by Στα παρακάτω, θεωρούμε τα πηνία ιδανικά και με μηδενικό συντελεστή αμοιβαίας επαγωγής. Διαφορετικά, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι τα πηνία βρίσκονται σε σχετικά μεγάλη απόσταση μεταξύ τους, έτσι ώστε να μην βρίσκονται σε επαγωγική σύζευξη.
1. Σύνδεση πηνίων σε σειρά 2. Σύνδεση πηνίων παράλληλα
Η συνέχεια εδώ.
εξαιρετική Μίλτο!
(και τί ομοιότητα με αντιστάτες
και τι ανομοιότητα με πυκνωτές…)
Καλησπέρα Βαγγέλη. Χαίρομαι που σου άρεσε!
Εύστοχες οι αναλογίες (αλλά και οι αντιθέσεις) που παρατηρείς.
Πολύ όμορφη Μίλτο !!!
Γεια σου Παύλο, ευχαριστώ!
Καλημέρα Μίλτο.
Πολύ καλή η μελέτη «σύνδεσης πηνίων» και η αναλογία με την σύνδεση αντιστάσεων.
Εναλλακτικά για την παράλληλη σύνδεση μπορούμε να γράψουμε:
Καλημέρα Διονύση. Ευχαριστώ για το σχολιασμό.
Η εναλλακτική σου πορεία μου φαίνεται πιο “φιλική” σε λυκειακό επίπεδο.
Καλημέρα Μίλτο.
Να προσθέσω κάτι, προς αποφυγήν κάθε παρεξήγησης.
Για να έχουμε φαινόμενα αυτεπαγωγής, πρέπει το (τα πηνία) να διαρέεεονται από ρεύματα μεταβαλλόμενης έντασης, οπότε το di/dt είναι διάφορο του μηδενός.
Δεν μελετάμε αυτεπαγωγές, όταν έχουμε σταθερή ένταση, όπως δεν μελετάμε σύνδεση αντιστάσεων, όταν δεν διαρρέονται από ρεύμα και δεν υπάρχει τάση στα άκρα τους…
Καλά κάνεις και το επισημαίνεις Διονύση.
Αυτό ακριβώς ήθελα να εξασφαλίσω γράφοντας ότι “ας υποθέσουμε (χωρίς βλάβη της γενικότητας) ότι η ένταση i_AB του ηλεκτρικού ρεύματος αυξάνεται”.
Kαλησπερα Μιλτο,καλησπερα σε ολους.Ας κανω και εγω μια παρατηρηση.(Κουβεντα να γινεται.)
α).Οταν εχουμε συνδεση αντιστασεων εν παραλληλω τοτε : Vtot=V1=V2, itot=i1+i2, και V=iR για καθε δεικτη.
β).Οταν εχουμε συνδεση ελατηριων εν σειρα τοτε: Ftot=F1=F2, xtot=x1+x2 και F=κx για καθε δεικτη.
γ).Οταν εχουμε συνδεση αυτεπαγωγων εν παραλληλω τοτε: Vtot=V1=V2,
i’tot=i’1+i’2 και V=Li’ για καθε δεικτη.
Αν ενας μαθηματικος δει τις περιπτωσεις α),β),γ) ως προς την μαθηματικη τους διατυπωση δεν θα καταλαβει καμια διαφορα. Θα νομισει οτι μιλαμε για το ιδιο πραγμα.Αρα οι εξισωσεις που ειναι συμβατες με τα συστηματα α),β),γ) αντιστοιχα ειναι: 1/Rtot=1/R1+1/R2 , 1/κtot=1/κ1+1/κ2 , 1/Ltot=1/L1+1/L2
Nομιζω οτι διδακτικως , η αναγωγη ενος προβληματος σε ενα αλλο που ειναι ηδη λυμενο και με το οποιο ο μαθητης ειναι ηδη εξοικειωμενος, ειναι μια καλη επιλογη και γλυτωνει κόπο,χρόνο και χρήμα 🙂
Θα συμφωνήσω με αυτά που λες Κωνσταντίνε και θα το επεκτείνω στις αντιστοιχίες οι οποίες διευκολύνουν την μελετη αντίσοιχων θεμάτων όπως:
Καλησπέρα Κωνσταντίνε.
Αυτή θα έλεγα ότι είναι και η ερμηνεία στην παρατήρηση του Βαγγέλη παραπάνω. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους πυκνωτές.
Ωραία η συζήτηση, τα σχόλια.
Είναι σωστό να παρουσιάζονται ομοιότητες και αντιθέσεις, αναλογίες. Είναι ο τρόπος που βοηθάει τον εγκέφαλο μας να ομαδοποιεί τις πληροφορίες, να οργανώνει την μνήμη μας (όχι την προσωρινή, την short term αλλά την long term).
Τώρα η ερώτηση είναι αν υπάρχει ο χρόνος στους μαθητές για να καταλάβουν τόσο καλά ένα φαινόμενο, που θα τους μείνει και το ανάλογο του.
Οι μαθητές εκπαιδεύονται στο σχολείο και στις εξετάσεις να λειτουργούν ανακαλώντας την εικόνα της σελίδας του σχολικού βιβλίου όπου υπάρχει κείμενο ή εικόνα ή άσκηση ή παράδειγμα ή ερώτηση και να απαντάνε γραπτά χωρίς να καταλαβαίνουν ουσιαστικά, σε αρκετές περιπτώσεις, τι λέει το κείμενο που γράφουν (σαν το chatgpt ή το bard).
Μην ξεχάσω να αναφέρω ότι οι μαθητές εκπαιδεύονται (σε φροντιστήρια, ιδιαίτερα) και στην ασκησιολογία, την μέθοδο που ξεκίνησε σωστά να οργανώσει και να κατηγοριοποιήσει τις ασκήσεις, να παρουσιάσει τα πρώτα βήματα στην λύση, να δείξει παραδείγματα λύσεων. Η μέθοδος κατέληξε να μας δώσει μαθητές που ξέρουν τι να κάνουν για να λύσουν ένα πρόβλημα, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις (μην πω στη πλειοψηφία) δεν ξέρουν το γιατί (κάνουν ότι κάνουν στη λύση).