web analytics

Το βαρυτικό πεδίο άπειρων σημειακών μαζών

Κατά μήκος του θετικού ημιάξονα Οx, είναι στερεωμένες άπειρες σημειακές σφαίρες με μάζα m η κάθε μία. Οι σφαίρες απέχουν από την αρχή O του άξονα αποστάσεις x0, 2x0, 4x0, 8x0, κλπ., όπως φαίνεται στο σχήμα.

Α.        Να υπολογίσετε το μέτρο της έντασης του βαρυτικού πεδίου που δημιουργείται από τις παραπάνω σφαίρες, στο σημείο O του άξονα.

Β.        Να υπολογίσετε το δυναμικό του βαρυτικού πεδίου που δημιουργείται από τις παραπάνω σφαίρες, στο σημείο O του άξονα.

Δίνεται η σταθερά της παγκόσμιας έλξης G.

Η συνέχεια εδώ.

Loading

Subscribe
Ειδοποίηση για
13 Σχόλια
Inline Feedbacks
Όλα τα σχόλια
Διονύσης Μάργαρης
04/02/2025 7:00 ΠΜ

Καλημέρα Μίλτο.
Οι σειρές στα καλύτερά τους!

Γιώργος Κόμης
04/02/2025 7:49 ΠΜ

Καλημέρα.
Αξίωμα
Τα μαθηματικά τα ανακαλύψαμε για να τα χρησιμοποιούμε στην φυσική!!!

Βασίλειος Μπάφας
04/02/2025 8:15 ΠΜ

Καλημέρα σε όλους.
Μίλτο πολύ ωραία εφαρμογή!
Σκέφτομαι να την κάνω με φορτία σε μαθητές Β Λυκείου.

Τελευταία διόρθωση14 ημέρες πριν από Βασίλειος Μπάφας
Παντελεήμων Παπαδάκης
Αρχισυντάκτης

Καλησπέρα Μίλτο.
Αιφνιδιάζουν κάπως αυτές οι “ουρές” .
Εννοώ προσθέτεις άπειρα επι μέρους g και στο τέλος η αύξηση σε σχέση με την αρχική από μια m είναι το 1/3 αυτής!
Να είσαι καλά

Ανδρέας Ριζόπουλος
Αρχισυντάκτης

Καλησπέρα Μίλτο. Πολύ καλή, ιδιαίτερα επειδή έχει εφαρμογή Γεωμετρικής προόδου, σε πρόβλημα Φυσικής. Βέβαια εδώ έχουμε άπειρους όρους.
Σ = α/(1-λ) = 1/(1-1/4) = 4/3

Βασίλειος Μπάφας
04/02/2025 10:38 ΜΜ

Καλησπέρα σε όλους.
Μίλτο το ανέκδοτο είναι τρομερό!

Θοδωρής Παπασγουρίδης

Η θεωρητική σχολική Φυσική στα καλύτερά της…..

Μπράβο Μίλτο….

Το άθροισμα στο δυναμικό, αν θέσεις

Σ=1+1/2+1/4+1/8+……=1+1/2(1+1/2+1/4+….)–>Σ=1+Σ/2–>Σ/2=1–>Σ=2

γλυτώνοντας τα τετράγωνα……

Χάρης Βάρβογλης
06/02/2025 9:39 ΠΜ

Η θεωρία της βαρύτητας του Νεύτωνα έχει δυσκολίες εφαρμογής στο άπειρο. Παράδειγμα: από ποιά σώματα δέχεται δύναμη η Σελήνη; Αυθόρμητη απάντηση: από τη Γη. Διευκρίνιση: δεν την έλκει ο Ήλιος; Απάντηση: φυσικά την έλκει! Και τι γίνεται με τα υπόλοιπα αστέρια; Στο σχολείο λέμε: είναι μακριά και δεν τα υπολογίζουμε. Ναι, αλλά είναι και πάρα πολλά! Η μαθηματική ανάλυση δείχνει ότι τα ομοιόμορφα κατανεμημένα “άπειρα” αστέρια ενός άπειρου Σύμπαντος έλκουν τη Σελήνη με άπειρη δύναμη προς κάθε κατεύθυνση! Και δεν μπορούμε να προσθέσουμε -διανυσματικά- άπειρες δυνάμεις. Το πρόβλημα ήταν ήδη γνωστό στον Νεύτωνα, και “διορθώνεται” στο πλαίσιο της Γενικής Θεωρίας Σχετικότητας. Να σημειώσω ότι οι μαθηματικοί υπολογισμοί συνδέονται και με το παράδοξο του Olbers, στο οποίο έχουμε πάλι μαθηματική ποισότητα που μειώνεται ανάλογα με το 1/r^2 και ο αριθμός των πηγών αυξάνεται ανάλογα με το r^2.