by 
Ο Χρήστος Τρικαλινός, καθηγητής πανεπιστημίου πέθανε μόνος, την Δευτέρα το βράδυ, επάνω στην καρέκλα του γραφείου του από ανακοπή καρδιάς.
Σε ηλικία 77 ετών έφυγε ξαφνικά από τη ζωή ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ στον Αλμυρό, Χρήστος Τρικαλινός.
Τον αναζητούσαν τρεις ημέρες οι συγγενείς του και δεν μπορούσαν να τον εντοπίσουν πουθενά, οπότε παραβίασαν την πόρτα του σπιτιού του για να τον βρουν νεκρό.
Ο Χρήστος Τρικαλινός, καθηγητής πανεπιστημίου πέθανε μόνος, την Δευτέρα το βράδυ, επάνω στην καρέκλα του γραφείου του από ανακοπή καρδιάς.
Όπως έγινε γνωστό, αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας.
Γεννήθηκε το 1946 στο Βόλο και έζησε στον Αλμυρό Μαγνησίας.
Σπούδασε Φυσική στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ της Μόσχας, όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή. Από το 1981 έως το 2013 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Την περίοδο 1981-2006 στο Τμήμα Φυσικής και την περίοδο 2006-2013 στο Τμήμα Μεθοδολογίας και Ιστορίας των Επιστημών. Πέρασε από όλες τις ακαδημαϊκές βαθμίδες, από Επιμελητής έως Καθηγητής. Δημοσίευσε πολλά επιστημονικά άρθρα σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά. Έχει γράψει το βιβλίο “Μοριακή Φυσική – Θερμοδυναμική” και από κοινού με τον Παύλο Ιωάννου τα βιβλία “Ασκήσεις Φυσικής – Μηχανική” και “Ασκήσεις Φυσικής – Ηλεκτρομαγνητισμός”.
Συμμετείχε επίσης στη συγγραφή εκπαιδευτικού πακέτου για την Φυσική Γενικής Παιδείας Α΄ και Β΄ Λυκείου. Συνταξιοδοτήθηκε το 2013. Από το 2014 ήταν Ομότιμος Καθηγητής ΕΚΠΑ, πρώην πρόεδρος ΠΟΣΔΕΠ ΑΕΙ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Διδακτικού & Ερευνητικού Προσωπικού)in.gr
Καλό ταξίδι φίλε Χρήστο!
Από την Τίνα Νάτσου ένα άρθρο – αφιέρωμα.
Τι να πει κανείς;
Συλλυπητήρια στους δικούς του…
Αιωνία του η μνήμη.
Συλλυπητήρια στους δικούς του ανθρώπους.
Καλησπέρα Πρόδρομε!
Συλλυπητήρια στους οικείους του.
Τίνα θα σβήσω την δική σου ανάρτηση αφού ακριβώς την ίδια έχει κάνει ο Πρόδρομος.
Θερμά συλλυπητήρια.
Συλλυπητήρια στους οικείους του.
Καλό ταξίδι στο Χρήστο. Ήταν αγαπητός και πολύ δεμένος με τους φοιτητές του.
σταγόνες μνήμης
Γιος του αντιστασιακού και εκδότη του Ριζοσπάστη Γιώργη Τρικαλινού, ο Χρήστος σε ηλικία 2,5 ετών βρέθηκε στις Φυλακές Βόλου και στη συνέχεια εξόριστος στο Τρίκερι. Υπήρξε φοιτητής του Παν. Αθηνών, αλλά διέκοψε τις σπουδές μετά το Απριλιανό πραξικόπημα, τις οποίες συνέχισε στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ της Μόσχας, στο οποίο υπερασπίστηκε και τη διδακτορική του διατριβή στην Πυρηνική Φυσική.
Όταν μαθαίνεις το θάνατο ενός δασκάλου των φοιτητικών σου χρόνων, αναπολείς τις εμπειρίες που μοιράστηκες μαζί του….και παράλληλα αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη
για ό,τι καλό πήρες…
Καλό ταξίδι ….
Το αρθρο μου δεν ειναι το ίδιο αλλα δεν έχει σημασία. Η ουσία ειναι ότι χάθηκε ο Τρικαλινός και η απώλεια ειναι μεγάλη
Γιώργο, ευχαριστούμε για την τόσο συναισθηματική παρουσίαση του Χ. Τρικαλινού τον οποίο δεν έτυχε να έχω καθηγητή (αποφοίτησα το 1976).
Η ζωή του, λίγο πολύ, αντικατοπτρίζει και τη ζωή δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων μετά τον εμφύλιο. Η «Ζωή του παιδιού», το «Προς τη Νίκη» και άλλα υποχρεωτικά σχολικά περιοδικά.
Τα υποχρεωτικά κατηχητικά τις Κυριακές ή απογεύματα ή την 7η ώρα της Παρασκευής, από κατηχήτρια ή τον παπά (μέχρι και ξύλο έπεφτε για καθυστερήσεις) δε νομίζω ότι ήταν χώροι κοινωνικοποίησης, αλλά βίαιης θρησκευτικο – εθνικής διαπαιδαγώγησης.
Αλλά τι θυμάμαι τώρα.
Να είσαι καλά.
Θερμά συλλυπητήρια στους δικούς του.Πέραν του ότι ήταν εξαιρετικός φυσικός με μεταδοτικότητα στην γνώση , ήταν και εξαιρετικός άνθρωπος ως δασκαλος στο Πανεπιστήμιο. Καμιά σχέση με κάποιους άλλους , που είχαν καβαλήσει το καλάμι ή έτσι τουλάχιστον έδειχναν.
Καλησπέρα Τίνα! Το έβαλα στο τέλος της ανάρτησης ως σύνδεσμο στο άρθρο σου.