Μια παραλλαγή του “Πόση είναι η μέγιστη επιμήκυνση;”
Το σώμα έχει μάζα 1 kg. Το ελατήριο σταθερά 100 Ν/m.
Στην αρχή το ελατήριο έχει το φυσικό του μήκος. Κινούμε την άκρη του ελατηρίου προς τα πάνω με σταθερή επιτάχυνση 10 m/s2.
Πόση θα είναι η μέγιστη επιμήκυνση του ελατηρίου;
Σε πόσο χρόνο θα επιτευχθεί;
(Visited 432 times, 1 visits today)
Γιάννη αν μεχρι την στιγμη που το σωμα χανει την επαφη του με το δαπεδο δεν χρησιμοποιησεις τον παρατηρητη πανω στο στο χερι αλλα το παιδι με το τηλεσκοπιο στο εδαφος δεν θα ειναι κx=mg αρα x=0,1m?
Ποια η διαφορα απο την προηγουμενη ασκηση?
Καλησπέρα και πάλι, Γιάννη και Κωνσταντίνε. Νομίζω πως το πρόβλημα είναι ότι ο πάνω παρατηρητής δεν βλέπει ισορροπία για την μάζα.
Θελω να πω, αν δεν κάνω λάθος, ότι ο πάνω, βλέπει την μάζα να επιταχύνεται προς τα κάτω με την επιτάχυνση α της δύναμης d’ Alembert.
Εγω οπως το σκεφτομαι ο παρατηρητης στο χερι ειναι απαραιτητος μονο απο την στιγμη της αποκολησης και μετα. Ομως την στιγμη αυτη το σωμα δεν βρισκεται στην θεση ισορροπιας του λογω του εξτρα βαρυτικου πεδιου που λαμβανει υποψιν του αυτος ο παρατηρητης.
Νομιζω οτι το αποτελεσμα του Γιαννη ειναι σωστο αλλα στην διατυπωση της λυσης διαφωνω σε δυο σημεια που το ενα εξουδετερωνει το αλλο ετσι ωστε το αποτελεσμα να βγαινει σωστο.
Μπορει και να κανω λαθος και η διατυπωση του Γιαννη να ειναι σωστη.
Κωνσταντίνε και Στάθη, χωρίς να αποκλείω ακόμα να έχω κάνει λάθος, οι δύο παρατηρητές δεν πρέπει να δουν την ίδια θέση ως θέση ισορροπίας.
Ένας παρατηρητής αποφαίνεται ότι Θ.Ι. έχουμε όταν η επιτάχυνση είναι μηδενική.
Αν το σώμα έχει επιτάχυνση 2 m/s^2 προς τα κάτω (για τον ακίνητο παρατηρητή, ο κινούμενος βλέπει 12 m/s^2 προς τα κάτω.
Δηλαδή Γιάννη η επαφή αν επιταχύνεται το χέρι χάνεται σε διαφορετική παραμόρφωση (0.2m), από όταν το χέρι κινείται ομαλά (0.1m);
Γιάννη τη στιγμη της αποκολλησης δεν ειναι x=0,1m? Aυτο που εχεις βρει εσυ x=0,2m ειναι στην θεση ισορροπιας του μη αδρανειακου παρατηρητη αλλα οχι την στιγμη της αποκολλησης.
κι εγώ έχω τον προβληματισμό του Κωνσταντίνου
θεωρώ ότι το σώμα θα ανασηκωθεί όταν η πραγματική δύναμη από το ελατήριο γίνει ίση με την πραγματική δύναμη βάρος
άρα χ=0,1m
το αν ένας επιταχυνόμενος παρατηρητής “βλέπει” και μη πραγματικές δυνάμεις, νομίζω είναι αδιάφορο μέχρι το ανασήκωμα
μετά το ανασήκωμα το σώμα σε σχέση με αυτόν δέχεται και φανταστική δύναμη
Ο μη αδρανειακός παρατηρητής θα γράψει τoν 2ο νόμο (μέχρι την αποχώρηση) ως
ΣF=ma => mg+ma-Fελ-N=ma
άρα τελικά θα βγάλει 0.1m όταν N=0.
Παιδιά επειδή μου βάλατε ψύλους στ’ αυτιά, μια προσομοίωση:

Βλέπουμε ότι η απόσταση παύει να είναι μηδέν (αποκόλληση) την στιγμή 0,2s.
Την ίδια στιγμή βλέπουμε ότι το αρχικό μήκος των 0,4m έχει γίνει 0,6 m.
Δηλαδή επιμήκυνση 20 cm.
Παιδιά έχετε δίκιο. Έχω κάνει δύο λάθη.
Διορθώνω σύντομα τη λύση.