by 
Επειδή γίνεται συζήτηση για την ενέργεια στη σύνθεση ταλαντώσεων. Η άποψη μου εδώ: Ουπς, δεν το έκανα μοιραστέο. Ελπίζω να διορθώθηκε.
https://fysikh-skepsh.blogspot.com/p/blog-page.html
Επειδή το να μοιράζεσαι πράγματα, είναι καλό για όλους…
Επειδή γίνεται συζήτηση για την ενέργεια στη σύνθεση ταλαντώσεων. Η άποψη μου εδώ: Ουπς, δεν το έκανα μοιραστέο. Ελπίζω να διορθώθηκε.
https://fysikh-skepsh.blogspot.com/p/blog-page.html
Η περίπτωση επομένως απασχόλησε τον Δημήτρη και όσους θέλησαν να καταλάβουν την λειτουργία της.
Με απασχόλησε όταν έφτιαξα προσομοίωσή της.
Φυσικά το Laser είναι ΗΜ κύμα. Δεν εννοώ όμως συμβολή κυμάτων.
Ένα laser ήταν κρεμασμένο και αναγκαζόταν να ταλαντωθεί. Μιλώ για κατασκευή που παρουσιάστηκε στο ΕΚΦΕ Αιγάλεω.
Δεν είναι θέμα συγγνώμης. Το τι είναι συζευγμένες ταλαντώσεις παρουσιάζεται και στο βιβλίο "Μηχανική- Ακουστική¨του Αλεξόπουλου στην σελίδα 147. Εκεί φαίνεται ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να έχουμε "σύζευξη" είναι η ύπαρξη συνδέσμου. Στο δικό μου παράδειγμα δεν υπάρχει ούτε σύνδεσμος, ούτε μεταφορά ενέργειας. Δύο ανεξάρτητοι ταλαντωτές υπάρχουν. Σύζευξη υπάρχει στο δεύτερο παράδειγμα που ίσως διάβασες (με τα ελατήρια).
Φυσικά η απόδειξη της κυματικής εξίσωσης δεν περιέχει εξαναγκασμένες ταλαντώσεις.
Τι θέλεις να πω για τον τρόπο μεταφοράς ενέργειας στα κύματα;
Υπάρχει κάποια αμφιβολία για την μεταφορά αυτήν;
Τα σχόλιά μου δεν έχουν στόχο τα κύματα. Έχουν στόχο την διαφοροποίηση σύνθεσης-υπέρθεσης (λ.χ. συμβολής).
Τι κακό έχουν οι εικόνες;
Η προηγούμενη δείχνει μια υπαρκτή συσκευή στην οποία κάτι εκτελεί ταυτόχρονα δύο κινήσεις.
Σε άλλο σχήμα έδειξα περίπτωση υπέρθεσης στην οποία η άθροιση δεν οφείλεται στο ότι κάτι εκτελεί δύο κινήσεις.
Καταλαβαίνεις ότι και στην εξαναγκασμένη αθροίζουμε (υπέρθεση λύσεων) αλλά δεν έχουμε κάτι που εκτελεί δύο κινήσεις.
Πως μεταφέρεται ενέργεια από τον ένα ταλαντωτή στον άλλο; Προφανώς έχουμε διαφορετικό τρόπο να βλέπουμε τα πράγματα. Εμένα με ενδιαφέρουν οι μηχανισμοί πίσω από τα φαινόμενα. Εσένα σε ενδιαφέρουν οι προσομοιώσεις. Γι αυτό και δεν βλέπω να βγαζει πουθενά η όλη συζήτηση.
Και εμένα με ενδιαφέρουν οι μηχανισμοί. Είπε κάποιος ότι με ενδιαφέρουν μόνο οι προσομοιώσεις;
Πως μεταφέρεται ενέργεια από τον ένα ταλαντωτή στον άλλον το περιγράφω (ελπίζω) εδώ.
Μέσω της ταλάντωσης του συνδέσμου.
Τουλάχιστον αποδέχεσαι τον χαρακτηρισμό του Αλεξόπουλου περί "σύζευξης" ή θεωρείς πάλι "σύζευξη" την περίπτωση του παραδείγματός μου;
Προφανώς και δεν μπορώ να σε υποχρεώσω να συμμετέχεις σε μια συζήτηση που κρίνεις ότι δεν βγάζει πουθενά, με έναν άνθρωπο που ενδιαφέρεται μόνο για προσομοιώσεις.
Κανονικοί τρόποι ταλάντωσης λέει. Θες άλλη απόδειξη ότι είναι συζευγμένες ταλαντώσεις; Αφού υπάρχει τμήμα της ταλάντωσης που η διαφορική εξίσωση περιέχει και την απομάκρυνση του άλλου σώματος. Επομένως είναι συζευγμένες. Δεν ξέρω τι λέει ο Αλεξόπουλος. Ξέρω τι λέει πχ. ο Morin (Introduction to Classical Mechanics p. 115). "Coupled Oscillators: We have two functions of time say x(t), y(t) that are related by a pair of "coupled" differential equations".
Είπα ότι δεν είναι συζευγμένες ταλαντώσεις;
Εγώ δεν το παρέθεσα ως περίπτωση συζευγμένης ταλάντωσης;
Ο τίτλος της ανάρτησής μου δεν είναι: "Σύζευξη ταλαντώσεων" ;
Θα έλεγα ποτέ ότι δεν είναι "σύζευξη" και θα έβαζα τίτλο "Σύζευξη ταλαντώσεων";
Στο σχόλιο που έσβησες μου έδωσες να καταλάβω ότι θεωρείς "σύζευξη" την περίπτωση αυτήν.
Τι θα πει"δεν ξέρω τι λέει ο Αλεξόπουλος";
Το "We have two functions of time say x(t), y(t) that are related by a pair of "coupled" differential equations". σε τι διαφωνεί με όσα έγραψα στην ανάρτησή μου;
Δεν φαίνεται εκεί το ζευγάρι των συνδεδεμένων εξισώσεων;
Γράφω:
Ένα παράδειγμα στο οποίο δεν ανακατεύεται κύμα.
Το γεγονός ότι είναι μικρότερης αξίας από την συμβολή δεν σημαίνει κάτι.
Λαμβάνω απάντηση:
Το παράδειγμα που έδωσες είναι συζευγμένες ταλαντώσεις. Εντελώς άλλο φαινόμενο.
Ανταπαντώ:
Ένα παράδειγμα συζευγμένων ταλαντώσεων.
Η διαφορά είναι μεγάλη. Η μία ταλάντωση μεταβιβάζει ενέργεια στην άλλη.
Το παράδειγμα που έδωσα είναι περίπτωση σύνθεσης (σχετική κίνηση).
Λαμβάνω απάντηση:
β) Συγνώμη αλλά είναι συζευγμένες ταλαντώσεις.
Βλέπω τώρα με έκπληξη ότι περίπου ισχυρίζομαι πως θεωρώ "μη σύζευξη ταλαντώσεων" αυτό που ανάρτησα ως Ένα παράδειγμα συζευγμένων ταλαντώσεων.
Για ποια περίπτωση μιλάς τελικά;
O Feynmann στις Lectures on Physics τα διακροτηματα αλλά και γενικά τη σύνθεση των ταλαντώσεων τα παρουσιάζει στο κεφάλαιο 48 του πρώτου τόμου ως συμβολή κυμάτων (σελ. 48-1 εως 48-5). Πιστευω ότι αρκεί αυτό.
Κάνει θαυμάσια ο Feynman. Αυτό δεν σημαίνει ότι η σύνθεση ταλαντώσεων δεν είναι σύνθεση κινήσεων.
Γιάννη γεια σου.
Για να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα και να μην ανακυκλωνόμαστε διαρκώς αναφέρω τα εξής:
1. Να συμφωνήσουμε ότι το φαινόμενο της σύνθεσης ταλαντώσεων υφίσταται
2. Να συμφωνήσουμε ότι η πιο ενδιαφέρουσα εφαρμογή του φαινομένου βρίσκεται στη συμβολή των κυμάτων που αποτελεί ένα μείζονος σημασίας φαινόμενο για τη φυσική.
3. Να συμφωνήσουμε ότι στη σύνθεση των ταλαντώσεων η φαινομενική παραβίαση της Α.Δ.Ε αναιρείται αν αναφερθούμε σε όλο το χώρο ή και στην αλληλεπίδραση των πηγών εφόσον αυτές απέχουν απόσταση αρκετά μικρότερη από το μήκος κύματος
4. Να συμφωνήσουμε ότι η παραβίαση της Α.Δ.Ε στη σύνθεση ταλαντώσεων δεν ερμηνεύεται με την έννοια του συνεργατικού έργου
5. Να συμφωνήσουμε ότι η επέκταση της έννοιας του συνεργατικού έργου σε κοινωνικά δρώμενα είναι και άστοχη αλλά και επικίνδυνη αφού δεν προάγει τις συνεργασίες.
Σε τι τελικά από όλα τα παραπάνω θα συμφωνήσουμε; Ώστε να γνωρίζουμε τελικά σε τι συμφωνούμε και σε τι διαφωνούμε.
Από την Κέρκυρα με αγάπη.
Πάνο για να συμφωνήσουμε ή να διαφωνήσουμε:
-Τι ονομάζεις "σύνθεση" ταλαντώσεων;
Για να συμφωνήσουμε Γιάννη αποδέχομαι το δικό σου ορισμό περί σύνθεσης ταλαντώσεων όποιος και αν είναι αυτός. Θέλω να μου πεις σε ποιά από τα 5 σημεία που ανέφερα διαφωνείς. Στο 2ο στο 3ο σε όλα; Σε ποιά;
Συμφωνείς με τον δικό μου ορισμό περί σύνθεσης και μάλιστα όποιος και αν είναι αυτός;
Τότε πρέπει να εξηγήσεις την :
2. Να συμφωνήσουμε ότι η πιο ενδιαφέρουσα εφαρμογή του φαινομένου βρίσκεται στη συμβολή των κυμάτων ……
Διατυπώνοντάς την σημαίνει ότι δεν αποδέχεσαι όσα περί σύνθεσης πιστεύω.
Υπάρχει Πάνο ο εξής φόβος:
Να μιλάμε και να συμφωνούμε διαφωνούντες ή να διαφωνούμε συμφωνούντες, ονομάζοντας κάτι "σύνθεση".
Έτσι επανέρχομαι.
-Τι ονομάζεις "σύνθεση" ταλαντώσεων;
ή αν θέλεις:
-Η σύνθεση ταλαντώσεων είναι σύνθεση κινήσεων;
Καλά ρε Γιάννη. Είναι τόσο δύσκολο να συνεννοηθούμε; Εξέφρασα 5 προτάσεις και ζήτησα να μου πεις με ποιές συμφωνείς και ποιές διαφωνείς. Αντί αυτού με βάζεις να τοποθετηθώ αν η σύνθεση ταλαντώσεων είναι σύνθεση κινήσεων ή όχι. Δεν είναι για μένα αυτό το ζητούμενο. Η βασική διαφωνία μου με το Δημήτρη από παλιά ήταν ότι η έννοια του συνεργατικού έργου δεν υφίσταται. Η επέκτασή του σε κοινωνικά δρώμενα είναι άστοχη. Η ερμηνεία της παραβίασης της Α.Δ.Ε στη σύνθεση ταλαντώσεων είναι αντιεπιστημονική. Αν δεν θέλεις να πάρεις θέση σε αυτά, τότε δεν είμαι διατεθειμένος να συνεχίσω τη συζήτηση.
Πάνο ίσως είναι δύσκολο να συνεννοηθούμε αν χρησιμοποιούμε διαφορετικά έναν όρο.
Πάμε λοιπόν:
2. Να συμφωνήσουμε ότι η πιο ενδιαφέρουσα εφαρμογή του φαινομένου βρίσκεται στη συμβολή των κυμάτων ……
Ποιου φαινομένου;
Της σύνθεσης;
Εάν εσύ θεωρείς ότι η άθροιση δύο αρμονικών όρων συνιστά "σύνθεση" και εγώ ότι "Σύνθεση ταλαντώσεων έχουμε όταν το σώμα Σ εκτελεί ταλάντωση ως προς παρατηρητή Β ο οποίος ταλαντεύεται ως προς παρατηρητή Α" πως θα συμφωνήσουμε;
Αν εννοείς ότι "κατά την συμβολή δύο κυμάτων η θέση είναι ίση με το άθροισμα δύο αρμονικών όρων" ποιος θα διαφωνήσει;
Με καλείς να συμφωνήσω σε μία πρόταση όταν υπάρχει διαφορά στο τι είναι σύνθεση;
Να ονομάσουμε "σύνθεση" κάθε περίπτωση πρόσθεσης;
Αγαπητέ κύριε Διονύση Μάργαρη, σε ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια στο ανέβασμα του αποσπάσματος από το βιβλίο φυσικής του BERKELEY.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Από την σελίδα 510 του βιβλίου του BERKELEY αντιγράφουμε:
Αφού τα ρεύματα είναι σε φάση (εξ υποθέσεως) και αφού οι κεραίες είναι πολύ κοντά, η ολική ανθιστάμενη δύναμη που εξασκείται πάνω στα ηλεκτρόνια της μιας κεραίας γίνεται διπλάσια από εκείνη που θα είχαμε, αν η άλλη κεραία δεν βρισκόταν εκεί. Επομένως, το τροφοδοτικό πρέπει να καταβάλλει διπλάσια «προσπάθεια», για να διατηρήσει την απαιτούμενη ταχύτητα των ηλεκτρονίων, με αποτέλεσμα να παίρνουμε διπλάσιο έργο από το τροφοδοτικό.
Αφού αυτό ισχύει για καθεμιά κεραία, έχουμε έτσι εξηγήσει το διπλασιασμό τα ολικής εκπομπής ενέργειας.
Αν τις δυο κεραίες τις ονομάσουμε Νίκο και Μαρία, τότε έχουμε το νοητικό μηχανικό πείραμα του συνεργατικού έργου. Ο Νίκος και η Μαρία καταβάλλουν διπλάσια «προσπάθεια», όπως και οι δυο κεραίες.