by 
«Ήταν από τις πρώτες ημέρες, που μόλις είχα πρωτοπάει εκεί», αναφέρει ο ίδιος και προσθέτει: «Είχα μαζί καραμέλες και τις μοίραζα στα παιδάκια, που περίμεναν υπομονετικά στην ουρά, να πάρει το καθένα την καραμέλα του. Οταν τελείωσε η διανομή, αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι ότι τα παιδιά, αν και πεινάγανε, δεν έφαγε το καθένα την καραμέλα του.
Αλλά το μεγαλύτερο παιδί ξετύλιξε τη δική του καραμέλα και την έδωσε στα υπόλοιπα, που κάθενα με τη σειρά του την έγλειψε. Όλες τις υπόλοιπες τις φύλαξαν, για να τις έχουν στο μέλλον, καθώς είναι τόσο φτωχοί, που έχουν μάθει να εκτιμάνε και να αποθηκεύουν ακόμη και μία καραμέλα!».
Διαβάστε από εδώ την ιστορία του Ιερέα-Κτηνιάτρου Παναγιώτη Παπαϊωάννου και την δράση του στην Μαδαγασκάρη.
Καλημέρα Διονύση. Ο σύνδεσμος δεν φαίνεται να παραπέμπει κάπου…
…και σε μένα
Καλημέρα Αποστόλη, καλημέρα Παντελή.
Όποιος βιάζεται σκοντάφτει!
Αλλά ένας παππούς, δεν μπορεί να μην τρέξει, όταν τον φωνάζει ο εγγονός!!!
Τώρα νομίζω διορθώθηκε…
…εννοείται Διονύση.
Να τον χαίρεσε κι αυτός εσένα!
Όλα καλά ,άξιος ο πατήρ και όποιος δίνει χαρά σε παιδιά…