by 
Καλημέρα. Η άσκηση αυτή είναι μια προσπάθεια μελέτης ενός φαινομένου που στην διαπραγμάτευση του και στην μαθηματική επεξεργασία του συνέβαλαν οι συνάδελφοι Γιάννης Κυριακόπουλος και Θρασύβουλος Πολίτης τους οποίους ευχαριστώ θερμά.
Επειδή το να μοιράζεσαι πράγματα, είναι καλό για όλους…
Καλημέρα. Η άσκηση αυτή είναι μια προσπάθεια μελέτης ενός φαινομένου που στην διαπραγμάτευση του και στην μαθηματική επεξεργασία του συνέβαλαν οι συνάδελφοι Γιάννης Κυριακόπουλος και Θρασύβουλος Πολίτης τους οποίους ευχαριστώ θερμά.
Μία ένσταση:
Γράφετε ότι “Μεταφέρουμε τον διακόπτη από τη θέση (1) στη θέση (2) χωρίς απώλεια ενέργειας (δημιουργία σπινθήρα). Αν θεωρήσουμε ότι στο σύστημα έχουμε αμελητέες απώλειες ενέργειας λόγω έκλυσης θερμότητας (φαινόμενο Joule) ή λόγω ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας η ενέργεια του συστήματος θα διατηρείται. “
Αυτό δεν μπορεί να συμβεί αφού η σταθερά χρόνου ενός κυκλώματος R-L είναι ίση με L/R. Οπότε με τη μεταγωγή του διακόπτη το R–>Άπειρο άρα L/R–>0 και όλη η ενέργεια του πηνίου θα ακτινοβοληθεί. Επομένως η υπόθεση ότι δεν χάνεται η μαγνητική ενέργεια είναι λανθασμένη αφού αντιβαίνει σε βασικούς νόμους του ηλεκτρομαγνητισμού.
Καλημέρα και καλό μήνα Παναγιώτη, αν μου επιτρέπεται ο ενικός. Έχεις δίκιο ότι για κατα τη μεταφορά του διακόπτη από τη θέση 1 στη θέση 2 θα έχουμε απώλεια ενέργειας πιθανώς όλης. Ακριβώς για αυτό το λόγο θεώρησα πως επιβαλλόταν να γράψω πως δεν έχουμε απώλεια ενέργειας. Ίσως θα ήταν προτιμότερο να ξεκινήσω το φαινόμενο βάλλοντας τον αγωγό με αρχική ταχύτητα υ₀ ενώ το πηνίο στο κύκλωμα δεν διαρρέεται από ρεύμα. Η λογική του φαινομένου θα παρέμενε η ίδια και το φαινόμενο με τις προσεγγίσεις που κάνουμε (R➝0) θα ίσχυε. Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και το σχόλιο σου.
Καλημέρα Παύλο καλό μήνα.
Έγραψα αυτή την παρατήρηση γιατί πιστεύω ότι οι ασκήσεις θα πρέπει να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Θα προτιμούσα τις ασκήσεις που είναι δυνατό να πραγματοποιηθούν και πειραματικά.
Για το πιθανόν όλη έχω πάλι ένσταση. Η ενέργεια του πηνίου θα χαθεί σίγουρα όλη. Ένα πειραματάκι που μπορούμε να κάνουμε είναι αν πάρουμε ένα πηνίο με πυρήνα και το συνδέσουμε και αποσυνδέσουμε με μία μπαταρία, τότε θ’ ακούσουμε παράσιτα σε ένα ραδιόφωνο, αφού η Η/Μ ακτινοβολία που εκπέμπεται αναλύεται κατά Fourier σε όλες σχεδόν τις συχνότητες αφού πρόκειται για μία απεριοδική συνάρτηση.
Καλημέρα Πάνο και καλό μήνα.
Ένας διακόπτης – τρανζίστορ παρακάμπτει το πρόβλημα;
Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν το παρακάμπτει το πρόβλημα Γιάννη. Το τρανζίστορ όμως μπορεί να λειτουργήσει ως μεταλλάκτης και βάζοντας και ένα πυκνωτή μπορούμε να φτιάξουμε έναν ταλαντωτή LC κάνοντας μία εξαναγκασμένη ταλάντωση.
Πάνο θα επιμείνω:
Οι ηλεκτρονικοι διακόπτες ελέγχονται από ταχύτατο υπολογιστή.
Αρχικά είναι οφ ο κόκκινος και ον ο πράσινος.
Κάποια στιγμή ο κοκκινος μπαίνει στο παιγνίδι και συνδέεται η ράβδος.
Πριν προλάβει να κινηθεί (οι υπολογιστέςείναι ταχύτατοι και κανουν εκατομμύρια ενέργειες κάθε δευτερόλεπτο) βγαίνει οφ ο πράσινος και αποσυνδέεται η πηγή. Η ράβδος είναι σε σύνδεση με το πηνίο.
Πρόβλημα δεν βλέπω.
Η σταθερά χρόνου είναι μικρή για μας αλλά τεράστια για έναν υπολογιστή. Μέσα σε μια σταθερά χρόνου κάνει πέντε τσιγάρα. Μπορεί να θεωρηθεί κατι ως ο δαίμων του Μάξγουελ.
Στο άλλο σου σχόλιο θα απαντήσω για τις ασκήσεις αυτού του τύπου και τα πειράματα.
Δεν διαφωνώ σε αυτό και εγώ πιστεύω οτι θα χαθεί όλη. Το πιθανό το έβαλα μόνο και μόνο για να τονίσω ότι εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να το αποδείξω πειραματικά. Για αυτό πρότεινα και διαφορετικές αρχικές συνθήκες ώστε να αποφύγουμε την χρήση του διακόπτη.
Καλημέρα!
Ενδιαφέρουσα η μελέτη σας Παύλο , Γιάννη και Θρασύβουλε !
Η αλλαγή μεταβλητης είναι ενα κομβικο σημειο που σκοπο έχει να εκφραστει η ενταση του ρευματος συναρτηση απομακρυνσης ώστε τελικά η δυναμη Laplace να αποκτησει ρόλο δυναμης επαναφοράς. Δεν γνωριζω αν ειναι εφικτο στην πραξη παντως είναι μια όμορφη θεωρητικη έστω κίνηση .
Καλημέρα, ευχαριστούμε Κώστα. Όλοι συνέβαλαν!!!
Καλημέρα Κώστα.
Του Παύλου είναι η δουλειά. Από ευγένεια αναφέρει τουλάχιστον εμένα. Ένα διάβασμα έκανα και μια γνώμη είπα.
🙂 🙂
Να ειμαστε καλα να ανταλλάσουμε σκεψεις και προβληματισμους αυτο έχει σημασια !
Μεταφέρουμε τον διακόπτη από τη θέση (1) στη θέση (2) χωρίς απώλεια ενέργειας
(δημιουργία σπινθήρα). Αν θεωρήσουμε ότι στο σύστημα έχουμε αμελητέες απώλειες
ενέργειας λόγω έκλυσης θερμότητας (φαινόμενο Joule) ή λόγω ηλεκτρομαγνητικής
ακτινοβολίας η ενέργεια του συστήματος θα διατηρείται.
Γεια χαρά σε όλους, εγώ δεν συμφωνώ με την θεώρηση ότι θα χαθεί η μαγνητική ενέργεια που “συσσωρεύτηκε” περί την αυτεπαγωγή λόγω ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβόλησης … απ’ την άλλη, η σχέση L/R ισχύει μόνον εφόσον αποδίδουμε τις απώλειες ενέργειας του ηλεκτρικού συστήματος σε φαινόμενο Joule πάνω σε ωμικά στοιχεία του κυκλώματος (οτιδήποτε κι αν είναι αυτό) … αν υπάρχει άλλος τρόπος απώλειας ηλεκτρικής ενέργειας στο κύκλωμα (π.χ. εκπομπή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας) τότε ΔΕΝ ισχύουν οι κανόνες Κίρχωφ και κατ΄επέκταση και το θεώρημα του Tellegen για τα συγκεντρωμένα ηλεκτρικά κυκλώματα (που εκφράζει το γεγονός ότι η ηλεκτρική ισχύς παραμένει εντός του κυκλώματος)
Στην άσκηση αυτή θεωρούμε ιδανική αυτεπαγωγή (δηλ. καμία ωμική απώλεια πάνω στο πηνίο), οπότε, όταν ανοιχτοκυκλώνουμε διακόπτουμε by brute force το ρεύμα στο κύκλωμα, και ο μόνος παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει σε απώλειες ενέργειας είναι η δημιουργία σπινθήρα λόγω αναδραστικής ΗΕΔ περί τη θέση του διακόπτη … ως εκ τούτου λοιπόν, η θεώρηση ότι στο σύστημα αγνοούμε τυχόν έκλυση θερμότητας λόγω φαινομένου Joule δεν καταλαβαίνω που ακριβώς κολλάει (όταν ανοίγεις κύκλωμα έχεις διακόψει την ροή του ρεύματος και άρα που εμφανίζεται φαινόμενο Joule?) επίσης, ηλεκτρομαγνητική ακτινοβόληση δεν έχουμε σε συγκεντρωμένα κυκλώματα αλλά πέρα από αυτό … για να έχω ακτινοβολία μαθαίνουμε στην ηλεκτροδυναμική ότι πρέπει να έχουμε επιταχυνόμενα ηλεκτρικά φορτία … εδώ έχουμε ανοιχτοκυκλώσει, πώς δικαιολογείται η εμφάνιση επιταχυνόμενου ηλεκτρικού φορτίου, ιδιαιτέρως, πάνω σε κάτι που προηγουμένως συνιστούσε βραχυκύκλωμα (κατάσταση του πηνίου πριν αλλάξει θέση ο διακόπτης)?
Με τη θεώρηση/προσέγγιση ότι αγνοούμε τις απώλειες ενέργειας λόγω αναδραστικής ΗΕΔ (δηλ. δεν έχουμε εμφάνιση σπινθήρα) μπορούμε να προχωρήσουμε παρακάτω την άσκηση (και αυτή η προσέγγιση είναι αρκετή, οι υπόλοιπες θεωρήσεις/προσεγγίσεις είναι μάλλον άτοπες)
Το θέμα σε αυτή την άσκηση είναι το εξής (δεν είναι το αν θα βάλουμε καλύτερο διακόπτη για να περιορίσουμε τυχόν απώλειες ενέργειας λόγω της μεταγωγής του διακόπτη πάντως): όταν γίνεται η μεταγωγή του διακόπτη, κι εφόσον αγνοούμε τυχόν απώλειες ενέργειας λόγω αναδραστικής ΗΕΔ (στην ουσία θεωρούμε ότι το πηνίο δεν αντιδρά στην απότομη διακοπή του ρεύματος αφού ο μόνος τρόπος να αντιδράσει είναι μέσω της εμφάνισης αναδραστικής ΗΕΔ), μία λογική σκέψη είναι ότι το ιδανικό πηνίο θα συμπεριφέρεται και μετά την μεταγωγή του διακόπτη αρχικώς ως βραχυκύκλωμα (με την επιβαλλόμενη ανοιχτοκύκλωση, η τάση στα άκρα του πηνίου δεν είναι πλέον coupled στο ρεύμα δια του πηνίου μέσω της γνωστής σχέσης L*dI/dt κατά την ανοιχτοκύκλωση), στην εκφώνηση δε, αναφέρεται ότι ο αγωγός ΚΝ είναι αρχικά ακίνητος, όπερ σημαίνει ότι δεν έχουμε κάποια αρχική επαγώμενη ΗΕΔ στα άκρα του μετά την μεταγωγή του διακόπτη, κι επίσης, αναφέρεται ότι δεν έχουμε πουθενά αλλού ωμικά στοιχεία στο δευτερογενές κύκλωμα ώστε να μπορεί κανείς να θεωρήσει ότι μετά την ανοιχτοκύκλωση μπορεί να λάβει χώρα μετατροπή της “αποθηκευμένης μαγνητικής ενέργειας” σε θερμότητα μέσω φαινομένου Joule (αφού δεν μπορεί να υπάρξει φαινόμενο Joule χωρίς ωμικά στοιχεία) … ο γνωστός τρόπος “εκφόρτισης” ενός πηνίου …
Η ερώτηση επομένως είναι η εξής:
Αφού δεν υπάρχει πουθενά πτώση τάσης πάνω στο κλειστό βρόχο που έχουμε δευτερογενώς (δηλαδή δεν έχουμε πουθενά κάποια ΗΕΔ ούτε κανονική, ούτε επαγωγική) γιατί να έχουμε εμφανιζόμενο ηλεκτρικό ρεύμα στον δευτερογενή βρόχο μετά την μεταγωγή του διακόπτη; δηλαδή πώς δικαιολογείται η εμφάνιση αρχικού ηλεκτρικού ρεύματος στο δευτερογενή βρόχο; (με άλλα λόγια από που προκύπτει αυτό το Ι0 της λύσης και πώς υπολογίζεται;)
Σημείωση: φυσικά αν χανόταν όλη η αποθηκευμένη μαγνητική ενέργεια με κάποιον τρόπο (π.χ. λόγω αναδραστικής ΗΕΔ) κατά την μεταγωγή του διακόπτη το υπόλοιπο της άσκησης μάλλον δεν θα είχε νόημα γιατί δεν υπάρχει καθόλου αρχική ενέργεια στο όλο σύστημα …
Ευχαριστώ παρά πολύ για τον χρόνο σου και τα σχόλια σου συνάδελφε. Για την θερμότητα λόγω φαινομένου joule γράφω ότι δεν υπάρχουν απώλειες γιατί για τους οδηγούς γράφω ότι είναι αγώγιμοι αλλά δεν έχω γράψει ότι έχουν αμελητέα αντίσταση. Για το ηλεκτρικό ρεύμα που θα διαρρέει το κυκλώμα αφού πάμε τον διακόπτη από τη θέση 1 στη θέση 2 σκέφτηκα καθαρά ενεργειακά. Τι μπορεί να γίνει η ενέργεια μαγνητικού πεδίου του πηνίου.Βέβαια νομίζω οτι θα ήταν καλύτερα να είχα διαμορφώσει καλύτερα τις αρχικές συνθήκες και απλά να είχα δώσει μια αρχική ταχύτητα στον αγωγό. Πειραματικά δεν γνωρίζω αν μπορεί να επιτευχθεί μια τέτοια διάταξη. Το μόνο σίγουρο είναι οτι επιδιώχθηκε μια θεωρητική μελέτη. Στην προσπάθεια αυτή είναι πιθανόν να έχω κάνει λάθη είτε στην εκφώνηση είτε στη λογική του φαινομένου. Χαίρομαι που αλληλεπιδρώ και μαθαίνω και πάλι ευχαριστώ για τον χρόνο σου.
λόγω φαινομένου joule γράφω ότι δεν υπάρχουν απώλειες γιατί για τους οδηγούς γράφω ότι είναι αγώγιμοι αλλά δεν έχω γράψει ότι έχουν αμελητέα αντίσταση … γεια χαρά και πάλι, αυτό μάλλον εκ παραδρομής δεν το έδωσα τη δέουσα σημασία γιατί συνήθως αγνοούμε ωμικές απώλειες στα σύρματα σύνδεσης
Γεια χαρά συνάδελφε και εγώ το πρόσεξα μετά ότι δεν είχα δώσει πληροφορίες για την αντίσταση των οδηγών-αγωγών. Καλημέρα και καλή συνέχεια και πάλι ευχαριστώ για τον χρόνο σου και τα σχόλια σου.
Γεια χαρά Παύλο,
για το ηλεκτρικό ρεύμα που θα διαρρέει το κυκλώμα αφού πάμε τον διακόπτη από τη θέση 1 στη θέση 2 σκέφτηκα καθαρά ενεργειακά. Τι μπορεί να γίνει η ενέργεια μαγνητικού πεδίου του πηνίου.
κατάλαβα το ενεργειακό σκεπτικό σου ότι μάλλον δεν είναι και πολύ προτιμητέο να “κολλήσει” η μαγνητική ενέργεια πάνω στο πηνίο άρα, θα προτιμηθεί η εμφάνιση ρεύματος στον δευτερογενή βρόχο … θεωρώντας και πάλι μηδενική την αγωγιμότητα των καλωδίων σύνδεσης (γιατί αλλιώς δεν θα έχεις την αμείωτη ταλάντωση στην οποία στοχεύεις) και αμελητέες τις απώλειες ενέργειας λόγω επαγωγικών φαινομένων που έχουν σχέση με την μεταγωγή του διακόπτη (για να σου μείνει και κάποια ενέργεια για το μετά σύμφωνα με το ενεργειακό σκεπτικό) … αν πουθενά δεν εμφανίζεται μια διαφορά δυναμικού στον δευτερογενή βρόχο (υπό τις συνθήκες που σχολιάστηκαν, δηλαδή πουθενά ωμικές απώλειες στον δευτερογενή βρόχο) θα είναι σαν να έχουμε spontaneous current (ούτε οδηγούμενο από κάποια πηγή ΗΕΔ, ούτε οδηγούμενο από κάποιο φαινόμενο Faraday) στον δευτερογενή βρόχο μόνο και μόνο γιατί πρέπει να αποσυσσωρευτεί η μαγνητική ενέργεια που φέρει το πηνίο – αυτό το σημείο δεν μου κάθεται καλά …
Νομίζω πως θα ήταν καλύτερα να είχα δώσει διαφορετικές αρχικές συνθήκες. Αν π.χ. βάλλαμε τον αγωγό με αρχική ταχύτητα τότε το σύστημα θα είχε αποκλειστικά κινητική ενέργεια και θα αυξανόταν η ενέργεια μαγνητικού πεδίου του πηνίου. Κάποια στιγμή που θα είχε ταχύτητα μηδέν ο αγωγός θα είχαμε και τάση μηδέν. Άρα θα είχαμε πάλι μόνο ρεύμα . Νομίζω αυτό το παράδοξο δημιουργείται λόγω έλλειψης αντίστασης επομένως λόγω << αδράνειας >> συνεχίζει το φορτίο την κίνηση του και έχουμε ρεύμα. Τη στιγμή που είναι ακίνητος ο αγωγός ενώ το κύκλωμα διαρρέεται από ρεύμα φαντάσου περαν του ιδανικού πηνίου να είχαμε και αντιστάτη τότε θα ίσχυε Ldi/dt = iR όμως R = 0 άρα di/dt = 0 συνεπώς θα έχουμε μέγιστο κατα μέτρο ρεύμα. Αυτήν την σκέψη έχω κάνει. Επαναλαμβάνω δεν έχω κάποια πειραματική απόδειξη του φαινομένου. Καλημέρα και καλή συνέχεια Παντελεήμων.
ούτε οδηγούμενο από κάποια πηγή ΗΕΔ … εδώ η έννοια πηγή ΗΕΔ με την ευρύτερη έννοια της διαφοράς δυναμικού …
Ο Παύλος “έχει καλή παρέα”:
Η φωτογραφία είναι από το βιβλίο των Χαλιντέυ – Ρέσνικ.
Φίλε Γιάννη το πείραμα είναι ο μοναδικός αξιόπιστος μάρτυρας της αλήθειας στις φυσικές επιστήμες. Το κύκλωμα – πείραμα του Χαλιντέυ-Ρέσνικ είναι λανθασμένο και αυτό το έχω γράψει πολλά χρόνια πριν. Αν το κύκλωμα λειτουργούσε τότε βάζοντας ένα αμπερόμετρο ή λεντάκι σε σειρά με το πηνίο και η μαγνητική ενέργεια δεν δραπέτευε από το κύκλωμα όπως ισχυρίζομαι με τη μεταβίβαση από το α στο b, θα βλέπαμε μία απόκλιση στο αμπερόμετρο – γαλβανόμετρο ή κάποιο άναμμα στο λεντάκι. ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΟΜΩΣ ΘΑ ΜΑΣ ΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Επικαλούμαι την επιβεβαίωση από κάποιο ΕΚΦΕ γιατί δυστυχώς στην Κέρκυρα το κλείσανε!!!
Πάνο τα πειράματα που κάνουμε αποτυγχάνουν διότι είναι απλά.
Θα αποτύγχαναν αν ένα ερευνητικό κέντρο με εξωτικό εξοπλισμό έβαζε στοίχημα να πετύχει μια τέτοια μεταγωγή;
Οι Χαλιντέυ και Ρέσνικ δεν ξέρουν ότι δεν δουλεύει το πείραμα αυτό;
Δεν θα μπορούσαν να κάνουν αυτό:
Με το που πας τον κόκκινο διακόπτη στο μαύρο μπαλάκι, βραχυκυκλώνεται η πηγή και ταυτόχρονα το αριστερό άκρο της αντίστασης με το κάτω του πηνίου.
Ο διακόπτης μπορεί να είναι πολύπλοκη ηλεκτρονική διάταξη.
Γιατί επέλεξαν να παρουσιάσουν έτσι την μεταγωγή;
Διότι θέλουν να εκπαιδεύσουν φοιτητές στα χρονοκυκλώματα και το κάνουν μέσω ενός νοητικού παιγνιδιού.
Πριν από πολλά – πολλά χρόνια όταν είχα αναλάβει το ΕΚΦΕ προσπαθούσα να αναπαράγω το πείραμα της παραπάνω εικόνας ώστε να αναδείξω πειραματικά το φαινόμενο της αυτεπαγωγής. Σημειωτέο ότι το κύκλωμα αυτό ήταν σε αρκετά βιβλία και αν δεν κάνω λάθος και στου Κόκκοτα που τότε διδάσκαμε. Όλες οι προσπάθειες ήταν αποτυχημένες. Λίγο αργότερα όπως εξηγώ και παραπάνω κατάλαβα το γιατί.
Παναγιώτη Καλησπέρα. Θυμάμαι και εγώ όταν έκανα το αντίστοιχο πείραμα στο Σχολείο η μεταβολή του ρεύματος ήταν πολύ γρήγορη (πάρα πολύ μεγάλος ορυθμός απωλειών ενέργειας) και για αυτό περιορίστηκα στο πείραμα εκφόρτισης πυκνωτή που έδινε πολύ καλά αποτελέσματα με πολύ όμορφη γραφική παράσταση.
Καλησπέρα Πάνο, καλησπέρα σε όλους και καλό μήνα.
Πάνο, θα συμφωνήσω μαζί σου για το “αδύνατο” του πειράματος. Στην πράξη, έχω περάσει αυτό που περιγράφει ο Γιώργος (καλησπέρα Γιώργο). Στην αποτυχία και περιορισμό στην εκφόρτιση πυκνωτή, πριν καταλήξω σε μικρή τροποποίηση του κυκλώματος και απλά στο άνοιγμα ενός διακόπτη.
Όμως ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για “κατά συνθήκη άσκηση”, όπου λέγοντας ότι δεν ξεσπάει σπινθήρας, το πρόβλημα νομίζω ξεπερνιέται.
Άλλωστε μιλάμε για άσκηση για μαθητές, όπου στο βιβλίο τους υπάρχει η άσκηση:
Εγώ Διονύση δεν θα συμφωνήσω για το αδύνατον του πειράματος.
Εκτός αν μας υποχρεώνουν να δουλέψουμε με μαχαιρωτό διακόπτη.
Γιάννη, απάντησα στον Πάνο, συμφωνώντας με το Γιώργο για την αποτυχία του πειράματος, όταν το κάναμε επί δεσμών. Και οι διακόπτες ήταν …μαχαιρωτοί!!! Άντε και μπουτόν χειροκίνητο…
Το τροποποιημένο κύκλωμα που ανέφερα παραπάνω, είναι το κύκλωμα:
Ρυθμίζουμε το ροοστάτη ώστε η λάμπα μόλις να φωτοβολεί. Με άνοιγμα του διακόπτη βλέπουμε να έχουμε μια στιγμιαία έντονη φωτοβολία της λάμπας.
Γιάννη θα διαφωνήσω στην πρότασή σου ότι τα πειράματα αποτυγχάνουν γιατί είναι απλά. Κάθε πείραμα που περιγράφεται σε κάποιο βιβλίο είτε απλό είτε πολύπλοκο θα πρέπει να είναι πραγματοποιήσιμο. Το εν λόγω πείραμα είναι βέβαιο ότι δεν είναι πραγματοποιήσιμο με μαχαιρωτό διακόπτη όπως φαίνεται στην εικόνα. Άρα κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν θα έπρεπε να αναφέρεται. Τώρα αν είναι πραγματοποιήσιμο με κάποια ηλεκτρονικά καλής ποιότητας, υπολογιστές κλπ δεν το γνωρίζω. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η πιο ενδεδειγμένη διάταξη είναι αυτή του Διονύση.
Πάντως μη σου κάνει εντύπωση ότι κάποια βιβλία ακόμη και πολύ καλά έχουν κάποιες αβλεψίες όπως αυτή στην οποία αναφερόμαστε. Γι αυτό δεν πιστεύω στα επιστημονικά ευαγγέλια. Στο μεταπτυχιακό που τελειώσαμε, αν θυμάσαι το ευαγγέλιο ήταν το βιβλίο ηλεκτρονικών του Χαλκιά. Σε αυτό είχαμε διαπιστώσει κάποια αστοχία. Αλλά κάποιοι από εμάς δεν το πιστεύανε γιατί δεν είναι δυνατό όπως λέγανε το συγκεκριμένο κύκλωμα να μην έχει δοκιμαστεί και να είναι γραμμένο στο ευαγγέλιο. Εκείνη την εποχή μας επισκέφτηκε στην Αθήνα ο Χαλκιάς και μετά από μία διάλεξή του ένας συμφοιτητής μας τον ρώτησε αν όλα τα κυκλώματα που υπήρχαν στο ευαγγέλιο ήταν δοκιμασμένα. Η απάντησή του ήταν ότι δεν είχε πιάσει ποτέ στη ζωή του κολλητήρι.
Αυτά από Κέρκυρα. Τους θερμούς μου χαιρετισμούς.
Πάνο έχω τα βιβλία του Χαλκιά σε περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη μου.
Έχω να τα ανοίξω από το 1983. Τότε έπιασα και για τελευταία φορά κολλητήρι.
Το 2009 είχα αστειευτεί με τη ραβδολογία:
Όμως πέρα από καλαμπούρια οι συναφείς ασκήσεις έχουν κάποιο όφελος. Εκπαιδεύουν τα παιδιά στα της επαγωγής και στις ενεργειακές μετατροπές. Έτσι στέκουν ακόμα και αν δεν υλοποιούνται.
Εξεπλάγην όταν είδα στο γιουτιούμπ υλοποίηση που ήταν καλή προσέγγιση όσων λέμε (σειρά μαγνητών νεοδυμίου).
Έτσι αποδέχομαι νοητικά παιγνίδια, άσχετα με το αν υλοποιούνται εύκολα ή δύσκολα.
Η Γη με την τρυπα με το σωμα που κανει ΓΑΤ υλοποιειται?
Προφανώς και δεν υλοποιείται. Σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για μία πολύ ωραία θεωρητική άσκηση ασχέτως αν δεν είναι υλοποιήσιμη. Αλλά η διαφορά με την εικόνα που αναφερόμαστε Κωσταντίνε είναι ότι το κύκλωμα αφενός μεν υλοποιείται και αφετέρου με την υλοποίηση του το ρεύμα δεν έχει την διπλανή μορφή. Άρα πρόκειται περί αστοχίας.
Πάνο με χάι τεχ διακόπτη θα έχει αυτή τη μορφή.
Καλώς εντοπίζεις ότι όποιος το επιχειρήσει στο σχολείο (με μαχαιρωτό διακόπτη) θα αποτύχει και σωστές οι εξηγήσεις σου. Στέκει όμως η άσκηση μια και βοηθά τη διδασκαλία χρονοκυκλωμάτων.
Οι ραβδοι που πέφτουν σε ΟΜΠ υλοποιούντα; (ΟΜΠ 2-10 m σε εκταση και έντασης 0,01Τ – 2Τ )