by 
Το μονόωρο μάθημα «Φυσική με Πειράματα – Α Γυμνασίου», αντιμετωπίζεται με επιφυλάξεις από τους διδάσκοντες, ως προς τη σύνδεσή του με το πρόγραμμα Φυσικής των επόμενων τάξεων, ως προς την εσωτερική συνοχή του και επειδή προϋποθέτει συστηματική κοπιώδη εργαστηριακή διαχείριση. Και γι’ αυτούς τους λόγους το μάθημα αποτελεί τον “μουτζούρη” όποτε γίνεται η κατανομή των διδακτικών αντικειμένων μεταξύ των ΠΕ04, αλλά κυρίως επειδή είναι ασαφές το «τι πρέπει να μάθουν τα παιδιά».
Με το επισυναπτόμενο αξιολογικό φύλλο επιχειρώ να ελέγξω αν οι μαθητές που συμμετείχαν στη διδασκαλία, μπορούν
1.να διαφοροποιούν τα όργανα μέτρησης μήκους ανάλογα με την κλίμακα των μετρούμενων αντικειμένων
2.να αντιλαμβάνονται τη διατήρηση του όγκου ασυμπίεστων υγρών, όταν μεταγγίζονται σε ασύμμετρα δοχεία
3.να αντιστοιχούν τις ορθές μονάδες μήκους σε διαστάσεις σωμάτων για τα οποία έχουν βιωματικές ή πολιτιστικές εμπειρίες
4.να χειρίζονται μήκη εκφρασμένα σε διαφορετικές μονάδες, προκειμένου να προβαίνουν σε συγκρίσεις
5.να επιλέγουν τις κατάλληλες μεταβλητές ώστε να μπορούν να επιχειρούν απλές προβλέψεις
6.να χειρίζονται μονάδες μήκους ώστε να επιλύουν ένα απλό κατασκευαστικό πρόβλημα
7.να επιλέγουν τον κατάλληλο αριθμό μετρήσεων για να υπολογίσουν τον μέσο όρο ενός μετρούμενου φυσικού μεγέθους
Το έργο επιλογής μεταβλητών αποτελεί διατύπωση που οφείλεται στην Ελευθερία.
Η χονδρική αποτίμηση της διδασκαλίας γίνεται στο τέλος του αρχείου.
Σχόλια:
α) για την εισαγωγή σου. Εκτιμώ ότι οι επιφυλάξεις των συναδέλφων για το μάθημα φυσική-άλφα δεν ξεκινούν από τη σύνδεση του "με το πρόγραμμα φυσικής των επόμενων τάξεων" (πόση περισσότερη σύνδεση περιμένουμε σε ένα μάθημα εισαγωγικό σε μια ολόκληρη επιστήμη; ). Αλλά από τη (μη) σύνδεση του με την παράδοση διδασκαλίας του μαθήματος της φυσικής στο ελληνικό δημόσιο σχολείο. Από το ότι δηλαδή μιλάμε για ένα μάθημα φυσικής μεθοδολογικά διαφορετικό από αυτά που έχουμε/είχαμε συνηθίσει.
Ας μη γελιόμαστε, στη διδασκαλία της φυσικής αυτό που κυριαρχεί/ξέρουμε να κάνουμε είναι (θεωρία και μετά) ασκήσεις. Ασκήσεις σαν εφαρμογή, ασκήσεις για το σπίτι, ασκήσεις στην επανάληψη και το κυριότερο, ασκήσεις στην αξιολόγηση. Από την άλλη, αν οι ασκήσεις είναι η μακροχρόνια ερωτική μας σχέση, το εργαστήριο μοιάζει με καλοκαιρινή ξεπέτα: χειρωνακτικές δοκιμές στο εργαστήριο κάνουμε, μια φορά το τετράμηνο (και άμα; ). Λαμβάνοντας υπόψη και το ότι δεν είναι όλοι οι διδάσκοντες φυσική το ίδιο ενθουσιασμένοι με το χώρο του εργαστηρίου, μάλλον εξηγείται η "δυσκολία"¨με το μάθημα.
β) Για το διαγώνισμα.
Πολύ δυνατό. Πληθώρα ερωτήσεων φυσικής "τουδεπόιντ". Στο (2), δεν το πιασα κατευθείαν τί ζητούσε, το ξαναδιάβασα για να απαντήσω. Εντάξει, διατηρείται και η κλασική εμμονή της γενιάς σας με τα ουσιαστικά (γιατί πχ. η δραστηριότητα είναι"μέτρηση των διαστάσεων της αυλής" και όχι "μετράμε την αυλή" ; ), αλλά ΟΚ βάρκιζα τέλος. Λειτουργικές οι φωτό, και με μια δόση χιούμορ θα λεγα 🙂 . Πολύ ωραία τα (3), (4), αλλά είναι το (5) που ΤΑ ΣΠΑΕΙ. 🙂 🙂 Απλό και τεράστιο θέμα.
Καλημέρα Γιώργο (Φα), καλημέρα Γιώργο (Εψ).
Τελικά είδα και διαφορές έκφρασης με βάση ηλικιακές διαφορές
Οπότε δεν μου μένει παρά, να πάω με τη …σειρά μου
Το 5ο θέμα για μένα είναι όλα τα λεφτά.
καλημέρα σε όλους
Άριστα για το 5!
(…και φιλολογίστικη ένσταση για το 2:
δεν μπορεί να είναι πιθανή απάντηση, που είναι και η σωστή!, η iv. "έχουν όλα…" σε ερώτηση "ποιο από τα…")
Γιώργο καλημέρα,
1.«Εκτιμώ ότι οι επιφυλάξεις των συναδέλφων για το μάθημα φυσική-άλφα δεν ξεκινούν από τη σύνδεση του "με το πρόγραμμα φυσικής των επόμενων τάξεων"».
Εγώ αντίθετα το υποπτεύομαι, αφού αντιμετώπισα επανειλημμένα αποστροφές της μορφής: «τώρα, που θα χρησιμεύσουν όλα αυτά στο Λύκειο και στις Πανελλαδικές;». Και αυτές οι αποστροφές συγκροτούν μια από τις ισχυρές συνιστώσες αυτού που χαρακτηρίζεις ως «παράδοση διδασκαλίας του μαθήματος της φυσικής στο ελληνικό
δημόσιοσχολείο».2.Το έργο (2) είναι κομμάτι της κληρονομιάς του Πιαζέ (έργα διατήρησης μήκους, επιφάνειας, όγκου) που παρότι αποδεδειγμένα ελέγχει την εννοιολογική συγκρότηση των σχετικών εννοιών δεν έχει περάσει στις διδακτικές μας πρακτικές. Εδώ, χρησιμοποιείται για να ελέγξει τη διαφοροποίηση όγκου – βάρους και αποδείχτηκε το δυσκολότερο για τους μαθητές μου και επομένως και το πλέον αδύνατο κομμάτι της διδασκαλίας.
3. «"μέτρηση των διαστάσεων της αυλής" και όχι "μετράμε την αυλή"; ΟΚ Βάρκιζα τέλος».
Αναφέρεσαι στην “παράδοση των γλωσσικών όπλων” των μαθητών στο ακριβόλογο τυπικό ιδίωμα της Φυσικής.
Εδώ, ακολούθησα μια τοπική ιστορική παράδοση. Όταν τρία χρόνια μετά τη μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.) οι Θηβαίοι επιδίωξαν ρεβάνς, ο Αλέξανδρος ισοπέδωσε όλη τη Θήβα εξαιρώντας μόνο τον οίκο του ποιητή Πίνδαρου, γιατί “τα έγραφε” με τρόπο που άγγιζε και την τότε εξουσία.
Διονύση καλημέρα,
τα εύσημα στην Ελευθερία για το 5.
Επιπλέον, Το έργο 5 αντιμετωπίστηκε θετικά από τους μαθητές και κατέγραψαν σ’ αυτό καλά σκορ.
Βαγγέλη καλημέρα,
αντιλαμβάνομαι την ένσταση.
Έχεις κάποια εναλλακτική, συντακτικά ορθότερη και ταυτόχρονα εξίσου οικονομική διατύπωση;
Και εγώ το 5!
Τώρα που ξαναδιαβάζω τα σχόλια, πιστεύω πώς πρέπει να πάρω πίσω κάτι που έγραψα παραπάνω.
Αν ο Γιώργος (Φα) ήταν στην Βάρκιζα
, τότε εγώ που δήλωσα:
"Οπότε δεν μου μένει παρά, να πάω με τη …σειρά μου"
πρέπει να πω, ότι δεν είμαι …σειρά του
Καλησπέρα Γιώργο
Για το (1).
Μπορεί να διαφωνούμε στο βαθμό που η αποστροφή των συναδέλφων σχετίζεται με τα επόμενα έτη διδασκαλίας, όμως νομίζω ότι εντέλει συμφωνούμε ότι το θέμα είναι ότι μιλάμε για μία καινούργια πρόταση στη διδασκαλία της φυσικής. Με πάμπολλα αρνητικά σημεία, ναι, αλλά και διαφορετική.
Και σίγουρα έχεις δίκιο που σβήνεις το "δημόσιο", καθώς και για το ιδιωτικό σχολείο τα ίδια ισχύουν.
Για το (3).
Το "βάρκιζα τέλος" το έγραψα (αρκετά αυθόρμητα) με την έννοια του "ας μην αναμασάμε τις ίδιες διαφωνίες, ας προχωρήσουμε". Πάντως και η ερμηνεία σου της "παράδοσης των γλωσσικών όπλων" μου φαίνεται πετυχημένη. (Εμείς εδώ στη κυβέρνηση "του βουνού" 😉 , βλέπουμε ότι τα γλωσσικά όπλα του ντόπιου πληθυσμού δεν παραδίδονται εύκολα – και στο εργαστήριο μας παίζουνε στα ίσα.
καλησπέρα Γιώργο
καλά το Άριστα δεν το σχολιάζεις; τέτοια μετριοφροσύνη;
(βέβαια και έχω εναλλακτικές, γράφω μία:
για τις ποσότητες των υγρών που χρησιμοποίησες ισχύει:
i. η ποσότητα του νερού είναι η μεγαλύτερη από όλες τις ποσότητες
ii. η ποσότητα του λαδιού είναι η μεγαλύτερη από όλες τις ποσότητες
iii. η ποσότητα του κρασιού είναι η μεγαλύτερη από όλες τις ποσότητες
iv. οι ποσότητες όλων των υγρών είναι ίσες)
Το ερώτημα είναι: τα θέματα βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν σκέψη;
Τα θέματα είναι πετυχημένα καθώς η απάντηση είναι θετική.
Βαγγέλη τους Φυσικούς ενδιαφέρει ποια ποσότητα.
Έψιμε είναι δυστύχημα που δεν μας δίνεται περισσότερος χρόνος για πειράματα. Η γενιά μου μεγάλωσε στις αλάνες της πόλης και στα χωράφια και έχει εμπειρίες, ενώ το ακροατήριο μας σε στενάχωρα διαμερίσματα, και τα βλέπει μόνο σαν παιχνίδι όχι σαν πραγματικότητα.
Φίλε Γιώργο
Εξαιρετικός ο σχεδιασμός και η παρουσίαση του «Αξιολογικού φύλλου» αυτού
Μου άρεσαν όλα τα ερωτήματα των θεμάτων 4 και 5 και τα θεωρώ ξεχωριστά
Στο 1 προβληματίστηκα αν πρέπει να επιλέξω για ευκολία κάποιο όργανο 2 φορές …ε να μην αλλά ζω συνέχεια αφού για παράδειγμα η κουρτίνα μπορεί να μετρηθεί άνετα από μετροταινία και από το σπαστό μέτρο του οικοδόμου ( αφού την μεζούρα του ράφτη δεν την βρίσκω )
Στο 2 αναρωτήθηκα αν προσθέσατε πρώτα τους βόλους όχι για λόγους οικονομίας ( λιγότερο λάδι και λιγότερο κρασί ) αλλά για σκέψεις περί ορίων που θέτει το γυαλί ( ποτηριού και βόλων ) στον όγκο των υγρών ( αφού δεν τα απορροφά ) …
Στο 3 εικάζω ότι πρέπει να αγνοήσω ότι η συγκεκριμένη είναι μια Aldabrachelys gigantea με ύψος από 90cm -122cm ( περισσότερες πληροφορίες εδώ και εκεί )
Στο 6 σκέφτηκα προς στιγμή ότι δεν με ενδιαφέρει ο μέσος όρος αλλά θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο να επιλέξω 6-7 πρόκες λίγο μεγαλύτερες από 6cm και να τις καρφώσω έτσι που να περισσεύει πάντα ίδιο… μετά όμως το ξανασκέφτηκα ίσως μπορώ και να φτιάξω μια κρεμάστρα με μεταβλητό μήκος να προεξέχει … να δείξω και την καλλιτεχνικές μου προτιμήσεις … Αλλά σίγουρα ο στόχος ήταν να διαλέξω ένα αριθμό καρφιών με το οποίο να γίνεται εύκολα η διαίρεση χωρίς calculator αφού αυτό απαγορεύεται στα σχολεία … έτσι κατέληξα στο «10 το καλό» …
Το ξέρεις ότι μου αρέσει να σε πειράζω όπως και όλους όσους … «πάω» ή "αγα-πάω"
Αλλά ας έρθουμε και στα σοβαρά …
Η κατανομή που βλέπω από κάτω με προβλημάτισε … Σίγουρα οι επιδόσεις των μαθητών που ξεπέρασαν το 15 σε ένα τέτοιο (
διαγώνισμα) αξιολογικό φύλλο εκφράζει και ικανότητες όπως αυτές που προσπαθήσατε να ελέγξετε και μας παρουσίασες μετά την παραπομπή. Όμως είμαι σχεδόν σίγουρος πως για μαθητές που δεν κατάφεραν να φθάσουν το ψυχολογικό όριο του 10 … η απόδοση εκφράζει την δυσκολία προσαρμογής στο σχολικό περιβάλλον που δεν σχετίζεται με τις ικανότητες που εσείς προσπαθείτε να ανασύρετε στο μάθημα και στο αξιολογικό φύλλο …Πιστεύω πως η αρίθμηση των δεδομένων με διαφορετικά σύμβολα ανά υποσύνολο ομοειδών θα διευκόλυνε την αντιστοίχιση ( π.χ. Α. για διαστημόμετρο με βερνιέρο — 1. για μέτρηση διαστάσεων αυλής .
Θέλω να δω τι θα απαντήσει η κόρη μου χωρίς δική μου βοήθεια σε ένα τέτοιο αξιολογικό φύλλο που προσπαθεί να αξιολογήσει ικανότητες που αποφασίστηκαν από εσάς να καλλιεργηθούν στην εκπαιδευτική διαδικασία με κριτήρια που θα χαρακτήριζα πολύ «ιδιαίτερα» .
Οι ρηξικέλευθες προτάσεις σου και πάλι αφορούν στόχους διδακτικού σχεδιασμού και όχι αξιολογικού σχεδιασμού
Πάντα τέτοια.
Γιώργο γράφεις ότι
«τα γλωσσικά όπλα του ντόπιου πληθυσμού δεν παραδίδονται εύκολα – και στο εργαστήριο μας παίζουνε στα ίσα»
η προηγούμενη διαπίστωση δεν ισχύει μονάχα για εσάς στη Θράκη “πίσω απ’ τα βουνά”, αλλά ενδιαφέρει και εμάς τους δασκάλους των “παιδιών που μεγαλώνουν στο πίσω μπαλκόνι”, αυτών της διπλανής συζήτησης του άλλου Γιώργου.
Βαγγέλη,
ευχαριστώ για τη εναλλακτική διατύπωση των ερωτημάτων στο 2ο Θέμα. Θα την λάβω υπόψη μου ενσωματώνοντας και την σχετική παρατήρηση του φίλου μου του Θανάση.
«καλά το Άριστα δεν το σχολιάζεις; τέτοια μετριοφροσύνη;»
Βαγγέλη, δεν ασκούμαι μπροστά σου σε πιρουέτες κοινωνικής μετριοφροσύνης, αφού δεν ξεχνώ ότι στην τωρινή εκδοχή του 6ου Θέματος έχεις συμβάλει και συ το καλοκαίρι με την εμπειρία σου και την μαστοριά σου (είσοδος του καρφιού στον τοίχο σε βάθος 1cm για την ασφαλή στήριξη της κρεμάστρας).
Αν όμως επιμένεις στην απόδοση “αριστείας”, ακόμα και σ’ αυτή την περίπτωση, ας την απονείμουμε στην συνεργατική κοινότητα του ylikonet.
Μήτσο καλησπέρα,
«Στο 1 προβληματίστηκα αν πρέπει να επιλέξω για ευκολία κάποιο όργανο 2 φορές»
Το θέμα είναι δοκιμασμένο και ως έργο μαθητείας και ως έργο αξιολόγησης και το ενδεχόμενο των εναλλακτικών απαντήσεων είναι υπαρκτό. Αν δεν επιλεγεί το μικρόμετρο ή ο χάρακας για την κουρτίνα, όταν διατίθενται γαλλικό μέτρο και μετροταινία “όλες οι εμπειρικά αποδεκτές απαντήσεις είναι αποδεκτές”. Εξάλλου, εργαστηριακό μάθημα αξιολογούμε, όχι γραπτά πανελλαδικών όπου πνιγόμαστε σε 50 χρόνων θέσμια!
Στο 2 αναρωτήθηκα αν προσθέσατε πρώτα τους βόλους όχι για λόγους οικονομίας
Η δραστηριότητα δεν πραγματοποιήθηκε στο εργαστήριο. Μεταγγίσεις από μεγάλης βάσης ογκομετρικό σε μικρότερης επιχειρήσαμε. Και μόνο με χρωματιστό νερό και μπλε (φτηνό) οινόπνευμα. Το λάδι απαιτεί δύσκολο καθάρισμα. Το αξιολογικό περιβάλλον του 2ου Θέματος αποτελούσε “επέκταση” που την αντιμετώπισαν επιτυχώς οι λιγότεροι.
Στο 3 εικάζω ότι πρέπει να αγνοήσω ότι η συγκεκριμένη είναι μια Aldabrachelys gigantea με ύψος από 90cm -122cm
Όταν βγήκα παγανιά για φωτογραφίες, έπεσα πάνω στην Aldabrachelys και προβληματίστηκα και εγώ με τις τυπικές διαστάσεις που προβλέπονται για το ερπετό. Παρόλα αυτά την υιοθέτησα με την διαστροφική προϋπόθεση ότι στην φωτογραφία υπήρχαν ως μεγέθη αναφοράς τα πασαλάκια του φόντου, οπότε … σιγά την gigantea.
Πιστεύω πως η αρίθμηση των δεδομένων με διαφορετικά σύμβολα ανά υποσύνολο ομοειδών θα διευκόλυνε την αντιστοίχιση ( π.χ. Α. για διαστημόμετρο με βερνιέρο — 1. για μέτρηση διαστάσεων αυλής .
Ορθή επισήμανση! Έχουμε όμως καταγράψει ότι σχεδόν το 50% των μαθητών μας, και το θέμα το τρέχουμε 3 χρόνια τώρα, κάνουν μόνοι τους τη ρύθμιση που προτείνεις.
Θέλω να δω τι θα απαντήσει η κόρη μου χωρίς δική μου βοήθεια σε ένα τέτοιο αξιολογικό φύλλο που προσπαθεί να αξιολογήσει ικανότητες που αποφασίστηκαν από εσάς
Δεν πρόκειται για μια αθώα εκπαιδευτική σου επιλογή, αλλά για μια υπόγεια και στοχευμένη υπονόμευση της καλής επικοινωνίας που έχω οικοδομήσει με το τρίτο μέλος της οικογένειάς σας!
Όμως είμαι σχεδόν σίγουρος πως για μαθητές που δεν κατάφεραν να φθάσουν το ψυχολογικό όριο του 10 … η απόδοση εκφράζει την δυσκολία προσαρμογής στο σχολικό περιβάλλον…
… και εγώ είμαι σίγουρος ότι η κατανομή των ράβδων που παρέθεσα, στα είπαν όλα.
Και αυτούς που δεν πιάσανε τη βάση και εκείνους που χτυπήσανε ψηλά ας τους ακολουθεί η αποστροφή του Τσόρτσιλ ότι «οι επιτυχίες δεν είναι παντοτινές και η αποτυχίες δεν είναι ποτέ το τέλος», με το οποίο έκλεινε η ταινία «η πιο σκοτεινή ώρα» που είδαμε πριν δυο ώρες.
Και αφού άθελα γλίστρησα στα σινεφίλ Μήτσο, ακόμα μια σκέψη για το φιλμ, που το συστήνω παρά την αντίθετη άποψη των κριτικών, εκτιμώντας πως η επιχειρούμενη ηρωοποίηση του Τσόρτσιλ δεν είναι ικανή να αναστρέψει την αρνητική άποψη για την εμπλοκή του στα δικά μας (Δεκέμβρης του 44). Αντίθετα, ελπίζω ότι θα προβληματίσει για την μετά το Brexit επιλογή της πολιτιστικής βιομηχανίας της Αγγλίας (το φιλμ έπεται της έξοχης κινηματογραφικά Δουνκέρκης του Νόλαν) να υπομνήσει στους Εγγλέζους ότι είναι ικανοί να τα καταφέρουν μόνοι τους, όπως και τότε.