Καλημέρα Διονύση
Την ημικλασική προσέγγιση την καταλαβαίνω αλλά ως Δx.Δp περίπου ίση με h/2π δηλαδή hbar . Ο τύπος όμως του Heisenberg με την ανισότητα δεν μπορεί να είναι για τους υποψήφιους διαφορετικός από όλον τον άλλο κόσμο. Έλεος
Και να διορθωθεί και το παράδειγμα.
Βάζουμε τα χεράκια μας και βγάζουμε τα ματάκια μας δημιουργώντας αντιφάσεις εκεί που δεν υπάρχουν.
Τελευταία διόρθωση4 μήνες πριν από Δημήτρης Γκενές
Καλημέρα Μήτσο.
Οδηγίες δεν έχουν βγάλει για προ-προ-προ κλασσικά θέματα που είναι λάθος ή ελλειπή στο βιβλίο χρόνια τώρα και θέλεις από τώρα οδηγία για θέμα που μπήκε φέτος στην ύλη;
Εννοείται ότι ενώνω τη φωνή μου με την ορθή παρατήρησή σου αλλά,,,,
Καλησπέρα κι από εμένα. Δημήτρη, γράφει σε πανεπιστημιακό βιβλίο χημείας:
“…το γινόμενό τους ΔχΔp είναι της ίδιας τάξης μεγέθους με τη σταθερά δράσεως του Planck και ανεξάρτητο του μηκους κύματος του φωτός που χρησιμοποιούμε (δικό μου: εννοεί για να παρατηρήσουμε το ηλεκτρόνιο).
ΔχΔp~λh/λ~h (με το ~ εννοώ “περίπου ίσο”)
Η σχέση αυτή αποτελεί μια προσεγγιστική μαθηματική έκφραση της Αρχής της Αβεβαιότητας (ή Απροσδιοριστίας) του Heisenberg, η οποία ορίζει ότι …”.
Και μετά: “Μια πολυπλοκότερη σειρά συλλογισμών οδηγεί στην ακριβή μορφή της Αρχής της Αβεβαιότητας που είναι
ΔχΔp μεγαλύτερο ή ίσο του h/4π.”
Πολύ σωστά και κατανοητά τα γράφει.
( έχει σημασία η διαφορά “τάξη μεγέθους” με “μεγαλύτερο ή ίσο” αφού η πρώτη προκύπτει από ημικλασική προσέγγιση και όχι από υπολογισμό κβαντομηχανικής)
Ίσως ήμουν λίγο υπερβολικός στην κριτική μου ( π.χ. θα γίνουμε διεθνώς ρεζίλι ) αφού κυκλοφορούν και μέχρι σήμερα κάποια λίγα βιβλία πανεπιστημιακά που έχουν ακόμα χειρότερες διατυπώσεις π.χ. ο Randall Knight έχει στις εκδόσεις του ως το 2014 την έκφραση Δp.Δx μεγαλύτερο ή ίσο του h/2 (πρόσεξε όχι hbar ούτε π ) . Οι νεότερες εκδόσεις που δεν έχω μάλλον θα είναι κάπως διορθωμένες με τον σωστό τύπο του 1929-1933 …
Τελευταία διόρθωση4 μήνες πριν από Διονύσης Μάργαρης
by 
Καλημέρα Μήτσο.
Δεν βλέπω γιατί διαμαρτύρεσαι 🙂
Να διδαχτεί η αρχή της αβεβαιότητας, χωρίς καμιά αβεβαιότητα;;;
Θα ήταν ασυνεπές, δεν νομίζεις; 🙂
Καλημέρα Διονύση
Την ημικλασική προσέγγιση την καταλαβαίνω αλλά ως Δx.Δp περίπου ίση με h/2π δηλαδή hbar . Ο τύπος όμως του Heisenberg με την ανισότητα δεν μπορεί να είναι για τους υποψήφιους διαφορετικός από όλον τον άλλο κόσμο. Έλεος
Και να διορθωθεί και το παράδειγμα.
Βάζουμε τα χεράκια μας και βγάζουμε τα ματάκια μας δημιουργώντας αντιφάσεις εκεί που δεν υπάρχουν.
Καλημέρα Μήτσο.
Οδηγίες δεν έχουν βγάλει για προ-προ-προ κλασσικά θέματα που είναι λάθος ή ελλειπή στο βιβλίο χρόνια τώρα και θέλεις από τώρα οδηγία για θέμα που μπήκε φέτος στην ύλη;
Εννοείται ότι ενώνω τη φωνή μου με την ορθή παρατήρησή σου αλλά,,,,
Καλησπέρα κι από εμένα. Δημήτρη, γράφει σε πανεπιστημιακό βιβλίο χημείας:
“…το γινόμενό τους ΔχΔp είναι της ίδιας τάξης μεγέθους με τη σταθερά δράσεως του Planck και ανεξάρτητο του μηκους κύματος του φωτός που χρησιμοποιούμε (δικό μου: εννοεί για να παρατηρήσουμε το ηλεκτρόνιο).
ΔχΔp~λh/λ~h (με το ~ εννοώ “περίπου ίσο”)
Η σχέση αυτή αποτελεί μια προσεγγιστική μαθηματική έκφραση της Αρχής της Αβεβαιότητας (ή Απροσδιοριστίας) του Heisenberg, η οποία ορίζει ότι …”.
Και μετά: “Μια πολυπλοκότερη σειρά συλλογισμών οδηγεί στην ακριβή μορφή της Αρχής της Αβεβαιότητας που είναι
ΔχΔp μεγαλύτερο ή ίσο του h/4π.”
Γειά σου Θοδωρή.
Χαίρομαι που σε βλέπω εδώ.
Πολύ σωστά και κατανοητά τα γράφει.
( έχει σημασία η διαφορά “τάξη μεγέθους” με “μεγαλύτερο ή ίσο” αφού η πρώτη προκύπτει από ημικλασική προσέγγιση και όχι από υπολογισμό κβαντομηχανικής)
Ίσως ήμουν λίγο υπερβολικός στην κριτική μου ( π.χ. θα γίνουμε διεθνώς ρεζίλι ) αφού κυκλοφορούν και μέχρι σήμερα κάποια λίγα βιβλία πανεπιστημιακά που έχουν ακόμα χειρότερες διατυπώσεις π.χ. ο Randall Knight έχει στις εκδόσεις του ως το 2014 την έκφραση Δp.Δx μεγαλύτερο ή ίσο του h/2 (πρόσεξε όχι hbar ούτε π ) . Οι νεότερες εκδόσεις που δεν έχω μάλλον θα είναι κάπως διορθωμένες με τον σωστό τύπο του 1929-1933 …