by 
Εντεκα αλλαγές ανακοίνωσε του υπουργείο Παιδείας για το προσεχές σχολικό έτος, το οποίο αρχίζει στις 11 Σεπτεμβρίου.
Παρουσιάστηκαν μάλιστα κατά τη διάρκεια συνεργασίας του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον υπουργό Παιδείας Κυριάκο Πιερρακάκη.
Οι αλλαγές
Η πρώτη αφορά το ανθρώπινο δυναμικό: 10.000 νέες προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών για την επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά, οι οποίες προστίθενται στις 27.500 προσλήψεις οι οποίες έχουν ήδη γίνει από το 2019.
Ο δεύτερος τομέας στον οποίο το υπουργείο επενδύει πολύ είναι συνολικά ο τομέας της τεχνολογίας. Έχουν ήδη εγκατασταθεί 28.500 διαδραστικοί πίνακες στα σχολεία της χώρας μας, από την Ε’ Δημοτικού μέχρι και την Γ’ Λυκείου, και αναμένουμε την εγκατάσταση των υπολοίπων έως ότου να φτάσουμε στον αριθμό των 36.000 μέχρι το τέλος του χρόνου.
Η παρέμβαση χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης και ταυτόχρονα εμπλουτίζει σημαντικά το εκπαιδευτικό περιεχόμενο με εξαιρετικό υλικό, το οποίο τίθεται πια στην διάθεση των εκπαιδευτικών έτσι ώστε το μάθημα από την Ε’ Δημοτικού να γίνεται πολύ πιο ουσιαστικό, πολύ πιο διαδραστικό και πολύ πιο ενδιαφέρον και για τους εκπαιδευτικούς και για τα παιδιά.
Εφαρμόζεται το ψηφιακό φροντιστήριο το οποίο θα αρχίσει να λειτουργεί από τις 16 Σεπτεμβρίου για τα παιδιά της Γ’ Λυκείου.
Δίνεται η δυνατότητα ενός δωρεάν ψηφιακού φροντιστηρίου με εξαιρετικούς εκπαιδευτικούς, καλύπτοντας όλα τα εξεταζόμενα μαθήματα των πανελλαδικών εξετάσεων.
Ζητήματα εκπαιδευτικής διαδικασίας και συμπεριφορών: Η πλατφόρμα του stop-bullying έχει ήδη αποδώσει καρπούς.
Είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο στη διάθεση των μαθητών αλλά και των εκπαιδευτικών για να αναδεικνύονται τέτοια περιστατικά..
Επανέρχεται η πενθήμερη αποβολή ή και, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος,
Εντός του έτους προστίθενται υπηρεσίες επαγγελματικού προσανατολισμού για τα παιδιά της Α΄ Λυκείου, με ειδικά τεστ δεξιοτήτων, έτσι ώστε να διευκολύνονται τα παιδιά σε αυτή την κρίσιμη ηλικία να αντιληφθούν ποιες είναι πραγματικά οι δεξιότητές τους
Τα κινητά δεν πρέπει να έχουν θέση στα σχολεία. Το κινητό μπορεί ο μαθητής να το φέρνει στο σχολείο, αλλά πρέπει να είναι στην τσάντα κατά τη διάρκεια όλης της σχολικής ημέρας.
Τα επιστημονικά δεδομένα πια για το πώς η χρήση του κινητού κατά τη διάρκεια της ημέρας στο σχολείο επηρεάζει την ίδια τη μαθησιακή διαδικασία είναι καταλυτικά. Από την διάσπαση προσοχής μέχρι άλλα σημαντικά ζητήματα είναι σαφές ότι το κινητό δεν έχει θέση στο σχολείο την ώρα της ημέρας.
“Το κινητό στην τσάντα”,είναι το σύνθημα με το οποίο θα ανοίξουν τα σχολεία αυτή την ακαδημαϊκή χρονιά.
Το νέο σχολικό έτος θα ενεργοποιηθούν για πρώτη φορά οι αυτόνομες τάξεις για απομακρυσμένες περιοχές, αρχής γενομένης από τη Γαύδο, όπου τρεις εκπαιδευτικοί θα διδάσκουν δια ζώσης τα κύρια μαθήματα, ενώ οι υπόλοιπες παραδόσεις θα γίνονται live μέσω τηλεδιάσκεψης.
Μέσω της εφαρμογής e-Parents γονείς και κηδεμόνες ενημερώνονται για τη βαθμολογία των παιδιών και για ανακοινώσεις που εκδίδει η σχολική μονάδα, ενώ πολύ σύντομα θα ενεργοποιηθεί η πρόσθετη δυνατότητα ενημέρωσής τους για τις απουσίες, την ύλη και τον προγραμματισμό συναντήσεων με τους εκπαιδευτικούς.
Αλλη μια αλλαγή αφορά στον εμπλουτισμό του προγράμματος σπουδών με Δράσεις Ενεργού Πολίτη, οι οποίες συνδέονται με τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης που έχει θέσει ο ΟΗΕ. Σκοπός είναι οι μαθητές και οι μαθήτριες να εκπαιδευτούν στο ευ ζην, στη φροντίδα του περιβάλλοντος, στην κοινωνική ευθύνη και τη δημιουργική σκέψη.
Επίσης, από τη νέα σχολική χρονιά αναμορφώνεται το μάθημα της πληροφορικής στο Γυμνάσιο με επικαιροποίηση του περιεχομένου των βιβλίων και τον σχεδιασμό νέου πιστοποιητικού πληροφορικής, το οποίο διαρθρώνεται σε τέσσερις άξονες: βασικές αρχές computing, χειρισμός και ανάλυση δεδομένων, διαδίκτυο και δίκτυα, ηθικές/κοινωνικές πτυχές.
Βαρύτητα δίνεται, τέλος, στην ενίσχυση της φιλαναγνωσίας. Σε όλες τις τάξεις, από το νηπιαγωγείο έως την Γ’ Λυκείου, εισάγεται η ανάγνωση, με εργασίες και δραστηριότητες, ολόκληρων λογοτεχνικών έργων από κορυφαίους Έλληνες και ξένους συγγραφείς, αντί των αποσπασματικών κειμένων που γινόταν έως πέρυσι.
Στόχος είναι να ενθαρρυνθούν και να υποστηριχθούν οι μαθητές να αγαπήσουν το βιβλίο και να αναπτύξουν την κριτική σκέψη. Προς τον σκοπό αυτόν προωθείται και το πολλαπλό βιβλίο, το οποίο οι μαθητές θα έχουν στη διάθεσή τους από τον Απρίλιο του 2025, αρχικά σε ψηφιακή μορφή.
Διαβάστε αναλυτικά.
Καλησπέρα Διονύση
Μερικές σκόρπιες σκέψεις με αφορμή τις παραπάνω εξαγγελίες.
Συμπέρασμα
ακόμα κι αν δούμε το κείμενο ως επικοινωνιακή διαχείρηση της κοινής γνώμης για την Εκπαίδευση μάλλον “μια απ’ τα ίδια” θα το χαρακτήριζα.
Στο σχολειο που εργαζομαι, υπαρχουν διαδραστικοι πινακες σε καθε αιθουσα εδω και τουλαχιστον 15 χρονια. Ειναι εξαιρετικα δυσχρηστοι, δεν χρησιμοποιηθηκαν σχεδον ποτε. Ιδιαιτερα χρησιμη ειναι η υπαρξη υπολογιστη σε καθε αιθουσα και προφανως η συνδεση τους στο δικτυο. Αληθεια αυτοι οι 28500 πινακες που εχουν εγκατασταθει σε πολλα σχολεια χρησιμοποιουνται και πως;(προσπαθω να πω τα λιγοστα χρηματα που διατιθενται τουλαχιστον να πιανουν τοπο)
Τα κινητά στην τσάντα για τους μαθητές. Οι καθηγητές;
Οι διαδραστικοί πίνακες υπάρχουν εδώ και χρόνια, είναι χρήσιμοι ιδιαίτερα μέχρι το Γυμνάσιο.
Υπάρχουν στην Αμερική και Αγγλία εδώ και χρόνια και χρησιμοποιούνται από τους καθηγητές, οι οποίοι θεωρούν ότι τους είναι απαραίτητοι αλλά με την προϋπόθεση ότι θα έχουν προετοιμάσει το μάθημα τους σε ηλεκτρονική μορφή. Ένας καθηγητής που χρησιμοποιεί τους πίνακες θεωρεί ότι δουλεύει στο σπίτι περισσότερο χρόνο από όσο στο σχολείο, ειδικά τα πρώτα χρόνια χρήσης του πίνακα.
Με βρίσκει θετικό το να υπάρχει το μάθημα του καθηγητή σε ηλεκτρονική μορφή, όπου μπορεί να ανατρέξει κανείς και να δει την οργάνωση του μαθήματος ή ακόμα και την ποιότητα του σε επίπεδο σχεδιασμού.
Καλησπέρα σε όλους
Για την ενίσχυση της Φιλαναγνωσίας: Αλήθεια πιστεύει κάποιος ( εκτός από μερικούς (αν)εγκέφαλους του Υπουργείου ) ότι το πολλαπλό βιβλίο θα την ενισχύσει;
Προβλέπω να μένουν όλα τα έντυπα βιβλία στο σχολείο μιας και θα μπορούν ( λέμε τώρα ) να διαβάσουν σπίτι από το ψηφιακό βιβλίο και όσοι τα πάρουν σπίτι να ζητούν να ανοίγουν στο σχολείο το ψηφιακό.
Οσο για τους διαδραστικούς πίνακες ( απαντώντας και στο ερώτημα του Θανάση ) με δεδομένη την σχεδόν σίγουρη ασυμβατότητα των “έτοιμων” υλικών με το software των πινάκων που υπάρχουν μέχρι τώρα ( και κατά πάσα πιθανότητα και των νέων που θα τοποθετηθούν ) μια τρύπα στο νερό θα προκύψει, θα μείνουν μόνο για προβολή παρουσιάσεων του Powerpoint ( παραγωγής του εκάστοτε συναδέλφου ) ή video απο το youtube όπως συμβαίνει μέχρι τώρα υπο την προυπόθεση ότι η αίθουσα διδασκαλίας προσφέρει σύνδεση στο δίκτυο..
Η ουσια για μένα είναι αυτο ” Το νέο σχολικό έτος θα ενεργοποιηθούν για πρώτη φορά οι αυτόνομες τάξεις για απομακρυσμένες περιοχές, αρχής γενομένης από τη Γαύδο, όπου τρεις εκπαιδευτικοί θα διδάσκουν δια ζώσης τα κύρια μαθήματα, ενώ οι υπόλοιπες παραδόσεις θα γίνονται live μέσω τηλεδιάσκεψης.”
Και πέρασε στα ψηλα και στα σχολια που διαβασα στο facebook.
Ολα τα αλλα εχουν ξαναγραφει πολλες φορες και δεν αποτελουν κατι νεο.
Οι διαδραστικοι πινακες χρησιμοποιουνται και απο ποιους αληθεια;
Οσο για το δωρεαν φροντιστήριο αληθεια ποιος θα διδασκει και με ποια κριτηρια θα γινει η επιλογη των διδασκοντων; θα διδασκουν οι καλυτεροι καθηγητες οπως στα φροντιστήρια ή οι κολλητοι οπως γινεται με τις επιμορφώσεις του ΙΕΠ που ειναι για κλαματα;
Καλημέρα συνάδελφοι.
Θα σταθώ σε δυο σημεία μόνο, αφού τα περισσότερα από τα υπόλοιπα, νομίζω ότι είναι … κουβέντες!
“Θα ενεργοποιηθούν για πρώτη φορά οι αυτόνομες τάξεις για απομακρυσμένες περιοχές, αρχής γενομένης από τη Γαύδο, όπου τρεις εκπαιδευτικοί θα διδάσκουν δια ζώσης τα κύρια μαθήματα, ενώ οι υπόλοιπες παραδόσεις θα γίνονται live μέσω τηλεδιάσκεψης”.
Τα παιδιά των απομακρυσμένων περιοχών δηλαδή (Γαύδος και Αρκιοι) γίνονται και με τη βούλα μαθητές ενός κατώτερου θεού ενώ τα μαθήματα χωρίζονται σε κύρια και μη κύρια. Προφανώς θεωρείται πολυτέλεια, να είναι πλήρως στελεχωμένα όλα τα σχολεία της χώρας όσο μακριά και αν βρίσκονται και όσους μαθητές και αν διαθέτουν. Η ισότητα των πολιτών που προβλέπει το σύνταγμα, δεν βλέπω να ισχύει, ενώ το μέτρο κάλλιστα πλέον μπορεί να… επεκταθεί, γιατί όχι;
Για το “ψηφιακό φροντιστήριο” τι να πω; Μέσω της θεσμοθέτησής του, η ελληνική πολιτεία νομιμοποιεί την “φροντιστηριακή” εκπαίδευση και την ίδια ώρα αναγνωρίζει την αδυναμία της να προσφέρει πρόγραμμα σπουδών στην Γ’ Λυκείου που να καλύπτει πλήρως τις ανάγκες των μαθητών και μαθητριών. Ολα αυτά είναι αλήθεια “προοδευτική μεταρρύθμιση” ή δήλωση αποτυχίας και αδυναμίας του σχολείου;
Όταν ένας Υπουργός Παιδείας ειδικευμένος στην πληροφορική δεν μπορεί να πάρει τα κατάλληλα μέτρα για ένα πρόβλημα που ταλανίζει τόσα χρόνια την εκπαιδευτική κοινότητα, φοβάμαι ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα.
Με τα κινητά στη τσάντα νομίζω ότι γυρίζουμε στην πρωθύστερη κατάσταση. Πως στ΄αλήθεια θα ελέγξει ο καθηγητής αν το κινητό βρίσκεται όντως στην τσάντα ή στην τσέπη; Πως θα εξασφαλιστεί ότι δεν βιντοσκοπείται το μάθημα ή κάποιος μαθητής/τρια στο προαύλιο ή στην τουαλέτα; Πως θα ελεγχθεί ότι δεν χρησιμοποιείται για την ανταλλαγή μηνυμάτων κατά τη διάρκεια του μαθήματος; Τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα.
ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΟΥΝ ΤΑ SMARTPHONES ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΑΠΛΑ ΚΙΝΗΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ;
Σημειωτέο ότι ένα απλό τηλέφωνο στοιχίζει 15-20 ευρώ.
Ας δούμε και κάποιες απόψεις, από κάποιον εξωτερικό παρατηρητή του συστήματος:
Οποιοσδήποτε έχει περάσει από σχολική τάξη γνωρίζει πολύ καλά ότι το εάν οι μαθητές θα προσέχουν στο μάθημα δεν εξαρτάται και τόσο από το εάν έχουν το κινητό στο χέρι ή όχι.
Δηλαδή, όσοι είμαστε των γενιών που δεν προλάβαμε τα κινητά τηλέφωνα στο σχολείο, δεν είναι και ότι κρεμόμασταν από τα χείλη του κάθε δασκάλου ή καθηγητή. Θυμόμαστε πολύ καλά πόσες ώρες η προσοχή μας μόνο στο μάθημα δεν ήταν ή τις επονομαζόμενες «ώρες του παιδιού» όταν στην έδρα ανέβαινε καθηγητής που με τον τρόπο που παρέδιδε η πιθανότητα να κεντρίσει το ενδιαφέρον οποιουδήποτε έμβιου όντος, πόσο μάλλον παιδιών ή εφήβων, ήταν απειροελάχιστη.
Πόσες ώρες τις περάσαμε με το να σκεφτόμαστε άσχετα πράγματα, να μουτζουρώνουμε χαρτιά – οι ταλαντούχοι να ζωγραφίζουν κιόλας -, να διαβάζουμε αθλητική εφημερίδα κάτω από το θρανίο ή περιοδικό μέσα στο τετράδιο ή απλώς να ανταλλάσσουμε μηνύματα γραπτά με τον διπλανό μας.
Και όλοι έχουμε να διηγηθούμε ιστορίες με τις επικά άσχετες απαντήσεις που μπορεί κατά καιρούς να δώσαμε σε έναν καθηγητή που έκανε το λάθος να μας ρωτήσει κάτι ενώ το μυαλό μας ήταν αλλού για αλλού.
Μα θα μου πείτε υπάρχει και ο κίνδυνος του να τραβάνε βίντεο τους καθηγητές ή να κάνουν bullying με το κινητό. Σωστό, αλλά ας μην υποκρινόμαστε ούτε η τάση των μαθητών να χλευάζουν άδικα κάποιες φορές τους δασκάλους, ούτε δυστυχώς ο εκφοβισμός ξεκίνησε με τα κινητά τηλέφωνα.
Τα γράφω όλα αυτά όχι γιατί θέλω να υποστηρίξω ότι είναι λειτουργική μια τάξη όπου οι μαθητές χαζεύουν τα κινητά τους αντί για το μάθημα.
…..
Όμως, το ουσιαστικό πρόβλημα του σχολείου δεν είναι εάν οι μαθητές έχουν κινητά. Το πρόβλημα είναι εάν αυτό το σχολείο μπορεί να κερδίσει τους μαθητές.
Και για να τους κερδίσει πρέπει να επιστρέψει στα βασικά.
Να μπορέσει να ξαναγίνει χώρος γνώσης που συναρπάζει, που εμπνέει, που ανοίγει δρόμους, που παίζει καθοριστικό ρόλο στην κοινωνική κινητικότητα.
Και αυτό δεν έχει να κάνει ούτε μόνο ούτε κυρίως με το εάν υπάρχουν διαδραστικοί πίνακες, ψηφιακά φροντιστήρια και άφθονα διαθέσιμα βίντεο, παρότι είμαστε σε μια εποχή που ένα κινητό μπορεί να γίνει η πύλη για έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών.
Έχει να κάνει με το εάν έχουμε δασκάλους με γνώση, μεράκι και επίγνωση ότι μιλούν στα παιδιά της ψηφιακής εποχής, τα παιδιά που δεν χρειάζεται να πάνε στο σχολείο για να μάθουν ότι υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα και αεροπλάνα (για να θυμηθούμε εμπειρίες του 20ου αιώνα), τα παιδιά που είναι πιο δύσπιστα στο να αποδεχτούν μια αυθεντία.
…
Ο συγγραφέας έχει γράψει και άλλα…
Επέλεξα αυτά που έχουν να κάνουν με τους δασκάλους στην τάξη…
Αν θέλετε και τα υπόλοιπα, με κλικ ΕΔΩ.
Όμως, το ουσιαστικό πρόβλημα του σχολείου δεν είναι εάν οι μαθητές έχουν κινητά γράφεται παραπάνω.
Πράγματι δεν είναι το ουσιαστικό πρόβλημα. ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Δεν θα πρέπει να στρουθοκαμηλίζουμε.
Δεν είναι ρεαλιστικό να ζητάμε από τους εκπαιδευτικούς να κάνουν ένα μάθημα πιο ενδιαφέρον από ότι μπορεί να προσφέρει το διαδίκτυο. Αυτό είναι μία ουτοπία. Αλλά ακόμη και αν επιβάλει κάποιος τη μη χρήση τους κατά τη διάρκεια του μαθήματος, τι θα συμβαίνει στα διαλείματα; Θα επικοινωνούν οι μαθητές μεταξύ τους αναπτύσσοντας κάποια κοινωνικότητα ή θα βυθίζονται στο κόσμο του κινητού τους;
Κάποιες ακόμη όψεις του προβλήματος των κινητών.
“Για να μην αναφερθούμε στο γεγονός ότι ουδέποτε επιτρεπόταν η χρήση κινητού στα σχολεία και μάλιστα στην σχετική εγκύκλιο που είναι σε ισχύ τα τελευταία χρόνια ορίζεται ότι η απαγορεύεται η χρήση κινητού τηλεφώνου στα σχολεία. Με τις πρόσφατες ανακοινώσεις του το Υπουργείο Παιδείας παρακάμπτει(!) την εγκύκλιο και μιλά για απαγόρευση εμφανούς κατοχής και χρήσης. Οπότε κάθε άλλο παρά εντασσόμαστε όπως τονίζεται κυβερνητικά «στη λίστα των ευρωπαϊκών χωρών που προχωρούν στην απαγόρευση της χρήσης κινητού τηλεφώνου στα σχολεία.» Δεν τα απαγορεύουμε απλά τιμωρούμε την χρήση τους – προσοχή την εμφανή χρήση- αν δεν σε πιάσει ο εκπαιδευτικός η πράξη είναι ως μη γενόμενη. ”
Και παρακάτω, για το Βέλγιο:
“Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η νέα κυβέρνηση της γαλλόφωνης κοινότητας ανακοίνωσε σχέδια για την απαγόρευση της χρήσης smartphone στα δημοτικά σχολεία και στα τρία πρώτα έτη της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Μαθητές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης απαγορεύεται εφεξής να έχουν μαζί τους τα κινητά τους τηλέφωνα. Μάλιστα, η απόφαση αυτή αφορά 132.600 μαθητές σε 373 γαλλικά σχολεία. Η απαγόρευση της χρήσης των «έξυπνων» κινητών τηλεφώνων ισχύει από τις 26 Αυγούστου για τους μαθητές σχολείων στις βελγικές περιοχές όπου ομιλείται η γαλλική γλώσσα και στις Βρυξέλλες.”
περισσότερα από εδώ.