by 
Σήμερα στην συνάντηση ΠΕ04 στο Αιγάλεω συνάδελφος μου έκανε καλή ερώτηση.
Το πρόβλημα του βιβλίου δίνει τα πάντα (πλην Β) και ζητά το Β.
Η λύση είναι απλή. Η δύναμη από την άρθρωση έχει την διεύθυνση της ράβδου, άξονες και ……
-Πως λέμε στα παιδιά ότι η δύναμη έχει την διεύθυνση αυτήν;
Να συμπληρώσω το ερώτημα:
-Πως λέγαμε στα παιδιά της Β’ Λυκείου τόσα χρόνια ότι η δύναμη έχει την διεύθυνση αυτήν;
Το ερώτημα έχει θίξει ο Διονύσης παλιότερα, αλλά στον “φυσικό του χώρο”. Αργότερα θα αναφέρω την ανάρτηση-συζήτηση. Προς το παρόν μόνο το ερώτημα.
δεν είμαι σίγουρος, Γιάννη, ότι κατάλαβα την ερώτηση
η απάντησή μου, πάντως, είναι ότι, αν η δύναμη από την άρθρωση δεν περνούσε από το σημείο εφαρμογής των άλλων δύο, δηλαδή δεν ήταν πάνω στη ράβδο, θα υπήρχε ροπή που θα την περιέστρεφε και, άρα, αυτή δεν θα ισορροπούσε
Βαγγέλη, σωστά.
Αλλά υποθέτω ότι ο Γιάννης βασικά αναφέρεται στο πως το δικαιολογούμε σε επίπεδο Β Λυκείου.
Ακριβώς Βαγγέλη. Ακριβώς Λάζαρε.
Αυτή είναι η απάντηση Βαγγέλη. Η ροπή.
Αυτό είναι το ερώτημα Λάζαρε. Πως το λες;
Σωστός ο Βαγγέλης!! Έτσι νομίζω κι εγώ.
Όμως ,το πνεύμα της ερώτησης του Γιάννη είναι άλλο. Όταν διδάσκαμε την άσκηση στη Β Λυκείου, τα παιδιά δεν γνώριζαν για ροπές. Οπότε ο Γιάννης αναζητά απάντηση που να μη κάνει χρήση των ροπών.
Αν θυμάμαι καλά, εγώ τις έκανα συντρέχουσες τις δυνάμεις, και θα έπρεπε η συνισταμένη του βάρους Β και της δύναμης Laplace F να είναι αντίθετη της δύναμης F' από την άρθρωση, και να διέρχεται από το σημείο εξάρτησης. Ετσι η γωνία της ράβδου με την κατακόρυφη μεταφέρεται μεταξύ του βάρους Β και της ράβδου. Άρα
εφθ=mg/Bil…..
Εσύ Βαγγέλη είσαι συγγραφέας και καταλαβαίνεις εύκολα τι μπορεί να πάθει κάποιος.
Θυμάσαι φυσικά ότι διδάσκονταν ροπές στην Α΄ Λυκείου κάποτε. Έτσι η αιτιολόγηση ήταν εύκολη. Η άσκηση στήνεται σε βιβλίο της Β΄.
Οι ροπές κόβονται για μερικά χρόνια ή μετατίθενται στην Γ΄ τα επόμενα χρόνια. Η άσκηση παραμένει στο βιβλίο της Β΄ από κεκτημένη ταχύτητα. Τώρα βρίσκεται στην Γ΄ και διδάσκεται πριν διδαχθούν ροπές. Φυσικά η άσκηση παραμένει ως υποψήφιο θέμα, μια και οι Εξετάσεις είναι εφ' όλης της ύλης.
Συντρέχουσες Πρόδρομε. Όμως γιατί η δύναμη της ράβδου να έχει την διεύθυνση της ράβδου;
Εδώ βλέπεις ένα χαρακάκι να ασκεί δύναμη στη γομολάστιχα η οποία έχει άλλη διεύθυνση.
Η συζήτηση του Διονύση.
ημ30=Bil/mg …
Πρέπει η συνισταμένη του βάρους Β και της δύναμης Laplace F=Bil να διέρχεται από το σημείο εξάρτησης, όπου είναι και το σημείο εφαρμογής της F' .
Κάτι ανάλογο κάναμε και στη στροφή ποδηλάτου σε στροφή ,για να βρουβρ την κλίση του προκειμένου να πάρει τη στροφή.
Πρόδρομε να διέρχεται από το σημείο εξάρτησης, καλώς αλλά γιατί να περνά και από το μέσο της ράβδου?
Για παράδειγμα στην ισορροπία ράβδου του σχήματος.
Συγνώμη για την μικρή παρέμβαση στην παρέα σας. Και αν η μισή ράβδος είναι αγωγός και η άλλη μισή από μονωτικό υλικό δεν πάμε υποχρεωτικά στις ροπές; Εντάξει το παρελθόν αλλά αφού έχουμε τις ροπές στο τέλος γιατί να μην την αφήσουμε για τότε;
επιχειρώ μια άλλη προσέγγιση: και η F και η w εφαρμόζονται στο μέσον του αγωγού, άρα εκεί εφαρμόζεται και η συνισταμένη τους, μπορεί και πλάγια σε σχέση με τον αγωγό, αλλά για να ισορροπεί ο αγωγός θα πρέπει να είναι η ολική συνισταμένη ίση με μηδέν, άρα η Τ να περνάει και αυτή από το μέσον και αφού εφαρμόζεται στο άκρο και περνάει από το μέσον έχει τη διεύθυνση του αγωγού
α. Σε ότι αφορά το σημείο εφαρμογής της δύναμης Laplace είσαι αναγκασμένος να διδάξεις ροπή δύναμης και την εύρεση συνισταμένης παραλλήλων δυνάμεων που δεν έχει η θεωρία. Έτσι μόνο αιτιολογείται πλήρως.
β. Η λύση της άσκησης στο λυσάρι είναι μια ευφυής παράκαμψη . Δεν είμαστε βέβαιοι για την διεύθυνση της δύναμης από την άρθρωση. Έχουμε μια ισχυρή ένδειξη ότι είναι παράλληλη στη διεύθυνση του αγωγού. Χρειάζονται οι συνθήκες ισορροπίας στερεού. ΣFx = 0 , ΣFy = 0 και Στ = 0 , ώστε να έχεις πλήρη απόδειξη. Η λύση του βιβλίου είναι μια ευφυής υπόθεση που οδηγεί στο ίδιο αποτέλεσμα παρακάμπτοντας την ισορροπία του στερεού.
Δεν έχεις άδικο. Γιατί όχι;
Όμως η άσκηση γινόταν παλιά στη Β΄ Λυκείου. Τα παιδιά είχαν διδαχθεί ροπές στην Α΄ Λυκείου. Ήταν απλή υπόθεση η εξήγηση.
Αγαπητέ συνάδελφε Βαγγέλη Κουντούρη καλησπέρα.
Γράφεις:
«και η F και η w εφαρμόζονται στο μέσον του αγωγού, άρα εκεί εφαρμόζεται και η συνισταμένη τους, μπορεί και πλάγια σε σχέση με τον αγωγό, αλλά για να ισορροπεί ο αγωγός θα πρέπει να είναι η ολική συνισταμένη ίση με μηδέν, άρα η Τ να περνάει και αυτή από το μέσον και αφού εφαρμόζεται στο άκρο και περνάει από το μέσον έχει τη διεύθυνση του αγωγού»
Αν εννοείς ότι Τ είναι η δύναμη από την άρθρωση ,δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να περνά αναγκαστικά από το μέσον του αγωγού.
Δεν θα μπορούσε το σχήμα να είναι όπως το παρακάτω ;
Συμπληρώνω…
Μα τότε η Σ , που είναι η συνισταμένη των FL και w, και η Τ θα αποτελούν ζεύγος , που πάει να περιστρέψει τη ράβδο , άρα είναι αδύνατον να ισορροπεί.
Επομένως και πάλι επικαλούμαστε την άγνωστη για τους μαθητές της Β Λυκείου έννοια του ζεύγους δυνάμεων .