Σε οριζόντιο επίπεδο ηρεμεί ένα μεγάλο κιβώτιο μάζας Μ. Ένας άνθρωπος μάζας 3Μ, δένει το κιβώτιο με ένα σχοινί, αμελητέας μάζας, και τραβώντας το άκρο του, προσπαθεί να το μετακινήσει. Δίνεται ότι ο συντελεστής οριακής στατικής τριβής, ίσος με τον συντελεστή τριβής ολίσθησης, τόσο μεταξύ κιβωτίου και επιπέδου, όσο και μεταξύ παπουτσιών του ανθρώπου και του επιπέδου, έχει τιμή μ.
i) Η μέγιστη δύναμη F που μπορεί να ασκήσει στο σχοινί, χωρίς να μετακινηθεί κανένα σώμα, έχει μέτρο:
α) F= μΜg, β) F=2μΜg, γ) F=3μΜg, δ) F=4μΜg.
ii) Αν μ=0,2 και g=10m/s2, τότε η μέγιστη επιτάχυνση που μπορεί να αποκτήσει το κιβώτιο, έχει μέτρο:
α) α=1m/s2, β) α=2m/s2, α) α=3m/s2, α) α=4m/s2.
ή
πανέμορφη άσκηση, Διονύση, και “αληθινή”!
(και επειδή μου πέρασε, σχεδόν, ο πόνος, μου ήρθε στη θέση του, ένα “φλας”: θα μπορούσε να είναι, και λίγο πιο “αληθινή”, με διαφορετικούς συντελεστές τριβής)
Καλησπέρα Βαγγέλη και σε ευχαριστώ για το σχολιασμό.
Μία – μία τις μεταβλητές Βαγγέλη.
Αν άνθρωπος και κιβώτιο είχαν ίσες μάζες, θα άξιζε η μελέτη με δύο διαφορετικούς συντελεστές τριβής.
Αν οι μάζες είναι διαφορετικές, νομίζω ότι καλύτερα να δίνεται ο ίδιος συντελεστής για να γίνεται η σύγκριση και να βγαίνει το συμπέρασμα…
Καλησπέρα Διονύση. Εξαιρετική άσκηση, που διδάσκει και τους 3 νόμους του Νεύτωνα μαζί. Χωρίς πολλές πράξεις και γεμάτη Φυσική, που βάζει τα όρια!
Μόνο αν ο άνθρωπος είναι υπερήρωας της …Marvel, μπορεί να ξεπεράσει τα όρια που υπολόγισες και να ασκεί δυνάμεις πάνω από την οριακή του τριβή.