by (πείραμα 8 – 9.53 – )
παρουσιάζονται ενδιαφέροντα πειράματα. Μεταξύ αυτών και ένα όπου σε ποσότητα κονιορτοποιημένων δημητριακών του εμπορίου ανιχνεύεται με έναν μαγνήτη σίδηρος. Έχω πραγματοποιήσει παρόμοια πειράματα με δημητριακά από ελληνικά σουπερμάρκετ χωρίς το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Από την άλλη υπάρχει πληθώρα ξενόγλωσσων αναφορών – μεταξύ των οποίων και από το Scientific American – που περιγράφουν το σχετικό πείραμα. Είναι δυνατόν o σίδηροw που αναγράφεται στη συσκευασία να αναφέρεται σε μεταλλικό σίδηρο; (είχα αναφερθεί και παλαιότερα στο θέμα :
Σίδερα μασάει ο Κουταλιανός…γίνεται;
To εχω κάνει πολλές φορές και πετυχαίνει. Πρεπει να ψαξεις διαφορα δημητριακα και θα το βρεις
Τίνα γεια σου. Είχα δοκιμάσει με αρκετές μάρκες χωρίς το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Δεν θα το επαναλάβω. Το σχετικό ενδιαφέρον έχει εξανεμιστεί αλλά το ουσιαστικό ερώτημα είναι: Ο περιεχόμενος σίδηρος ανιχνεύεται με μαγνητικές μεθόδους; Είναι δυνατόν να βάζουν ρινίσματα σιδήρου; Τι ακριβώς συμβαίνει;
Καλησπέρα Δημήτρη.
Κάπου είχα δει ένα παρόμοιο πείραμα στο YouTube, δυστυχώς δεν το θυμάμαι (ήταν το Veritasium;).
Απί την μία αναρωτιέται αν είναι ανάγκη οι ποσότητες σιδήρου να είναι τόσο μεγάλες όσο τα ρινίσματα για να παρατηρηθεί το φαινόμενο; Ίσως η συγκέντρωση σιδήρου να αυξάνει πάνω από κάποιο όριο σε κάποιες περιοχές, ώστε να παρατηρείται η αλληλεπίδραση με το μαγνήτη.
Το πρόβλημα με τα συγκεκριμένα βίντεο είναι ότι δεν εξηγούνται όσα φαίνονται στα πειράματα. Για παράδειγμα γιατί είναι απαραίτητη η ύπαρξη νερού για την ανίχνευση του σιδήρου, σε κάθε περίπτωση που παρουσιάζεται; Γιατί στην σκόνη δεν αρκεί ένας μαγνήτης για να έλξει τον σίδηρο, αλλά πρέπει να προσθέσουμε νερό, και τι ακριβώς είναι αυτό το μαύρο στίγμα;