by 
Απάντηση από τον/την Βαγγέλης Κουντούρης στις
-
Διονύση καλησπέρα,
μου φαίνεται ότι πρέπει να αλλάξεις θέση
αμοιβαία στο t και στο s στον οριζόντιο άξοναΗ νέα διεύθυνση δεν «δουλεύει»
(ή κατάλαβε την άγνοιά μου περί τα «δικτυακά»;)
Απάντηση από τον/την Διονύσης Μάργαρης στις
-
Γεια σου Βαγγέλη.
Δεν κατάλαβα την αλλαγή που λες στο t και s. Ο άξονας είναι των χρόνων και μονάδα μέτρησης είναι το s,
Ναι, η νέα διεύθυνση δεν δουλεύει. Έχω μπλέξει με τα μυστήρια της πληροφορικής, προσπαθώ να μην πνιγώ!! και ελπίζω σύντομα να δουλέψει. Θα κάνω ανακοίνωση όταν τα πράγματα είναι εντάξει.
Απάντηση από τον/την Διονύσης Μάργαρης στις
-
Ένα φύλλο εργασίας πάνω στην Ενέργεια Ταλάντωσης, στην περίπτωση σώματος στο κάτω άκρο ενός κατακόρυφου ελατηρίου.
Μπορεί ο μαθητής να διακρίνει τη δυναμική ενέργεια ταλάντωσης με τη δυναμική ενέργεια του ελατηρίου; Είναι ικανός να σχεδιάσει κάποιες γραφικές παραστάσεις;
Μπορείτε να το κατεβάσετε με κλικ από εδώ,
Απάντηση από τον/την Διονύσης Μητρόπουλος στις
-
_
Διονύση πολύ ωραία η αντιμετώπιση της διαφοράς δυν. ενέργειας ελατηρίου / ταλάντωσης και χαίρομαι που θίγεις το θέμα γιατί είναι πονεμένο.Μια ακόμα δραστηριότητα που μπορεί να βοηθάει είναι να ζητήσουμε από τους μαθητές να υπολογίσουν (χωρίς αριθμητικά δεδομένα), από την κάτω ακραία θέση μέχρι τη θέση ισορροπίας, α) το έργο της τάσης του ελατηρίου, β) το έργο του βάρους και γ) το συνολικό έργο, προσθέτοντας τα δύο προηγούμενα.
Απάντηση από τον/την Βαγγέλης Κουντούρης στις
-
Πολύ καλό το φύλλο εργασίας για τη δυναμική ενέργεια Διονύση,
ιδιαίτερα το ερώτημα vi (αλλά το η αντίστοιχες τιμές κάνε το με οι, ο «δαίμων της βιασύνης» καραδοκεί φαίνεται …), γιατί φαίνεται καθαρά ότι η δυναμική ενέργεια του ελατηρίου και η δυναμική ενέργεια ταλάντωσης δεν ταυτίζονται κατ’ ανάγκην.
Το βιβλίο της Β΄ Γενικής δέχτηκε σφοδρή επίθεση, από το 2000 που μπήκε στο σχολείο, ιδιαίτερα γι’ αυτήν την περιοχή, όπου επελέγη για τη μελέτη της ταλάντωσης το (δύσκολο) κατακόρυφο ελατήριο και όχι το (εύκολο και μέχρις τότε χρησιμοποιούμενο) οριζόντιο (για λόγους «αδράνειας» μάλιστα το βιβλίο κατεύθυνσης (!) της Γ΄ το έχει ως άσκηση).
Ως «ένοχος» αυτής της επιλογής, αφού συμβαίνει να είμαι ο συγγραφέας της, αισθάνομαι έμμεσα δικαιωμένος και μάλιστα από καταξιωμένο συνάδελφο.
Κάλλιο αργά …
Απάντηση από τον/την Διονύσης Μάργαρης στις
-
Ευχαριστώ Διονύση και Βαγγέλη, για τα καλά σας λόγια.
Και προφανώς Βαγγέλη για την επισήμανση του ορθογραφικού που έβγαζε μάτι…..
Απάντηση από τον/την Διονύσης Μάργαρης στις
-
Ένα φύλλο εργασίας που διαπραγματεύεται τις ηλεκτρικές ταλαντώσεις, τόσο σε ένα απλό κύκλωμα, όπως αυτό του σχολικού βιβλίου, όσο και σε μια πιο δύσκολη περίπτωση. Πώς βρίσκουμε τις εξισώσεις σε συνάρτηση με το χρόνο, του φορτίου και της έντασης του ρεύματος, σε αυτή την περίπτωση;
Μπορείτε να κατεβάσετε το αρχείο κάνοντας κλικ εδώ.
Απάντηση από τον/την Κυριακόπουλος Γιάννης στις
-
Πολύ καλή. Αν δεν έκανα λάθος βγαίνει q=(2^0.5.10^-4).ημ(500t+3π/4) ;;
Είναι ο επόμενος τύπος ασκήσεων που θα συναντήσουμε (πιθανώς) σε εξετάσεις ;;
Απάντηση από τον/την Στεργιάδης Ξενοφών στις
-
Καλημέρα σε όλους τους φίλους και συναδέλφους και ευχές (έστω και καθυστερημένες) για υγεία και καλή σχολική χρονιά.
Με αφορμή την πολύ ωραία δουλειά του Δ. Μάργαρη στα φύλλα εργασίας Γ’ Λυκείου (4. Αμείωτες Ηλεκτρικές Ταλαντώσεις) και έχοντας υπόψιν παλαιότερες αναρτήσεις των συναδέλφων Δ. Μητρόπουλου και Ν. Ανδρεάδη σχετικά με τα μεγέθη και τα πρόσημα τους στην αμείωτη ηλεκτρική ταλάντωση θα ήθελα να παρατηρήσω έστω και βιαστικά και με την πίεση του χρόνου τα εξής:
1. Μήπως θα έπρεπε έστω και στα πλαίσια αυτού του δικτύου να συζητήσουμε και να συμφωνήσουμε για τον ορισμό της έντασης του ηλ. ρεύματος και την ενδεχόμενη διαφοροποίησή του από τον ορισμό του ηλ. ρεύματος;Στη βιβλιογραφία συναντάει κανείς διάφορες προσεγγίσεις. Επισημαίνω ότι στο σχολικό βιβλίο στη σελίδα 15 αναφέρεται «…και η ένταση του ρεύματος στο πηνίο, σύμφωνα με τη σχέση i=-Iημωt (1.16)» και στο ένα και μοναδικό παράδειγμα (1.2 σελ. 17) αναφέρεται «…β) να γραφούν οι σχέσεις που δίνουν το φορτίο στον πυκνωτή και το ρεύμαστο κύκλωμα σε συνάρτηση με το χρόνο.
2. Στο ερώτημα 7 της παραπάνω ανάρτησης ζητείται να σχεδιαστούν οι γραφικές παραστάσεις i)του φορτίου του οπλισμού Α, ii) του φορτίου του οπλισμού Β. Αν υποθέσουμε ότι το ερώτημα είχε τεθεί στις εξετάσεις οι υποψήφιοι θα διαφοροποιούσαν ανά περίπτωση την απάντησή τους ή θα απαντούσαν όπως στην περίπτωση που θα τους εζητείτο η γραφική παράσταση του φορτίου του πυκνωτή (όπως αυτό ορίζεται στο σχολικό βιβλίο) σε συνάρτηση με το χρόνο; Στην ερώτηση Γ4.του θέματος Γ των φετινών εξετάσεων ζητείται να υπολογιστεί το ηλεκτρικό φορτίο του πυκνωτή. Στις ενδεικτικές απαντήσεις που δόθηκαν από την Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων δίνεται «… 1/2 Q^2/C=4 1/2 q^2/C=> q=Q/2 => q=2*10^-5C». Η απάντηση q=Q/2 και q=-Q/2 έγινε αποδεκτή;
3. Με αφορμή το 6ο ερώτημα η VL=VC ή VL=-VC (εδώ πολύ έξυπνα ο Δ. Μάργαρης βάζει γράμματα Α και Β οπότε μπορούμε να ορίσουμε ποια είναι η VC ή η VL). Μήπως τώρα που στα πλαίσια της νέας ύλης της Φυσικής Γενικής Παιδείας όπου απ’ ότι πρόλαβα να δω θα διδάσκεται και ο δεύτερος κανόνας Kirchhoff «λύνονται τα χέρια μας»;Νομίζω ότι όπως πάντα από τη συζήτηση κάτι ωφέλιμο θα προκύψει.
ΥΓ. Χρησιμοποίησα τον όρο «συζήτηση» και απέφυγα επιμελώς τον όρο «διαβούλευση» γιατί ο τελευταίος παραπέμπει «στο νέο σχολείο», «στο νέο σύστημα εισαγωγικών εξετάσεων» κλπ. και εγώ τώρα πια είμαι σχεδόν βέβαιος ότι και η καμήλα πρέπει να είναι άλογο που προέκυψε από διαβούλευση.
Απάντηση από τον/την Διονύσης Μητρόπουλος στις
-
______________
Αγαπητέ Ξενοφώντα καλό χειμώνα και καλή δύναμη !
Χαίρομαι που ξεκινάς τη συζήτηση αυτή πάνω στο κάπως «θολό» τοπίο με τα πρόσημα στις ηλεκτρικές ταλαντώσεις.Ανάμεσα στα άλλα, θέτεις αν κατάλαβα καλά (και καλά κάνεις), με αφορμή και το παράδειγμα του σχολικού, το εξής θέμα:
Όταν λέμε ή γράφουμε σε μια περιγραφή «να βρεθεί το ρεύμα …κλπ.» εννοούμε την ένταση του ρεύματος και απλά λέμε «ρεύμα» για συντομία;
Ή μήπως θεωρούμε ότι η ένταση του ρεύματος είναι ένα αυστηρά θετικό μέγεθος (ρυθμός διέλευσης φορτίου …) που δεν νοείται να έχει αρνητική τιμή και μόνο αν λέμε «ρεύμα» τότε έχει καθιερωθεί να εννοούμε μαζί και την ένταση αλλά και ένα πρόσημο που αντιπροσωπεύει τη φορά του;Για μια αρχική συμβολή στη συζήτηση αυτή μεταφέρω λοιπόν μερικά στοιχεία πάνω στο «ηλεκτρικό ρεύμα» και την «ένταση» του ρεύματος, στο doc αρχείο που επισυνάπτω στο τέλος.
- Συνημμένα:
-
REYMA_ENTASH.doc, 39 KB
Απάντηση από τον/την Παπασγουρίδης Θοδωρής στις
-
Ναι Γιάννη, αυτή είναι η απάντηση (τουλάχιστον και εγώ αυτό βρίσκω Ε(ολ)=5.10^(-4)J, Q=2^(0,5).10^(-4)C )
Συμφωνώ ότι η άσκηση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και πραγματικά ξεφεύγει από τα επαναλαμβανόμενα.
Φοβάμαι όμως ότι ποτέ δε θα δούμε σε εξετάσεις τέτοια έξυπνα θέματα. Όσο τα θέματα βασίζονται στο «μίζερο» σχολικό βιβλίο μιας αποσπασματικής ύλης, δε θα υπάρξει κάποιος που θα αναλάβει την ευθύνη τέτοιων θεμάτων.Αλήθεια σε τι ποσοστό διδάσκεται η αυτεπαγωγή και η εφαρμογή της σε κύκλωμα R-L στη Β’ Λυκείου;
Και όταν λέω διδάσκεται, εννοώ ολοκληρωμένα με εφαρμογές….
Είναι ένας φαύλος κύκλος. Στη Β’ Λυκείου δε διδάσκεται (αφού στη Γ’ Λυκ οι ηλεκτρικές έχουν καταντήσει εφαρμογή τυπολογίου, άρα γιατί να κουράζουμε τα παιδιά;;;) και στη Γ’ Λυκ πώς να ξεφύγουμε από τα τετριμένα αφού στη Β’ Λυκ δε διδάχθηκε η αυτεπαγωγή;;;;Με ποιό σκεπτικό λαμβάνουμε την αλγεβρική τιμή του ρεύματος αρνητική την t=0;;;
Επιλέγοντας ως θετική την κατεύθυνση προς τον οπλισμό αναφοράς Α, (εδώ τον οπλισμό που για t=0 ήταν θετικά φορτισμένος) το φορτίο του οπλισμού και η αλγεβρική τιμή του ρεύματος στο κύκλωμα συνδέονται με τη σχέση: i=dq/dt. Η επιλογή αυτή γίνεται για να είναι συμβατή στην αντιστοιχία με την ταχύτητα της μηχανικής ταλάντωσης υ=dx/dt .
Όπως γράφει και ο Θρασύβουλος, αν είχαμε επιλέξει ως θετική όχι την κατεύθυνση προς τον οπλισμό αναφοράς Α, αλλά την αντίθετη, τότε η αλγεβρική τιμή του ρεύματος θα δίνονταν από τη σχέση: i=-dq/dt. Αυτό δε θα άλλαζε σε τίποτα τον τρόπο μελέτης του κυκλώματος.
Τι από αυτά υπάρχει στο σχολικό;;;
Απάντηση από τον/την Βαγγέλης Κουντούρης στις
-
Πολύ καλή δουλειά Διονύση, για διαβασμένους μαθητές, με αυξημένη δυσκολία προς το τέλος που αν δεν υπήρχε το ερώτημα –“πάσα” της ολικής ενέργειας δεν θα αντιμετωπιζόταν εύκολα από μαθητές.
Σωστές είναι οι τιμές Θοδωρή.
Το “-”, πάντως, στην αρχική τιμή της έντασης του ρεύματος πράγματι καλά κρατεί ακόμη και ταλανίζει μαθητές και καθηγητές.
Στη μηχανική ταλάντωση το + ή – στην αρχική τιμή της ταχύτητας έχει μια έννοια διότι η απομάκρυνση που προηγείται ως έννοια “προλαβαίνει” και παίρνει το + ή – του άξονα, οπότε η ταχύτητα, ως παράγωγος της απομάκρυνσης, είναι δέσμια αυτής της επιλογής.
Στην ηλεκτρική ταλάντωση, όμως, το φορτίο που ως έννοια προηγείται δεν είναι διάνυσμα άρα δεν έχει + ή – άρα η ένταση που έπεται, παρ’ όλο που και αυτή δεν είναι διάνυσμα, έχει τη δυνατότητα επιλογής + ή – στην αρχική της τιμή.
Η γνώμη μου:
• το + και το – στη Φυσική συμβολίζουν κάτι και αν αυτό το κάτι μπορώ να το περιγράψω σωστά ή να το σχεδιάσω θα αποφύγω το πρόσημο
• η ένταση του ρεύματος σε απλό κύκλωμα LC είναι ημιτονοειδής συνάρτηση του χρόνου, μπορεί να έχει, σε κάθε περίπτωση, αρχικά θετική τιμή αρκεί η φορά της να περιγράφεται ή να σχεδιάζεται στο σχήμα
Μήπως είναι καλύτερα Γιάννη, για να υπάρχει ομοιότητα με τα συνήθη, η τελική εξίσωση να γίνει: ….συν(ωt+π/4);(Δεν αποκλείεται ο ισχυρισμός ότι τα θετικά είναι δεξιά και τα αρνητικά αριστερά να πρόκειται για ξεκάθαρο πολιτικό δάκτυλο!
10+1 μείνανε …)
Απάντηση από τον/την Διονύσης Μητρόπουλος στις
-
Βαγγέλη αν δεχτούμε για το φορτίο του πυκνωτή και την ένταση του ρεύματος τη σχέση i=dq/dt που προτείνει το σχολικό τότε το i θα πρέπει να προηγείται κατά π/2 του q:
Αυτό όμως σημαίνει ότι τα q,i (πρέπει να) είναι ομόσημα όταν φορτίζεται ο πυκνωτής και ετερόσημα κατά την εκφόρτιση.Μπορούμε επομένως να επιλέξουμε τα πρόσημα και των δύο αρχικών τιμών των q,i αυθαίρετα;Αν επιλέξουμε το ένα πρόσημο αυθαίρετα (ή αν δίνεται στην εκφώνηση), δεν θα πρέπει το άλλο πρόσημο να ικανοποιεί το πιο πάνω κριτήριο;
Απάντηση από τον/την Βροντή Κρήνη στις
-
Κ.ΜΑΡΓΑΡΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!
Θα ηθελα να ρωτησω εαν στο φυλλο (2) ερωτηση 5 η χρονικη στιγμη t1=0,4π (s) μηπως ειναι t1=0,4 (s);
Απάντηση από τον/την Βροντή Κρήνη στις
-
…και μηπως το κ του ελατηριου πρεπει να δινεται;
Απάντηση από τον/την Παπασγουρίδης Θοδωρής στις
-
Καλημέρα,
συμφωνώ ότι η χρονική στιγμή πρέπει να είναι t=0,4 s ώστε να προκύπτει φάση φ=4,5π radΗ σταθερά κ μπορεί να υπολογιστεί κ=mω^2 όπου ω=10π rad/s και προκύπτει κ=2000 Ν/m.Απαντώ μια και ο Διονύσης λείπει για Σ/Κ(Ευχαριστούμε για τη συλλογή των ωραίων φωτογραφιών με θέμα τη θάλασσα)
Απάντηση από τον/την Κυριακόπουλος Γιάννης στις
-
Μετά την παρέμβαση του Ξενοφώντα που μάλλον έχει μπει ή ετοιμάζεται να μπει στον αγρό των ηλεκτρικών ταλαντώσεων κάποιες σκέψεις μου ήρθαν.
Φαντάστηκα ότι με υποχρέωναν (υπό την απειλή όπλου) να γράψω το κομμάτι του Ηλεκτρισμού ενός βιβλίου που θα καλύπτει την Φυσική του Λυκείου.
Ένα τέτοιο βιβλίο , στην προσπάθειά του να είναι βέλτιστο , πρέπει :
Να μην περιέχει επιστημονικά λάθη έστω και αν αυτά απλοποιούν την παρουσίαση.
Να μην αντιφάσκει η σελίδα 124 με την σελίδα 59 (επί παραδείγματι).
Να είναι απλό (όπου αυτό είναι δυνατόν) και όσο λακωνικότερο και περιεκτικότερο γίνεται. Δεν είναι ότι καλύτερο , λόγου χάριν , ή απόδειξη του κυκλώματος R-L να έχει έκταση 2 σελίδων.
Όταν και όπου είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται θέματα με ενιαίο και συστηματικό τρόπο.
Αυτά τα : «Ξέρετε παιδιά ο τύπος με το πλην υπονοεί ότι …… ενώ παλιότερα που είχε συν …..» δεν είναι ότι καλύτερο για παιδιά που στο κάτω – κάτω έχουν και άλλες δουλειές να κάνουν.
Πιστεύω πως τα χρονοκυκλώματα δείχνουν τον δρόμο. Αν περιοριστούμε στις ταλαντώσεις μπορούμε να πούμε σχεδόν ότι θέλουμε. Κάνοντας την υπόθεση εργασίας ότι γράφω (έστω υπό απειλήν) ένα βιβλίο σαν αυτό των Δεσμών παραθέτω κάποιες σκέψεις. - Συνημμένα:
-
VL και Vc.pdf, 69 KB
Απάντηση από τον/την Στεργιάδης Ξενοφών στις
-
Καλησπέρα Γιάννη Κυριακόπουλε,ευχές για υγεία και καλή σχολική χρονιά.
Πράγματι η μελέτη των κυκλωμάτων R-C ,R-L και L-C με ενιαίο τρόπο διευκολύνει και δημιουργεί ένα ενιαίο σύστημα κανόνων.Ειδικότερα η σχέση -ορισμός για την ηλεκτρεγερτική δύναμη του πυκνωτή VC= -q/C -την οποία προτείνει και υπερασπίζεται και ο Δ.Μητρόπουλος- δεν εξασφαλίζει μόνο την αντιστοιχία με την σχέση Fεπ= -Dx στην γ.α.τ αλλά με το (-) είναι συνεπής και με τη Φυσική πραγματικότητα αφού εκφράζει την αντίδραση του πυκνωτή στη φόρτισή του.
Έχω δει σε ευπώλητα βοηθήματα να γράφεται η σχέση VC= VL =>q/c =-L di/dt και στη συνέχεια η ανάγκη για συνέπεια με τη διατήρηση της ενέργειας να οδηγεί στη σχέση VC= -VL χωρίς να εξηγείται ποιά είναι η VC ή η VL.Η τελευταία αποστροφή της παρέμβασής σου «Η μήπως δεν θα βαφτίσουμε τίποτα οπότε πρέπει να ζητάμε οτιδήποτε αναλυτικά και όχι κωδικοποιημένα « με βρίσκει σύμφωνο αν και προυποθέτει εξεταστές, βαθμολογητές και μαθητές εξοικειωμένους με την ιδέα.
Ξ.Στεργιάδης
Απάντηση από τον/την Κυριακόπουλος Γιάννης στις
-
Καλησπέρα Ξενοφώντα και κάθε ευχή μου.
Αν σε εξετάσεις ζητηθεί η διαφορά δυναμικού VΓΔ π.χ δεν θα υπάρξει πρόβλημα. Αν όμως ζητηθεί ως VL θα γίνει χαμός μια και δεν αναφέρεται στο βιβλίο έτσι και επίσης δεν υπάρχει πλήρης συμφωνία.
Όμως πρέπει κάποτε να ξεκαθαριστεί το θέμα μια και ένα βιβλίο Ηλεκτρισμού πρέπει να διδάξει και εναλλασσόμενα όπου οι συμβολισμοί VL , Vc είναι ιδιαιτέρως βολικοί. Εκεί από το αντίθετον της φοράς των στρεφομένων VLo και Vco συμπεραίνει κάποιος ότι VL+Vc=0 (αν οι ωμικές αντιστάσεις είναι αμελητέες και Vo=0).
Αν θέλουμε συνέπεια στο υποθετικό αυτό βιβλίο μήπως πρέπει να πάρουμε την τελευταία θέση ;
Καταφατικά εκτός των Διονύση Μητρόπουλου και Νίκου Ανδρεάδη έχει απαντήσει και ο Διονύσης Μάργαρης και άλλοι που τώρα ξεχνώ. Υποθέτω ότι και εσύ έχεις αυτή την θέση.
Απάντηση από τον/την ΚΟΙΝΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ στις
-
Kαλησπέρα σε όλους τους συναδέλφους. Χαίρομαι για το θέμα που συζητάμε περί VL και VC γιατί εκτός των άλλων με είχε απασχολήσει σε ερώτηση που είχα θέσει παλιότερα ( σχ.ανάρτηση 28/4/2010 ) μετά από απορία κάποιων μαθητών κατά την επανάληψη. Προσωπικά θεωρώ εξαιρετική την ανάλυση του συνάδελφου Κυριακόπουλου και μου λύνει κάθε επιφύλαξη που είχα στο πως να χειριστώ το θέμα. Επίσης να μου επιτραπεί να στείλω τα χαιρετίσματά μου στο συνάδελφο-φροντιστή Ξενοφώντα Στεργιάδη, ο οποίος παρά τα γνωστά ΄΄φροντιστηριακά ζόρια΄΄ κάθε Σεπτέμβρη έχει το καθαρό μυαλό και τη διάθεση να ψάχνεται. Καλή εκπαιδευτική χρονιά σε όλους μας και από του χρόνου το ΄΄νέο σχολείο΄΄ της υπουργού μας περιμένει…
ΥΓ. Επίσης συγχαρητήρια στο Διονύση και το Θοδωρή για την υποδειγματική διαχείριση του θέματος της συνδρομής στη ning.
Απάντηση από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ στις
-
Μία άψογη προσέγγιση των κυκλωμάτων L-C νομίζω ότι βρίσκεται σε προηγούμενη ανάρτηση του Διονύση Μητρόπουλου εδώ
Απάντηση από τον/την Διονύσης Μητρόπουλος στις
-
_
Χρήστο ευχαριστώ για το σχόλιο και την παραπομπή.Επισυνάπτω στο τέλος και ένα πιο σύντομο κείμενο με τα κύρια σημεία,
το οποίο είχα στείλει σαν σχόλιο σε παλαιότερη συζήτηση του συναδέλφου Γιώργου Κοινάκη. - Συνημμένα:
-
- LC_2.pdf, 92 KB
Απάντηση από τον/την Νίκος Κεχαγιάς στις
Η πρόθεσή μου πάντως σύμφωνα με την αρχική ανάρτηση ήταν να τακτοποιήσω τα πρόσημα και να δείξω ότι το πηνίο σαν πηγή συμπεριφέρεται ως – Ldi/dt. Οταν εφαρμόζεις ΣΕemf = ΣV , το πηνίο μπαίνει κανονικά στο πρώτο μέλος. Αν ( ισοδύναμα αλλά άκομψα κατ έμέ) θες να του συμπεριφέρεσαι σαν αποδέκτη, το βάζεις στο δεύτερο μέλος σαν Ldi/dt.
Γιάννη, παραγωγίζεις την ΑΔΕ. Με αυτό που κάνεις, το αποτέλεσμα προηγείται του αιτίου γιατί η ενέργεια του πηνίου προκύπτει ολοκληρώνοντας την dW = Lidi/dt που προκύπτει από τον νόμο του Faraday (και όχι βέβαια του Ampere όπως αναφέρω στην αρχική ανάρτηση).
Μπορούμε να εφαρμόζουμε τους κανόνες Kirchhoff στα κυκλώματα εναλλασσόμενου ρεύματος όπως γνωρίζουμε κάνοντας συμβιβασμούς όπως με το να αποδίδουμε την emf του πηνίου σαν τάση κατά μήκος του πηνίου.
Απάντηση από τον/την Νίκος Σταματόπουλος στις
Η συνέχεια του βίντεο ΕΔΩ
Απάντηση από τον/την Διονύσης Μητρόπουλος στις
-
Συνάδελφοι προσθέτω κι εγώ ένα σχόλιο πάνω σ’ αυτά που συζητήθηκαν πιο πριν:
- Συνημμένα:
-
- Kirchhoff.pdf, 58 KB
Απάντηση από τον/την Διονύσης Μάργαρης στις
-
Ένα φύλλο εργασίας πάνω στις φθίνουσες ταλαντώσεις.
Δίνεται η γραφική παράσταση της απομάκρυνσης από την αρχική θέση ισορροπίας για το παραπάνω σώμα, σε συνάρτηση με το χρόνο.
Δείτε το αρχείο από εδώ. Απάντηση από τον/την Διονύσης Μητρόπουλος στις -
Συνάδελφοι, όπως φαίνεται και από τις απόψεις που διατυπώθηκαν στη συζήτηση που παραπέμπει ο συνάδελφος Θρασύβουλος Μαχαίρας (που για να είμαι ειλικρινής κοίταξα κάπως βιαστικά), νομίζω είναι κατανοητό και αποδεκτό ότι η έννοια «ισορροπία» είναι περιγραφή μιας κατάστασης και προφανώς διαφοροποιείται η σημασία της, ή οι συνθήκες μέσω των οποίων εκφράζεται, ανάλογα με το φαινόμενο που μελετάμε.
Γι’ αυτό εξάλλου έχουμε και τόσα είδη ισορροπίας (στατική–δυναμική, ασταθής–αδιάφορη–σταθερή, ισορροπία υλικού σημείου–σώματος–συστήματος, ισορροπία μεταξύ συστημάτων, κατάσταση–θέση ισορροπίας, κλπ.) με το κάθε είδος ισορροπίας να περιγράφει κάτι διαφορετικό.
Για να έρθουμε λοιπόν στο θέμα μας που σχετίζεται με τη θέση ισορροπίας στη φθίνουσα ταλάντωση, (άρα κίνηση υλικού σημείου / μεταφορική κίνηση σώματος), πιστεύω οι διαφωνίες πηγάζουν από το γεγονός ότι «συγχωνεύουμε» τις έννοιες ισορροπία/κατάσταση ισορροπίας και θέση ισορροπίας.Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα αυτοκίνητο που κινείται σε οριζόντιο δρόμο με σταθερή ταχύτητα. Ισχύει ΣF=0 → (απλουστευμένα) Fκιν–bυ=0.Πως περιγράφουμε αυτή την κατάσταση;
Υποθέτω: «το αυτοκίνητο βρίσκεται σε κατάσταση (δυναμικής) ισορροπίας».Είναι αποδεκτό να λέμε ότι «το αυτοκίνητο διέρχεται από διαδοχικές θέσεις ισορροπίας»; Νομίζω ότι κανείς μας δεν θα το έλεγε.Κι αν τώρα ο οδηγός αρχίσει να παίζει με το γκάζι;
Πώς περιγράφουμε τη νέα κατάσταση;Υποθέτω πάλι: «το αυτοκίνητο δεν βρίσκεται σε κατάσταση (δυναμικής) ισορροπίας, παρά μόνο στιγμιαία, όταν δηλαδή τυχαίνει να ικανοποιείται η συνθήκη ΣF=0».Είναι αποδεκτό να πούμε τώρα ότι «κάποιες από τις θέσεις που πέρασε το αυτοκίνητο είναι θέσεις ισορροπίας»; Νομίζω πάλι ότι κανείς μας δεν θα το έλεγε.Το γεγονός ότι σε κάποιες θέσεις ικανοποιήθηκε στιγμιαία η συνθήκη ΣF=0, δεν αποτελεί ιδιότητα της συγκεκριμένης θέσης, αλλά ήταν αποτέλεσμα κάποιων δυναμικών παραγόντων άσχετων με τη συγκεκριμένη θέση.Σε μια ταλάντωση όμως η θέση ισορροπίας έχει συγκεκριμένες ιδιότητες που σχετίζονται με τη δυναμική ενέργεια του συστήματος.
(Εξάλλου έχει γίνει ολόκληρη συζήτηση για το ποιες ταλαντώσεις μπορούν να χαρακτηριστούν ΑΑΤ, για τις χωροεξαρτώμενες δυνάμεις και τη δυναμική ενέργεια του συστήματος, κλπ.).Πράγματι, στη φθίνουσα ταλάντωση η ΣF δεν μηδενίζεται στη θέση x=0 αλλά κάπου αλλού. Γιατί πρέπει αυτό το «κάπου αλλού», το οποίο μάλιστα αλλάζει σε κάθε επόμενη αιώρηση, να το ονομάσουμε «θέση ισορροπίας»;
Απάντηση από τον/την Διονύσης Μάργαρης στις -
Ένα φύλλο εργασίας πάνω στις εξαναγκασμένες ταλαντώσεις με τους παρακάτω στόχους.
1) Ιδιοσυχνότητα, συχνότητα φθίνουσας και συχνότητα εξαναγκασμένης. Μπορούμε να τις ξεχωρίσουμε;
2) Μπορούμε να εφαρμόζουμε στις εξαναγκασμένες ταλαντώσεις τη διατήρηση ενέργειας ταλάντωσης; Ή με άλλα λόγια ισχύει ότι η μέγιστη κινητική είναι ίση με τη μέγιστη δυναμική ενέργεια;
3) τι σημαίνει ο όρος ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ; Ορίζεται με βάση τη συχνότητα του διεγέρτη ή με βάση το πλάτος; Είναι το ίδιο σε μια μηχανική και το ίδιο σε μια ηλεκτρική ταλάντωση;
Ανεβάζω και ένα αρχείο i.p. που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για διερεύνηση ταλαντώσεων (ένα σώμα δεμένο στο άκρο κατακόρυφου ελατηρίου), τόσο αμείωτης, όσο και φθίνουσας και εξαναγκασμένης.
Φύλλο εργασίας
Αρχείο i.p.
Απάντηση από τον/την ΙΝΤΖΕΜΠΕΛΗΣ ΙΩΣΗΦ στις -
Αγαπητέ Διονύση
εξαιρετική δουλειά ΚΑΙ (όπως πάντα) τονισμένα τα ερωτήματα που «καίνε» και οδηγούν τους μαθητές σε λάθη. Δε σου κρύβω οτι ετοίμαζα ένα φύλλο εργασίας για τις εξαναγκασμένες (έχουν «καλομάθει» φέτος οι μαθητές μου), αλλά μόλις διάβασα το δικό σου αποφάσισα να τους το δώσω. Μαζι με το αρχείο Ι.Ρ που επισυνάπτης θα είναι «όλα τα λεφτά» που λέει και ο Βαγγέλλης. Μια ερώτηση μόνο. Μήπως θα έπρεπε στο 2) να εξασφαλίσουμε ότι δε θάχει σταματήσει το σώμα πρίν προλάβει να εκτελέσει τις 5 ταλαντώσεις;
Επίσης, μήπως πρέπει να ανεβάσεις πάλι εκείνο το αρχείο του 2008 για τις εξαναγκασμένες ταλαντώσεις; Γιατί στις ερωτήσεις «πότε έχουμε συντονισμό» ή «στην επιλογή των διαγραμμάτων» υπάρχει περίπτωση λάθους επιλογής, άν ακολουθήσει κανείς αβασάνιστα το σχολικό βιβλίο.
Απάντηση από τον/την Βαγγέλης Κουντούρης στις -
Διονύση
πολύ καλά είναι τα
φύλλα εργασίας που δίνεις, αλλά …
φοβάμαι, για λίγους μαθητές (και …όχι μόνον) πλέον …
(Λέγω!)
Απάντηση από τον/την Κυριακόπουλος Γιάννης στις -
Πολύ μου άρεσε. Και για το περιεχόμενο και γιατί παίζει στο περιθώριο και στο υποσέλιδο.
Αν αναμιχθούν και οι πειραματικοί συνάδελφοι προβλέπω το «Φθίνουσες strikes back»Διονύσης Μάργαρης είπε:
Απάντηση από τον/την ΚΟΙΝΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ στις -
Αγαπητοί συνάδελφοι καλησπέρα. Διονύση τα φύλλα εργασίας σου είναι πράγματι εξαιρετικά. Δεν ξέρω κατά πόσο θα βοηθήσει όλους μας η κατάθεση της προσωπικής μου εμπειρίας αλλά θα το κάνω. Συγκεκριμένα, έχω χρησιμοποιήσει πειραματικά ένα-δύο απ΄αυτά τα φύλλα στις ταλαντώσεις, σε τμήματα που έχουν ολοκληρώσει το κεφάλαιο ( θερινής προετοιμασίας φυσικά ) και θα τα έλεγα μεσαίου επιπέδου και επάνω. Οι διαπιστώσεις είναι:
1. Περίπου στο 70-80% των ερωτήσεων των φύλλων αυτών οι καλοί μαθητές απαντούν εύκολα ή δύσκολα. Στο υπόλοιπο 20-30% αρχίζουν τα »ζόρια» και μάλιστα πολύ σοβαρά.
2. Στις ηλεκτρικές ταλαντώσεις τα παραπάνω ποσοστά είναι σαφώς χειρότερα και οι μαθητές αρχίζουν σχόλια του τύπου » αμάν πια αυτές οι ηλεκτρικές», » είστε τρελλοί εσείς οι φυσικοί» κτλ.
3. Στα κατακόρυφα ελατήρια τα βρήκαν μπαστούνια με τις γραφικές παραστάσεις όλων των ειδών π.χ. ταχύτητας-χρόνου, δύναμης ελατηρίου κτλ.Συμπερασματικά, πιστεύω ότι είναι πολύ χρήσιμα στη διδασκαλία των ταλαντώσεων αλλά μάλλον συγκλίνω με τον κύριο Κουντούρη όσον αφορά το ποσοστό των μαθητών που μπορούν πλέον να σκεφτούν όπως εμείς ζητάμε. Και πάλι πάντως συγχαρητήρια για τη δουλειά αυτή και ευχαριστούμε που τη μοιράζεσαι μαζί μας.
Απάντηση από τον/την Διονύσης Μάργαρης στις -
Αγαπητοί φίλοι.
Ένα φίλο εργασίας μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια της παράδοσης του μαθήματος. Στην περίπτωση αυτή οφείλει να είναι απλούστατο και να οδηγεί τη σκέψη των μαθητών στην ανίχνευση-εξερεύνηση νέων πραγμάτων.
Όμως ένα φύλλο εργασίας μπορεί να δοθεί και αφού η ενότητα έχει ολοκληρωθεί, οπότε ανιχνεύει το επίπεδο γνώσης και κατανόησης του αντικειμένου. Σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να είναι και απαιτητικό, ανάλογα με το επίπεδο διδασκαλίας, το επίπεδο των μαθητών που απευθύνεται, αλλά στοχεύοντας και στο να επισημάνει σημεία του μαθήματος, που μάλλον «νομίζουν» οι μαθητές ότι κατέχουν, χωρίς να συμβαίνει στην πραγματικότητα.
Ας έρθουμε για παράδειγμα το σημερινό φύλλο εργασίας πάνω στις φθίνουσες.
Το πρώτο θέμα στόχο έχει να ξεκαθαρίσει στους μαθητές ότι δεν μελετάμε μια οποιαδήποτε ταλάντωση της οποίας μειώνεται το πλάτος, αλλά μια συγκεκριμένη, αυτή για την οποία η δύναμη απόσβεσης είναι της μορφής F=-bυ. Αν οι μαθητές την πατήσουν, μπορεί και να το θυμούνται μελλοντικά.
Είναι δύσκολα τα υποερωτήματα; Μόνο το iv) Το σώμα τελικά θα σταματήσει στην αρχική θέση ισορροπίας του. Αυτό δεν περιμένεις να το απαντήσουν, αλλά είναι ένας τρόπος να επισημανθεί μια λανθασμένη (και ευρέως κυκλοφορούσα) άποψη.
Στο δεύτερο θέμα δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι δύσκολο. Στοιχειώδης γνώση θεωρίας απαιτείται.
Στο τρίτο, οι στόχοι είναι αφενός να εξασκηθούν οι μαθητές στο να ψάχνουν μια γραφική παράσταση και να αντλούν, όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες από αυτό.
Η περίοδος της φθίνουσας είναι ίση ακριβώς με την αντίστοιχη της αμείωτης; Στη μέγιστη απομάκρυνση έχει ταχύτητα; Και αν όχι ασκείται πάνω του δύναμη απόσβεσης; Όταν περνά από την αρχική θέση ισορροπίας (x=0) δεν δέχεται δύναμη επαναφοράς, αλλά δέχεται δύναμη απόσβεσης, άρα έχει επιτάχυνση.
Στο 4ο:
Πρέπει να μπορεί ο μαθητής να καταλήγει με βάση ένα διάγραμμα ότι όταν η ταχύτητα είναι μέγιστη, η επιτάχυνση είναι μηδενική; (να μην πω τι του διδάσκουμε από την Α’ Λυκείου για κλίσεις..) αλλά έχει κάνει και την αατ. Οπότε όταν α=0, τι έχουμε; Μπορεί να σχεδιάσει δυνάμεις; Ξέρω δεν μπορεί!!!
Το διαπίστωσα και το πρωί διορθώνοντας το test πάνω στις μηχανικές. Αλλά θα το αποδεχθούμε, ότι μπορεί ο μαθητής που τελειώνει το Λύκειο να μην μπορεί να σχεδιάσει ένα σχήμα, που να φαίνονται οι δυνάμεις που ασκούνται στο σώμα; Αν το κάνουμε, ας εγκαταλείψουμε το άθλημα…
Για το 5ο:
Κατανοεί ο μαθητής γιατί αρχικά έχουμε αμείωτη ταλάντωση και γιατί θα γίνει φθίνουσα αν το κύκλωμα έχει αντίσταση; Και τι αλλάζει ανάλογα με την τιμή της αντίστασης;
Αγαπητοί φίλοι, αντί να κάνουμε δύσκολες ασκήσεις με πολλές εξισώσεις στα όρια της μη πραγματικότητας, το παραπάνω φύλλο τελικά ψάχνει τα βασικά και στοιχειώδη, που συναντά ο μαθητής όχι μόνο στη φθίνουσα, αλλά σε μια μεγάλη περιοχή της Φυσικής, Την δύναμη, την επιτάχυνση, τη μελέτη γραφικών παραστάσεων…
Απάντηση από τον/την Βαγγέλης Κουντούρης στις -
Όταν περνά από την αρχική θέση ισορροπίας (x=0) δεν δέχεται δύναμη επαναφοράς, αλλά δέχεται δύναμη απόσβεσης, άρα έχει επιτάχυνση.
Μπράβο για την επισήμανση Διονύση
Απάντηση από τον/την Παπασγουρίδης Θοδωρής στις -
Διονύση θα πρόσθετα ένα ερώτημα (μόνο για καθηγητές):Στο (3): Τη χρονική στιγμή t1 η καμπύλη της απομάκρυνσης έχει κοινό σημείο
με την καμπύλη του «πλάτους» Α=Αοe(^-Λt);;;Η απάντηση στο επισυναπτόμενο - Συνημμένα:
-
- .doc, 444 KB
Απάντηση από τον/την Σταύρος Πρωτογεράκης στις -
Καλημέρα σε όλους.
Διονύση στην 1η ερώτηση η απάντηση θα μπορούσε να είναι ΣΩΣΤΗ με την προϋπόθεση ότι η δύναμη απόσβεσης είναι μικρή ή ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ εάν η απόσβεση είναι ισχυρή γιατί τότε δεν κάνει ταλάντωση. Επίσης σύμφωνα με το σχολικό βιβλίο πράγματι το πλάτος δίνεται από τη γνωστή εκθετική σχέση, ξέρουμε όμως όλοι, τουλάχιστον στο δίκτυό μας πως δεν είναι έτσι. Προσωπικά έχω δοκιμάσει την εξής προσέγγιση: Αφού σχεδιάσω τη γραφική παράσταση φθίνουσας με ασθενή απόσβεση και τις περιβάλλουσες ρωτάω ποια πρέπει να είναι η κλίση της εφαπτομένης στα σημεία επαφής που (υποτίθεται ότι) είναι σημεία μέγιστης απομάκρυνσης. Όλοι οι μαθητές αναφέρουν πως πρέπει να είναι μηδενική. Στη συνέχεια ρωτάω αν είναι κάπου μηδενική η κλίση της εκθετικής συνάρτησης και παίρνω (σχεδόν απ’ όλους) αρνητική απάντηση. Εύκολα καταλήγουμε σε άτοπο λοιπόν. Δεν κάνω τον έξυπνο στα παιδιά, αντίθετα τους αναφέρω πως εύκολα καταλήγουμε να αποδεχτούμε ως σωστό κάτι που κυκλοφορεί ευρέως σε πανεπιστημιακά, σχολικά και φροντιστηριακά βιβλία γιατί η πολύ μεγάλη τριβή με ένα αντικείμενο (φυσική κατεύθυνσης Γ΄) μας κάνει να χάνουμε την καθαρή σκέψη και τη φρέσκια ματιά που διατήρησε ο Θρασύβουλος. Χάνουμε την αθωότητά μας θα έλεγα. Την πατάμε όπως περίπου ο μαθητής της Ε Δημοτικού που αρχίζει αναγκαστικά να βάζει τη σκέψη του σε καλούπια. Ή μάλλον αρχίζει το εκπαιδευτικό μας σύστημα να τη βάζει σε καλούπια.
Επίσης γιατί το γεγονός ότι το σχολικό βιβλίο μελετά δύναμη απόσβεσης Fαντ=-bu καθιστά τον μαθητή ικανό να απαντήσει στο αν η δύναμη της τριβής έχει αυτή τη μορφή; Ξέρει τι συμβαίνει αν η δύναμη έχει κάποια άλλη μορφή;
Φιλικά, Σταύρος.
Απάντηση από τον/την Διονύσης Μάργαρης στις -
Φίλε Σταύρο.
Το σώμα δεμένο στο άκρο ελατηρίου σε μη λείο οριζόντιο επίπεδο εκτελεί φθίνουσα ταλάντωση (η οποία πράγματι και για μεγάλο συντελεστή τριβής ολίσθησης μπορεί να μην είναι καν περιοδική κίνηση), αλλά την τριβή αυτή ο μαθητής πρέπει να ξέρει ότι είναι ανεξάρτητη της ταχύτητας, αφού στην Α’ Λυκείου έχει διδαχτεί ότι Τ=μΝ. Συνεπώς σε αυτήν την περίπτωση δεν ισχύουν όλα τα υπόλοιπα που γράφει το βιβλίο τους για φθίνουσα με την επίδραση δύναμης F= -bυ. Αυτό το σημείο είχα στόχο να τονίσω με το ερώτημα αυτό.
Απάντηση από τον/την Σταύρος Πρωτογεράκης στις -
Φίλε Διονύση ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση. Προφανώς έχεις δίκιο για την τριβή ολίσθησης. Προσωπικά αισθάνομαι αμηχανία με τη διδασκαλία της φθίνουσας ταλάντωσης μετά την τόση συζήτηση που έχει γίνει εδώ αν και θεωρώ ότι είμαστε τυχεροί όντες κοινωνοί των ιδεών που έχουν κατατεθεί. Σχεδόν αποφεύγω τις επεκτάσεις για να μην αναγκαστώ να επιδοθώ σε ακροβασίες και λάθη… Πρέπει πάντως οι μαθητές μας να πάνε στις σχολές τους υποψιασμένοι. Λίγο-λίγο μπορεί τα πράγματα να αλλάξουν.
Απάντηση από τον/την Κυριακόπουλος Γιάννης στις -
Είμαι από τους τελευταίους της δικτυακής παρέας που έμαθαν τα των φθινουσών (Τον Ιούλιο του 2009). Διάβασα το βιβλίο των Θρασύβουλου – Σταύρου και θεωρώ πασίγνωστο το όλο θέμα. Συνεχίζει ΄, όμως ,να με απασχολεί όχι το επιστημονικό του θέματος αλλά οι προεκτάσεις του σε μια τάξη Ελληνικού Λυκείου.
Συζητούσα με φίλο μου το θέμα … «Έλα ρε έχει καεί για τις εξετάσεις».
Το πίστεψα και εγώ αλλά ….. Γνωρίζω πολλούς αξιολογότατους συναδέλφους , οιοσδήποτε εκ των οποίων θα μπορούσε να είναι στην ΚΕΕ. Κάποιοι δεν γνωρίζουν το θέμα είτε διότι δεν μπαίνουν στο δίκτυο είτε διότι μπήκαν αργά. Εμείς συζητώντας πολύ μεταξύ μας θεωρούμε δεδομένη τη γνώση αυτή αλλά …..
Τι θα συμβεί αν (βλέπε και ερώτηση 1.20 , στο σχήμα 1.40 (σελίδα 34) τεθεί ερώτημα «Η ενέργεια μειώνεται εκθετικά. Σωστό ή λάθος»
Πιστεύετε πως η διαδικτυακή αρθρογραφία θα σώσει τους μαθητές που (ορθώς) θα απαντήσουν ότι είναι λανθασμένη πρόταση ;
Τι κάνουμε στην τάξη ; Αγνοούμε το όλο θέμα (μακάριοι γαρ οι πτωχοί τω πνεύματι) ;; Κάτι τέτοιο είναι ίσως ασφαλέστερο αλλά είναι ηθικό ;;
Γινόμαστε (όπως εγώ) δόκτωρ Τζέκυλ – μίστερ Χάυντ λέγοντας «Αυτό είναι το σωστό αλλά αν δείτε τέτοια ερώτηση σημαίνει ότι ο θεματοδότης δεν γνωρίζει ή δεν ενστερνίζεται την άποψή μας οπότε καλύτερα να πείτε πως ……» ;;
Αντιλαμβάνομαι ότι το θέμα θα παραμείνει άλυτο όσο και αν συζητήσουμε αλλά με απασχολεί.
Απάντηση από τον/την ΙΝΤΖΕΜΠΕΛΗΣ ΙΩΣΗΦ στις -
Αγαπητέ Γιάννη καλησπέρα. Δυστυχώς όλοι εμείς που είχαμε την τύχη να ασχοληθούμε μετά των φθινουσών ταλαντώσεων (ας είναι καλά ο Θρασύβουλος, ο Σταύρος, ο Διονύσης και οι υπόλοιποι του δικτύου) βρισκόμαστε στην ίδια θέση του Δόκτωρ τζέκυλ και Μίστερ Χαυντ όπως πολύ εύστοχα έγραψες. Να μιλήσουμε στα παιδιά γι’ αυτά; και μέχρι που να φτάσουμε; Να τους πούμε για την περίοδο; Να τους πούμε και για τη σχέση που υποτίθεται ότι δίνει το πλάτος ενώ στην ουσία εκφράζει τις περιβάλλουσες; Ότι η ενέργεια δέν μειώνεται εκθετικά με το χρόνο;ότι…. Πέρισυ προσπάθησα να το περάσω στα μαλακά. «Ψέλλισα» κάποια πράγματα απέξω-απέξω και τίποτα περισσότερο (παρόλο που με έτρωγε το σαράκι) προσπαθώντας να προστατέψω τα παιδιά απο την προτροπή «το σωστό είναι αυτό, αλλά εσείς θα γράψετε στις εξετάσεις ότι γράφει το σχολικό». Όμως στις επαναλήψεις (ευτυχώς; δυστυχώς;), μου φέρανε τη γνωστή άσκηση που κυκλοφορεί τώρα πια σε όλα τα βοηθήματα
«Η απομάκρυνση σε μια φθίνουσα ταλάντωση δίνεται από τη σχέση x=0,5e^(-(ln2)t). συν10πt », παραγωγήσαμε μαζί με τα παιδιά για να βρούμε την ταχύτητα και καταλήξαμε στο ότι τη στιγμή t=0 η απομάκρυνση είναι μέγιστη ενώ «Ώωωω θαύμα» η ταχύτητα είναι διάφορη του μηδενός. Και έτσι αναγκάστηκα να μιλήσω για την ταμπακέρα. «Και μείς αν πέσει τέτοιο θέμα στις εξετάσεις τι θα γράψουμε δάσκαλε;» Εεεεεε……
Τι κάνουμε λοιπόν; Και η ένωση περί ΆΛΛΩΝ ΤΥΡΒΆΖΕΙ
Απάντηση από τον/την Κυριακόπουλος Γιάννης στις -
Ιωσήφ και να ασχοληθεί η Ένωση το πρόβλημα παραμένει. Αν θεωρούν το θέμα ουσιώδες ας στείλουν οδηγίες. Δεν είναι και το μόνο θέμα που χρειάζεται οδηγίες.
Ειδικά το παράδειγμα που αναφέρεις είναι περίεργο λόγω προσεγγίσεων. Επισυνάπτω I.P - Συνημμένα:
-
esample.IP, 531 KB
Απάντηση από τον/την ΙΝΤΖΕΜΠΕΛΗΣ ΙΩΣΗΦ στις -
Γιάννη τί εννοείς περίεργο λόγω προσεγγίσεων; Το επισυναπτόμενο δεν ξέρω αν μου το ανοίγει σωστά, γιατί γράφει ότι κάποιοι σύνδεσμοι χάθηκαν …κ.λ.πΚυριακόπουλος Γιάννης είπε:
Ιωσήφ και να ασχοληθεί η Ένωση το πρόβλημα παραμένει. Αν θεωρούν το θέμα ουσιώδες ας στείλουν οδηγίες. Δεν είναι και το μόνο θέμα που χρειάζεται οδηγίες.
Ειδικά το παράδειγμα που αναφέρεις είναι περίεργο λόγω προσεγγίσεων. Επισυνάπτω I.P
Απάντηση από τον/την Κυριακόπουλος Γιάννης στις -
Ίσως δεν εκφράζομαι καλά λέγοντας περίεργο. Εννοώ δυσανάγνωστο παράδειγμα όπως δέιχνει η εικόνα
Το αρχείο κατασκευάστηκε με το I.P 2005
Απάντηση από τον/την Νίκος Σταματόπουλος στις -
Αγαπητοί συνάδελφοι,
τα όσα αναφέρονται για τις φθίνουσες ταλαντώσεις από το εκλεκτό μέλος της παρέας μας Θρασύβουλο Μαχαίρα δεν πρέπει να μας οδηγούν σε παρανοήσεις. Είναι απολύτως ορθές οι εξισώσεις κίνησεις αλλά το Α0 στις σημειώσεις του δεν είναι η μέγιστη απομάκρυνση από τη Θ.Ι. όπως τόνισε και ο συνάδελφος Παπαδήμας Γεώργιος εδώ Αυτό αλλάζει τα πράγματα σχετικά με τις «περιβάλλουσες». Στο συνημμένο αρχείο εξηγώ τις παρανοήσεις. dumped.pdf
Απάντηση από τον/την Θρασύβουλος Μαχαίρας στις -
Νίκο όσα αναφέρεις ήδη είναι καταγεγραμμένα στο βιβλίο «Θέματα Φυσικής-Παρανοήσεις και προτάσεις υπέρβασής τους» που δημιουργήσαμε με το Σταύρο Λέτη. Δες για παράδειγμα στις σελίδες 71, 98, 99, 146, 147, 148, 149 κ.λ.π.
Ή καλύτερα δες όλο το 2ο κεφάλαιο που αφορά τις φθίνουσες (σελ. 55-183). Εκεί υπάρχει και ο σχετικός προβληματισμός για το πλάτος και οι χρόνοι που το σώμα βρίσκεται σε ακραίες θέσεις και οι καμπύλες πάνω στις οποίες βρίσκονται αυτές οι ακραίες θέσεις και ό,τι αφορά τη φθίνουσα ταλάντωση και τα όσα αναφέρεις. Νομίζω ότι οι πληροφορίες που δίνονται στο βιβλίο είναι πάρα πολλές. Στο cd του Σταύρου μάλιστα, που συνοδεύει το βιβλίο, υπάρχει ολόκληρη διερευνητική δημιουργία που αναφέρεται στο σημείο των ακραίων θέσεων που λες
Επομένως θα ήθελα να επισημάνω ότι
• Τουλάχιστον στα μάτια μου και σε εκείνα του Σταύρου δεν υπήρξε καμιά μα καμιά σύγχυση, ούτε παρανόηση, ούτε λάθος. Γνωρίζαμε αυτά που γράφεις και τα έχουμε ήδη αναφέρει στο βιβλίο μας. Επίσης ξέραμε ακριβώς όσα εσφαλμένα εννοούσαν και συγγραφείς και σχολικό βιβλίο και πανεπιστημιακά συγγράμματα ελληνικά και ξένα.Όπως ξέραμε επίσης και τι έπρεπε να ξεκαθαρίσουμε με τις προσεγγίσεις, με την έννοια του πλάτους, με τις ακραίες θέσεις, με τις περιβάλλουσες και τις θέσεις μέγιστης ταχύτητας. Το Αο είναι αυτό που χρησιμοποιούν ελληνικά και ξένα βιβλία στην εξίσωση κίνησης. Στη σελίδα 99 αλλά και στις 116-132 και όχι μόνο αναφέρομαι στην προσοχή που πρέπει να δείξουμε όταν χρησιμοποιούμε το Αο και τις ακραίες θέσεις γενικότερα
• Οι ακραίες θέσεις (μεμονωμένα σημεία) μπορούν να εντοπιστούν στις εκθετικές καμπύλες που αναφέρω στο βιβλίο. Όμως θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με το γεγονός ότι μεμονωμένα σημεία δεν μπορούν να συνθέσουν καμπύλη ή καλύτερα υπάρχουν άπειρες καμπύλες πάνω στις οποίες τα εν λόγω μεμονωμένα σημεία μπορούν να εντοπιστούν. Άρα η εκθετική που αναφέρω στο βιβλίο και που γράφεις και συ είναι μια από τις άπειρες που θα μπορούσαν να βρεθούν. Αυτό ας μη το ξεχνάμε. Η εκθετική δεν είναι η καμπύλη, αλλά μια από τις άπειρες καμπύλες πάνω στις οποίες βρίσκονται ακραίες θέσεις.
• Οι απομακρύνσεις x(t) που αναφέρεις δεν είναι από κάποια θέση ισορροπίας, αλλά από το ελκτικό κέντρο x=0. Στη φθίνουσα ταλάντωση δεν υπάρχει θέση ισορροπίας αλλά θέσεις ισορροπίας. Οι θέσεις ισορροπίας σε μια φθίνουσα ταλάντωση είναι άπειρες και μεταβαλλόμενες. Σε κάθε περίοδο υπάρχουν 2 θέσεις που αλλάζουν στη επόμενη περίοδο. Άρα θα πρέπει να αποφεύγουμε φράσεις του τύπου «απομάκρυνση από θέση ισορροπίας» στη φθίνουσα ταλάντωση, μιας και νομίζω ότι είναι χωρίς νόημα.
Τέλος στο βιβλίο έχουμε συμπεριλάβει διαλόγους με συναδέλφους του δικτύου και άλλους ώστε να ξεκαθαρίσουμε όσο γίνεται τα πράματα.
Απάντηση από τον/την Νίκος Σταματόπουλος στις -
Φίλε Θρασύβουλε, δεν είχα την τύχη να έχω στα χέρια μου το βιβλίο αυτό με τις πολύ αξιόλογες παρατηρήσεις σας. (Προφανώς αν το είχα δεν θα αναφερόμουν στη διαφορά του Α0, αφού σύμφωνα με αυτά που αναφέρεις, υπάρχουν διευκρινήσεις σε αντίστοιχες σελίδες).
Στο συνημμένο αρχείο καταθέτω τις απόψεις μου για την εκθετική συνάρτηση και για τη θέση ισορροπίας.
Εκτιμώ ιδιαίτερα την προσφορά σου και στα πλαίσια ανταλλαγής απόψεων θα ήθελα τη γνώμη σου.
Απάντηση από τον/την Θρασύβουλος Μαχαίρας στις -
Νίκο καταρχάς αφού σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια και για τη διάθεσή σου να μοιράζεσαι μαζί μας, πολύτιμες δικές σου σκέψεις, θα ήθελα με αυτή τη σύντομη ανάρτηση
α) Να σου πω ότι στο βιβλίο «Θέματα Φυσικής» θα βρεις αρκετά στοιχεία για τις «φθίνουσες ταλαντώσεις», που από ότι μου είπαν κάποιοι συνάδελφοι δεν εντοπίζονται εύκολα αλλού. Ελπίζω να σε ανταμείψει αν ποτέ θελήσεις να το διαβάσεις και βέβαια θα ήταν πολύτιμη για όλους μας η γνώμη σου, η διαφωνία σου, η προσφορά σου ή η συμφωνία σου.
Επειδή για τη φθίνουσα ταλάντωση είχαμε συζητήσει πολύ στο δίκτυο πριν κυκλοφορήσει το βιβλίο, αρκετά από τα στοιχεία εκείνης της πολύ εποικοδομητικής κουβέντας πρόλαβα και τα συμπεριέλαβα στην ενότητα «Διάλογοι» σελίδα 116.
β) Να διαφωνήσω με αυτό που γράφεις
«…Για την καμπύλη πάνω στην οποία ανήκουν τα μεμονωμένα σημεία των ακραίων θέσεων σίγουρα είναι, όπως αναφέρεις, μία από τις άπειρες καμπύλες, αλλά είναι η μόνη που αποτελεί επέκταση του πεδίου ορισμού της ακολουθίας: Ακ=Αοe^(-kΛΤ) στο R…»
Νίκο σχεδόν κάθε συνάρτηση από τις χιλιάδες που υπάρχουν και περιέχουν τα «σημεία» μιας ακολουθίας μπορεί να επεκταθεί στο R.
Το ίδιο μπορούν να κάνουν και οι χιλιάδες συναρτήσεις που περιέχουν τα μεμονωμένα σημεία των ακραίων θέσεων στη φθίνουσα ταλάντωση. Μπορούν κάλλιστα να επεκταθούν στο R. Ήδη η πολύπλοκη συνάρτηση του πλάτους που έχω στο βιβλίο είναι μια από αυτές. Είναι πολύ πιο ισχυρή από την Α=Αοe^(-Λt) και απόλυτα εύγλωττη.
Τώρα, αν θες να έχει αποκλειστικά τη μορφή Α=Αοe^(-Λt), όντως είναι η μοναδική, όπως μοναδική είναι και η κάθε μια από τις υπόλοιπες χιλιάδες αν απαιτήσουμε τη δικιά της μορφή.
Αυτή είναι η γνώμη μου. Εκτός αν κάτι άλλο εννοείς με τα παραπάνω λόγια που δε το κατάλαβα
γ) Πριν από κάτι μήνες στο δίκτυο αυτό είχε γίνει μια πολύ ωραία κουβέντα για την ισορροπία. Στη συζήτηση εκείνη αρκετοί συνάδελφοι είχαμε εκφράσει τις απόψεις μας. Πιστεύω ότι αξίζει να την επισκεφτείς.Βέβαια κανένα θέμα δεν είναι κλειστό και πάντα χωράνε καινούριες απόψεις, πιο φρέσκες ματιές, άλλοι προβληματισμοί.
Δείτε και τα υπόλοιπα με κλικ εδώ.
-
