by 
Ένα σώμα μάζας m, ηρεμεί σε οριζόντιο επίπεδο, στη θέση Α. Δένουμε το σώμα με ένα νήμα και το τραβάμε ασκώντας του οριζόντια δύναμη F, μέτρου F=0,6mg και παρατηρούμε ότι το σώμα παραμένει ακίνητο. Δίνεται ότι η οριακή τριβή είναι ίση με την τριβή ολίσθησης.
i) Για τον συντελεστή τριβής ολίσθησης μεταξύ σώματος και επιπέδου ισχύει:
α) μ ≤ 0,6 β) μ=0,6 γ) μ ≥ 0,6
ii) Αν κάποια στιγμή t0=0, αυξήσουμε το μέτρο της ασκούμενης δύναμης στην τιμή F1=0,9mg, τότε το σώμα κινείται και διανύει απόσταση 2m, μέχρι τη στιγμή t1=2s.
α) Ποια η ταχύτητα του σώματος τη στιγμή t1.
β) Να υπολογιστεί ο συντελεστής τριβής ολίσθησης μεταξύ σώματος και επιπέδου.
γ) Αν τη στιγμή t1 πάψουμε να τραβάμε το νήμα, σε πόση απόσταση από την αρχική του θέση Α, το σώμα θα ηρεμήσει ξανά.
Δίνεται g=10m/s2.
καλό απόγευμα σε όλους
πολύ καλή, Διονύση
και ευκαιρία να ξαναπώ, επειδή Πειραματικός, αλλά και Γυμνασιακιώτης 28 χρόνια, τί δεν υπάρχει τέτοια λέξη;, ότι έχω ιδιαίτερη αδυναμία σε δύο καθημερινές δυνάμεις, την τριβή και το βάρος
(συνηθισμένη “ατάκα” μου , εν ενεργεία ων, πρώτη μέρα σε τάξη Β Γυμνασίου, άμα τη εισόδω μου: “έλα εδώ”, έλεγα σε έναν τυχαίο μαθητή, “ωχ, μπλέξαμε”, θα έλεγε από μέσα του ο δυστυχής “ας πάω, μη με πάρει από κακό μάτι…”, και ερχόταν ψιλοτρεμάμενος, “λοιπόν αν στο τέλος της χρονιάς δεν σε έχω μάθει ποια δύναμη σε έφερε εδώ θα είμαι ένας άχρηστος Φυσικός, για πέταμα, για τα μπάζα, να το διαλαλήσετε όλοι ανά τας ρύμας και τας οδούς”,
“κακός μπελάς μας βρήκε”, λέγανε όλα από μέσα τους, νομίζω μόνο στην αρχή…)
Καλησπέρα Βαγγέλη και σε ευχαριστώ για το σχολιασμό.
Το να έχεις “αδυναμία” στην τριβή, μάλλον δυνατό σε βλέπω!!!!
Καλημέρα Διονύση, κρατώ και “κλέβω” ταυτόχρονα:
” θεωρώντας ότι το υλικό σημείο εκπροσωπείται από ένα (μαθηματικό) σημείο”
Ξεκινάμε βήμα-βήμα…
Γνωρίζεις βέβαια από την εμπειρία σου, πως στις διαδοχικές κινήσεις με διαφορετικές επιταχύνσεις, το δυσκολότερο είναι η γραφή των χρονικών εξισώσεων…
Ακολουθώ και εγώ τη λογική του Δt στο 2ο σετ εξισώσεων, ζορίζει όμως…
Θα πρόσθετα και το ερώτημα
“Ποια δύναμη ασκεί το δάπεδο στο σώμα….”
ώστε να φανεί καλύτερα η αξία επιλογής σχεδίασης όπως στο “πάνω” σχήμα
Καλημέρα Βαγγέλη, με το σπαθί σου έχεις κερδίσει τον τίτλο “Φυσικός-Λογοτέχνης”
Καλό απόγευμα Θοδωρή και σε ευχαριστώ για το σχολιασμό.
Ότι υπάρχει πρόβλημα στις διαδοχικές κινήσεις στο συμβολισμός του χρονικού διαστήματος, είναι αλήθεια.
Και πώς να μην υπάρχει, όταν συνηθίζουμε σε όλη τη θεωρία να ιδάσκουμε το χ=υt; Και τι αληθεια συμβοίζει αυτό το t;
Ο χρόνος λέει…
Δηλαδή η χρονική στιγμή ή το χρονικό διάστημα; Η ηλικία σου ή το πόσο χρόνο είσαι στον πίνακα;
Αν θέτουμε διαρκώς το ερώτημα στους μαθητές, ίσως κάποτε καταλαβουν την διαφορά και στο τι εννοούν όταν γράφουν υ=αt…