δεν πρέπει να «κάνεις τη δική σου έρευνα» για επιστημονικά θέματα
είναι ο τίτλος άρθρου του Forbes, σχετικό με τον ατομικό έλεγχο όσων κυκλοφορούν για την ασθένεια covid-19
το συνάντησα στον διαδικτυακό τόπο της Τίνας και μεταφράστηκε στα ελληνικά από το κυπριακό science hoaxes
συγγραφέας είναι ο διδάκτορας Αστροφυσικής Ήθαν Σίγκελ, που διδάσκει Φυσική & Αστροφυσική σε κολλέγια και ασχολείται με την εκλαΐκευση της επιστήμης
επιλέγει προκλητική δημόσια εικόνα, όπως και ο τίτλος του άρθρου του
το βασικό επιχείρημα του άρθρου:
όταν οι περισσότεροι από εμάς κάνουν «έρευνα» για ένα θέμα που ακούμε για πρώτη φορά και μας ενδιαφέρει, διαμορφώνουμε μία αρχική άποψη και αξιολογούμε τα πάντα που συναντάμε από εκεί και πέρα μέσω των ενστικτωδών αντιλήψεών μας,
οπότε αποδεχόμαστε εκείνα τα τεκμήρια που τις ενισχύουν και παραβλέπουμε όσα τις υπονομεύουν
τα παραδείγματα που ενισχύουν το επιχείρημα:
το «έλασσον»: η άποψη πως ότι είναι ανόθευτο – πρωτογενές – αυθεντικό, όπως το φυσικό νερό, είναι προτιμότερο απ’ το φθοριωμένο, δεν επιβεβαιώνεται από συστηματική πόση μη φθοριωμένου νερού που έχει ως συνέπεια την ανεπιθύμητη φθορά του οδοντικού σμάλτου
και το «μείζον»: «αν ο κόσμος ήταν ελεύθερος να ακολουθήσει τη δική του βούληση, ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων θα επέλεγε να μην εμβολιαστεί πλήρως, …. πολλοί γονείς έχουν έναν μεγάλο φόβο για τις ανεπιθύμητες ενέργειες από τα εμβόλια, παρά το γεγονός πως – εκτός από ερεθισμό του δέρματος στα σημεία της ένεσης – οι ιατρικές επιπλοκές είναι εξαιρετικά σπάνιες»
επομένως,
εμπιστοσύνη στην «επιστημονική συναίνεση που υπάρχει μόνο όταν η συντριπτική πλειοψηφία των αναγνωρισμένων επαγγελματιών υποστηρίζει την ίδια σταθερή επαγγελματική θέση. Αυτή αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές και πολύτιμες μορφές εμπειρογνωμοσύνης που έχει αναπτύξει ποτέ η ανθρωπότητα»
υπάρχει επιστημονική συναίνεση στην περίπτωση της νόσου COVID-19;
δεν αναφέρομαι στις θεωρίες συνομωσίας, ακόμα κι αν αυτές εκπέμπονται από αναγνωρισμένους επιστήμονες,
αλλά στις περιπτώσεις που η διαμόρφωση της επιστημονικής συναίνεσης για το «τι θα κάνουμε», τελεί «εν τω γεννάσθαι»
όταν δηλαδή εκπέμπονται αντιφατικά μηνύματα εξειδίκευσης, ακόμα και από χείλη ειδικών:
από πότε έγιναν απαραίτητες οι μάσκες;
είναι παρόμοιο το ασφαλές ποσοστό πλήρωσης των ακτοπλοϊκών πλοίων και κλειστών δημόσιων χώρων; αν διαφέρει, γιατί;
θα αποτελέσει δημόσιο αγαθό, όταν θα παραχθεί το ασφαλές εμβόλιο ή θα υπόκειται στην οικονομία της αγοράς;
προς τα πού κατευθυνόμαστε παγκοσμίως; σε μακρόχρονο lock down ή σε ανοσία πλήθους;
μέχρι να επιτευχθεί η, απ όλους επιθυμητή, επιστημονική συναίνεση και όταν μπορούν να απαντηθούν με σχετική ομοφωνία τα περισσότερα απ’ τα προηγούμενα,
δηλαδή όσο υπάρχει διάχυτη η αίσθηση του «βλέποντας και κάνοντας»,
αναβαθμίζεται ως κυρίαρχο το ένστικτο του φόβου και αυτό αντιμετωπίζεται κυρίως με ισχυρή πρωτοβάθμια φροντίδα και δευτερευόντως με αυστηρές εκλαϊκευτικές προτροπές
19 σχόλια στο “δεν πρέπει να «κάνεις τη δική σου έρευνα»…”
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.
Γιώργο καλημέρα και συγχαρητήρια για το”αλίευμα”!!!
Ίσως θα πρέπει να το διαβάσουν Όλοι, καί αυτά που ανέφερες, και αυτά της Τίνας, αλλά κυρίως αυτά που παραπέμπει!
Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα παρακάτω:
του Ήθαν Σίγκελ
Πηγή/Πρωτότυπο από https://www.forbes.com/sites/startswithabang/2020/07/30/you-must-not-do-your-own-research-when-it-comes-to-science/
Μετάφραση: Ζήνα Κάνθερ
Το σύμπαν είναι εκεί έξω και περιμένει να το ανακαλύψετε
«Μελετήστε και τις δύο απόψεις και μετά αποφασίστε». Αυτή είναι μία απλή, ξεκάθαρη και λογική συμβουλή. Και όταν σχετίζεται με ζητήματα όπως οι εμβολιασμοί, η κλιματική αλλαγή, και ο νέος κορωνοϊός SARS-CoV-2, μπορεί να είναι επικίνδυνη, καταστροφική, ακόμα και θανάσιμη. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται από τους περισσότερους ανθρώπους για να καθοδηγήσουν τις πιο πολλές αποφάσεις τους στη ζωή – η συλλογή πληροφοριών, η αξιολόγησή τους βάσει των όσων γνωρίζουν, και η επιλογή συγκεκριμένου τρόπου δράσης – μπορεί να οδηγήσουν σε θεαματικές αποτυχίες όταν πρόκειται για κάποιο επιστημονικό ζήτημα.
Ο λόγος είναι απλός: οι περισσότεροι από εμάς, ακόμα και όσοι είμαστε οι ίδιοι επιστήμονες, δεν διαθέτουμε τη σχετική επιστημονική εμπειρογνωμοσύνη για να αξιολογήσουμε επαρκώς αυτά τα επιστημονικά στοιχεία μόνοι μας. Στους δικούς μας τομείς, είμαστε ενήμεροι για όλη τη σειρά δεδομένων, για τον τρόπο με τον οποίο όλα τα κομμάτια του παζλ ενώνονται μεταξύ τους και ποια είναι τα όρια της γνώσης μας. Όταν οι μη ειδικοί υιοθετούν απόψεις για αυτά τα ζητήματα, είναι αμέσως ξεκάθαρο σε εμάς πού είναι τα κενά στην αντίληψή τους και πού έχουν παραπλανήσει τους εαυτούς τους στη συλλογιστική τους. Όταν ασπάζονται τα επιχειρήματα ενός επιστήμονα με την αντίθετη, από την πλειοψηφία, άποψη, αναγνωρίζουμε ποια στοιχεία παραβλέπουν, παρερμηνεύουν ή παραλείπουν. Αν δεν ξεκινήσουμε να εκτιμάμε την πραγματική εμπειρογνωμοσύνη, την οποία εύλογα έχουν περάσει μια ολόκληρη ζωή να αποκτήσουν οι ειδικοί, το «να κάνουμε τη δική μας έρευνα» θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανυπολόγιστα, αχρείαστα δεινά.
Καλημέρα Γιώργο, καλημέρα Πρόδρομε.
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά εγώ ξεκινάω για την πλατεία:
«Ο ιός δεν υπάρχει, η μάσκα σκοτώνει»:
Επανέρχομαι Γιώργο, για κάποιες σκέψεις.
“η διαμόρφωση της επιστημονικής συναίνεσης για το «τι θα κάνουμε», τελεί «εν τω γεννάσθαι»”
Αυτό είναι αλήθεια. Αλλά πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει;
Ο μέσος πολίτης έχει μάθει να “πιστεύει”. Και η πίστη αυτή μπορεί να κατευθύνεται προς ένα θρησκευτικό δόγμα, που καλύπτει τις μεταφυσικές αγωνίες και τους φόβους των ανθρώπων, αλλά με την ίδια λογική αντιμετωπίζεται και η επιστήμη. Σαν δόγμα! Που έχει και εκπέμπει την δική της αλήθεια…
Έτσι αιφνιδιάζεται κάποιος όταν ακούει αντικρουόμενες απόψεις πάνω σε ένα θέμα, όπως η πρόσφατη πανδημία. Δυσπιστεί, δεν το καταλαβαίνει πώς γίνεται η επιστήμη να μην έχει “έτοιμες απαντήσεις” και “έτοιμες λύσεις” στο πρόβλημα.
Αλλά τότε μετατρέπεται σε εύκολο θύμα κάθε παραπληροφόρησης και κάθε αντιεπιστημονικής θεώρησης…
Αν τα παραπάνω έχουν κάποια αλήθεια, υπάρχει και ένα δεύτερο στοιχείο, που περιπλέκει την κατάσταση. Και αυτό είναι η οικονομία και η πολιτική αντιμετώπιση της κατάστασης. Το να πεις κλείνω τα πάντα και μείνετε σπίτι, είναι ένα αποτελεσματικό μέτρο που το επιβεβαιώνουν όλες οι προηγούμενες επιδημίες που αναφέρονται στην ιστορία.
Αλλά αυτό πώς το σταματάς και τι γίνεται μετά; Εδώ εμπλέκεται το πρόβλημα της οικονομίας και οι διαφορετικές πολιτικές.
Κάπου εδώ βρισκόμαστε και βλέπουμε καθημερινά δίπλα μας να υπάρχουν και να κυκλοφορούν ιδέες όπως αυτές που διαδήλωσαν οι Ισπανοί στην Μαδρίτη…
Τις τελευταίες μέρες, έχω βαρεθεί να εξηγώ ότι υπάρχει πρόβλημα Covid 19. Το βασικό επιχείρημα- ερώτημα είναι:
-Εσύ έχεις δει κάποιον γνωστό σου να πεθαίνει; Όλα ψέματα είναι…
Καλησπέρα Γιώργο, καλησπέρα αγαπητοί συνάδελφοι.
Γιώργο ευχαριστώ πολύ για την αναφορά στο μπλογκ μου, με τιμάς πάντα.
Σε σχέση με το άρθρο αν διαβάσετε τα σχόλια στην σελίδα μου στο facebook θα καταλάβετε γιατί μας περιμένουν δύσκολες μέρες με τον COVID 19. Ομολογώ ότι όταν ανέβαζα το άρθρο δεν φανταζόμουν τι θα γινόταν από κάτω. Θεωρώ κάποια πράγματα αυτονόητα, δηλ ότι για τα ειδικα θέματα ακούμε τους ειδικούς και ότι όσο και να ψάξουμε εμείς με καλή διάθεση ένα επιστημονικό θέμα όπως για τον COVID 19, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να έχουμε την συνολικη΄εικόνα που έχει ένας ειδικός.
«έχεις δει κάποιον γνωστό σου να πεθαίνει;»
ρωτάει με αυθάδη ελαφρότητα ο συνομιλητής. Όχι πως αντέχει να θέσει το δάχτυλο του «επί τον τύπον των ήλων», αλλά έτσι, για να υπονομεύσει απλοϊκά τα τεκμήρια της “παντοδύναμης επιστήμης”, όπως έκανε και με τα φιλμ των προσσεληνώσεων
γιατί όμως επιμένει να αναπαράγει περίεργα πράγματα;
ίσως γιατί εντάσσεται σε στρώματα που θεωρούν ότι δεν επωφελήθηκαν από την επιστήμη όσο άλλα ή επειδή οι τεχνολογικές εξελίξεις «τον άφησαν πίσω»
πώς προσλαμβάνουμε την επιστήμη;
μέσα απ’ την μεθοδολογία της, όπως επιδιώκει η διδακτική των Φ.Ε. και μερικώς αμφισβητείται απ’ τον τίτλο «δεν πρέπει να κάνεις τη δική σου έρευνα για επιστημονικά θέματα»;
για τους λιγότερους, ίσως
όμως, η ισχύς της επιστήμης για τους περισσότερους, σχετίζεται με την αποτελεσματικότητα της και την τεχνολογία που προέκυψε απ αυτήν
και όταν δεν επιλύονται τα προβλήματα άμεσα και χωρίς διαταραχές στο κοινωνικό στάτους, υπονομεύεται το βασικό στοιχείο του κύρους της
είναι αυτό που συζητάμε σήμερα
τι πολίτες διαμόρφωσε η «ισχυρή επιστήμη»;
συνέτεινε στη συγκρότηση κοινωνιών που δεν είναι παθητικές αλλά αισιόδοξες, με την συλλογική πίστη ότι «για όλα σχεδόν υπάρχει λύση» έναντι των περισσότερο μοιρολατρικών προεπιστημονικών
αυτή η εξέλιξη ευνόησε τον ατομικισμό που στην εντελώς επίκαιρη εκδοχή του επιχειρείται να χαλιναγωγηθεί με τον καθορισμό «απογευματινών ωραρίων» στα εθιμικά καλοκαιρινά μεταμεσονύχτια ξεφαντώματα
χθες (16-8-20) στη Μαδρίτη, υπερτονίστηκαν απ τους θεσμικούς διαμορφωτές της κοινής γνώμης τα «ψεκασμένα» συνθήματα,
ενώ υποβαθμίστηκε η επίκληση του βασικού ιδεολογικού εργαλείου των δυτικών κοινωνιών, δηλαδή το δικαίωμα στην ελευθερία, ότι κι αν σημαίνει, αλλά και ο ισχυρισμός ότι καταγράφηκαν και ψευτοθετικά τεστ ελέγχου, ένδειξη ότι η επιστήμη δεν κάνει και πολύ καλά τη δουλειά της
το επιχείρημα του άρθρου
εγκαλεί για εμπιστοσύνη στην «επιστημονική συναίνεση που υπάρχει μόνο όταν η συντριπτική πλειοψηφία των αναγνωρισμένων επαγγελματιών υποστηρίζει την ίδια σταθερή επαγγελματική θέση. Αυτή αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές και πολύτιμες μορφές εμπειρογνωμοσύνης που έχει αναπτύξει ποτέ η ανθρωπότητα»
ζητά δηλαδή εμπιστοσύνη με ένα, όχι δογματικό αλλά ιστορικό επιχείρημα, σύμφωνα με το οποίο η επιστήμη ως συλλογικό προϊόν τελικά τα καταφέρνει ενώ απευθύνεται σε μια κοινωνία εθισμένη κι έμπειρη στην ατομική «έρευνα» για την επιλογή, με αστάθμητα κριτήρια π.χ. του «καλύτερου γιατρού»
μου φαίνεται επομένως ότι πρέπει να αναζητηθούν άλλοι τρόποι παρέμβασης
τι με νοιάζει αυτό εμένα;
σαν δάσκαλος ενδιαφέρομαι να συγκροτήσω τον πιο απαιτητικό τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να επιχειρηματολογήσω στους μαθητές, αν επέλθει το ανεπιθύμητο «δεύτερο κύμα». Στην πρώτη φάση, λειτούργησα κυρίως ενημερωτικά
τώρα, υποθέτω ότι θα πρέπει να είμαι περισσότερο διαλεκτικός και το συγκεκριμένο άρθρο δεν μου δίνει ιδέες
Τι ανάγκη έχουμε από τις αντιδράσεις των ψεκασμένων για τον covid-19.
Κάτω από το άρθρο «Ο ιός δεν υπάρχει, η μάσκα σκοτώνει»: που προτείνει ο Διονύσης βρίσκουμε ενδεικτικά στα Διαβάστε επίσης:
Ισιώνει το κότσι σε τρεις ημέρες χωρίς επεμβάσεις.
Και μέσα διαβάζουμε.Η πρωτοποριακή μέθοδος του Έλληνα καθηγητή καταπολεμά με φυσικό τρόπο τον εκφυλισμό του μεγάλου δακτύλου. Το κότσι εξαφανίζεται μόνιμα σε 28 ημέρες!
Το 97% των Ελλήνων δεν γνωρίζει για τη ευκαιρία αυτή.
Και μέσα διαβάζουμε. Οι οικονομικοί σύμβουλοι είναι τρομοκρατημένοι από την αποτελεσματικότητα της νέας μεθόδου πολλαπλασιασμού μετρητών
Σοκ. Ανακαλύφθηκε το αντίδοτο για την ασθενή όραση.
Και μέσα διαβάζουμε. Η καθηγήτρια του τον γελοιοποίησε. Σήμερα, η εφεύρεσή του επιτρέπει σε όλους να ξανακερδίσουν την όραση τους σε 21 ημέρες. Και είναι τόσο απλό που χιλιάδες άτομα σταματούν να φορούν τα γυαλιά όρασης!
Και αυτά πουλάνε για να μπορούν να διαφημίζονται.
Καλημέρα Άρη.
Δίκιο έχεις… Έτσι έχουν τα πράγματα. Διαφημίζονται ακραία πράγματα και κάποιοι τα πιστεύουν και δίνουν τα χρήματά τους…
Καλημέρα συνάδελφοι καλημέρα Γιώργο. Θα χρησιμοποιήσω μέρος της απάντησής σου γιατι ειναι εξαιρετικό, στη σελίδα μου , με αναφορά σε σένα φυσικά.
Καλημέρα συνάδελφοι καλημέρα Γιώργο. Θα προσθέσω αυτό που είπε ο Νίτσε:
Οι άνθρωποι χωρίζονται σε δυο κατηγορίες.
Αυτοί που θέλουν να πιστεύουν
Αυτοί που θέλουν να μαθαίνουν
Χαίρομαι που από το υλικό έχω μάθει τόσα!
Εξαιρετικό Γιώργο και Τίνα με δυστυχώς αδιαμφισβήτητες αλήθειες για τον τρόπο που πολλοί αντιμετωπίζουν γενικώς τα πράγματα . Η δε απάντηση σου Γιώργο πιο ευστοχη πεθαίνεις…