Η ομορφιά του κόσμου που μας περιβάλλει οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος στα νούμερα που ζαλίζουν και φαινόμενα που φαντάζουν απίστευτα. Ας δούμε χαλαρά με καλοκαιρινή διάθεση μερικά χωρίς λεπτομέρειες.
1. Ο Ερμής είναι το μοναδικό αντικείμενο του ηλιακού μας συστήματος που ο ήλιος για 3-4 γήινες ημέρες γυρίζει ανάδρομα από τη δυση προς την ανατολή και μετά επιστρέφει στον ορθό δρόμο.
2. Πάλι ο Ερμής. Γυρίζει γύρω από τον άξονα του σε 56 ημέρες και γύρω από τον ήλιο σα σβούρα σε 88 ημέρες. Άρα η μία ημέρα Ερμή διαρκεί 56 γήινες ημέρες και 1 έτος Ερμή μόλις 88 γήινες ημέρες. Ετσι στον Ερμή το 1 έτος έχει 1.5 ημέρες. Δύο δίδυμα εκ των οποίων το ένα στον Ερμή και το άλλο στη γη, όταν το γήινο γίνει 10 χρόνων το δίδυμο αδελφάκι του στον Ερμή θα είναι κοντά 42 χρονών.
3. Η Αφροδίτη είναι ο μοναδικός πλανήτης που περιστρέφεται από την ανατολή προς τη δύση οπότε ο ήλιος ανατέλλει μονίμως απο τη δύση και δυει στην Ανατολή.
4. Η Αφροδίτη συμπληρώνει μια περιφορά γύρω από τον ήλιο σε 225 ημέρες άρα το 1 έτος Αφροδίτης είναι 225 γήινες ημέρες. Η περιστροφή της όμως είναι πάρα πολύ αργή και διαρκεί 243 ημέρες οπότε στην Αφροδίτη η μία ημέρα είναι μεγαλύτερη από 1 έτος.
5. Ο μικρός δορυφόρος Μήτις του Δία είναι σε απόσταση αναπνοής από τον πλανήτη μόλις το 1/3 της απόστασης γης Σελήνης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο επισκέπτης του δορυφόρου να απολαύσει ένα μοναδικό θέαμα. Θα βλέπει τον Δία να καταλαμβάνει στον ουρανό 30 μοίρες, δηλαδή ο δίσκος του θα είναι 60 φορές μεγαλύτερος από αυτόν που βλέπουμε εμείς το φεγγάρι. Έτσι για να βραδυάσει στη Μητι πρέπει να βγει ο ήλιος για να δύσει ο Δίας.
6. Στη Μητι η βαρύτητα είναι τόσο μικρή που αν διανοηθείτε να παίξετε ποδόσφαιρο, στο πρώτο σουτ η μπάλα θα φύγει στο διάστημα.
7. Ο Δορυφόρος Υπερίων του Κρόνου και τα φεγγάρια του Ουρανού το παρακάνουν στην χαοτική περιστροφή. Δεν γνωρίζεις πόσο θα διαρκέσει η επόμενη ημέρα. Αντε να έχεις εξάωρο στο σχολείο και να διαρκέσει 20 ώρες.
8. Αν βγούμε από το ηλιακό μας σύστημα μερικά πράγματα ξεφεύγουν από την κοινή λογική. Πρωταγωνιστές οι αστέρες νετρονίων. Στην εικόνα βλέπετε ένα αστέρι νετρονίων – Pulsar που κοσμεί την ιστοσελίδα της NASA στο κεφάλαιο αστέρες νετρονίων.
8α) Οι αστέρες νετρονίων προέρχονται από τη βαρυτική κατάρρευση του πυρήνα υπέργιγάντων αστέρων και η αρχική γωνιακή ταχύτητα του άστρου με βάση την αρχή διατήρησης της στροφορμής γίνεται πολύ μεγαλύτερη στον μόλις 10 – 20 km αστέρα. Πόσο μεγάλη όμως; Δεκάδες περιστροφές ανά sec. Μια κατηγορία αστέρων νετρονίων που βρίσκονται σε δυαδικά συστήματα με άλλα αστέρια, απορροφούν ύλη από τον γείτονα και σχηματίζουν έναν ταχύτατα περιστρεφόμενο δίσκο προσαύξησης που συμβάλλει στην περιστροφή του άστρου. Οι αστέρες αυτοί είναι γνωστοί ως milisec Pulsar και ο ταχύτερος μέχρι στιγμής περιστρέφεται με την ιλιγγιώδη συχνότητα των 1122 στροφων/sec. Το χωράει ο νους;
8β) Όλοι έχετε ακούσει, έχετε διαβάσει για την απίστευτα μεγάλη βαρύτητα των τρισεκατομμυρίων g που αντιστρέφει τη β διάσπαση και αντί για το γήινο δεδομένο ότι δεν υπάρχει ελεύθερο νετρόνιο καθώς μετατρέπεται σε ένα πρωτόνιο και 1 ηλεκτρόνιο, στα αστέρια νετρονίων γίνεται το ανάποδο, εξ ου και αστέρες νετρονίων.
8γ) Πολύ εύκολα μπορείτε να βρείτε ότι αν κάνετε ελεύθερη πτώση στην επιφάνεια ενός αστέρα νετρονίων από ύψος 1 cm θα προσεδαφιστείτε με 400.000 km/h.
8δ) Μεγάλο βάσανο για τους αστροφυσικούς είναι το απίστευτα μεγάλο μαγνητικό πεδίο των αστέρων νετρονίων. Μια κατηγορία αστέρων νετρονίων γνωστή ως magnestar περιλαμβάνει αστέρες με πολύ ισχυρότερο μαγνητικό πεδίο από τους υπόλοιπους. Ο πρωταθλητής μέχρι στιγμής έχει μαγνητικό πεδίο 1 δις Tesla!!! Ένα τέτοιο μαγνητικό πεδίο στη Σελήνη θα σου τράβαγε τα κλειδιά από τη τσέπη.
8ε) Η σύγκρουση δύο αστέρων νετρονίων εκτός από βαρυτικά κύματα που καταγράψαμε δίνει χρυσό και λευκόχρυσο.
Τώρα οι μαύρες τρύπες και τα συνδεδεμένα με αυτές Quasars είναι μια κατηγορία από μόνες τους. Άλλη φορά.
Καλησπέρα Άρη. Μας έδωσες μια μικρή γεύση, κάποιων φυσικών φαινομένων, που τα αποτελέσματά τους προκαλούν δέος και θαυμασμό. Μην ξεχνάμε όμως ότι υπάρχει μια επιστήμη, που τα εξηγεί. Δεν είναι μαγεία, δεν είναι θεϊκά σημάδια…
Και πόσα ακόμα υπάρχουν…
Μου έρχεται τυχαία, από προηγούμενη ανάρτησή σου, ο χρόνος που κάνει ένα φωτόνιο από τον πυρήνα του Ήλιου να φτάσει στη Γη. Τουλάχιστον 10000 χρόνια.
Ή η θερμοκρασία του στέμματος του Ήλιου 1000000Κ ενώ της φωτόσφαιρας 6000Κ!
Οι δίδυμοι πάντως θα έχουν και άλλες διαφορές. Στον Ερμή g = 3,7m/s^2, άρα θα έχει πολύ πιο ασθενικό κορμί ο Ερμητιανός, αλλά η χαμηλή βαρύτητα μπορεί να τον κρατάει νεώτερο…
Επίσης από τον τύπο g = υ^2/2h, στον αστέρα νετρονίων, βγαίνει
g = 617 δισεκατομμύρια m/s^2 !!!
Καλό βράδυ.