Μια ποσότητα αερίου μπορεί να εκτελέσει την κυκλική μεταβολή του διπλανού σχήματος. Δίνονται pΑ=pΒ=3∙105Ρα, Τ1=300Κ, VΑ=2L και VΒ=6L.
i) Να υπολογιστεί η απόλυτη θερμοκρασία Τ2 στην κατάσταση Β , καθώς και η πίεση στην κατάσταση Γ.
ii) Να υπολογιστεί το έργο που παράγει το αέριο σε κάθε μεταβολή.
iii) Να βρεθεί η θερμότητα την οποία ανταλλάσσει το αέριο με το περιβάλλον του:
α) Κατά τη μεταβολή ΓΑ, β) Κατά την κυκλική μεταβολή ΑΒΓΑ.
iv) Αν το αέριο μετέβαινε από την κατάσταση Γ στην Α ισόθερμα, τότε η αντίστοιχη θερμότητα που ανταλλάσσει το αέριο με το περιβάλλον θα ήταν μεγαλύτερη, μικρότερη ή ίση με την θερμότητα κατά την ευθύγραμμη μεταβολή ΓΑ;
ή
Τρεις (συν μία) μεταβολές αερίου
Τρεις (συν μία) μεταβολές αερίου
3 σχόλια στο “Τρεις (συν μία) μεταβολές αερίου”
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.
Πολύ καλή!
Συζητούσαμε με τον Κώστα το εξής:
Το μέσον της ΓΑ έχει την μεγαλύτερη θερμοκρασία. Η θερμότητα (εδώ -800 J) απάγεται συνεχώς ή αρχικά προσφέρεται και μετά απάγεται;
Ή το αντίθετο, αρχικά απάγεται και μετά προσφέρεται;
Δηλαδή έχουμε συνεχώς απαγωγή ή τα -800 J είναι ένας ισολογισμός θερμοτήτων;
Καλησπέρα Γιάννη.
Την άσκηση την έγραψα πριν το πρόσφατο θέμα που ανέβασες.
Όμως αν προσέξεις την εκφώνηση θα διαπιστώσεις ότι δεν ζητάει τη θερμότητα που απέβαλε το αέριο κατά τη μεταβολή ΓΑ, αλλά τη θερμότητα που ανταλλάσσει με το περιβάλλον. Και η διατύπωση έχει την σημασία της…
Προφανώς αυτό που υπολογίζεται είναι το αλγεβρικό άθροισμα των δύο θερμοτήτων που το αέριο αρχικά απορροφά και στη συνέχεια αποβάλλει στο περιβάλλον του.
Μια μελέτη, πάνω στο θέμα, που μου έρχεται στο νου, είναι του Θοδωρή Παπασγουρίδη, εδώ.
Μια γραφική-ποιοτική προσέγγιση χωρίς κανένα υπολογισμό.
Ο Κώστας είχε δίκιο τελικά.
Υπολογισμοί στην ανάρτηση του Διονύση Μητρόπουλου, στην οποία παρέπεμψαν Κώστας και Βασίλης.