by 
Άρτα: Μαθητής άφησε παράλυτο μαθητή – Καταπέλτης το πόρισμα της ΕΔΕ.
Ο 15χρονος μαθητής από την Άρτα είχε αρχικά τις αισθήσεις του, όμως λίγο αργότερα κατέρρευσε και διακομίστηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Άρτας
Τον δικό τους Γολγοθά ανεβαίνουν οι γονείς ενός 15χρονου μαθητή από την Άρτα, ο οποίος μετά από άγριο ξυλοδαρμό που δέχτηκε στην αυλή του σχολείου υπέστη ισχαιμικό επεισόδιο και έμεινε παράλυτος.
Ήταν Παρασκευή πρωί όταν ο 15χρονος μαθητής δέχθηκε χτύπημα στον αυχένα από τον συμμαθητή του. Ο 15χρονος ανέφερε στους καθηγητές του ότι δεν αισθάνεται καλά, αλλά οι καθηγητές δεν έδωσαν σημασία.
Κι ενώ το Σάββατο ο μαθητής έδειχνε πως είχε συνέλθει από το χτύπημα, την επόμενη ημέρα ξύπνησε με φριχτούς πόνους και με την αριστερή πλευρά του σώματός του να έχει παραλύσει.
Καταπέλτης το πόρισμα της ΕΔΕ για τις ευθύνες των καθηγητών
Σύμφωνα με το MEGA, χωρίς χρονοτριβή η διευθύντρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του νομού Άρτας, έδωσε εντολή για διενέργεια ΕΔΕ, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν το σχολείο φέρει ή όχι ευθύνη.
Η έκθεση που προέκυψε ήταν πολυσέλιδη, με πολλές λεπτομέρειες και το πόρισμα ήταν καταπέλτης. Σύμφωνα με αυτό το πόρισμα, επιρρίπτονται ευθύνες στο σχολείο και μάλιστα λόγω της σοβαρότητας της υπόθεσης η διευθύντρια της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης παρέπεμψε την υπόθεση στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Περιφέρειας Ηπείρου.
Στο Πειθαρχικό Συμβούλιο παραπέμπονται συγκεκριμένοι άνθρωποι με συγκεκριμένες ευθύνες που τους βαραίνουν.
Με τις μέχρι τώρα πληροφορίες τρία είναι τα άτομα που παραπέμπονται, πρόκειται για τον διευθυντή του σχολείου, την υποδιευθύντρια και μία καθηγήτρια που κατά την στιγμή που συνέβη το περιστατικό είχε την ευθύνη του τμήματος.
Ο πατέρας του μαθητή που χτυπήθηκε άγρια μίλησε στην «Κοινωνία Ώρα MEGA» και ευχαρίστησε τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας τον κ. Κόπτση, τον κ. Τσουμάκα, που είναι καθηγητής της Παιδιατρικής κλινικής, αλλά και το νοσηλευτικό προσωπικό και τον κόσμο.
Προφανώς συμφωνώ με την Προϊσταμένη της περιοχής, εγκρίνω και επαυξάνω με τον καθηγητή, υπεύθυνο για το προαύλιο, όπου και έγινε το συμβάν, είμαι πολλά χρόνια εκτός και δεν θυμάμαι πώς λέγεται, επιτηρητής, εφημερεύων, κάπως έτσι
εννοείται προτείνω και τη δίωξη του νεαρού τραμπούκου και των γονέων του
Γιατι να ευθυνεται ο Διευθυντης και ο υποδιευθυντης. Μονο ο καθηγητης υπηρεσιας και ΜΟΝΟ εαν δεν ηταν στο χωρο ευθυνης του
Δεν καταλαβαίνω. Μια καθηγήτρια είχε την ευθύνη ενός μόνο τμήματος; Έγινε το χτύπημα στον αυχένα αφού χτύπησε το κουδούνι για μέσα αφού δεν είχαν ευθύνη οι εφημερεύοντες; Ή έγινε το διάλειμμα και ήταν ένας μόνο εφημερεύων; Πρόλαβε να κατέβει ο εφημερεύων αν ήταν ένας; Έγινε εν ώρα μαθήματος; Δεν αποσαφηνίζεται. Το δεν αισθάνομαι καλά το είπε ο μαθητής σε επόμενο καθηγητή που δεν ήξερε ότι έχει δεχτεί χτύπημα στον αυχένα; Πολύ μπερδεμένα τα πράγματα για να γίνω δικαστής χωρίς στοιχεία και μάλιστα από μια τέτοια σελίδα που έχει άλλο σκοπό.
Μου έτυχε ανάλογο συμβάν Χαράλαμπε ( Ξυλοδαρμός και μαθητής με πρησμένο μάτι, στο προαύλιο εν ώρα μαθήματος ο οποίος σε ερώτηση μου τι έγινε απάντησε αφοπλιστικά τίποτα, το ίδιο και στον Διευθυντή ) και πιθανολογώ ότι ο μαθητής ανέφερε ότι δεν αισθάνεται καλά στη Διεύθυνση του σχολείου χωρίς να αναφέρει ότι χτυπήθηκε. Η δίωξη της Διεύθυνσης μάλλον προκύπτει από το τραγικό αποτέλεσμα στο παιδί.
Πέρα από την τραγικότητα του γεγονότος που αφορά την υγεία ενός παιδιού, συμφωνώ με την τοποθέτηση του Χαράλαμπου.
Τα προβλήματα της κοινωνίας έχουν διαβεί και τις αυλές των σχολείων!
Πλέον οι εκπαιδευτικοί στις σχολικές μονάδες ειδικά των γυμνασίων προσπαθούν να επανεφεύρουν την κανονικότητα και τα όρια στη σχολική κοινότητα. Παιδιά που βίωσαν τον δίχρονο εγκλεισμό συμπεριφέρονται και κινούνται σε παράλληλα σύμπαντα.
Το κλασικό “μα έκανα πλάκα κύριε” το ακούμε καθημερινά στο γραφείο. Ως εικονική πραγματικότητα παρουσιάζονται και υλοποιούνται οι “πλάκες”, τα “πειράγματα”, το ψηφιακό bulling, το ότι δεν μπορούν να αυτοπειθαρχήσουν κλπ. Όλα είναι εικόνες και δη εικόνες κινητών και τικ τοκ!!!
Γονείς απόντες ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ. Και πολλές φορές χωρίς κοινές συγκλήσεις στα προβλήματα των παιδιών. Π.χ. Να διαφωνήσουμε για το ότι σήμερα είναι μέρα με ήλιο και έχει κρύο ή ζέστη! τους λες ότι είναι μέρα και αυτοί λένε ότι είναι νύχτα. Γνωρίζουμε προβλήματα παιδιών που δεν εξομολογούνται στους ίδιους τους γονείς τους.
Τώρα στο προκείμενο…
Ο νομοθέτης είναι σαφής. Ο δ/ντης και ο υποδιευθυντής είναι υπεύθυνοι για το πλάνο εφημεριών στους χώρους του σχολείου. και προφανώς οι εφημερεύοντες εκπαιδευτικοί. Τώρα αν δεν υπήρξε πρόνοια, και σε κάποιο χώρο η εφημερία ήταν πλημμελής, ή δεν προνόησε ο Σύλλογος να υπάρχει εφημερεύων ανά 50 μέτρα και συμβεί το ατύχημα τότε “μαύρο φίδι που μας έφαγε”!!!
Αυτή η ταλαίπωρη έννοια της ενσυναίσθησης δεν καλλιεργείται και πολύ περισσότερο δεν διδάσκεται σε κανένα σχολείο. Εννοώ θεσμικά με πρόνοιες της πολιτείας.
Έχουμε γίνει ακροβάτες στη διαχείριση ψυχών, α! ναι κάνουμε και μάθημα!!!
Για το ΙΕΠ και την Κεραμέως ένα είναι το άγιο δισκοπότηρο η “αξιολόγηση”.
Και όλα τα παραπάνω σε σχολεία που οι εκπαιδευτικοί μοχθούν. Φανταστείτε τι συμβαίνει και εκεί που με το burnout υπάρχει αδιαφορία και εγκατάλειψη.
Σημ.: Και τα λέγω μετά λόγου γνώσης, με συνεχή ενημέρωση των γονέων. Για να συμμαζέψουμε την περσινή χρονιά κάπως τα πράγματα καταθέτω ένα αριθμό ενδεικτικό της επικοινωνίας με τους γονείς. Σε σχολείο 200 μαθητών/τριων από της 10 Ιανουαρίου μέχρι στις 30 Μαΐου του 2022 το σχολείο έστειλε 3500 sms από τη σχετική πλατφόρμα του myschool.
Οι νέοι συνάδελφοι έχουν να αντιμετωπίσουν Γολγοθά, αν δεν αλλάξουν τα εκπαιδευτικά δρώμενα.
Αισθάνομαι τυχερός που δεν συνέβη κάτι αξιόλογο όταν εφημέρευα.
Μοναδική ίσως εξαίρεση μια μέρα στο Γυμνάσιο Λέρου όταν μαθητής τραυματίστηκε ελαφρώς κάνοντας άλμα εις ύψος στον πέτρινο φράχτη. Απείχα κάπου 20 μέτρα και δεν πρόλαβα να
κάνω πλονζόν να τον πιάσω.
Φυσικά το ότι ήμουν παρών με απήλασσε από κάθε ευθύνη.
Στα επόμενα 33 χρόνια (από τα 34) δεν συνέβη κάτι και αισθάνομαι τυχερός.
Ουδέποτε εξέλαβα το κουδούνι ως σήμα εκκίνησης, μετά το οποίο ο διδάσκων (έχων συγγράψει το βιβλίο ύλης και υπογράψει το απουσιολόγιο) αρχίζει να τρέχει ώστε να κατέβει στην αυλή, όπου εφημερεύει (ως το φυλλόδεντρο του Ελύτη).
Πάντοτε μετά το κουδούνι έλεγα μια κουβέντα, συνέγραφα τα βιβλιοαπουσιολόγια, κατέβαινα αξιοπρεπώς τις σκάλες (και όχι τρέχοντας σαν το Βέγγο), πλενόμουν από τις κιμωλίες και έβγαινα στην αυλή. Χρονικό διάστημα στο οποίο θα μπορούσε κάποια μαθητέστρια να τραυματισθεί.
Σήμερα όλα είναι πιο περίεργα. Οι μαθητές γίναν μαθητέστριες, καβγαδίζουν πιο άγρια κτυπώντας τον άλλον έτσι ώστε να κάνουν ζημιά. Πόσες φορές είχαμε έρθει στα χέρια στο σχολείο χωρίς ούτε να τραυματισθεί κάποιος, ούτε να μας πάρουν είδηση οι καθηγητές μας τότε.
Στη χώρα μας (όπου θάλλει η φαιδρά πορτοκαλέα) έχουμε μεταξύ άλλων το ταλέντο να αναζητούμε ευθύνες για οτιδήποτε. Σεισμός να γίνει θα κάτσουν να ψάχνουν αν έγινε άσκηση σεισμού.
Να ευχηθούμε καλή αποκατάσταση στο παιδί και καλά μυαλά στους πουαρό των Διευθύνσεων Δευτεροβάθμιας.