Διατήρηση στροφορμής ως προς το σημείο επαφής.

Καλησπέρα Γιάννη και Διονύση.

Ευχαριστώ για τα σχόλια. Ευχαριστώ τον Διονύση και για το “κόλπο” με τις ωθήσεις που μου έμαθε.

Προς Θεού μην μιλάμε για ενέργεια σε άξονα. Υπάρχει χοντρό πρόβλημα εννοιολογικό. Θα μας δείρουνε.

Εδώ δεν είναι εύκολο το να μιλήσουμε για ενέργειες.

Για τον λόγο αυτόν μιλώ για σχέση y ταχυτήτων.

Προτιμώ να σκέφτομαι διαγράμματα δύναμης.

Εδώ περισσότερα.

Τι λέω με λίγα λόγια.

Αν το διάγραμμα δύναμης είναι:

Τότε είναι και:

Τα εμβαδά διαφέρουν και οι ωθήσεις διαφέρουν. Πρακτικά πέφτει με μια ταχύτητα και ανακλάται με μικρότερη.

Αν όμως είναι:

τότε είναι και:

Η ισότητα των εμβαδών-ωθήσεων επιβάλλει ισότητα των μέτρων των ταχυτήτων αν πέσει κάθετα.

Αν δεν πέσει κάθετα, η ισότητα των εμβαδών-ωθήσεων επιβάλλει ισότητα των μέτρων όχι των ταχυτήτων αλλά των y ταχυτήτων. Δηλαδή των ταχυτήτων που έχουν ίδιες διευθύνσεις με την δύναμη κρούσης.

Δεν θα υποστεί διαφορετική παραμόρφωση επειδή πέφτει υπό γωνίαν.

Η παραμόρφωση καθορίζεται από την (τις) y ταχύτητες.

Αποστόλη το τμήμα με τις ωθήσεις είναι Διονυσιακόν.

Δες εδώ  το 4ο παράδειγμα.

Είναι από τις καλύτερες δουλειές του Διονύση, η πιο χρήσιμη έβερ σε εμένα.

Το άλλο περί  ελαστικότητας ήταν προϊόν συζήτησης. Δηλαδή όταν έχουμε δύο ελαστικά σώματα όχι λεία, τι είναι η μεταξύ τους κρούση;;

Θα την πούμε μη ελαστική επειδή χάνεται ενέργεια;;

Είναι μερικώς ελαστική;

Αναλύεται σε άξονες;