by 
στο Διαγωνισμό «Αριστοτέλης» της Α Γυμνασίου
για να μελετηθεί η θερμομονωτική ικανότητα των υλικών, ελέγχονται δύο απ αυτά, το χαρτόνι και το αλουμινόχαρτο
απλοποιώντας την εκφώνηση …
… με ισοπαχείς ποσότητες απ τα δυο υλικά, τυλίγονται δυο όμοια γυάλινα μπουκάλια που περιέχουν ίδιες ποσότητες νερού με αρχική θερμοκρασία 85οC και σημειώνονται οι θερμοκρασίες τους ανά 15min, για να μελετηθεί ο ρυθμός αποθέρμανσής τους
οι μικροί μαθητές καλούνται να τιτλοδοτήσουν τις δυο ακόλουθες σειρές μετρήσεων,
δηλαδή ποια αντιπροσωπεύει τη «μόνωση» με χαρτί/ χαρτόνι και ποια με αλουμινόχαρτο;
στη συνέχεια ζητείται να χαρακτηριστούν μετά την τιτλοδότηση τα δυο υλικά με δυο ξεπερασμένους απ την εξέλιξη της γλώσσας χαρακτηρισμούς, ως «δυσθερμαγωγά» ή «ευθερμαγωγά»
ένα κριτήριο για την τιτλοδότηση θα πρέπει να είναι η επίγνωση ότι τα μέταλλα μεταδίδουν ευκολότερα τη θερμική ενέργεια απ ότι το χαρτί, επομένως οι μετρήσεις θερμοκρασίας που μειώνονται με μεγαλύτερο ρυθμό αντιστοιχούν στο αλουμινόχαρτο
ένα άλλο κριτήριο, το οποίο δεν θα πρέπει να αντιστοιχεί στις προσλαμβάνουσες των περισσότερων μικρών μαθητών, αφορά το ότι η υπέρυθρη ακτινοβολία ανακλάται από «λείες και στιλπνές» επιφάνειες, όπως αυτή του τεντωμένου αλουμινόχαρτου, με αποτέλεσμα οι μετρήσεις θερμοκρασίας να επηρεάζονται προς την κατεύθυνση της ανάσχεσης του πτωτικού ρυθμού
η απόφαση για το πιο κριτήριο επικρατεί, επιλύεται είτε με επίπονους υπολογισμούς που θα συγκρίνουν λογιστικά τα δύο κριτήρια,
είτε με πείραμα
τα υλικά:
η ποσότητα του νερού της βρύσης που θερμομετρήσαμε, ήταν και στις δύο περιπτώσεις 190ml, τα δοχεία όμοιες γυάλινες συσκευασίες μαρμελάδας και τα θερμόμετρα, αυτά που θερμομετρούμε το «κρέας στο φούρνο»
η εμπειρία για την αποτελεσματικότητα αυτών των θερμομέτρων προέκυψε απ τη χρήση τους σε μετωπικά πειράματα στο μάθημα “Η Φυσική με Πειράματα”
ακολουθεί η καταγραφή των μετρήσεων, για μια ώρα
οι τιμές που καταγράψαμε δείχνουν ότι στη συγκεκριμένη δοκιμασία, η παγίδευση της υπέρυθρης ακτινοβολίας αποτελεί ισχυρότερο παράγοντα απ την πολλαπλάσια τιμή της θερμικής αγωγιμότητας του αλουμινίου σε σχέση με αυτήν του χαρτιού
το ερώτημα που πραγματευτήκαμε, παρότι επιλέχθει ως εισαγωγικό του διαγωνισμού και μάλιστα στη χαμηλότερη βαθμίδα της δευτεροβάθμιας, μας φάνηκε πως “είχε ψωμί”
… Γι αυτό και εμείς οι παλαιοί πρόσκοποι όταν θέλαμε να έχουμε στις πορείες δροσερό νερό επενδύαμε το γυάλινο μπουκάλι με αλουμινόχαρτο και εξωτερικά με τσαλακωμένο χαρτί. Το αλουμινόχαρτο λειτουργεί ως ανακλαστήρας της υπέρυθρης, το τσαλακωμένο χαρτί με τον εγκλωβισμένο αέρα ως μονωτικό υλικό.
προφανώς βλέπαμε και Μαγκάιβερ…
Άριστα, Γιώργο!
διότι “τα φαινόμενα απατούν”…
o Dewar και το δοχείο του, Βαγγέλη
Καλημέρα Γιώργο.
Σαν έτοιμος από καιρό με πειραματικό αποτέλεσμα, που δεν το περίμενα.
Αν με ρωτούσες, θα προέβλεπα το αντίστροφο!
(Δεν έκανα και … πρόσκοπος)!
Καλημέρα Βασίλη, καλημέρα Βαγγέλη.
(Δεν έκανα και … πρόσκοπος)! / δεν έκανες για … άριστος!
Καλημέρα Γιώργο
Ομολογώ πως δεν θα την έβλεπα την αόρατη …υπέρυθρη.
Τώρα να πω αυτό που μου “καρφώθηκε” ρισκάροντας πιθανή μπού..α. Μιλάς για την παγίδευση της υπέρυθρης εκ των έσω προφανώς, όμως υπέρυθρη προσπίπτουσα έξωθεν δεν έχουμε ; Μάλλον αμελητέα θεωρείτε.
Έχω “λάφυρο” από την κατοχή ,ένα παγούρι αλουμινένιο με επένδυση από χοντρό χακί “ύφασμα”.
Καλό Σαββατοκύριακο
καλημέρα Παντελή
σκέφτομαι ότι σημασία έχει το ισοζύγιο
δηλαδή ότι η εκπεμπόμενη απ το νερό υπέρυθρη είναι περισσότερη απ αυτήν που απορροφά
οι δυο τύποι μόνωσης που συγκρίνει το επίμαχο ερώτημα
παραπέμπουν
στον παραδοσιακό για τους ταπεινούς δικυκλιστές του 1960 – 1970: εφημερίδες κάτω απ το πανωφόρι
και τον πιο μοντέρνο
“στον παραδοσιακό για τους ταπεινούς δικυκλιστές του 1960 – 1970: εφημερίδες κάτω απ το πανωφόρι”
Mz- Cz – Jawa – Ural μερικές συλλεκτικές από την DDR
αλλά και εμείς που το 80 οδηγούσαμε γιαπωνέζικες ..όλο και κάποια
εφημερίδα (τότε διαβάζαμε) βάλαμε κάτω από το μπουφάν
με μια ακόμα διαφορά, πέρα απ τον τύπο των μηχανών Θόδωρε
οι εφημερίδες του ’60 και του ΄70 ξερνάγανε μελάνι
ενώ το ’80 είχε βελτιωθεί η εκτύπωση και ήταν στεγνές
οπότε απέφευγες τη ρουφιανιά της μαυρισμένης φανέλας
και κυρίως τις φωνές:
«πάλι με τη φλορέτα αυτού του αλήτη τσαρκάρατε; Θα σκοτωθείτε!»
Προτιμώ το αλουμινόχαρτο για το τοστ μου παρά το χαρτί. Φαντάζομαι αυτό θα το έχουν ίσως παρατηρήσει και οι μαθητές. Ωραίο θέμα ωραία συζήτηση.
καλησπέρα Τίνα
με την ευκαιρία της επικοινωνίας μας σε ενημερώνω ότι δεν μου διέφυγε η αναφορά των θεματοδοτών του συγκεκριμένου θέματος σε δικιά σου ανάρτηση για την πειραματική μηχανή σύντηξης JET στο Άμπινγκντον
με αυτή τη μηχανή ανοίγουν το θέμα της σύγκρισης των μονωτικών και πάλι με την ίδια συσκευή το κλείνουν ως εξής
με κοινό χαρακτηριστικό τη θερμομόνωση περνούν απ το χαρτί και το αλουμινόχαρτο στις «μαγνητικές φιάλες»
πάνω σ αυτή την επιλογή θα ήθελα να διατυπώσω έναν προβληματισμό που θεωρώ ότι σε αφορά – πειράματα με απλά υλικά υπηρετείς επιτυχώς
η συστηματική επιλογή να περνάμε από καθημερινά υλικά σε διατάξεις της «Μεγάλης Επιστήμης» έχει τα θετικά της αλλά παίρνει και τα ρίσκα της απέναντι στη Διδακτική
εδώ, παρακάμπτουμε την εναλλακτική άποψη
τα μέταλλα είναι “κρύα”, ενώ το ξύλο, το πλαστικό και το χαρτί, “ζεστά”
που αποτελεί κοινό τόπο στη Διδακτική
και περνάμε απ τα καθημερινά υλικά στην εξωτική «μαγνητική φιάλη»
παραγνωρίζοντας ότι εξ ίσου «εξωτική» είναι στο προκείμενο και η συμπεριφορά του αλουμινόχαρτου
αλλά και ευρέως διαδεδομένη, ενισχύει ο Χαράλαμπος
Αγαπητέ Γιώργο η μεγάλη επιστήμη δηλ η μοντέρνα φυσική διδάσκεται διεθνώς σε πολλά ινστιτούτα μέσα από τα πειράματα φυσικής με απλά υλικά. Αν ψάξεις το εκπαιδευτικό υλικό του Perimeter Int. θα το δεις. Διδάσκουν εξαιρετικά δύσκολες έννοιες με πολύ απλό τρόπο και χωρίς εκπτώσεις.
ΥΓ Την αναφορά την κατάλαβα από την κίνηση στην σελίδα μου και την θεωρώ πολύ τιμητική
σχολίασα με αφορμή τη συγκεκριμένη διαχείριση,
τις παρενέργειες απ την πληθωριστική χρήση της «Μεγάλης Επιστήμης»,
δηλαδή αυτής με τις υπερβολικές πιστώσεις και τις εντυπωσιακές μηχανές
Κολπο με αλουμινόχαρτο για πιο ζεστό σπίτι
https://www.aftodioikisi.gr/koinonia/kalorifer-to-kolpo-me-to-aloyminocharto-gia-pio-zesto-spiti/
Εξαιρετικό!
Γεια σας παιδιά.
Δύο υποθεσεις κάνω:
Να γιατί δεν αγαπώ τα πειραματικά θέματα.
υπάρχει πρόβλημα όταν το μοντέλο δοκιμάζεται απ τις αστοχίες του μαθητευόμενου πειραματιστή
αλλά δεν υπάρχει και όταν διαπραγματεύεσαι με ορθό τρόπο ένα μοντέλο αλλά στα όριά του;
απ τη δεύτερη διαχείριση έχεις πλούσιες εμπειρίες
Γιώργο, να μην αδικήσουμε και την συμπαθή επαγγελματική κατηγορία των ελλήνων σουβλατζήδων, που συνδυάζοντας τα δυο υλικά, πακετάρουν τα προϊόντα εσωτερικά με αλουμινόχαρτο και απέξω λαδόκολλα για να περιορίσουν την όποια ακτινοβολία του πρώτου προς τα έξω.
Θεωρούμε την διαρροή λαδιού ως αιτία αμελητέα.
Ποιο σοβαρά. Αν τα παιδιά πρέπει να αποφασίσουν έχοντας ως γνωστική βάση τις έννοιες δυσθερμαγωγά ευθερμαγωγά είναι προφανής η λάθος απάντηση που πρέπει να θεωρηθεί σωστή.
Με δεδομένο ότι οι θεματοδότες δεν έκαναν το πείραμα ούτε πήραν χαμπάρι ότι υπάρχει η ανάκλαση της υπέρυθρης αφορά τον τρόπο που δουλεύουν.
Τελικά πρέπει να συμφωνήσω με τον Γιάννη
” Να γιατί δεν αγαπώ τα πειραματικά θέματα”.
ενώ η δηλωμένη πρόθεση των θεματοδοτών είναι
να τα αγαπήσετε και σεις
και μαζί σας κι οι μαθητές
Ακόμα θυμάμαι το γέλιο που ρίξαμε όταν ήρθε έγγραφο:
-Μην παραγμοτοποήσετε το πείραμα …. (υποβιβασμος τάσης). Είναι άκρως επικίνδυνο. Επικολλήσατε φωτοτυπία του εγγραφου στον φοριαμό φυλλαξης του οργάνου ώστε να το δούν και άλλοι συνάδελφοι στο μέλλον και να το αποφύγουν.
Πέρα από το γνωστό, «ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις», θα έλεγα ότι όποιος θεωρεί τα πειραματικά θέματα επί χάρτου απαραίτητα και χρήσιμα θα πρέπει να είναι δέκα φορές πιο προσεκτικός από τα κλασσικά υπολογιστικά θέματα, αφού και εκεί παρά την τεράστια πείρα πολλές φορές γίνονται τραγικά πράγματα.
να σταθούμε στην τελευταία διαπίστωσή σου Άρη
Καλημέρα Γιώργο
Γιατί αλλά τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας.
Χρήστο, τα καλά σου λόγια παραβλέπουν ότι η εκ μέρους μου προσέγγιση του θέματος
είναι εμπνευσμένη απ τους τρόπους του …λαγού
τρέξιμο τυπικών ανά δεκάλεπτο μετρήσεων για μια ώρα
με μόνο παρήγορο
την υπόθεση για το ισοζύγιο ανακλαστικότητα vs θερμικής αγωγιμότητας του αλουμινόχαρτου
η μέθοδος λοιπόν του λαγού, ίσως και του «καλού μας άνθρωπου»