Φυσική στις Παγκύπριες Εξετάσεις (2006 – 2023).

Καλησπέρα στην παρέα. Συγγνώμη για την καθυστερημένη αντίδραση, αλλά η μικρή Σοφία “απορροφά” πολύ χρόνο!
Θοδωρή, Γιάννη, Μίλτο, Τίνα, Κώστα σας ευχαριστώ. Ό,τι θα σημειώσω παρακάτω, θέλω να διευκρινίσω πως δεν προέρχονται από κάποιον ειδικό στις Κυπριακές Εξετάσεις, παρά μόνο από έναν παρατηρητή αυτών. Νομίζω, ότι ένας Κύπριος συνάδελφος που ζει στο κυπριακό κλίμα εκπαίδευσης μπορεί να δώσει καλύτερες απαντήσεις, ειδικά σ’ ένα ερώτημα όπως αυτό του Γιάννη για την αφαίρεση της Ατομικής Φυσικής.
Δεν νομίζω ότι έχει αλλάξει κάτι ουσιαστικό πάνω στη “φιλοσοφία” των θεμάτων τα τελευταία χρόνια. Νομίζω ότι υπάρχει ένας μύθος γύρω από τα πειραματικά θέματα που δίνονται σ’ αυτές τις εξετάσεις. Ουσιαστικά, ένα με δύο θέματα εξετάζονται πειραματικά (δηλαδή δίνονται πειραματικές μετρήσεις) κι αυτό είναι ο υπολογισμός της περιόδου απλού εκκρεμούς σίγουρα (πιο χαρακτηριστικά ίσως στις εξετάσεις των ΤΣ) και κάποιες φορές κάτι από τον ηλεκτρομαγνητισμό ή την κυματική. Αρκετές χρονιές ένα μόνο τέτοιο θέμα. Δηλαδή, θα πει κάποιος που διαβάζει αυτές τις γραμμές, τα θέματα της Κύπρου μοιάζουν με αυτά της Ελλάδας; Η απάντηση από μένα είναι προφανής: OΧΙ! Θα περιοριστώ μόνο στο θέμα που από την αρχή έβαλε ο Θοδωρής, το πειραματικό. Έτσι λοιπόν, εκτιμώ ότι αρκετά από τα 15 θέματα (10 της Α Ομάδας και 5 της Β Ομάδας) αναδίδουν “άρωμα” εργαστηρίου. Το “άρωμα” αυτό συντίθεται από εκφράσεις (π.χ. “Στο εργαστήριο, ισορροπήσαμε τον πιο κάτω ομογενή χάρακα ….”, “Ομάδα μαθητών πραγματοποίησε στο εργαστήριο φυσικής το πείραμα ….”), από σχήματα (εξαιρετικά σχεδιασμένα και “ζωντανά”), από γραφικές παραστάσεις (πολλές), από φαινόμενα και δραστηριότητες που προέρχονται από την καθημερινή ζωή (στη Γη ή στο διάστημα), από ιστορικά πειράματα κλπ Αυτά τα θέματα δεν είναι πειραματικά, αλλά μοιάζουν σαν τέτοια!
Δηλαδή, υπάρχει μια φανερή προσπάθεια των θεματοδοτών να ελέγξουν την κατανόηση αυτών που διδάχτηκαν τα παιδιά (στην τάξη και το εργαστήριο) με θέματα είτε θεωρητικά διατυπωμένα, είτε με αυτό που προ χαρακτήρισα “άρωμα” εργαστηρίου.
Και κάτι ακόμη όμως που το κρίνω ως σημαντικό. Αυτό που περιγράφεται από ένα σχέδιο (π.χ. μια “θεωρητική” πειραματική διάταξη) “βγάζει” μια πραγματικότητα, δηλαδή, αν στηνόταν μια πειραματική διάταξη θα ήταν όπως περιγράφεται από το σχέδιο. Αυτό, σε αντίθεση με το (συνήθως) “αποκρουστικό”, “τερατώδες” σχήμα που περιγράφει το περιεχόμενο του δικού μας 4ου θέματος, έστω κι αν κανείς δεν ισχυρίζεται ότι είναι πειραματικό.
Κλείνω, ομολογώντας δημόσια ότι προτιμώ θέματα τέτοιου χαρακτήρα, χωρίς να μεμψιμοιρώ βέβαια, ότι οι 3 ώρες που δίνονται είναι λίγες.
Καλό απόγευμα στην παρέα.

Άρη, σ’ ευχαριστώ. Καλό βράδυ.