Ο Ανδρέας Βαλαδάκης ξεκίνησε τη συζήτηση:
Όταν ένα σώμα επιπλέει, το βάρος δεν είναι ίσο με τη άνωση.
Συγκεντρωμένες κάποιες σκέψεις που εξέφρασα και εκεί.
(Visited 426 times, 1 visits today)
Επειδή το να μοιράζεσαι πράγματα, είναι καλό για όλους…
Ο Ανδρέας Βαλαδάκης ξεκίνησε τη συζήτηση:
Συγκεντρωμένες κάποιες σκέψεις που εξέφρασα και εκεί.
Γεια σου Γιάννη (αποφεύγω το καλησπέρα… 🙂
Τελικά πολύ άνωση πέφτει!
Νομίζω ότι οι σημερινές αναρτήσεις, αυτή εδώ και του Διονύση διπλα, ξεκαθαρίζουν την κατάσταση.
Ευχαριστώ Διονύση.
Δεν ξέρω αν την ξεκαθαρίζουν.
Προσοχή θέλουν τα ερώτήματα του τύπου “Ποια δύναμη ασκεί το λάδι;” (παράδειγμα και του Διονύση και δικό μου).
Δεν είναι η άνωση που οφείλεται στο λάδι ίση με τη δύναμη που ασκεί το λάδι.
Η δεύτερη εκτός από πολύ μεγαλύτερη είναι και προς τα κάτω.
Καλη…μέρα κι από εδώ 🙂
Πολύ ωραία Γιάννη!
Ευχαριστώ Διονύση.
Από το Νίκο Σαραντάκο:
Αν δεν πέσει ο ήλιος, καλησπέρα δεν σας λέω.
Πείτε με παλιομοδίτη, αλλά: αν δεν πέσει ο ήλιος, καλησπέρα δεν σας λέω!
Είσαι και συ… παλιομοδίτης!
Δίκιο έχει ο Σαραντάκος!
Με την … παγκοσμιοποίηση και την εντατικοποίση της εργασίας, προσπαθούν να μας μηδενίσουν τη διάρκεια του “απογεύματος”! Χώνεψη, μεσημεριανή σιέστα … κομμένα!
Μια σαλάτα στις 12:00 και γρήγορα πίσω στη δουλειά!! 🙂 🙂
Πολύ καλή Γιάννη. Λέμε “Γειά” και καθαρίζουμε…
Ευχαριστώ Αποστόλη.
Καλημέρα Γιάννη, όπως πάντα λιτός και περιεκτικός.
Κάποιες σκέψεις έγραψα δίπλα στην ανάρτηση του Διονύση για την άνωση.
Ευχαριστώ Στάθη.
Η ιστορία με την συνοριακή επιφάνεια οδηγεί στο θεώρημα Γκάους.
Το έχω χρησιμοποιήσει παιγνιωδώς.
Προτιμώ μια Αρχιμήδεια απόδειξη για την άνωση:
Αντικαθιστούμε το σώμα αριστερά με λάδι και νερό όπως δεξιά.
Το υγρό αυτό σύστημα ισορροπεί, οπότε δέχεται δύναμη όση το βάρος του, δηλαδή το βάρος του λαδιού και το βάρος του νερού που εκτοπίζει το σώμα.
Το σώμα δέχεται την ίδια δύναμη.