Ένας ραβδόμορφος μαγνήτης πέφτει κατακόρυφα, πλησιάζοντας ένα σταθερό οριζόντιο κυκλικό πλαίσιο, το οποίο αποτελείται από ν κυκλικούς αγωγούς, σχηματίζοντας κλειστό κύκλωμα. Τη στιγμή t1 που δείχνει το διπλανό σχήμα, η δυναμική ενέργεια του μαγνήτη μειώνεται κατά 6J/s.
i) Να εξηγήσετε γιατί το πλαίσιο διαρρέεται από ρεύμα και να βρείτε την φορά του για την στιγμή t1 του σχήματος.
ii) Την στιγμή t1 η κινητική ενέργεια του μαγνήτη αυξάνεται με ρυθμό:
α) 5J/s, β) 6J/s, γ) 7J/s.
Να δικαιολογήσετε τις απαντήσεις σας.
Η αντίσταση του αέρα θεωρείται αμελητέα.
ή
Ο μαγνήτης πλησιάζει ένα κυκλικό πλαίσιο
Ο μαγνήτης πλησιάζει ένα κυκλικό πλαίσιο
Αφιερώνεται στον Θοδωρή Παπασγουρίδη και στο Διονύση Μητρόπουλο, ελπίζοντας στην απόσυρση, τυπικά και ουσιαστικά, των δύο παράπλευρων σχολίων…
Καλημέρα Διονύση,
Ευχαριστώ για την αφιέρωση.
Πολύ ωραία και απρόσμενη σαν άσκηση με δεδομένα!
Έχουμε συνηθίσει τέτοιες σε Β θέματα με ποιοτικές επιλογές.
Αν ο μαγνήτης έφευγε αντί να πλησιάζει, η άπωση θα γινόταν … έλξη 🙂
Διονύση καλησπέρα
Ένα ακόμη θέμα απλό και με απλή λύση που δεν θα απαντήσουν οι περισσότεροι μαθητές μου διότι όπως γράφει και ο έτερος Διονύσης το έχουμε συνηθίσει χωρίς αριθμούς και εστιασμένο στη φόρα του επαγωγικού ρεύματος
Καλό μεσημέρι Διονύση.
Μια κλασσική, λίαν επικίνδυνη για Β θέμα, με εν δυνάμει…ανεξάντλητα ερωτήματα, το πνεύμα της!!!
Το θέμα είναι από την εποχή των δεσμών, όπου ,αν θυμάμαι καλά, ζητούσε πώς μεταβάλλεται η επιτάχυνση του μαγνήτη κατά την διάρκεια του φαινομένου. Δηλαδή να πέφτει λόγω του βάρους του , και να περνάει από το μεταλλικό δακτύλιο και μετά να απομακρύνεται.
Θυμάμαι ότι οι επιλογές που είχε το βιβλίο δεσμών του κ .Κόκκοτα , θεωρούσε ως σωστή ότι η επιτάχυνση του μαγνήτη μειώνεται από την τιμή g , μέχρι να απομακρυνθεί και να γίνει πάλι g, μακριά από το δακτύλιο.
Είχε γραφτεί τότε στον Φυσικό Κόσμο από συνάδελφο, ότι έχουμε μια αρχική μείωση της επιτάχυνσης όταν πλησιάζει, στη διάρκεια του περάσματος για μια στιγμή γίνεται g, και όταν απομακρύνεται ,πάλι μειώνεται και μετά αυξάνεται μέχρι να γίνει g.
Η γραφική παράσταση της επιτάχυνσης σε συνάρτηση του χρόνου μοιάζει με το γράμμα …ω !!
Θεώρησα τότε ότι αυτή είναι η σωστή αντιμετώπιση του ερωτήματος.
Τι λέτε συνάδελφοι, συμφωνείτε;;
Καλησπέρα Παρμενίων, καλησπέρα Πρόδρομε.
Σας ευχαριστώ για το σχολιασμό.
Πράγματι Πρόδρομε αν σχεδιάζαμε ένα (ποιοτικό) διάγραμμα της επιτάχυνσης πτώσης του μαγνήτη, θεωρώντας ότι το πλαίσιο βρίσκεται στη θέση y=0, θα παίρναμε ένα διάγραμμα με τη μορφή του σχήματος:
Καλησπέρα Διονύση.
Μια εναλλακτική απόδειξη στο παραπάνω ii) ερώτημα:
Καλησπέρα Γιάννη.
Ευχαριστώ για την εναλλακτική λύση.
Καλησπέρα Διονύση
Ωραίο θέμα με σχετική δυσκολία κύρια στο ii) ερώτημα.
Παρ’όλο που στο θέμα ενδιαφέρει σύμφωνα με την εκφώνηση η στιγμή t1 που ο μαγνήτης δεν έχει μπει στο πλαίσιο ,μια και ο Πρόδρομος το έθιξε θυμήθηκα το… “Και δακτυλίδι μέση” όπου μέσω του σχολιασμού και με την δική σου παρατήρηση όπως και του Χρήστο, αποδόθηκε (και με περιγραφή) μια παράσταση προς το ορθότερο αυτής που είχα δώσει.
Απόδειξη πως τα σχόλια έχουν ”αξία” και τους πρέπει …
Να είσαι καλά
Ευχαριστώ Διονύση, θα τη δω αργότερα….
Σε ευχαριστώ και για τη χθεσινή με την αντλία….
με “προστάτεψες” από λάθος επιλογή σημείων για την εφαρμογή
του Μπερνούλι….
Γι αυτό όλοι έχουμε ανάγκη το υλικονετ….
Καλησπέρα Παντελή, καλησπέρα Θοδωρή.
Σας ευχαριστώ για το σχολιασμό.
καλημέρα σε όλους
καλό Β θέμα Διονύση
περισσότερο σε δύο “γκαπ” μου κάνει το διάγραμμα, διαρκής μείωση στην αρχή και απότομα g, απότομα πτώση μετά και αύξηση μέχρι g, σαν ένα “π”, στο ενδιάμεσο, το “κεφάλι” του “π” είναι όσο, περίπου, το μήκος του μαγνήτη
Καλημέρα Βαγγέλη.
Το διάγραμμα είναι ποιοτικό και θέλει να δείξει ότι στη διάρκεια που ο μαγνήτης περνάει μέσα από το δακτυλίδι η ΗΕΔ από επαγωγή είναι σχεδόν μηδενική με αποτέλεσμα η επιτάχυνση να είναι ίση με g.
Προσπάθησα να φαίνεται αυτό το “πιο απότομο” αλλά υπάρχουν και άλλες λεπτομέρειες που έμειναν απέξω.
Στην έξοδο έχουμε μεγαλύτερη ταχύτητα άρα μεγαλύτερη ΗΕΔ και πιο απότομο “γκαπ”…
Διονύση καλημέρα. Καλημέρα σε όλους.
Επίτρεψέ μου να δώσω ένα σύνδεσμο όπου κάτι σχετικό μελετάται στο εργαστήριο.
Για όποιον ασχοληθεί προτείνω να μην δει μόνο το βίντεο αλλά να ξεφυλλίσει και το φύλλο εργασίας.
Καλημέρα Σπύρο.
Πολύ ωραίο πείραμα και πολύ ξεκάθαρα τα συμπεράσματα…
Συγχαρητήρια για το πείραμα και σε ευχαριστώ που το κατέθεσες στην ανάρτηση…
Πολύ σωστά, Διονύση,
η κίνηση του μαγνήτη είναι διαρκώς επιταχυνόμενη, με μειωνοαυξούμενη επιτάχυνση, (καλά τί νεολογισμός…) άρα τα “κλικ” του “γκαπ”, στο “κεφάλι” του “π” είναι ανισόχρονα, πιο μεγάλος χρόνος εισόδου μέχρι το μέσον του μαγνήτη, από όσο από το μέσον μέχρι την έξοδο, έχει πολλά ποιοτικά “ραφοντούλαπα” το θέμα, φάνηκε και στην ανάρτηση του Μητρό