by 
Με αφορμή τα ανακοινωθέντα μετρήσιμα μόρια των υποψηφίων δ/ντων
Μερικές επισημάνσεις.
Μπορεί να είσαι φυσικός, αλλά ένα μεταπτυχιακό στη θεατρολογία δεν βλάπτει. Εξάλλου και ο Ανδρέας (Κασσέτας) έλεγε ότι ο πίνακας είναι και θεατρικό σανίδι.
Μπορεί να είσαι μαθηματικός αλλά αν είσαι και της πληροφορικής, μέσα από σεμινάρια 500 – 600 ωρών, δύο οι ειδικότητες, άρα έχεις και κάτι «παραπάνω». Σε πολλές διευθύνσεις το ένα τρίτο των υποψηφίων περίπου, της πληροφορικής.
Μπορεί η πολιτεία να σε έχει επιλέξει επανειλημμένα ως συντονιστή φυσικής σε βαθμολογικό κέντρο, αλλά υστερείς δραματικά αν δεν έχεις πιστοποίηση σε ξένη γλώσσα. Εξάλλου «κινέζικα» είναι για τους μαθητές αυτά που διδάσκεις.
Μπορεί να στήνεις διατάξεις και πειράματα, αλλά αν δεν είσαι «μέντορας», συντονιστής μαθήματος κλπ, είσαι ένα μηδενικό, ένα τίποτα στην εκπαίδευση.
Μπορεί να παρουσιάζεις εργασίες σου σε θεματικά συνέδρια μετά από κρίση, αλλά αν δεν έχεις και πιστοποίηση με το κατάλληλο ISBN, είσαι ένα τίποτα. Βέβαια μην ξεχνάς και την παρουσία σου σε συνέδρια στα «Ανω Τζούτζουλα» με διεθνή συμμετοχή!
Μπορεί να έχεις μεταπτυχιακούς τίτλους με κόπο και πόνο, αλλά αν δεν έχεις και ένα μεταπτυχιακό από ξένη χώρα (πλησίον σου) ξέρεις πως!, υστερείς εις τα προσόντα.
Μπορεί να είσαι ήδη δ/ντης και η κάθε υπογραφή που βάζεις για την υλοποίηση Erasmus των συναδέλφων, τσουπ και επιπλέον μοριάκια. Άλλος το κουπί, άλλος τα εύσημα.
Μπορεί οι πρώην μαθητές σου να σε προσφωνούν «γεια σου Δάσκαλε», αλλά το αποτύπωμα στο χρόνο δεν μπορεί να ταξινομηθεί στις κατηγορίες 2αα, 2αβ, 2αγ, 2βα, 2ββ κλπ.
Μπορεί να ξενυχτάς πάνω στα προβλήματα των μαθητών σου με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, να εφαρμόζεις προγράμματα συνεκπαίδευσης και συμπερίληψης, αλλά η πολιτεία δεν έχει βρει το κατάλληλο εργαλείο μέτρησης του αποτελέσματος. «Συνεκπαιδόμετρο» δεν έχει εφευρεθεί ακόμη. Ίσως το «αξιολογόμετρο» που εμφανίστηκε να κάνει δουλειά.
Καθώς οι παλαιότερες γενιές δασκάλων – εκπαιδευτικών αρχίζουν να εκλείπουν και οι τελευταίοι να μοιάζουν ως «Πάντα» προς εξαφάνιση, η εκπαίδευσή μας κατακλύζεται από «δείκτες», «προσόντα», «τίτλους» κλπ. που φεύ, δεν δημιουργούν την αναγκαία και ικανή συνθήκη για ένα όραμα στην παιδεία.
Σημ.: Αλήθεια ο πρώην Δ/ντης των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης και Δάσκαλος, χωρίς διδακτορικό, από ποια αφετηρία θα ξεκινούσε;
Βασίλειος Παππάς, ( με πολύ πολύ καλή σειρά υποψήφιος)
To θέμα είναι πώς θα βρεθεί ο πραγματικά άξιος για αυτή την θέση…πράγματι τα χαρτιά δεν είναι η λύση (ή η μόνη λύση) αλλά δείχνουν μια προσπάθεια για να βελτιώσεις το επίπεδό σου γνωστικά και είναι αντικειμενικά κριτήρια ( δεν μιλώ για τα συνεδρια της κακιάς ώρας ). Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει μια είδους αντικειμενική αξιολόγηση όπως στον ιδιωτικό τομέα και στα ιδιωτικά σχολεία. Πώς θα γίνει αυτό στο δημόσιο;
Κ Παππά καλημέρα. Επειδή είναι η πρώτη φορά που σχολιάζω ανάρτηση σας, θα ήθελα να σας πω ότι όλες είναι εξαιρετικές. Στην παρούσα θα ήθελα να σας ρωτήσω, φυσικά αν θέλετε απαντάτε: Ποιος η ποιοι οι λόγοι που επιθυμείτε την θέση του διευθυντή;
Ευχαριστώ για τα σχόλια.
1. Τίνα και στις δύο όχθες υπάρχουν και καλά και άσχημα. Πέρασα και από τον ιδιωτικό τομέα από άριστα μέχρι μηδενικά. Στα πρώτα μπορούσες να κάνεις πολλά στα δεύτερα η κάλυψη του επιούσιου.
2. Στην εκπαίδευση θα έχω αλλά δύο χρόνια. Θέλω λοιπόν να συνεχίσω στο ίδιο σχολείο (γυρολόγος δεν γίνομαι) διότι περνώ καλά. Δηλ. Κάνω μάθημα 8 ώρες στο δικό μου εργαστήριο. Το σχολείο έχει σε κάθε αίθουσα ψηφιακά μέσα. Υπάρχει (σχεδόν όλοι) άριστο κλίμα στο εμείς και όχι στο εγώ. Δράσεις επίσης.
Πχ στην εκδρομή στην Αθήνα δεν υπάρχει περίπτωση να μην επισκεφθούμε το Φυσικό ή την ΣΕΜΦΕ…
Νομίζω ότι έδωσα μερικές πινελιές για το συγκεκριμένο σχολείο. Αν βέβαια όχι (υπάρχει η συνέντευξη) επιστροφή στην τάξη.
Σαν γυρολόγος 16 χρόνια θα ήθελα να ρωτήσω την γνώμη σας για την αξιολογηση των συναδέλφων όπως προβλέπεται, και ειδικά στην ειδικότητα μας, και από συμβούλους διαφορετικής ειδικότητας( πχ βιολόγος αξιολογεί φυσικο κλπ)