Μια οριζόντια ακτίνα φωτός ΙΟ προσπίπτει κάθετα σε έναν μικρό επίπεδο καθρέφτη, ο οποίος σχηματίζει γωνία θ1 = 150 ως προς την κατακόρυφο, που διέρχεται από το μέσον Μ. Η ανακλώμενη ακτίνα στη συνέχεια προσπίπτει σε κατακόρυφο πέτασμα ΣΓ που βρίσκεται σε οριζόντια απόσταση d = 1m από το Μ, όπως φαίνεται στο σχήμα.
α) Υπολογίστε τη γωνία πρόσπτωσης, τη γωνία ανάκλασης και σχεδιάστε την ανακλώμενη ακτίνα.
β) Προσδιορίστε το σημείο Δ του πετάσματος, που πέφτει η ανακλώμενη ακτίνα, δηλαδή την απόσταση ΙΔ = s1.
Στρέφουμε τον καθρέφτη δεξιόστροφα κατά επιπλέον γωνία θ2 = 150.
γ) Υπολογίστε τη γωνία πρόσπτωσης, τη γωνία ανάκλασης και σχεδιάστε την ανακλώμενη ακτίνα.
Προσδιορίστε το σημείο Ζ του πετάσματος, που πέφτει τώρα η ανακλώμενη ακτίνα δηλαδή την απόσταση ΙΖ = s2.
δ) Μπορείτε να εξάγετε κάποια σχέση ανάμεσα στη γωνία πρόσπτωσης και τις αποστάσεις s1 και s2; Ποια είναι η γραφική παράσταση αυτής της σχέσης σε βαθμολογημένους άξονες;
Είπα στους μαθητές μου ότι θα δούμε το φως το αληθινό…
Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο σε όλους.
Όμορφη ανάρτηση Ανδρέα. Η μελέτη του φαινομένου παραπέμπει σε μελέτη πλάγιας ελαστικής κρούσης σώματος σε λειο επιπεδο άρα δημιουργείται μια <<λογική>> στα παιδιά που είναι χρήσιμη και θα την ξανασυναντήσουν. Ευχαριστούμε πολύ!
Καλημέρα Ανδρέα.
Βλέπω να συνεχίζεις να κάνεις μάθημα στην Β΄Γενικής, έχοντας φτάσει στο φως!
Μήπως χαλάς την πιάτσα;;;
Καλή δύναμη, αφού χρειάζεται να έχεις μεγάλες αντοχές, ώστε να πηγαίνεις… κόντρα στο ρέμα…
Καλημέρα συνάδελφοι, σας ευχαριστώ.
Παύλο ωραία η συσχέτισή σου. Μην ξεχνάμε ότι ο Newton ερμήνευσε την ανάκλαση θεωρώντας το φως ροή από ελαστικά σωματίδια, που κινούνται ευθύγραμμα.
Διονύση, το ρεύμα θέλει γερό φράγμα εκτροπής και πρέπει να αντιμετωπιστεί κεντρικά, αλλά δε φαίνεται να γίνεται.
Είναι η τελευταία ευκαιρία για να μάθουν οι μαθητές τι είναι το φως και τι το σκοτάδι, αλλιώς θα παραμείνουν στο “σκοτάδι”
Μαθητές που δεν γνωρίζουν τίποτα από αυτά, πάνε στο Cern (οι δικοί μου για παράδειγμα)!!!! Το Θέατρο του παραλόγου. Έφεραν και αφίσσες, τις έχουν βάλει στους τοίχους, όπου φαίνονται οι επιταχυντές!!!! Μπροστά τους βολτάρουν στα διαλείμματα με τα κινητά και δε δίνουν, ούτε μπορούν άλλωστε να δώσουν, κάποια σημασία.
Αλλά στην αξιολόγηση του σχολείου θα γράφεται με λαμπρά γράμματα, όπως και στο portfolio του Διευθυντή: “Επίσκεψη στο Cern”.
Πάντα ιδιαίτερες οι ασκήσεις του Αντρέα. Αντρέα δεν ξέρω αν κάνετε κοίλα κάτοπτρα. Η αρχή λειτουργίας των κατοπτρικών τηλεσκοπίων είναι ένα κοίλο κάτοπτρο πάνω στο οποίο πέφτει η ακτινοβολία. Οι ακτίνες συγκλίνουν και φτάνουν σε ένα μικρό επίπεδο κάτοπτρο με κλίση 45 μοίρες + 45 ανάκλαση = 90 απόκλιση και φτάνουν στον προσοφθάλμιο φακό.
Καλημέρα Ανδρέα. Μάλλον αποτελείς φωτεινή εξαίρεση. Τα τελευταία χρόνια στα σχολεία της περιοχής σχεδόν κανείς δεν κάνει το φως. Όσο για τις εκδρομές στο Cern είναι από τα τα ανέκδοτα των τελευταίων ετών. Πρόσφατα πήγαν μαθητές μου της Α Λυκείου, κάποιοι εκ των οποίων θα έμεναν κάποτε μετεξεταστέοι στη φυσική.
“Πώς ήταν παιδιά;”. “Πολύ ωραία κύριε”…
Καλημέρα Άρη, Αποστόλη. Σας ευχαριστώ για τα σχόλια.
Άρη δυστυχώς δεν υπάρχει Γεωμετρική Οπτική. Κοίλα κάτοπτρα και φακοί δεν διδάσκονται. Έχει προτιμηθεί η ενασχόληση των μαθητών με την εξίσωση Schrodinger, παρά τι γίνεται μπροστά στη μύτη τους στα γυαλιά που φοράνε. Όσον αφορά πως λειτουργεί ένα τηλεσκόπιο, άσε καλύτερα.
Αποστόλη ο κάθε γονέας έδωσε ένα μισθό νεοδιόριστου, για να πάει το καμάρι στο CERN για να το λέει μετά στους άλλους γονείς, το καμάρι να ποστάρει selfie με τον LHC και όταν στη Φυσική κάνει την επίδραση Ηλεκτρικού και Μαγνητικού Πεδίου σε φορτισμένα σωματίδια να γράφει μονάδα.