Δύο φεγγάρια, ανάδρομος ήλιος και άλλα θαύματα

Η ανάρτηση αφορά τον ανάδρομο ήλιο στον Ερμή αλλά με την ευκαιρία ας πούμε δύο λόγια για το δεύτερο φεγγάρι που θα αποκτήσει η γη μας από 29/9 έως 25/11. Το γεγονός είναι γνωστό στην επιστημονική κοινότητα ως mini moon. Έχουν καταγραφεί τρία γεγονότα mini moon όπου ο επισκέπτης συμπλήρωσε λίγες περιστροφές, δύο που δε συμπλήρωσε ούτε μία και αρκετά που δεν έχουν δημοσιευτεί. Ο συγκεκρινένος επισκέπτης με κωδική ονομασία 2024 PT5 είναι ένας διαστημικός  βράχος διαμέτρου 11 m ο οποίος κινείται μαζί με άλλους μικρούς αστεροειδείς γύρω από τον ήλιο πολύ κοντά στην τροχιά της γης. Για λόγους που δε μπορούμε να εξηγήσουμε με απλή φυσική καθώς πρόκειται για πρόβλημα τριών σωμάτων(ήλιος, γη, αστεροειδής) ο αστεροειδής εισέρχεται στη σφαίρα επιρροής της γης(περίπου 1 εκ. km) και δεσμεύεται για λίγο από το βαρυτικό πεδίο της γης χωρίς όμως να έχει την απαραίτητη μικρή ταχύτητα σε αυτό το ύψος για να γίνει μόνιμος δορυφόρος της γης. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι το αντικείμενο όσο είναι δέσμιο του βαρυτικού πεδίου της γης έχει αρνητική ολική γεωκεντρική ενέργεια και εκκεντρότητα τροχιάς μικρότερη του 1. Οι μικρές ταχύτητες που τυχόν θα διαβάσετε για το αντικείμενο(πχ 3500 km/h) είναι ως προς τη γη καθώς στην ηλιοκεντρική τροχιά του έχει ταχύτητα περίπου όση η γη(30 km/s = 108.000 km/h ) καθώς κινούνται στην ίδια περίπου τροχιά. Το φεγγαράκι θα το δουν μόνο επαγγελματίες αστρονόμοι καθώς με ερασιτεχνικά τηλεσκόπια δεν θα είναι ορατό.

Η ανάρτηση αναφέρεται στον Ερμή. Τον πιό ιδιόρυθμο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Συγκεκριμένα: Έχει πολύ μεγαλύτερη εκεντρότητα(0,2) από τους άλλους πλανήτες, είναι κλειδωμένος παλοιρροϊκά  από τον ήλιο σε έναν περίεργο συντονισμό 3:2(3 περιστροφές για κάθε δύο περιφορές γύρω από τον ήλιο) ενώ ο πιό συνήθης είναι 1:1, η τροχιά του δεν είναι σταθερή καθώς παρατηρείται μετάθεση του περιηλίου του η οποία δεν μπόρεσε να εξηγηθεί με κλασική φυσική και επιστρατεύτηκε η ΓΘΣ( ο Einstein είχε δώσει την εξήγηση της μετάθεσης του περιηλίου του Ερμή και την καμπύλωση των ακτίνων φωτός από τον ήλιο για έλεγχο της ορθότητας της ΓΘΣ), παρουσιάζει ασυνήθιστα μεγάλο για το μέγεθός του μαγνητικό πεδίο, έχει τη μεγαλύτερη νύχτα από κάθε άλλο αντικείμενο στο ηλιακό σύστημα που διαρκεί 88 γήινες ημέρες(αν επισκεφτείτε τον Ερμή μην πείτε στη ρεσεψιόν ξυπνήστε με μόλις βγεί ο ήλιος)  και τέλος έχει και ανάδρομο ήλιο που θα εξετάσουμε παρακάτω.

Ακολουθούν δύο ασκήσεις με την πρώτη να είναι αναγκαστικά υπερπαραγωγή καθώς περιλαμβάνει και θεωρία.

ΑΣΚΗΣΗ

image

Στο παραπάνω σχήμα ένας πλανήτης κινείται σε ελλειπτική τροχιά και μεταβαίνει από τη θέση (1) στη (2). Από τη θέση (2) φέρνουμε κάθετη ΔS στην επιβατική ακτίνα r της θέσης (1). Το εμβαδόν του σχηματιζόμενου ορθογωνίου τριγώνου είναι ΔΑ και X = r -Δr. Μικραίνουμε τη γωνία έτσι ώστε Δφ -> 0 οπότε και Δr -> 0, έτσι το ΔS γίνεται χορδή ενός πολύ μικρού τόξου και μπορούμε να υποθέσουμε ότι το ΔS είναι το μήκος αυτού του τόξου…

ΕΔΩ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ

 

Loading

Subscribe
Ειδοποίηση για
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
Όλα τα σχόλια