Καλησπέρα Βαγγέλη. Συμφωνώ με την θέση σου, αλλά το πρόβλημά μου, είναι πολύ μεγαλύτερο…
Πάντα ήταν (και όταν δίδασκα…), αλλά μιας και τώρα ήρθε στην επιφάνεια…
Μπαίνουμε στη δυναμική και ορίζουμε το τι είναι δύναμη και στη συνέχεια περνάμε στην σύνθεση με την παραπάνω εργαστηριακή δραστηριότητα. Δεν έχουμε διδάξει τι είναι το βάρος έτσι;
Κρεμάω το βαρίδιο 0,5Ν. Ε και;
Τι σημαίνει αυτό; Ασκώ κάποια δύναμη και πόση;
Τι σημαίνει βαρίδι 0,5Ν; Μήπως σημαίνει ότι το σώμα έλκεται από τη Γη με δύναμη 0,5Ν; Και αν δέχεται δύναμη 0,5Ν, πόση δύναμη ασκεί το βαρίδι στο ελατήριο; Γιατί είναι 0,5Ν; Πού το ξέρουμε;
Το ξέρουμε από την ισορροπία; Μα, δεν έχουμε κάνει ισορροπία ακόμη…
Ούτε τον τρίτο νόμο του Νεύτωνα ξέρουμε…
Μήπως το βάρος του μικρού κυλίνδρου ασκείται στο ελατήριο; Αυτό διδάσκουμε;
Και τότε πώς ερμηνεύουμε; Πώς δικαιολογούμε την εξάσκηση στο ελατήριο συγκεκριμένης δύναμης; Στο περίπου.
Ένα θολό πράγμα, χωρίς σχεδιασμό δυνάμεων, χωρίς ισορροπίες, χωρίς δράση-αντίδραση, όλα στο περίπου….
Άντε μετά να πείσεις τους μαθητές να σχεδιάζουν δυνάμεις στα σώματα και να μην τα κάνουν μπάχαλο!
Πράγματι, Διονύση, κάποιες φορές αναγκαζόμαστε να κάνουμε πρωθύστερα, (η σειρά παρουσίασης δεν είναι ούτε μονόδρομος, ούτε εύκολη, ούτε και πάντα επιτυχής) να εμφανίζουμε κάποια γνώση αυθαίρετα ή να αφήνουμε “κενά” γνώσης, οπότε και θα πρέπει κλείνοντας το σχετικό κεφάλαιο να το επαναλαμβάνουμε ολοκληρωμένα κατά το δυνατόν.
Αλλά, μετά την εισαγωγή της έννοιας "δύναμη" δεν περνάμε στην σύνθεση δυνάμεων με την παραπάνω εργαστηριακή δραστηριότητα, όπως γράφεις, διότι ανεξάρτητα του πότε θα διδαχθεί το βάρος, οι δυνάμεις επαφής και ο 3ος νόμος του Νεύτωνα, αυτή η δραστηριότητα είναι ακατάλληλη, για τον απλούστατο λόγο ότι στην εικόνα β. το ελατήριο δεν δέχεται από τα κρεμασμένα σώματα δύο δυνάμεις, αλλά μία, μόνο, αυτήν από το σώμα βάρους Β2, (η οποία και είναι ίση με το Β2, δεν είναι το Β2, “χρέος” που θα εξηγηθεί αργότερα) και επομένως δεν έχει έννοια καν η προσπάθεια εύρεσης συνισταμένης.
Εκτός και αν το ελατήριο είχε “εκπαιδευτεί” από τους illuminatiκαι μπορεί να καταλάβει (!) ότι κάτω από το σώμα βάρους Β2 είναι κρεμασμένο και άλλο σώμα βάρους Β1…
Αν και δεν βλέπω να συμφωνείς με την προηγούμενη τοποθέτησή μου, στο σημείο που επισημαίνεις, να προτείνω αντί να κρεμάσουμε το Βι κάτω από το Β2, να κρεμαστούν και τα δύο άμεσα στο ελατήριο, το ένα δίπλα στο άλλο.
Το παράδειγμα του βιβλίου όντως δεν είναι το σωστό, αλλά στον εργαστηριακό οδηγό της Β' Γυμνασίου γίνεται καλύτερη προσέγγιση στη σύνθεση δυνάμεων (Εργ. άσκηση 8) και από εκεί πρέπει να διδάσκεται το πείραμα.
επειδή η αντίθεση χωρίς θέση είναι τίποτα, η γνώμη μου είναι το πείραμα έπρεπε να διδάσκεται από το βιβλίο “Φυσική Γενικής Παιδείας Α΄ Τάξης Ενιαίου Λυκείου”, αλλά από το άλλο βιβλίο, το “κομμένο”
(νέα παροιμία: “αν κάποιος δεν στηρίζει το πείραμα που έχει ο ίδιος γράψει, διδάσκεται άλλο πείραμα, έστω και ανεπιτυχές”…)
Βαγγέλη εννοείς ότι δύναμη ίση με το βάρος του κάτω ασκείται στο πάνω σώμα και όχι στο ελατήριο;
θα μπορούσα και να εννοώ άλλο τι, Γιάννη,
χωρίς ρίσκο "να μου πάρουν το πτυχίο πίσω";
Καλησπέρα Βαγγέλη. Συμφωνώ με την θέση σου, αλλά το πρόβλημά μου, είναι πολύ μεγαλύτερο…
Πάντα ήταν (και όταν δίδασκα…), αλλά μιας και τώρα ήρθε στην επιφάνεια…
Μπαίνουμε στη δυναμική και ορίζουμε το τι είναι δύναμη και στη συνέχεια περνάμε στην σύνθεση με την παραπάνω εργαστηριακή δραστηριότητα. Δεν έχουμε διδάξει τι είναι το βάρος έτσι;
Κρεμάω το βαρίδιο 0,5Ν. Ε και;
Τι σημαίνει αυτό; Ασκώ κάποια δύναμη και πόση;
Τι σημαίνει βαρίδι 0,5Ν; Μήπως σημαίνει ότι το σώμα έλκεται από τη Γη με δύναμη 0,5Ν; Και αν δέχεται δύναμη 0,5Ν, πόση δύναμη ασκεί το βαρίδι στο ελατήριο; Γιατί είναι 0,5Ν; Πού το ξέρουμε;
Το ξέρουμε από την ισορροπία; Μα, δεν έχουμε κάνει ισορροπία ακόμη…
Ούτε τον τρίτο νόμο του Νεύτωνα ξέρουμε…
Μήπως το βάρος του μικρού κυλίνδρου ασκείται στο ελατήριο; Αυτό διδάσκουμε;
Και τότε πώς ερμηνεύουμε; Πώς δικαιολογούμε την εξάσκηση στο ελατήριο συγκεκριμένης δύναμης; Στο περίπου.
Ένα θολό πράγμα, χωρίς σχεδιασμό δυνάμεων, χωρίς ισορροπίες, χωρίς δράση-αντίδραση, όλα στο περίπου….
Άντε μετά να πείσεις τους μαθητές να σχεδιάζουν δυνάμεις στα σώματα και να μην τα κάνουν μπάχαλο!
Πράγματι, Διονύση, κάποιες φορές αναγκαζόμαστε να κάνουμε πρωθύστερα, (η σειρά παρουσίασης δεν είναι ούτε μονόδρομος, ούτε εύκολη, ούτε και πάντα επιτυχής) να εμφανίζουμε κάποια γνώση αυθαίρετα ή να αφήνουμε “κενά” γνώσης, οπότε και θα πρέπει κλείνοντας το σχετικό κεφάλαιο να το επαναλαμβάνουμε ολοκληρωμένα κατά το δυνατόν.
Αλλά, μετά την εισαγωγή της έννοιας "δύναμη" δεν περνάμε στην σύνθεση δυνάμεων με την παραπάνω εργαστηριακή δραστηριότητα, όπως γράφεις, διότι ανεξάρτητα του πότε θα διδαχθεί το βάρος, οι δυνάμεις επαφής και ο 3ος νόμος του Νεύτωνα, αυτή η δραστηριότητα είναι ακατάλληλη, για τον απλούστατο λόγο ότι στην εικόνα β. το ελατήριο δεν δέχεται από τα κρεμασμένα σώματα δύο δυνάμεις, αλλά μία, μόνο, αυτήν από το σώμα βάρους Β2, (η οποία και είναι ίση με το Β2, δεν είναι το Β2, “χρέος” που θα εξηγηθεί αργότερα) και επομένως δεν έχει έννοια καν η προσπάθεια εύρεσης συνισταμένης.
Εκτός και αν το ελατήριο είχε “εκπαιδευτεί” από τους illuminati και μπορεί να καταλάβει (!) ότι κάτω από το σώμα βάρους Β2 είναι κρεμασμένο και άλλο σώμα βάρους Β1…
ε, χμ, ο γνωστός "δαίμων", ο οποίος εδώ έχει διπλή δυνατότητα…
(η οποία και είναι ίση με Β2+Β1, “χρέος” που θα εξηγηθεί αργότερα)
Καλημέρα Βαγγέλη.
Αν και δεν βλέπω να συμφωνείς με την προηγούμενη τοποθέτησή μου, στο σημείο που επισημαίνεις, να προτείνω αντί να κρεμάσουμε το Βι κάτω από το Β2, να κρεμαστούν και τα δύο άμεσα στο ελατήριο, το ένα δίπλα στο άλλο.
Άριστα Διονύση!
αυτό είναι απόλυτα σωστό, αλλά είναι άλλο πείραμα
(πόσο δύσκολο είναι, άραγε, να σταλλεί μια τέτοια υπόδειξη;
θυμίζω ότι το είχα επισημάνει και στο παλιό ylikonet πριν 2-3 χρόνια)
Καλημέρα Βαγγέλη.
"(πόσο δύσκολο είναι, άραγε, να σταλλεί μια τέτοια υπόδειξη;"
Μα αυτό είναι το μόνιμο πρόβλημά μας…
Είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ, το ΙΕΠ να στείλει μια οδηγία που να επισημαίνει προβληματικά σημεία που ανευρίσκονται στα βιβλία! ΑΔΥΝΑΤΟΝ!!!
Λες και ζητάμε να διορθώσουμε το Ευαγγέλιο και αντιδρά η Εκκλησία για δογματικούς λόγους…
Συνάδελφοι, καλημέρα και καλό μήνα
Το παράδειγμα του βιβλίου όντως δεν είναι το σωστό, αλλά στον εργαστηριακό οδηγό της Β' Γυμνασίου γίνεται καλύτερη προσέγγιση στη σύνθεση δυνάμεων (Εργ. άσκηση 8) και από εκεί πρέπει να διδάσκεται το πείραμα.
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ Β' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Προφανώς Διονύση συμφωνώ, εγκρίνω και επαυξάνω!
Έλεος!
17 χρόνια φαγούρα…
Καλό μεσημέρι Κατερίνα
επειδή η αντίθεση χωρίς θέση είναι τίποτα, η γνώμη μου είναι το πείραμα έπρεπε να διδάσκεται από το βιβλίο “Φυσική Γενικής Παιδείας Α΄ Τάξης Ενιαίου Λυκείου”, αλλά από το άλλο βιβλίο, το “κομμένο”
(νέα παροιμία: “αν κάποιος δεν στηρίζει το πείραμα που έχει ο ίδιος γράψει, διδάσκεται άλλο πείραμα, έστω και ανεπιτυχές”…)
Θα επανέλθω, άρα, σύντομα…
Όσο για το Γυμνάσιο, το αγαπημένο μου Γυμνάσιο, το κατά το τσιτάτο μου “όλα τα λεφτά”, δες εδώ αν θες: http://ekountouris.blogspot.gr/2012/12/blog-post_17.html
Βαγγέλη όλα καλά…
Όμως πού θα βρούνε οι συνάδελφοι το "κομμένο" βιβλίο;
Δεν αμφιβάλλω ότι είναι καλύτερο, αλλά άντε να βρεις το δίκιο σου!!
Όσο για την εργαστηριακή άσκηση που προτείνεις, τι να πω…Τέλεια!!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Κατερίνα.
Θα δημοσιεύσω, μόλις μπορέσω, το πείραμα που έχω γράψει στο "κομμένο" βιβλίο για τη σύνθεση συγγραμμικών δυνάμεων,
ζητώντας, ταυτόχρονα, εννοείται, την όποια καλόπιστη, αλλά και κακόπιστη κριτική…