Πιγκουΐνοι on ice
Μια επίπεδη πλάκα από πάγο αποκόβεται από παγετώνα της Ανταρκτικής που σπάει και εκτινασσόμενη στην θάλασσα επιπλέει κινούμενη οριζόντια στην επιφάνειά της.
Την χρονική στιγμή to ένα σημείο Α της επιφάνειας του πάγου έχει ταχύτητα υΑ μέτρου
(Visited 1,326 times, 1 visits today)
4 σχόλια στο “«της μιας στιγμούλας» απαράδεκτο Θέμα στερεού”
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.
Απαράδεκτο όμως γιατί;
Απαράδεκτο διότι δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στο σχολικό βιβλίο ( ούτε καν σε άλλα φροντιστηριακά βοηθματα )
Διότι ο στιγμιαίος άξονας και η κίνηση περί αυτού δεν ….
Διότι άλλο θα σκεφτούν οι μαθητές , αν σκεφτούν ως κεντρομόλο και σε άλλο σημείο θα την αποδώσουν.
Όσο θα μειώνεται η έκταση της ύλης τόσο θα αναγκάζονται οι θεματοδότες που ψάχνουν θέματα με διακριτική ικανότητα του 18,5 από το 19 να κινούνται σε αναζ'ητηση θεμάτων
είτε α) υπερπαραγωγές κατασκευών με δεξαμενές σωλήνες ελατήρια ράβδους και κάμποσα νήματα ( για να παίζουν με αφύσικα πράγματα )
είτε β) γρίφους στα όρια του νομότυπα ανήθικου όπως αυτό το θέμα με τους πιγκουΐνους …
Δημήτρη καλησπέρα.
Παρόμοια θέματα, όχι τόσο σε έκταση, και ίσως όχι μόνο σε κινηματική, έχουν αναρτήσει αρκετοί συνάδελφοι (και εγώ ο ίδιος). Αν πρέπει να είναι θέματα εξετάσεων, νομίζω όχι από τη στιγμή που και το σχολικό βιβλίο δεν ασχολείται με σχετικές κινήσεις και τα πάντα τα συνδυάζει με την κίνηση του κέντρου μάζας. Όχι βέβαια το ότι δεν υπάρχουν στα βοηθήματα (τα οποία τα κοιτώ, όλο και κάτι αποκομίζεις, αλλά ευαγγέλια δεν είναι).
Τώρα όσο για τις υπερπαραγωγές θεμάτων, πανελλαδικών και άλλων, νομίζω ότι έχουμε χάσει την ουσία. Θέματα που πρέπει να γράφεις σα μηχανάκι, χωρίς να σκέφτεσαι, που σημαίνει τα ξέρεις όλα, αν είναι δυνατόν, με μόνο το χρόνο αντίπαλο, τα θεωρώ επιεικώς απαράδεκτα.
Μια σκέψη κάνω μόνο. Αν αυτοί που θέτουν τέτοια θέματα έχουν καθίσει και έχουν λύσει, όχι τα δικά τους που για να τα διατυπώσουν έχουν καταναλώσει πολύ χρόνο, αλλά άλλων, πόσο χρόνο χρειάζονται και αν στο τέλος δεν βαριούνται με τόσες πολλές, ανούσιες πολλές φορές, ερωτήσεις. Εγώ πολλές φορές έχω αναφωνήσει αγανακτισμένα «που το πάει ο ποιητής»
Καλημέρα Μήτσο.
"Όσο θα μειώνεται η έκταση της ύλης τόσο θα αναγκάζονται οι θεματοδότες που ψάχνουν θέματα με διακριτική ικανότητα του 18,5 από το 19 "
Νομίζω ότι παραπάνω θέση βάζει τον δάκτυλο "επί των τύπων των ήλων"…
Δυστυχώς εκεί είμαστε και στο δια ταύτα, συμφωνώ με τις παραπάνω θέσεις του Ντίνου…
Καλησπέρα
Ντίνο και Διονύση ευχαριστώ για τον σχολιασμό.
Επειδή ίσως κάποιοι να το βρίσκουν συζητήσιμο ως θέμα… Να πω δυο ακόμα λόγια
Η νομότυπη κακοήθεια του θέματος δεν βρίσκεται μόνο στην συνεχή επίκληση σχετικών ταχυτήτων και στην σειρά των συλλογισμών.Βρίσκεται και στο γεγονός πως η κίνηση της παγωμένης πλάκας θυμίζει κύλιση με στιγμιαίο άξονα στο Ο. Αλλά δεν είναι κύλιση και ο κατακόρυφος άξονας που περνά από το Κ ξαφνικά έχει και κεντρομόλο! ( τα τερτίπια των ροπών των τριβών της πλάκας στο νερό δεν νομίζετε πως παραπάει για πανελλήνιες ; )
Διονύση θα δω και το ζευγάρωμα των στιγμών και θα επανέλθω εκεί.