by 
του Σ. Τραχανά
Αφιερώνεται σε όλους τους ανθρώπους των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης και του Mathesis.
Χωρίς αυτούς δεν θα ήμουν σήμερα εδώ.
Το βραβείο ανήκει σε όλους μας.
Η ομιλία διηγείται πέντε σύντομες ιστορίες που οδηγούν όλες σε ένα κοινό συμπέρασμα, σε ένα «δίδαγμα».
Η ζωή του είναι από τις λίγες περιπτώσεις όπου το δημόσιο έδωσε στον κ. Τραχανά και έλαβε πολλαπλά οφέλη.
Μας συγκινεί ιδιαίτερα ότι θέλει να τον θυμούνται ως δάσκαλο.
Είναι άνθρωπος που ξεχωρίζει.
Διαβάζω:
Κι όλα αυτά (εννοεί το ότι σπούδασε) χάρις και σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που εκείνα τουλάχιστον τα χρόνια μπόρεσε να ανταποκριθεί στη βασική αποστολή του που πιστεύω πως ήταν, και πρέπει να συνεχίσει να είναι, τούτη: Να μειώνει όσο γίνεται τις συνέπειες των κοινωνικών ανισοτήτων πάνω στα ίδια τα παιδιά. Ώστε οι εκπαιδευτικές τουλάχιστον ευκαιρίες να είναι οι ίδιες για όλα. Να εξαρτώνται μόνο από τις ικανότητές τους και όχι από την οικονομική επιφάνεια ή την κοινωνική θέση της οικογένειάς τους.
Σ’ αυτόν τον ρόλο του εξισωτή ευκαιριών, το εκπαιδευτικό μας σύστημα ανταποκρίθηκε με υποδειγματικό τρόπο για πολλά-πολλά χρόνια. Δεν είμαι βέβαιος ότι συνεχίζει να το κάνει εξίσου αποτελεσματικά σήμερα.
(Η υπογράμμιση δική μου.)
Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι η φράση είναι ρητορική. Είμαι βέβαιος ότι συμβαίνει το αντίθετο. Το γιατί και το πώς σηκώνει συζήτηση.
Ανάλογη δήλωση έχει κάνει και ο Νανόπουλος.
Καταπληκτικές οι πέντε ιστορίες του Στέφανου Τραχανά.
Θα πρότεινα σε όλους να τις διαβάσουν με προσοχή.
Θα μου επιτρέψετε να μεταφέρω ένα απόσπασμα:
“Όλα συντελούνται μέσα στην τάξη. Είσαι εκεί μόνος σου με νέους ανθρώπους απέναντί σου (και πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά;) με το στοίχημα να είναι όλο δικό σου. Να βγάλεις λίγη λάμψη στα μάτια.
Και δεν θα σου φταίει κανείς, αν αποτύχεις. Ούτε η κοινωνία ούτε το σύστημα!
Σ’ αυτό το μικρό αλώνι –την τάξη μου– πολλές φορές απέτυχα, και η πικρή γεύση κρατούσε ώρες μετά. Όμως, εκείνες οι στιγμές που είδα τη λάμψη στα μάτια είναι αυτές που μένουν για πάντα. Συλλέκτες στιγμών είμαστε, και αυτές οι στιγμές μέσα στην τάξη μου, έχουν μια ξεχωριστή θέση στην προσωπική μου συλλογή.”
Καλησπέρα σε όλους. Πέντε διδακτικές ιστορίες από ένα μεγάλο δάσκαλο!
Κώστα, Γιάννη, Διονύση καλό μήνα. Συμφωνώ μαζί σας και προσθέτω. Το κείμενο αυτό είναι ένα από τα καλύτερα κείμενα που έχω διαβάσει τελευταία. Υπέροχος πραγματα ο δάσκαλός μας Στέφανος Τραχανάς. Για μένα είναι πρότυπο.
Μια πολύ διακριτή προσωπικότητα, με πολύ θετικό πρόσημο, ο δάσκαλος αλλά και επιστήμονας Τραχανάς. Πάντα κάτι έχεις να ωφεληθείς είτε διαβάζοντάς τον είτε ακούγοντάς τον.