Πρέπει να βγεί ο λογαριασμός Νο2.

Δίνεται το συστημα του σχηματος (τι πρωτοτυπο), το οποιο ειναι γνωστο σε ολους απο ασκηση του σχολικου στα στερεα. Αποτελειται απο μια σανιδα και απο δυο κυλινδρους που περιστρεφονται,ο αριστερος clockwise και ο δεξιος counterclockwise.Η σανιδα δεν ισορροπει αλλα δεν ανατρεπεται. Αν η μεγιστη κινητικη ενεργεια που αποκταει η σανιδα κατα την κινηση της ειναι 0,2J να βρειτε την κινητικη της ενεργεια οταν θα εχει απομακρυνθει απο την θεση ισορροπιας της κατα 0.4m.Δινεται η ποσοτητα μmg/l=1N/m οπου l η αποσταση μεταξυ των κεντρων των κυλινδρων, μ ο συντελεστης τριβης ολισθησεως μεταξυ κυλινδρων και σανιδας, m η μαζα της σανιδας.

Πως θα λυνατε αυτην την ασκηση συναδελφοι; Aς γραψει ο καθενας την λυση που θεωρει εκεινος καλυτερη.

Loading

Subscribe
Ειδοποίηση για
72 Σχόλια
Inline Feedbacks
Όλα τα σχόλια
Πρόδρομος Κορκίζογλου

Καλημέρα Κωνσταντίνε.
Προφανώς η σανίδα εκτελεί ένα είδος ..εξαναγκασμένης ταλάντωσης ! Απλά οι αντίθετα περιστρεφόμενοι τροχοί, δημιουργούν τις αντίθετες τριβές ολίσθησης στα σημεία επαφής , με αποτέλεσμα η σανίδα να εκτελεί αρμονική ταλάντωση με συχνότητα που εξαρτάται από τον συντελεστή τριβής μ, από την απόσταση l των σημείων επαφής της σανίδας με τους δίσκους, από το g και τη μάζα της Μ, και όχι από τη συχνότητα περιστροφής των δίσκων. Μάλιστα είναι ανεξάρτητη απ’αυτή, αφού η τριβή είναι ολίσθησης.
Έχουμε μια συνεχή ροή ενέργειας από το εξωτερικό περιβάλλον που συντηρεί την περιστροφή των τροχών και μετατρέπεται σε θερμότητα, ενώ η σανίδα έχει σταθερή “ενέργεια ταλάντωσης”!
Φυσικά δεν μπορούμε να την αποδώσουμε αυτή σε μια περιοδική μετατροπή της από κινητική σε δυναμική ενέργεια ταλάντωσης, όπως το κάνουμε σε συστήματα όπου εμφανίζονται συντηρητικές δυνάμεις, π.χ. ελατηρίου.
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι η “δυναμική ενέργεια ταλάντωσης” .. κρύβεται στον μικρόκοσμο των (;) ελαστικών παραμορφώσεων των μορίων της σανίδας και αποδίδεται περιοδικά σε κινητική ενέργεια.
Δέχομαι ότι η κίνηση του κέντρου μάζας της είναι αρμονική ταλάντωση και τίποτε άλλο.

Τελευταία διόρθωση1 έτος πριν από Πρόδρομος Κορκίζογλου
Διονύσης Μάργαρης
1 έτος πριν

Καλημέρα Κωνσταντίνε.
Η απάντηση που ζητάς, στην έδωσε στην Νο1, ο Γιάννης:
“Για μένα έπρεπε να είχε γραφτεί στο σχολικό βιβλίο ότι V^2=ω^2,x^2+υ^2 σε κάθε αρμονική ταλάντωση, άρα και σ’ αυτήν.
Έτσι βγαίνει η ταχύτητα και από αυτήν η κινητική ενέργεια.”
Και χωρίς να έχει δοθεί στο σχολικό βιβλίο η παραπάνω εξίσωση, νομίζω όλοι την αποδεικνύουμε, όταν διδάσκεται η κινηματική της αατ.
Έτσι αφού είναι φανερό ότι η ράβδος δεν έχει κάποια δυναμική ενέργεια (με άλλα λόγια δεν ικανοποιεί τις συνθήκες που περιέχονται στην παράγραφο 1.3 του σχολικού, όπου μετά τις αρμονικές εξισώσεις x και υ, μελετάται η ενέργεια στην κίνηση που ορίζει ως αατ…), οδηγούμαστε σε λύση μόνο με την χρήση των εξισώσεων x(t) και υ(t).

Διονύσης Μάργαρης
1 έτος πριν

Προφανώς είναι εξίσωση κινηματικής!
Αλλά δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς ζητάς!
Να γράψω όλη την λύση; Γιατί;
Υποψιάζομαι για να γράψω την εξίσωση που δίνει την δύναμη επαναφοράς και από εκεί να υπολογίσω την περίοδο…
Αλλά αυτό δεν έχει πουθενά ενέργειες!!!
Εγώ δεν είπα ποτέ ότι η διαφορική της παραπάνω κίνησης δεν είναι ίδια με την διαφορική της κίνησης σώματος στο άκρο ελατηρίου.
Οι μαθηματικές εξισώσεις είναι ίδιες.
Από κει και πέρα αναλαμβάνει η Φυσική και οι ενέργειες…
Και για να μην ανακαλύπτουμε διαρκώς τον τροχό:
Η διαφορική της ευθύγραμμης ομαλά μεταβαλλόμενης κίνησης και η διαφορική της ελεύθερης πτώσης, είναι ίδια. ΣF=ma …
Αλλά η κίνηση του αυτοκινήτου μου στην εθνική, δεν είναι ελεύθερη πτώση.

Πρόδρομος Κορκίζογλου

τυχαία θέση απομάκρυνσης x του cm από το μέσο της απόστασηςd των σημείων επαφής της σανίδας με τους δίσκους:
Στ=Ν1•d-mg•(d/2-x)=0=>
N1=mg•(1/2-x/d)
ΣFy=0=>N1+N2=mg=>
N2=mg•(1/2+x/d)

ΣF(cm)==T1-T2=
=μΝ1-μΝ2=-(2μmg/d)•x=mα(cm)
dx^2/dt^2+(2μg/d)•x=0
η διαφορική εξίσωση έχει ως λύση της μορφής
x=Aημ(ωt+φο)
όπου Α το πλάτος, φο η αρχική φάση και η γωνιακή συχνότητα της αρμονικής ταλάντωσης είναι ω=√(2μg/d)

Η ταχύτητα της ράβδου είναι
υ=ωΑ•συν(ωt+φο)


Ανδρέας Βαλαδάκης
1 έτος πριν

Καλημέρα σε όλη την παρέα!

Από την κινηματική της σανίδας προκύπτει: 1/2 D A^2 = 1/2 D x^2 + 1/2 m ν^2 = σταθερό.

Αν 1/2 D A^2 είναι η ενέργεια ταλάντωσης και 1/2 m ν^2 είναι η κινητική ενέργεια της σανίδας, ποιες μετατροπές ενέργειας εκφράζει αυτή η εξίσωση;

Η δική μου απάντηση: Αν και στο φαινόμενο υπεισέρχονται τριβές, σε αναλογία με όσα γνωρίζουμε στην περίπτωση της ΑΑΤ, μπορούμε να θεωρήσουμε/πούμε ότι η ποσότητα 1/2 D x^2 είναι “δυναμική ενέργεια”. Η συγκεκριμένη εξίσωση λοιπόν εκφράζει την αμοιβαία μετατροπή της κινητικής ενέργειας σε δυναμική. (Τα εισαγωγικά εννοούνται.)

Παράκληση: Επειδή ορισμένες φορές ξεφεύγουμε σε χαρακτηρισμούς, με αποτέλεσμα να συσκοτίζεται η Φυσική, αυτή τη φορά ας περιοριστούμε σε ακαδημαική κριτική απόψεων – αυστηρή αλλά ακαδημαική.

Διονύσης Μάργαρης
1 έτος πριν

Καλημέρα και πάλι Κωνσταντίνε, καλημέρα Ανδρέα.
Νόμιζα ότι το Νο 2 θα μπορούσε να συζητηθεί κάποια άλλη πλευρά του θέματος.
Αλλά βλέπω ότι επανερχόμαστε στα ίδια, οπότε, δεν έχω παρά να επαναλάβω και γω το τελευταίο σχόλιό μου από το Νο1.

Ας ανοίξουμε λοιπόν λίγο τα χαρτιά μας.

  • Μπορείς να διδάξεις πότε ορίζεται η δυναμική ενέργεια και να επιμείνεις ότι αυτή συνδέεται με συντηρητική δύναμη. Έτσι σε κάθε περίπτωση που θα υπάρχει τριβή ή κάποια άλλη χρονοεξαρτώμενη δύναμη, όπως η δύναμη του διεγέρτη σε μια εξαναγκασμένη ταλάντωση, θα τονίζεις ότι εδώ «δεν παίζουμε» με ΑΔΜΕ. Το ποια λύση θα δοθεί στο πρόβλημα, δεν είναι εκ των προτέρων γνωστό, αλλά το βασικό είναι να μην εφαρμόσει ο μαθητής διατήρηση μηχανικής ενέργειας ή διατήρηση ενέργειας στην ταλάντωση. Αυτό θα τονίζεται με κάθε αφορμή από την διδασκαλία του έργου στην Α΄ Λυκείου, μέχρι και τις εισαγωγικές εξετάσεις της Γ!!! Το ίδιο ισχύει και στα κύματα, που … επανέρχονται.
  • Μπορείς αυτό να μην το κάνεις, αλλά να ορίζεις κάποια οιωνοί «δυναμική ενέργεια» που να συνδέεται με το έργο της συνισταμένης δύναμης. Αυτό έκανα παραπάνω ή αυτό κάνουν όσοι στην εξαναγκασμένη ταλάντωση παίρνουν την ποσότητα ½ Dx^2= ½ (mω^2)x^2 σαν δυναμική ενέργεια. Και αυτό να το διδάξεις με όλους τους δεξιοτεχνικούς τρόπους, που μπορείς να βρεις, ώστε να ρωτάς μετά Ανδρέα: «πες μου πού έκανα λάθος». Το πρόβλημα είναι ότι ο μαθητής δεν θα κάνει όλους αυτούς τους χορευτικούς ακροβατισμούς, ούτε θα χρησιμοποιήσει το υποθετικό βαρυτικό πεδίο g=-2i, απλά θα εφαρμόζει σε κάθε περίπτωση την (Α)ΔΕΤ, ενώ θα ταυτίζει στην σκέψη του την ενέργεια ενός σώματος στο άκρο ελατηρίου (και την διατήρησή της), με την ενέργεια του συστήματος που εκτελεί εξαναγκασμένη ταλάντωση, όπου διαρκώς παρέχεται ενέργεια στο σύστημα, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει υποβάθμιση της μηχανικής ενέργειας, μέσω του έργου της δύναμης απόσβεσης.

Και το ερώτημα είναι, τι θέλουμε;
Θέλουμε να δώσει λύση σε ένα πρόβλημα ο μαθητής, έστω και αν παραβιάζει βασικές αρχές της Φυσικής και στο μυαλό του όλα είναι μπερδεμένα ή να έχει ξεκάθαρη γνώση για το ποιους νόμους εφαρμόζει και πότε (πότε εφαρμόζει ΑΔΜΕ…), έστω και αν τελικά δεν θα μπορέσει να δώσει το σωστό αποτέλεσμα σε ένα πρόβλημα, αφού μπλέχτηκε στις εξισώσεις κίνησης και έλυσε λάθος το σύστημα των εξισώσεων;
Και το πιο βασικό ζήτημα είναι, τι διδάσκουμε στα παιδιά;
Διδάσκουμε τις αρχές και τους νόμους της φυσικής, εξασκώντας τα παιδιά στην σωστή εφαρμογή τους ή «διδάσκουμε» ή αποδεχόμαστε λογικές και λύσεις άλλων, που παραβιάζουν τις αρχές αυτές;

ΥΓ
Προφανώς εσείς παιδιά επιλέγετε την 2η επιλογή…

Διονύσης Μάργαρης
1 έτος πριν

Εντάξει, βάλε το πιστόλι στην θήκη Κωνσταντίνε…
Ανακαλώ ο,τιδήποτε μπορεί να σε προσβάλει, δηλώνοντας υπευθύνως και με γνώση των συνεπειών του νόμου, ότι μετανιώνω για το απόσπασμα, όπως μετανιώνω επίσης που μπήκα ξανά σε συζήτηση δική σου, νομίζοντας ότι πρέπει να ακουστεί και η αντίθετη άποψη…
Μεγάλο λάθος μου.
Μπορείς να συνεχίσεις το χορό μόνος σου.

Ανδρέας Βαλαδάκης
1 έτος πριν
Απάντηση σε  Διονύσης Μάργαρης

Διονύση ότι η φράση: “Ας ανοίξουμε λοιπόν λίγο τα χαρτιά μας.” όπως και το “Υστερόγραφο”, ότι δηλαδή [Επιλέγουμε να] «διδάσκουμε» ή αποδεχόμαστε λογικές και λύσεις άλλων, που παραβιάζουν τις αρχές αυτές” είναι απολύτως ατυχείς εκφράσεις. Αποπροσανατολίζουν τη συζήτηση σε προσωπικές αψιμαχίες και δεν νομίζω ότι αυτός είναι ο σκοπός σου.

Πολύ περισσότερο που στο τελευταίο ερώτημά σου έχω επανηλημμένα απαντήσει:

ΟΧΙ δεν θα προέτρεπα τους μαθητές να σκέφτονται με αυτό τον τρόπο. Για τις Πανελλαδικές αυτός ο τρόπος σκέψης, δεν απαιτείται.

Επίσης έχω επανειλημμένα επισημάνει ότι η μέθοδος να χρησιμοποιούμε αναλογίες ώστε με βάση τη λύση ενός γνωστού προβλήματος να λύνουμε ένα νέο πρόβλημα έχει επανηλημμένα χρησιμοποιηθεί στη Φυσική. Γι’ αυτό όπως επίσης έχω γράψει: Απαιτείται οι Φυσικοί να γνωρίζουν πολύ καλά αυτόν τον τρόπο σκέψης. Συμφωνούμε με αυτή την άποψη;

Ο Αποστόλης Παπάζογλου έγραψε ένα χρήσιμο σχόλιο σχετικά με τον τρόπο που έχει χρησιμοποιηθεί η αναλογία στη Φυσική αλλά δεν το βρίσκω. Μήπως μπορεί να μεταφερθεί εδώ;

Διονύσης Μάργαρης
1 έτος πριν
Απάντηση σε  Ανδρέας Βαλαδάκης

Ανδρέα, δεν έχω καμιά διάθεση προσωπικής αντιδικίας. Γι΄ αυτό να είσαι σίγουρος.
Αρκεί να μπορούμε να συζητάμε και να βγάζουμε κάποια άκρη στη συζήτηση.
Όταν γράφεις:
Η δική μου απάντηση: Αν και στο φαινόμενο υπεισέρχονται τριβές, σε αναλογία με όσα γνωρίζουμε στην περίπτωση της ΑΑΤ, μπορούμε να θεωρήσουμε/πούμε ότι η ποσότητα 1/2 D x^2 είναι “δυναμική ενέργεια”. Η συγκεκριμένη εξίσωση λοιπόν εκφράζει την αμοιβαία μετατροπή της κινητικής ενέργειας σε δυναμική. (Τα εισαγωγικά εννοούνται.)”
Τα παραπάνω για μένα, σε κατατάσσουν στην 2η κατηγορία που ανέφερα.
Έστω και αν δεν το υποστηρίζεις στους μαθητές σου στην τάξη, έστω και αν δεν τους το συνιστάς, το υποστηρίζεις σε ένα δημόσιο χώρο και δίνεις εκ των προτέρων επιχειρήματα σε συναδέλφους που το κάνουν και το υποστηρίζουν συνειδητά.
Θολώνεις το τοπίο για το σωστό και το λάθος και αυτό δεν βοηθάει καθόλου, την όποια προσπάθεια σωστής διδασκαλίας.
Το να θεωρώ σωστό το Α και να υποστηρίζω δημόσια το Β, είναι μια στάση για την οποία δεν καταλαβαίνω την σκοπιμότητά της.

Τελευταία διόρθωση1 έτος πριν από Διονύσης Μάργαρης
Ανδρέας Βαλαδάκης
1 έτος πριν
Απάντηση σε  Διονύσης Μάργαρης

Διονύση περιμένω την άποψή σου στον ισχυρισμό που έχω από την πρώτη στιγμή διατυπώσει και τον οποίο πρόσφατα διατύπωσα ως ερώτημα:

Η μέθοδος να χρησιμοποιούμε αναλογίες, ώστε με βάση τη λύση ενός γνωστού προβλήματος να λύνουμε ένα νέο πρόβλημα, έχει επανηλημμένα χρησιμοποιηθεί στη Φυσική.

Για παράδειγμα:
Όταν από τις δυνάμεις από επαφή περνάμε σε δυνάμεις από απόσταση, χρησιμοποιούμε αναλογία.
Όταν από τις δυνάμεις από απόσταση περνάμε σε δυνάμεις από πεδίο, χρησιμοποιούμε αναλογία.
Όταν από τη μηχανική ενέργεια περνάμε στη θερμότητα ή στην ενέργεια που συνδέεται με τη μάζα, χρησιμοποιούμε αναλογία.
Όταν από τα μηχανικά κύματα περνάμε στα κύματα φωτός, χρησιμοποιούμε αναλογία
Όταν από τα κύματα φωτός περνάμε στα κβαντομηχανικά, χρησιμοποιούμε αναλογία.

Απαιτείται λοιπον οι Φυσικοί να γνωρίζουν πολύ καλά αυτόν τον τρόπο σκέψης.

Συμφωνούμε τουλάχιστον με αυτή την άποψη;

Τελευταία διόρθωση1 έτος πριν από Ανδρέας Βαλαδάκης
Γιάννης Κυριακόπουλος
Αρχισυντάκτης
Απάντηση σε  Ανδρέας Βαλαδάκης

Ανδρέα με βλέποντας απάντηση ας δωσω μία εγώ.
Συμφωνώ σε όλα αυτά.
Επίσης αγαπώ τις αναλογίες και τις χρησιμοποιώ ενίοτε.
Μια αναλογία που είχα χρησιμοποιήσει:
Εκεί από την κινητική ενέργεια ράβδου εξάγεται η κινητικη ενέργεια ελατηρίου και η ενεργός μάζα. Αν μη τι άλλο έχει πλάκα.

Φυσικά η αναλογία πρέπει να δηλώνεται. Κάπως έτσι:
-Το κεφάλι της κυρίας κινείται όπως θα εκινείτο ένα μπαλακι δεμένο σε ελατήριο. Θα βρω λοιπόν με επίκληση της διατήρησης της ενέργειας την ταχύτητα του μπαλακίου.
Όχι όμως έτσι:
-Η δυναμική ενέργεια ταλαντωσης του κεφαλιού της κυρίας είναι……
Είναι άγαρμπο το δεύτερο.

Τελευταία διόρθωση1 έτος πριν από Γιάννης Κυριακόπουλος
Ανδρέας Βαλαδάκης
1 έτος πριν

Γιάννη συμφωνώ ότι αφού δηλώσουε την αναλογία: “-Το κεφάλι της κυρίας κινείται όπως θα εκινείτο ένα μπαλακι δεμένο σε ελατήριο κλπ.”, ξεχνάμε ότι πρόκειται απλώς για αναλογία. Υπάρχει λοιπόν ο κίνδυνος να αποδοθούν στο κεφάλι όλες οι ιδιότητες που έχει ένα μπαλάκι φουσκωμένο με αέρα! Γι’ αυτό λένε ότι η αναλογία είναι δίκοπο μαχαίρι. Άλλοι λένε ότι η αναλογία είναι η σκαλωσιά, δεν είναι το σπίτι. Και το μαχαίρι και η σκαλωσιά είναι εξαιρετικά χρήσιμα αλλά θέλουν προσοχή.
Διάβαζοντας Φυσική έχω ταλαιπωρηθεί άφανταστα μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι πολλά κείμενα αναφέρονται σε κάποια αναλογία, χωρίς να το δηλώνουν. Διότι το θεωρούν αυτονόητο ή γνωστό στον αναγνώστη.

Πρόδρομος Κορκίζογλου

Κωνσταντίνε το αποτέλεσμα της κινητικής ενέργειας σε απομάκρυνση x=0,4m το βρίσκω Κ=0,04J
χωρίς να κάνω χρήση της διατήρησης της ενέργειας ταλάντωσης, αλλά μόνο τις εξισώσεις κίνησης που απέδειξα παραπάνω.
Αν ευκαιρέσω θα τη γράψω και στο pc.
Φυσικά αν έκανα τις “αναλογίες” που λέει ο Ανδρέας, εισάγοντας για διευκόλυνση μια υποθετική “δυναμική ενέργεια ταλάντωσης” την ποσότητα U=(1/2)Dx^2, D=2μmg/l απλά ,με αναλογίες ως προς την α.α.τ. θα έβγαζα το αποτέλεσμα με λιγότερες πράξεις!
Δεν θα της προσέδιδα κάποιο φυσικό περιεχόμενο και έννοια. Απλά ένα μαθηματικό χειρισμό σε αναλογία με την α.α.τ. !
Εννοείται ότι με δεδομένο ότι η ενέργεια της ταλάντωσης είναι σταθερή, θα έκανα μια αντιστοιχία με την α α τ. γράφοντας τη σχέση K+U=E , η οποία καταλήγει στην
υ^2+ω^2•x^2=ω^2•Α^2
στην οποία μπορεί κανείς να καταλήξει και με τις χρονικές εξισώσεις
x=Aημωt , και υ=ωΑσυνωt

Τελευταία διόρθωση1 έτος πριν από Πρόδρομος Κορκίζογλου
Γιάννης Κυριακόπουλος
Αρχισυντάκτης

Καλημέρα παιδιά.
Μια λύση:

comment image

Δεν ξέρω αν έχω κάποιο λάθος, όμως μπορεί να ακολουθήσουμε τέτοια πορεία.

Ανδρέας Βαλαδάκης
1 έτος πριν

Γιάννη μου φαίνεται σωστή. Αλλά τι έχει γίνει η κινητική ενέργεια που χάθηκε;

Γιάννης Κυριακόπουλος
Αρχισυντάκτης
Απάντηση σε  Ανδρέας Βαλαδάκης

Γεια σου Ανδρέα.
Ζεστάθηκαν οι τροχοί και η σανίδα (σν δεν υπάρχει αέρας).

Πρόδρομος Κορκίζογλου
Απάντηση σε  Ανδρέας Βαλαδάκης

Γεια σου Ανδρέα. Απαντώ εγώ και ας σου απαντήσει και ο Γιάννης, συζήτηση κάνουμε !
Για μένα δεν χάθηκε καμία κινητική ενέργεια. Αν διάβασες το πρώτο σχόλιο που έγραψα το πρωί, είναι μια ιδιόμορφη εξαναγκασμένη ταλάντωση , όπου ο διεγερτης (οι στρεφόμενοι αντίρροπα κύλινδροι) δεν επιβάλλουν την συχνότητά τους, απλά προσδίδουν ενέργεια στο σύστημα προκειμένου να διατηρηθεί η ταλάντωση της σανίδας.
Μάλιστα σημαντικό μέρος της προσφερόμενης ενέργειας πάει στις τριβές (θερμότητα), και πολύ μικρό ποσοστό στη συντήρηση της ταλάντωσης.
Η συχνότητα της ταλάντωσης καθορίζεται από τα (μ, g, l) και δεν έχει καμία σχέση με την συχνότητα περιστροφής των δίσκων, κι αυτό γιατί η τριβή είναι ολίσθησης.
Η συνισταμένη των τριβών κινεί τη σανίδα έτσι ώστε να έχουμε αρμονική ταλάντωση όμοια με την α.α.τ. ως προς τις εξισώσεις κίνησης.
Η κινητική ενέργεια εκφράζεται όπως και στην α.α.τ., αλλά ΔΕΝ υπάρχει καμιά μορφή δυναμικής ενέργειας.
Έχουμε μια διαρκή ροή ενέργειας από το αίτιο που στρέφει τους κυλίνδρους προς το σύστημα και εξασφαλίζει κάθε στιγμή την κιν.ενεργεια που είναι όμοια σαν να έκανε α.α.τ.
Η άσκηση μου στο θέμα Δ στο τελευταίο διαγώνισμα του study4exams, είχε κάτι ανάλογο. Δες την .

Πρόδρομος Κορκίζογλου

Είναι το θέμα Δ στο 6ο Διαγώνισμα σε όλη την ύλη, που έγινε εκτεταμένη συζήτηση εδώ, στην οποία δεν συμμετείχα ενσυνείδητα. Γράφτηκαν πολλά….
Εδώ έχουμε συνεχή υποβάθμιση της ενέργειας σε θερμική, ενώ στο θέμα Δ του 6ου διαγ. σε όλη την ύλη, είχαμε σταθερή ενέργεια στο σύστημα, που επιμερίζονταν στην ταλάντωση, και στην τροχαλία.

Τελευταία διόρθωση1 έτος πριν από Πρόδρομος Κορκίζογλου
Γιάννης Κυριακόπουλος
Αρχισυντάκτης

Μια πληρέστερη λύση (χωρίς σχήμα όμως):

comment image

Γιάννης Κυριακόπουλος
Αρχισυντάκτης

Καλημέρα Κωνσταντίνε.
Συμπληρώνω (αν και επιθυμώ να αναγράφεται σε βιβλία):

comment image

Η ονομασία είναι “σταθερά δύναμης επαναφοράς” ή “σταθερά επαναφοράς”.