Επειδή γίνεται συζήτηση για την ενέργεια στη σύνθεση ταλαντώσεων. Η άποψη μου εδώ: Ουπς, δεν το έκανα μοιραστέο. Ελπίζω να διορθώθηκε.
https://fysikh-skepsh.blogspot.com/p/blog-page.html
Επειδή το να μοιράζεσαι πράγματα, είναι καλό για όλους…
Επειδή γίνεται συζήτηση για την ενέργεια στη σύνθεση ταλαντώσεων. Η άποψη μου εδώ: Ουπς, δεν το έκανα μοιραστέο. Ελπίζω να διορθώθηκε.
https://fysikh-skepsh.blogspot.com/p/blog-page.html
Ένα αρχείο από τον Δημήτρη Τσαούση:
Συμβολή και περίθλαση
Αγαπητέ κύριε Διονύση Μάργαρη, σε ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια στο ανέβασμα του αποσπάσματος από το βιβλίο φυσικής του BERKELEY.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Από την σελίδα 510 του βιβλίου του BERKELEY αντιγράφουμε:
Αφού τα ρεύματα είναι σε φάση (εξ υποθέσεως) και αφού οι κεραίες είναι πολύ κοντά, η ολική ανθιστάμενη δύναμη που εξασκείται πάνω στα ηλεκτρόνια της μιας κεραίας γίνεται διπλάσια από εκείνη που θα είχαμε, αν η άλλη κεραία δεν βρισκόταν εκεί. Επομένως, το τροφοδοτικό πρέπει να καταβάλλει διπλάσια «προσπάθεια», για να διατηρήσει την απαιτούμενη ταχύτητα των ηλεκτρονίων, με αποτέλεσμα να παίρνουμε διπλάσιο έργο από το τροφοδοτικό.
Αφού αυτό ισχύει για καθεμιά κεραία, έχουμε έτσι εξηγήσει το διπλασιασμό τα ολικής εκπομπής ενέργειας.
Αν τις δυο κεραίες τις ονομάσουμε Νίκο και Μαρία, τότε έχουμε το νοητικό μηχανικό πείραμα του συνεργατικού έργου. Ο Νίκος και η Μαρία καταβάλλουν διπλάσια «προσπάθεια», όπως και οι δυο κεραίες.
Δημήτρη στο ίδιο βιβλίο παρακάτω γράφει 1+1=0. Σ' αυτή την περίπτωση ονομάζω τη μία κεραία Μήτσο και την άλλη Πάνο. Άρα εκτός από το συνεργατικό έργο υπάρχει και το αντισυνεργατικό; Ώρα 5΄40 της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελάει
Το άρχείο λέει το προφανές. Οτι η σύνθεση των ταλαντώσεων είναι ουσιαστικά υποπερίπτωση της συμβολής κυμάτων και γι αυτό ακόμα και σε αυτό το αρχείο ειναι στο κεφάλαιο της συμβολής. Πως η μια κεραία διπλασιαζει την ισχύ της ; Αλληλεπιδρώντας με την άλλη. Και πως συμβαίνει αυτό; Δεχόμενη το κύμα από την άλλη. Η σύνθετη αντίσταση ενός αγωγού μέσα σε ένα μέσο με απώλειες σχετίζεται με το ω του κύματος που φθάνει. Από κει και πέρα. Το αρχείο μιλάει για τις ΠΗΓΕΣ των κυμάτων. Η αλληλεπίδραση αλλάζει το πλάτος της ταλάντωσης της πηγής. Και λέει χαρακτηριστικά ότι το τροφοδοτικό πρέπει να καταβάλλει διπλάσια προσπάθεια. Συνεπώς δεν έχουμε δυο ταλαντώσεις συγκεκριμένης ενέργειας που προστίθενται και αλλάζει η ενέργεια τους, όπως συνήθως αναφερόμαστε στο φαινόμενο. Εδώ η επίδραση του ΗΜ κύματος έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της δύναμης αντίστασης (διπλασιασμό) που δέχονται τα ηλεκτρόνια (που ουσιαστικά είναι αποτέλεσμα της συμβολής του ερχόμενου κύματος με τη δράση της πηγής) . Πάλι λοιπόν ξαναγυρίζουμε στο γεγονός ότι η σύνθεση ταλαντώσεων είναι το τοπικό αποτέλεσμα της συμβολής κυμάτων.
Στο αρχείο δεν αναφέρθηκα επίτηδες στη δράση που έχει ένα κύμα στην πηγή ενός άλλου καθώς αυτό ξεφεύγει εντελώς από το επίπεδο στο οποίο αναφερόμαστε στις ταλαντώσεις. Χαίρομαι που το ανέβασε ο κυριος Τσαούσης και που φαίνεται ξεκάθαρα ότι η αλληλεπίδραση του ερχόμενου κύματος με την πηγή του άλλου παρουσιάζει φαινόμενα συμβολής.
Καλημέρα.
Η σύνθεση των ταλαντώσεων είναι ουσιαστικά υποπερίπτωση της συμβολής
Δεν θα συμφωνήσω. Το ότι η σύνθεση χρησιμοποιείται στην περίπτωση συμβολής δεν την καθιστά υποπερίπτωσή της.
Η σύνθεση ταλαντώσεων είναι και περίπτωση σύνθεσης κινήσεων. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε άλλες περιπτώσεις, άσχετες με την συμβολή. Το ότι οι περιπτώσεις αυτές έχουν μικρότερη (ή ελάχιστη) αξία, δεν σημαίνει κάτι.
Καλημέρα, ένα παράδειγμα παρακαλώ όπου δεν ανακατεύεται κύμα.
Ένα παράδειγμα στο οποίο δεν ανακατεύεται κύμα.
Το γεγονός ότι είναι μικρότερης αξίας από την συμβολή δεν σημαίνει κάτι.
Άλλο παράδειγμα είναι προσπάθεια ανάλυσης του μηχανικού και του οπτικού παλμογράφου. Το αν κάποιος θεωρεί μικρής αξίας ή όχι την διάταξη δεν μου λέει κάτι.
Φυσική δεν είναι μόνο ότι ενδιαφέρει πολύ τον καθένα μας. Εγώ λ.χ. κατασκευάζω προσομοιώσεις.
Μπορεί να ενδιαφέρουν οι 4 παρατηρητές μόνο εμένα. Μπορεί να είναι μια σαχλαμάρα για όλους τους άλλους. Κάποια πράγματα όμως πρέπει να λάβω υπ' όψιν μου. Πράγματα άσχετα με συμβολή κυμάτων.
Μπορώ να βρω δεκάδες παραδειγμάτων σύνθεσης που δεν έχει σχέση με συμβολή. Σε κάποιες περιπτώσεις η χρήση φανταστικών δυνάμεων με έκανε να λύσω εύκολα προβλήματα.
Με απλά λόγια "σύνθεση" δεν σημαίνει "πρόσθεση".
Πρόσθεση κάνουμε και στην σύνθεση και στην υπέρθεση. Πρόσθεση κάνουμε και στην εξαναγκασμένη ταλάντωση (μετά την πάροδο των μεταβατικών φαινομένων). Είναι σύνθεση ταλαντώσεων;
Ερώτηση μαθητή μου πριν 12 χρόνια. " Εχουμε δύο σώματα που εκτελούν ταυτόχρονα ταλάντωση. Πως έδτασε η ενέργεια σε αυτά:". Η δική μου απαντηση είναι μέσω κυμάτων. Αν υπάρχει άλλη απάντηση που δεν περιλαμβάνει κύμκατα θα την δεχθώ. Τωρα η σύνθεση που συζητάμε είναι η Αρχή της Επαλληλίας στις ταλαντώσεις, δηλαδή η υπάρθεση. Αυτό συζητάμε, όχι κάτι άλλο. Το παράδειγμα που έδωσες είναι συζευγμένες ταλαντώσεις. Εντελώς άλλο φαινόμενο. Αλλά και πάλι η ταλάντωση του καθενός παράγει στο σκοινί ένα κύμα που διαδίδεται.
Κανείς δεν μίλησε για το τι μας ενδιαφέρει, αλλά για το τι ακριβώς συμβαίνει. Τι ακριβώς περιγράφει η παράγραφος της σύνθεσης ταλαντώσεων στην ύλη της Γ Λυκείου. Τι συμβαίνει με την ενέργεια και πως αυτή διαμοιράζεται στο χώρο. Γιατί η ενέργεια της τελικής ταλάντωσης δεν είναι ίση με το άθροισμα των αρχικών. Προσωπικά το τελευταίο που με ενδιαφέρει είναι η σύνθεση ταλαντώσεων.
Λες:
Τι ακριβώς περιγράφει η παράγραφος της σύνθεσης ταλαντώσεων στην ύλη της Γ Λυκείου.
Έλα ντε! Τι ακριβώς περιγράφει;
Πως να πάρω στα σοβαρά ένα κείμενο που θεωρεί ως σύνθεση ταλαντώσεων την:
Όταν έχουμε κύματα έχουμε εξαναγκασμένες ταλαντώσεις. Η ενέργεια των ταλαντώσεων προέρχεται από τις πηγές των κυμάτων.
Λες:
Τωρα η σύνθεση που συζητάμε είναι η Αρχή της Επαλληλίας στις ταλαντώσεις, δηλαδή η υπέρθεση.
Δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Ο Ανδρέας Κασσέτας είχε ακροθιγώς αναφερθεί στην διαφορά. Οι πολλές παλιές συζητήσεις είχαν εντοπίσει την διαφορά.
Το παράδειγμα που 'έδωσα δεν είναι συζευγμένες ταλαντώσεις.
Ένα παράδειγμα συζευγμένων ταλαντώσεων.
Η διαφορά είναι μεγάλη. Η μία ταλάντωση μεταβιβάζει ενέργεια στην άλλη.
Το παράδειγμα που έδωσα είναι περίπτωση σύνθεσης (σχετική κίνηση).
Πολλοί συνάδελφοι, μεταξύ αυτών και ο Δημήτρης Τσαούσης, έχουν υλοποιήσει διατάξεις οπτικοποίησης σύνθεσης ταλαντώσεων.
Φυσικά δεν χρησιμοποίησαν κύματα. Κάποιοι χρησιμοποίησαν τις "δύο κινήσεις" που εκτελούσε ένα laser.
Κάποιοι (όπως ο Δημήτρης) έστησαν μηχανισμό. Ένα σώμα ταλαντευόταν πάνω σε ταλαντευόμενο υπόβαθρο.
Δεν επέλεξε άθροιση δύο σημάτων (υπέρθεση). Επέλεξε σύνθεση.