβλίο που κυοφορούσε πιο πολύ καιρό από κάθε άλλο. Στα μάτια μου, τουλάχιστον, αυτό το “πάντρεμα” του πονήματος του Ανδρέα και της επιμέλειας που με τόση γνώση, αγάπη και σεβασμό έκανε ο Παύλος, έδωσε ένα πραγματικά αξιόλογο αποτέλεσμα! Ανδρέα μου, σε ευχαριστώ!

Όντως! Ας είναι καλοτάξιδο το βιβλίο, να συντροφεύει φυσικούς και εραστές της φυσικής!

Δίνεις το στίγμα του, τόσο εύστοχα και με τόση αγάπη, Βαγγέλη!
Πόσο δύσκολο να φιλοσοφούμε μερικές φορές τα ανθρώπινα…κυρίως την απώλεια..