Ένα υλικό σημείο κινείται σε λείο οριζόντιο επίπεδο, κατά μήκος μιας ευθείας (ε), έχοντας ορμή p0=6kgm/s. Σε μια στιγμή t=0, στο σώμα ασκείται μια σταθερή οριζόντια δύναμη, μέτρου F=2Ν, μέχρι τη στιγμή t1=4s. Να βρεθούν η μεταβολή της ορμής και η τελική του ορμή ( κατεύθυνση και μέτρο) του σώματος, για τις παρακάτω περιπτώσεις, όπου στα σχήματα φαίνονται τα διανύσματα της αρχικής ταχύτητας και της ασκούμενης δύναμης (τα σχήματα σε κάτοψη).
Δίνεται για την περίπτωση του σχήματος (δ), ότι συνθ=3/4.
ή
Γεια σου Διονύση. Εϊναι κρίμα, ένα θέμα που αναδεικνύει το διανυσματικό χαρακτήρα του γενικευμένου 2ου νόμου, να έχει 274 αναγνώσεις και να μην έχει σχολιαστεί από κανέναν…
Καλησπέρα Αποστόλη και σε ευχαριστώ για το σχολιασμό.
Καλά και άγια όλα αυτά, αλλά δεν είναι για την Γ’ λυκείου !
Οπότε γιατί να ενδιαφέρει;
Καλημέρα Διονύση. Η σωστή χρήση του 2ου Νόμου γίνεται μόνο αν θεμελιώσει ο μαθητής το διανυσματικό χαρακτήρα της σχέσης. Η ανάρτηση αυτή καλύπτει με απλό και κατανοητό τρόπο αυτή την ανάγκη.

Στην τρίτη περίπτωση μπορεί να γίνει σύγκριση της τροχιάς, με την τροχιά σε οριζόντια βολή.
Στην τελευταία περίπτωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ο νόμος συνημιτόνων για το μέτρο και των ημιτόνων για τη διεύθυνση.
Όταν βλέπω το ΣF. Δt δε μπορώ να μη σκεφτώ την Ώθηση και το πόσο χρήσιμη είναι αφού η μεταβολή ορμής απαιτεί Ώθηση και όχι μόνο Δύναμη.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η τροχιά στην τελευταία περίπτωση
Είναι αποτέλεσμα επαλληλίας δύο ομαλά επιταχυνόμενων κινήσεων σε κάθε άξονα.