Ο γυμνός βασιλιάς της «αξιολόγησης»

αφελή και επίμονα ερωτήματα προς Σχολικούς Συμβούλους (Σ.Σ.)

Υπόθεση εργασίας: Είμαι ένας προσοντούχος, θέλω να πιστεύω, εκπαιδευτικός και θεωρώ ότι η αξιολόγηση θα μου δώσει εκείνα τα εφόδια με τα οποία θα υλοποιήσω πληρέστερα το εκπαιδευτικό μου έργο. Θέλω να αξιολογηθώ, ώστε να ξέρω που πατάω, να εφαρμόσω τις καινοτόμες διδακτικές πρακτικές που μου έχουν μάθει ή έχω διδαχθεί, να συμμετάσχω με τους μαθητές μου σε ομαδοσυνεργατικές διδασκαλίες, να αξιοποιήσω στη διδακτική πράξη την εποικοδομητική μέθοδο διδασκαλίας στο υπάρχον αναλυτικό πρόγραμμα.

Προφανώς οδηγός, μέντορας, καθοδηγητής (μην πάει αλλού το μυαλό σας), επιμορφωτής είναι ο σχολικός Σύμβουλος ειδικότητας και ο Σύμβουλος παιδαγωγικής ευθύνης του σχολείου μου. Ανατρέχω λοιπόν στο νόμο 4823 / 2021, ώστε να έχω έναν «μπούσουλα» για να δω ποιες οι αρμοδιότητες και λειτουργίες των Σχολικών Συμβούλων ώστε να καθορίσω και εγώ με τη βοήθειά τους, το πλάνο της ατομικής μου αξιολόγησης.

«…Ειδικότερα, έργο του Συμβούλου Εκπαίδευσης είναι η υποστήριξη για την κάλυψη των καθημερινών διδακτικών και εκπαιδευτικών αναγκών, η παρακολούθηση διδασκαλιών και η παρουσίαση δειγματικών διδασκαλιών».:  Ψάχνω λοιπόν να βρω. Οι Σ.Σ. οι πιεζόμενοι από το Υπ. Παιδείας, πόσοι  από αυτούς  και πόσες φορές συμμετείχαν σε αυτά που ο νόμος επιτάσσει? Προφανώς ελάχιστες. Πόσες φορές οργάνωσαν δειγματικές διδασκαλίες ανά γνωστικό αντικείμενο? Προφανώς ελάχιστες ως μηδαμινές, ειδικά οι των ειδικοτήτων καλλιτεχνικών, μουσικής, γυμναστών κλπ, που έχουν στην παιδαγωγική τους ευθύνη ολόκληρες περιφέρειες. Δεν καταστρατηγείται  έτσι ο νόμος?

«…η παρακολούθηση και υποστήριξη της λειτουργίας των σχολικών εργαστηρίων και βιβλιοθηκών, η υποστήριξη της αξιοποίησης του υλικού και του εξοπλισμού τους και η ανάληψη πρωτοβουλιών με σκοπό τη βελτίωση της διδασκαλίας σε κάθε μάθημα»: Αλήθεια πόσα εργαστήρια φυσικών επιστημών επισκέφθηκαν, πόσες ελλείψεις αναλωσίμων κατέγραψαν (ειδικά τώρα με την κατάργηση των σχολικών επιτροπών), πόσα ΕΚΦΕ άνοιξαν ως χώρους πειραματικών δραστηριοτήτων? Σε  πόσα εργαστήρια πληροφορικής κατέγραψαν τις ανάγκες τους, την αναβάθμιση του εξοπλισμού τους (ακόμη τα PC έχουν μηχανικούς σκληρούς δίσκους, και «ελεύθερα» λογισμικά). Προφανώς πουθενά. Φαντάζεσθε τον Σ.Σ. πληροφορικής που έχει στην εποπτεία του δύο εκπαιδευτικές περιφέρειες πόσες επισκέψεις μπορεί να υλοποιήσει? Μετά  τον Einstein η θεωρία της σχετικότητας δεν προβλέπει ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός. Όσο δια την ενίσχυση των σχολικών βιβλιοθηκών, εδώ γελά ο κάθε πικραμένος, αφού πλέον οι χώροι των σχολικών βιβλιοθηκών (όπου υπάρχουν) έχουν μετατραπεί σε αποθήκες των περισσευούμενων  διδακτικών βιβλίων.

«…Στο πλαίσιο αυτό συνεργάζεται με το διδακτικό προσωπικό των σχολικών μονάδων της αρμοδιότητάς του, τους διευθυντές και προϊσταμένους τους και τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων για κάθε θέμα που αφορά στην αποτελεσματική λειτουργία των σχολικών μονάδων»: Στα σχολεία πλέον υπάρχουν διαδραστικοί ψηφιακοί πίνακες .  Ήδη συνάδελφοι των ΠΛΗΝΕΤ της χώρας (και στον νομό μας), ακόμη και με εθελοντική προσφορά, οργανώνουν σεμινάρια ενημέρωσης. Μπορεί το Υπουργείο και το ΙΕΠ να μας παρουσιάσει 10 σενάρια διδακτικής  της ιστορίας, της γεωγραφίας, των μαθηματικών, των αρχαίων, της φυσικής που να έχουν υλοποιηθεί στην τάξη και όταν λέμε τάξη αγαπητό ΙΕΠ να μιλήσουμε και για το Τσοτήλι,  την Αστυπάλαια, τους Φούρνους, την Κόνιτσα κά. Διότι εκπαιδευτική Ελλάδα δεν είναι μόνο τα πειραματικά και τα πρότυπα σχολεία επώνυμα και μη.  Ακόμη περιμένουμε και την «αξιολόγηση» της εφαρμογής των νέων Αναλυτικών Προγραμμάτων στα σχολεία αυτά.

«Οι Σύμβουλοι Εκπαίδευσης Ειδικής Αγωγής και Ενταξιακής Εκπαίδευσης έχουν την παιδαγωγική ευθύνη σε ενότητες σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ως προς την ενταξιακή εκπαίδευση»: Εδώ γελάμε πικρά. Και να θέλουν οι Σ. Ειδικής Αγωγής δεν δύνανται, επί του πεδίου να παρέμβουν στις σχολικές μονάδες  και να «αξιολογήσουν»  τον/την  δάσκαλο/α με τον/την φιλόλογο ή τον/την μαθηματικό. Και πραγματικό το ερώτημα που διακατέχει τον μέλλοντα αξιολογούμενο. Πόσες μικροδιδασκαλίες επί του πεδίου της αίθουσας έχουν υλοποιηθεί με παιδιά ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών, ώστε να μελετήσουμε τα αποτελέσματα, να συγκρίνουμε, να διορθώσουμε, να βιώσουμε τη συνεκπαίδευση και τη συμπερίληψη ώστε να αποκτήσουμε την κουλτούρα καλών διδακτικών πρακτικών που θα υλοποιήσουμε στην αξιολόγησή μας? Τα δε χρησιμοποιούμενα εργαλεία διδακτικής σε γνωστικά πεδία που προτείνει το ΙΕΠ είναι του πάλαι ποτέ Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ειδικά στις Φ.Ε. δικών μας ανθρώπων του “Υλικού”.

Προφανώς οι Σ.Σ. ειδικά αυτοί που προέρχονται από τα «σπλάχνα» της τάξης, που αφουγκράζονται τις αγωνίες και τα ερωτήματα των συναδέλφων τρέχουν ως τον δημοφιλή κωμικό του ελληνικού κινηματογράφου, να συνδυάσουν τα ασυνδύαστα , αφού με το τέλος της σχολικής χρονιάς θα πρέπει να παρουσιάσουν ποιοτικούς (εύκολο) αλλά και ποσοτικούς δείκτες (δύσκολο) για το πόσους  εκπαιδευτικούς «αξιολόγησαν».

Και δεν είναι παγκόσμια πρωτοτυπία να προηγείται η αξιολόγηση των διδακτικών σεμιναρίων, των επιμορφώσεων (βλ. webex), των υλοποιούμενων καλών διδακτικών πρακτικών, ώστε ο αξιολογούμενος να έχει έναν μπούσουλα στην «αξιολόγησή» του?  Και τρεις λέξεις αιωρούνται στο  νεφελώδες πλαίσιο  της «αξιολόγησης: Εποικοδομητική και καινοτομική  διδασκαλία, συμπερίληψη, συνεκπαίδευση. Ως να είναι τρία φαρμακευτικά σκευάσματα που έδιναν οι ιατροφιλόσοφοι του 19^ου αιώνα για την ποδάγρα και τον πονοκέφαλο μέχρι την πλατυποδία.

Προφανώς η αντίδραση πέραν της συνδικαλιστικής και των προβλημάτων της που δημιουργεί , μπορεί να είναι και άλλου είδους. Τα δικαστήρια που τόσο αρέσκεται το Υπ. Παιδείας να χρησιμοποιεί είναι ένας τρόπος (η Αθήνα και οι προσφυγές έδειξαν το δρόμο για τη μονιμοποίηση), αλλά και η επιστημονική παρέμβαση σε συνέδρια, σε ημερίδες, στους συλλόγους των εκπαιδευτικών που θα αναδεικνύει το άτοπον της «αξιολόγησης», αλλά και το εν-τόπω της επιχειρούμενης χειραγώγησης, χρειάζεται να είναι μέλημα του καθενός μας,  νεοδιόριστων και μη .

Σημ.: Και μια έκκληση  προς συναδέλφους διευθυντές, αλλά και σχολικούς συμβούλους. Αφουγκραστείτε τις αγωνίες, ανησυχίες, ερωτήματα συναδέλφων που μπορεί να έχουν και περισσότερα διδακτικά προσόντα από εσάς. Μην γίνεστε βασιλικότεροι του «γυμνού βασιλέως»!