by 
Το πρωτοδιάβασα στο “Πανηγύρι της Φυσικής” του Jearl Walker (εκδόσεις τροχαλία).
Το βρίσκουμε στην Βικιπαίδεια.
Επίσης στο in search of Physics
Ένα βέλος εκτοξεύεται. Περνάει πρώτα από την χειρολαβή του τόξου.
Όπως φαίνεται και στην εικόνα παρεκκλίνει κάποιες μοίρες από την ευθεία που διέρχεται από τον στόχο και την χειρολαβή. Όμως βρίσκει τον στόχο. Πως γίνεται αυτό;
Εξηγήσεις μπορούμε να διαβάσουμε και στο βιβλίο και στην Βικιπαίδεια.
Πολύ καλό είναι το βίντεο που ακολουθεί.
Το παρέθεσε και το “in search of Physics”
Εκεί θα δούμε και έναν που, παρά το φαινόμενο, πετυχαίνει ασπιρίνη στον αέρα.
Καλησπέρα Γιάννη.
Δηλαδή να υποθέσω ότι ο τοξοβόλος υπολογίζει τον κυματισμό του βέλους και με βάση αυτόν τον υπολογισμό, πετυχαίνει την …ασπιρίνη;
Καλό βράδυ Διονύση.
Υποθέτω πως η τομή των δύο καμπυλών που λέει στο τέλος του δίνει τον στόχο. Εμπειρικά γίνονται πολλά που ξαφνιάζουν εμάς. Εμάς που σκεφτόμαστε με χαρτί και μολύβι.
Επίσης οι δεσμοί του στάσιμου κύματος είναι κοντά στα άκρα οπότε το πλάτος της ταλάντωσης είναι μικρό.
Τώρα όταν βλέπεις βίντεο καταλαβαίνεις ότι προβάλλονται οι επιτυχημένες προσπάθειες. Οι άλλες απορρίπτονται..
Καλησπέρα Γιάννη.
Προφανώς εκεί μιλάει η εμπειρία.
Αλλά και η εξασφάλιση, ίδιας ελαστικότητας στα διάφορα βέλη (δες το εργαστήριο και τα απορριφθέντα βέλη…) του δίνει τη δυνατότητα να "επαναλαμβάνει" συγκεκριμένες βολές…
Μάλλον εκτελεί πολλές φορές το ίδιο "νούμερο". Ίσως να αποτύγχανε σε κανονικούς αγώνες τοξοβολίας. Ίσως η ελαστικότητα που επιλέγει δίνει καλά αποτελέσματα σε δεδομένες αποστάσεις.
Πάντως το παράδοξο είναι διαδεδομένο αρκετά. Το είχα διαβάσει πριν 30 χρόνια.
Ο Πάνος παρουσίασε τις "κέλτικες πέτρες". Και αυτό έξω είναι πολύ διαδεδομένο μια και πουλάνε τέτοια παιχνίδια διαφόρων ποιοτήτων. Στην Ελλάδα τα παράδοξα αυτά δεν μας είναι οικεία. Βρίσκει κάποιος εύκολα, ξενόγλωσσα άρθρα που αναλύουν τέτοια παράδοξα. Σε ένα βρήκα μέχρι και τελεστή αδράνειας και υπολογισμό ιδιοσυχνοτήτων.
Διαβάζει κάποιος στο "Πανηγύρι της Φυσικής" ότι κάποιοι ασχολούνται ημιεπαγγελματικά με την διερεύνηση τέτοιων παραδόξων. Η Φυσική τους είναι πολύ δύσκολη.
Την κέλτικη πέτρα μου την είχε πρωτοδείξει ο Ανδρέας πριν από πολλά χρόνια. Τελικά υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που ο χρόνος δεν μπορεί να επουλώσει την πληγή από την απουσία τους.
Καλημέρα Πάνο.
Βλέπουμε να πωλούνται παιχνίδια καλής κατασκευής:
Αλλά και φτηνότερα:
Εγώ μέχρι το 1986 αγνοούσα την ύπαρξη τέτοιου παιχνιδιού.
Στο "Πανηγύρι της Φυσικής" βρίσκονται εκατοντάδες παράδοξα.
Από το "αερόθερμο" Ranque-Hilish μέχρι ευστάθεια χαρταετών, παράδοξα ρευστών και στερεού και πολλά άλλα.
Πολλά τα βρίσκουμε στο διαδίκτυο βιντεοσκοπημένα και με εξηγήσεις κάθε επιπέδου.
Είναι εξαιρετικά δύσκολα θέματα. Πολύ δυσκολότερα απ' όσα είχαμε συζητήσει εδώ στο παρελθόν. Γενικά τα θέματα καθημερινής Φυσικής είναι δύσκολα.