Υπάρχει ευδιάκριτη διαφορά μεταξύ ενός καθαρού μαθηματικού και ενός θεωρητικού φυσικού. Για να το θέσω απλοϊκά, ένα καθαρός μαθηματικός αντιλαμβάνεται τις εξισώσεις ενός μοντέλου που περιγράφει κάποιο φυσικό φαινόμενο και μπορεί να τις λύσει (έστω και προσεγγιστικά). Τις εξισώσεις όμως αυτές έχει διατυπώσει ένα φυσικός, ο οποίος μπορεί και να αντιληφθεί όχι μόνο ποιες από τις λύσεις έχουν φυσική σημασία αλλά και ποια είναι τα όρια του μοντέλου που περιγράφουν αυτές οι εξισώσεις
(Visited 1.047 times, 1 visits today)
Δεν ξέρω αν μπλέκω σε μονοπάτια ορολογίας ή φιλοσοφίας ή γράφω περι όνου σκιάς αλλά ξέρω πολλούς μαθηματικούς που ασχολήθηκαν και ασχολούνται και με μαθηματικά και με θεωρητική φυσική και “διατυπώνουν” εξισώσεις φυσικής και πολλούς θεωρητικούς φυσικούς που ασχολήθηκαν και ασχολούνται με …. καθαρά μαθηματικά και όχι.. βρώμικα ιδιαίτερα στο Princeton. Θα έλεγα ότι τα πρώτα στεγανά ανάμεσα σε επιστήμες αλλά και ανθρώπους που κατέρρευσαν παταγωδώς είναι ανάμεσα στα μαθηματικά και θεωρητική φυσική πριν ακόμα καταρρεύσουν τα στεγανά ανάμεσα στη Ατομική Φυσική και στην Χημεία(Ο σοβαρός Rutherford όταν πήρε το Νόμπελ Χημείας είπε χαριτολογώντας ότι δεν ήξερε ότι ήταν και χημικός και τότε το έμαθε).. Δεν βλέπω καθόλου ευδάκριτη αυτή τη διαφορά σε πολλούς επιστήμονες και του παρελθόντος και του παρόντος. Α ναι η πτυχική μου ως φυσικός ήταν πάνω στο θεώρημα της … καθαρής μαθηματικού Emmy Noether και στο λογισμό μεταβολών
Ο καθηγητης κ. Βαρβογλης απαντα : Το θεώρημα της Emmy Noether είναι καλό παράδειγμα της άποψής μου. Όπως έγραψα στην «απλοϊκή» εκδοχή μου, οι φυσικοί γράφουν τις (διαφορικές) εξισώσεις και οι μαθηματικοί τις λύνουν. Γενικά οι διαφορικές εξισώσεις λύνονται δύσκολα. Όταν οι μαθηματικοί δεν καταφέρνουν να λύσουν ένα σύστημα διαφορικών εξισώσεων, προσπαθούν τουλάχιστον να βρουν αλγεβρικές σχέσεις μεταξύ των μεταβλητών, συνήθως διατηρήσιμες ποσότητες που στη μηχανική ονομάζονται «ολοκληρώματα της κίνησης» (π.χ. ενέργεια, ορμή, στροφορμή). Το θεώρημα της Noether εξασφαλίζει την ύπαρξη τέτοιων διατηρήσιμων ποσοτήτων, αν οι εξισώσεις έχουν ορισμένες συμμετρίες. Έτσι όσοι θέλουν να λύσουν τις διαφορικές εξισώσεις γνωρίζουν ότι μπορούν να αναζητήσουν αλγεβρικές εξισώσεις για να μειώσουν τον αριθμό των εξαρτημένων μεταβλητών.