by 
Η δεύτερη περίπτωση είναι “περίεργη”. Παρά το ότι πλησιάσαμε την ωο μειώθηκε το πλάτος.
Η τρίτη είναι διακρότημα. Σύνθεση δύο ταλαντώσεων διαφορετικών συχνοτήτων.
Επειδή το να μοιράζεσαι πράγματα, είναι καλό για όλους…
Η δεύτερη περίπτωση είναι “περίεργη”. Παρά το ότι πλησιάσαμε την ωο μειώθηκε το πλάτος.
Η τρίτη είναι διακρότημα. Σύνθεση δύο ταλαντώσεων διαφορετικών συχνοτήτων.
Καλησπέρα Γιάννη.
Έκοψα τον τίτλο, για να χωράει στην πρώτη σελίδα… Θα επαναφέρω τον αρχικό, όταν φύγει από την πρώτη σελίδα!
Στο 2ο δεν έδωσες σταθερά 5Νs/m; Γιατί μετά λες ότι είναι μεγαλύτερη από 14;
Ευχαριστώ Διονύση. Δεν το πρόσεξα καθόλου. Σε όλες τις περιπτώσεις b = 15 N.s/m.
Φαίνεται ότι b.ω.Α = 15.5.Α = 75.Α. Διαφορετικά θα έβγαινε b.ω.Α = 25.Α και δεν θα καθόταν η άσκηση.
Θα διορθώσω.
Για να καταλάβουμε την 2η περίπτωση, ας δούμε τις καμπύλες συντονισμού που δίνει το βιβλίο του Δρη (το άλλο εγκεκριμένο βιβλίο, που θα μπορούσαμε να έχουμε στα σχολεία).
Σε ποια από τις παραπάνω καμπύλες Γιάννη, εντάσσεται η 2η περίπτωση;
Γεια σου Διονύση.
Τώρα γύρισα.
Φυσικά είναι μια περίπτωση χειρότερη από την τελευταία, που φαίνεται ως εστιγμένη, στο σχήμα που παρέθεσες.
Είναι πιο κάτω δηλαδή από την τελευταία. Το πλάτος είναι φθίνουσα συνάρτηση της ω.
Εν τούτοις μεγιστοποιείται η μέγιστη ταχύτητα Vm στην ωο.
Καλημέρα Γιάννη.
Γι΄αυτό έβαλα το "διευκρινιστικό" ερώτημα. Πρέπει να είναι σαφής η στόχευση, αλλά και το ακραίο του παραδείγματος από όλους… για να μην φτάσουμε στο σημείο να υποστηρίζουμε, ότι όλα λάθος τα διδάσκουμε!!!
Να το πω αλλιώς, έχουμε ένα σώμα 1kg, του ασκούμε εξωτερική δύναμη 5Ν και μπορούμε να έχουμε δύναμη απόσβεσης 7,5Ν.
Είναι θέμα μελέτης συστήματος που εκτελεί εξαναγκασμένη ταλάντωση, που να "εφάπτεται" κάπου τη διδασκαλία του συντονισμού;
Καλημέρα Διονύση και χρόνια πολλά και από εδώ.
Όταν διεξάγονταν εκείνες οι συζητήσεις για το πλάτος, είχαν ακουστεί και επιχειρήματα όπως "υπερβολικές αποσβέσεις, χωρίς ρεαλιστικό αντίκρυσμα". Επίσης "αυτό δεν είναι φθίνουσα, είναι αμορτισέρ".
Κατανοητά όλα αυτά και έχουν μελετηθεί.
Ποια είναι η ρεαλιστική περίπτωση εξαναγκασμένης;
Μία με απόσβεση 0,2 Ν.s/m , στην οποία τα μεταβατικά φαινόμενα διαρκούν ίσως και 20 λεπτά. Έχω δει στο ΕΚΦΕ διάρκεια 15 λεπτών.
Ας ζητήσουμε από έναν συνάδελφο να στήσει άσκηση. Με μικρά b η διαφορά φάσης μεταξύ απομάκρυνσης και δύναμης διεγέρτη θα είναι πολύ μικρή. Ο συνάδελφος που κατασκευάζει την άσκηση δεν θέλει κάτι τέτοιο. Θέλει μια διαφορά φάσης της οποίας οι τριγωνομετρικοί αριθμοί είναι αναγνωρίσιμοι. Θέλει π/6 ή π/4 ή π/3.
Αυτήν την διαφορά θα καταλάβει με την πρώτη σχέση που θα γράψει ότι θα την πετύχει με μεγάλο b. Έτσι «μεγαλώνει» το b και στήνει την άσκηση. Όμως με αυτό το b που έβαλε τελικά, είναι πολύ πιθανό το να συμβεί το παραπάνω. Δηλαδή να μειωθεί το πλάτος όταν πλησιάσουμε την ιδιοσυχνότητα. Έτσι έχουμε δύο περιβάλλοντα. Αυτό το ρεαλιστικό του εργαστηρίου, με μικρές διαφορές φάσης, και αυτό του χαρτιού και του μολυβιού.
Ο ίδιος συνάδελφος που επικαλείται τον ρεαλισμό (μιλώντας για αμορτισέρ λ.χ. και συζητήσεων περί όνου σκιάς) , ο ίδιος θα στήσει μια άσκηση τέτοια.
Μην πάμε μακριά. Ο ίδιος, όταν μου κάθισαν καλά τα νούμερα στο πρώτο σκέλος της 2ης περίπτωσης, σκέφτηκα να προσθέσω το δεύτερο σκέλος, στο οποίο θα επιχειρήσουμε συντονισμό. Περίμενα μια σημαντική αύξηση πλάτους και βρέθηκα με μικρή μείωση.
Τότε κατάλαβα που έπεσα.
Φαντάσου να μην είχα ποσοτικοποιήσει την συνέχεια και να ρωτούσα απλά:
-Πως μεταβάλλεται το πλάτος όταν αυξάνω την συχνότητα;
Το γεγονός ότι βρισκόμαστε κάτω από την κυκλική ιδιοσυχνότητα θα έκανε όλους (και εμένα μαζί) να απαντήσουν ότι αυξάνεται το πλάτος.
Μπορεί να περνούσε έτσι στο υλικονέτ, μπορεί κάποιος να το έβρισκε.
Όμως ένα τέτοιο θέμα θα μπορούσε να πέσει σε Εξετάσεις και να βαθμολογούσαμε ως ορθή την «Αρχικά αυξάνεται το πλάτος και μετά μειώνεται», ενώ ορθή είναι η «Συνεχώς το πλάτος μειώνεται».
Στα δύο αυτά περιβάλλοντα (εργαστηρίου και ασκησιολογίου) δεν είναι συνήθη τα ίδια πράγματα. Στο περιβάλλον των βιβλίων ασκήσεων, των αναρτήσεων, των φυλλαδίων ασκήσεων κ.λ.π. η εξαίρεση είναι η συνήθης κατάσταση.
Μπράβο Γιάννη, απομυθοποίησες τις εξαναγκασμένες, τη σύνθεση, κ.λ.π. Εξαιρετική!!!
Ευχαριστώ Πρόδρομε.