by 
Τις τελευταίες μέρες, δημοσιεύτηκε στα ΜΜΕ ανακοίνωση της ένωσης Φυσικών Κρήτης, για τα θέματα Φυσικής στις πρόσφατες πανελλαδικές εξετάσεις.
Επειδή ανάλογες θέσεις μου μετέφεραν και κάποιο συνάδελφοι, ας δούμε το θέμα.
Αναφέρει η ανακοίνωση:
«Η εφαρμογή του 2ου κανόνα του Kirchhoff με την εμφάνιση 2 πηγών σε ένα κύκλωμα θα μπορούσε να αποφευχθεί, καθώς είναι γνωστό ότι ο κανόνας αυτός διδάσκεται και «δεν διδάσκεται» τα τελευταία χρόνια στην Β Λυκείου στο μάθημα της Γενικής Παιδείας. Επίσης οι οδηγίες διδασκαλίας φέτος για τον παραπάνω προφανή λόγο θέτουν εκτός ύλης ασκήσεις με κίνηση ράβδου, παρουσία επιπλέον πηγής στο κύκλωμα (πέρα από της πηγής εξ επαγωγής).»
Πρώτα – πρώτα η λογική διδάσκεται και δεν διδάσκεται, με βρίσκει αντίθετο! Είναι για μένα πρωτοφανής θέση. Τι σημαίνει; Κάποιο τμήμα ύλης ή είναι στην ύλη, οπότε διδάσκεται ή δεν είναι, οπότε δεν διδάσκεται!!!
Το ενδιάμεσο τι ακριβώς λέει; Ότι κάποιοι δεν το δίδαξαν; Και λοιπόν; Δημιούργησαν αυτοί οι κάποιοι «δίκαιο» και καθόρισαν την εξεταστέα ύλη;
Η μελέτη της αατ και οι ασκήσεις με ελατήρια είναι στην ύλη; Πότε διδάχτηκε η δυναμική ενέργεια στο ελατήριο τα προηγούμενα χρόνια; Ποτέ! Και όμως το έχουμε αποδεχτεί και τόσα χρόνια δεν δημιουργείται πρόβλημα. Και ας μην είναι στην ύλη… Ενώ δημιουργείται θέμα για το 2ο κανόνα Kirchhoff, ο οποίος είναι στην ύλη; (το αν είναι ή όχι στην ύλη και το αν έπρεπε να διδαχτεί πέρσι είναι εύκολο να διαπιστωθεί. Αρκεί να δει κάποιος τις οδηγίες διδασκαλίας…)
Αλλά ας δούμε κυρίως την δεύτερη τοποθέτηση, η οποία είναι και πιο σημαντική.
«οι οδηγίες διδασκαλίας φέτος για τον παραπάνω προφανή λόγο θέτουν εκτός ύλης ασκήσεις με κίνηση ράβδου, παρουσία επιπλέον πηγής στο κύκλωμα»
Εδώ νομίζω ότι γίνεται μια πολύ μεγάλη παρανόηση! Τι ακριβώς είναι εκτός ύλης; (ας αφήσουμε ότι οι οδηγίες ανέφεραν αναλυτικά τον αριθμό κάθε άσκησης που αφαιρέθηκε και σε αυτές δεν ήταν η 5.66).
Στο κεφάλαιο της επαγωγής, έχουμε δυο κατηγορίες ασκήσεων που μελετούν δύο μοντέλα.
Το ένα είναι το μοντέλο της γεννήτριας. Η μηχανική ενέργεια, μέσω της κίνησης μιας ράβδου, μετατρέπεται σε ηλεκτρική.
Το δεύτερο είναι το μοντέλο του κινητήρα. Η ηλεκτρική ενέργεια, μετατρέπεται σε μηχανική, θέτοντας μια ράβδο σε κίνηση.
Το πρώτο έχει μείνει στην ύλη, το δεύτερο έχει βγει!!!
Προσωπικά, σε κάθε ευκαιρία έχω καταδικάσει την λογική αυτή. Είμαι κάθετα αντίθετος στην αφαίρεση των ασκήσεων, όπου υπάρχει πηγή, το κύκλωμα διαρρέεται από ρεύμα και έτσι ο αγωγός επιταχύνεται. Ο μαθητής θα πρέπει να γνωρίζει την λειτουργία, τόσο της γεννήτριας, όσο και του κινητήρα…
Αλλά πέρα από τις προσωπικές απόψεις καθενός, αυτό το κομμάτι έχει αφαιρεθεί από την ύλη. Δεν είναι σαφές;
Το ζήτημα δεν είναι η μία ή οι δύο πηγές. Δεν είναι ο 2ος κανόνας. Είναι τι θέλει το ΙΕΠ να διδαχτεί και να εξετασθεί.
Όσα χρόνια εξεταζόταν πανελλαδικά η επαγωγή στην Β΄τάξη, ο 2ος κανόνας ήταν εκτός ύλης, αλλά οι ασκήσεις με πηγή ήταν εντός ύλης. Το ίδιο το βιβλίο έλεγε πώς θα πρέπει να διδαχτεί:
Συμπέρασμα: Δεν πρέπει να γίνεται σύνδεση 2ου νόμου και την διδασκαλία κυκλώματος με δύο πηγές (μια εξωτερική Ε και μια κινούμενης ράβδου), είτε θεωρεί κάποιος ότι ο 2ος νόμος είναι εντός ύλης, είτε εκτός…
Από κει και πέρα, είναι στην ύλη ασκήσεις με δύο «πηγές»; Είναι, αν είναι στην ύλη η αυτεπαγωγή!!!
Σε όλες τις ασκήσεις αυτεπαγωγής, έχουμε δύο «πηγές»!!! Δεν είναι φανερό αυτό;
Είναι δυνατόν να υποστηρίζουμε, κόντρα σε όλη την λογική των οδηγιών, ότι το ζήτημα είναι μία ή δύο πηγές;
Να μην βλέπουμε τι ακριβώς αντιπροσωπεύουν αυτές οι δύο πηγές και ποια περίπτωση είναι εκτός;
Τελεία,παράγραφος….Γιά να μην αιωρούνται διάφορα,σε κουβέντα να βρισκόμαστε…Ευχαριστούμε γιά μιά φορά ακόμη Διονύση,την καλημέρα μου!!!
Καλημέρα Διονύση και Γιώργο.
Πριν γράψω οτιδήποτε μια ερώτηση:
Η άσκηση έπαιζε ή είχε εξαιρεθεί;
Καλημερα.Συμφωνω με τις παρατηρησεις του Διονύση.Το θεμα ειναι εντος υλης.
Αυτο με το οποιο εχω διαφωνησει ειναι οτι στο ερωτημα Γ4 γ) η απαντηση δεν ειναι ξεκαρφωτα
Pπηνιου=Εαυτ Ι.Αυτη η εξισωση δεν μου φαινεται τελειως προφανης oυτε την εχω δει στο βιβλιο. Η ενδεδειγμενη απαντηση κατα την γνωμη μου ειναι οτι Pπηγης=Pαντιστασης + Pπηνιου αρα Pπηνιου= Pπηγης-Pαντιστασης=5-1=4J/s
Βεβαως απο την τελευταια εξισωση, Pπηνιου= Pπηγης-Pαντιστασης και απο τον νομο Κιρχοφ αν τα πολλαπλασιασουμε ολα με Ι αποδεικνυεται οτι Pπηνιου=Εαυτ Ι αλλα εκτος του οτι δεν χρειαζεται να το κανουμε στην συγκεκριμενη ασκηση,χωρις αποδειξη κατα την γνωμη μου ειναι ξεκαρφωτο.
Η ασκηση ειναι εντος.Με τι τροπο Γιαννη απαντας το δ)?
Καλημέρα σε όλους. Από τις οδηγίες διδασκαλίας του μαθήματος
Αν η άσκηση αυτή δεν έχει εξαιρεθεί, τότε παίζει και η περίπτωση που στη θέση της Ε έχουμε μία κινούμενη ράβδο.
Κατάλαβα ότι οι οδηγίες απέτρεπαν από ασκήσεις του τύπου:
Γινόμενο διαφοράς δυναμικού-έντασης.
Ευχαριστώ Αποστόλη.
Επομένως η 5.68 παίζει. Δεν έχει δύο ΗΕΔ η άσκηση;
Αν ήταν εκτός ύλης το επίμαχο θέμα, δεν θα έπρεπε να ήταν και αυτή;
“Το ζήτημα … Είναι τι θέλει το ΙΕΠ να διδαχτεί και να εξετασθεί.”
η γνώμη μου, όσο πιο “Λακωνικά” μπορώ ως Λάκων:
το ζήτημα είναι πώς στελεχώνεται το ΙΕΠ,
που αποφασίζει για τα πάντα,
με τυπικά, κομματικά ή ουσιαστικά προσόντα;
και η πρότασή μου, πολλές φορές διατυπωμένη:
το βιβλίο και για τις τρεις τάξεις του Λυκείου είναι ένα, αριθμός 1, (γραμμένο, κατά το δυνατόν, από τους “σοφούς” κάθε κλάδου, γνωστοί στους παροικούντας την Ιερουσαλήμ) με εισαγωγή-υπενθύμιση των απαραίτητων από την ύλη του Γυμνασίου (επίσης ένα βιβλίο), που διδάσκεται υποχρεωτικά ολόκληρο, να ένα κριτήριο αξιολόγησης των διδασκόντων, και που αποτελεί την εξεταστέα ύλη στις Πανελλήνιες, όλη η ύλη του βιβλίου, τελεία
οπότε θα πάψει και αυτή η “εφεύρεση” που σύγχυση προκαλεί, του “εντός ή εκτός ύλης”, “να μην διδαχθεί η παράγραφος από, μέχρι…”, “εκτός το ερώτημα γ. της άσκησης…” και άλλα παρόμοια
θα υπάρξουν προβλήματα ναι, αλλά η αρχή είναι το ήμισυ του παντός…
Φυσικά. Είναι δυνατόν να κάνεις αυτεπαγωγή, χωρίς να εμπλακεί δεύτερη πηγή;
Νομίζω ότι η ανακοίνωση ήταν ατυχής. Σϋμφωνώ με το Βαγγέλη (καλημέρα Βαγγέλη), ότι στην προσπάθεια να περιοριστεί η ασκησιολογία, χάθηκε το μέτρο με τις εντός-εκτός ασκήσεις, τα εντός-εκτός υποερωτήματα και μαζί προκάλεσε αμηχανία και σύγχυση στους συναδέλφους, ως προς το τι πρέπει να διδαχτεί.
Βαγγέλη είμαι υπέρ του πολλαπλού βιβλίου.
Στο σχολείο μου τοτε είχαμε επιλέξει τα δύο βιβλία στα οποία συμμετείχες. Τότε δεν γνωριζόμασταν.
Το πολλαπλό βιβλίο θα εξαφανίσει ή έστω θα περιορίσει φαινόμενα όπως τα φετινά όπου φράσεις και παραδείγματα πέφτουν ως Σου-Λου.
Ως υποψήφιος το πολλαπλό βιβλίο γνώρισα. Ο καθηγητής μας τα βιβλία του Αλεξόπουλου μας πρότεινε και στην Στ χρησιμοποίησα και αυτά του Κάρκαλου.
Περισσότερα από 3 βιβλία χρησιμοποίησα στη Γεωμετρία και την Άλγεβρα.
Με τρία βιβλία Χημείας ήρθα σε επαφή.
Παρά τους ελέγχους γίνονται και λάθη στα βιβλία. Το πολλλαπλό βιβλίο θα αποκαλύψει τέτοια λάθη.
Μόνο αν δούμε το πηνίο ως ένα παθητικό στοιχείο με συγκεκριμένη εξάρτηση τάσης-ρεύματος. Κάτι σαν αντίσταση με μνήμη.
Καλημέρα σε όλους.
Η άσκηση είναι εντός.
Η επίμαχη παράγραφος από τις οδηγίες της ύλης “Εκτός από (α) ασκήσεις και προβλήματα απόκτησης οριακής ταχύτητας ράβδου που κινείται σε κεκλιμένο επίπεδο, (β) επαγωγικής τάσης σε ράβδο σε συνδυασμό με υπάρχουσα πηγή ΗΕΔ και (γ) το ερώτημα β της άσκησης 5.42 και γενικά ερωτήματα σε ασκήσεις και προβλήματα υπολογισμού φυσικών μεγεθών (π.χ της θερμότητας ή του διαστήματος) μέχρι την απόκτηση της οριακής ταχύτητας)” αλλού αποσκοπεί και άλλα θέλει να “κόψει” που όλοι καταλαβαίνουμε.
Όμως έχει ξεπεράσει την έννοια του κουραστικού ή του αστείου όλο αυτό το μπέρδεμα κάθε χρόνο με θολά σημεία της ύλης και ασυνέχειες και εξαιρέσεις και παραφιλολογίες..από ασκήσεις που είναι εντός ή εκτός, αλλά και τι εργαλεία μπορεί να χρησιμοποιήσει ο μαθητής (πχ. πόσα χρόνια κουβέντα για το περιστρεφόμενο διάνυσμα κλπ κλπ)
Ακόμη και στη συζήτηση αυτή ανοίγει κουβέντα από τον Κωνσταντίνο για τον ρυθμό αποθήκευσης ενέργειας στο πηνίο.
Το σίγουρο είναι πως μάθημα με συνεχώς ατάκες του στυλ “να το γράφετε έτσι γιατί υπάρχουν διχογνωμίες για την αιτιολόγηση” ή “μπορεί να σας λένε άλλοι πως εντός ή εκτός αλλά…” “ναι μεν κλπ κλπ” πρέπει να φτάσει στο τέλος του.
Και μία λύση είναι, τουλάχιστον, το εκάστοτε κεφάλαιο που οι υπεύθυνοι επιθυμούν να εξεταστεί να είναι όλο εντός αλλιώς όλο εκτός (ειδικά κεφάλαια όπως το στερεό που οι ενότητές του συνδέονται τόσο άμεσα μεταξύ τους που η απώλεια κάποιων το κάνει τόσο άχαρο και “μπλεγμένο”)