Καλησπέρα Ανδρέα.
Είδα το πρόβλημα της τράπεζας και συμφωνώ μαζί σου.
Η λύση που προτείνεται “κάνει” για μαθητές, αλλά δεν είναι η σωστή!
Τότε γιατί να διδαχτεί και πολύ περισσότερο γιατί να ζητηθεί η γνώση μιας λανθασμένης λύσης από τους μαθητές;
Για να έχουμε ασκήσεις;
Καλησπέρα συνάδελφοι. Σας ευχαριστώ για τη συμμετοχή.
Γιάννη ούτε εγώ κατάλαβα… Το διόρθωσα σε -24.
Διονύση αυτό αναρωτήθηκα “Για να έχουμε ασκήσεις και στην Αβεβαιότητα;” Και εντάξει τον Ιούνιο με την Τράπεζα, θα υπάρχουν πάλι τρεις κληρώσεις. Θα μπορούμε να αποφύγουμε κάποια θέματα.
Ας προσέξουν όμως στις Πανελλαδικές με αυτά τα θέματα, που μπερδεύουν ακόμα και εμάς. Αν δεν ακούνε εμάς, ας ακούσουν τον Τραχανά για το τι στόχους πρέπει να έχουμε με αυτό το κεφάλαιο.
Γειά σου Ανδρέα. Αντιλαμβάνομαι ότι θεωρείς ότι το θέμα αυτό της Τράπεζας δεν είναι κατάλληλο για τις εξετάσεις. Επειδή δεν κατάλαβα που ακριβώς εντοπίζεις το πρόβλημα μήπως θα μπορούσες να το αποσαφηνίσεις κατά το δυνατόν; Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Γειά σου Γιάννη. Ο Ανδρέας αναφέρει το θέμα της τάξης μεγέθους. Στο ερώτημα που παρουσιάζεις έχω τη γνώμη ότι δεν τίθεται τέτοιο θέμα οπότε ο προβληματισμός μου παραμένει.
Γιώργο κάνω πλάκα στο θέμα παραθέτοντας ένα εξ’ ίσου έξυπνο μ’ αυτό.
Το θέμα που έβαλα είναι εμφανώς χωρίς την παραμικρή αξία.
Το παρόν όχι μια και έχει μια επίφαση μοντέρνας φυσικής (που επιτέλους ήρθε) και μοιάζει σοβαρότερο από το άλλο που εξετάζει τον ταπεινό νόμο του Ωμ.
Πολλοί κατασκευαστές ασκήσεων (βασιλικότεροι του βασιλέως) συνωστίζονται στην ουρά ποιος θα πρωτοπρολάβει να στήσει άσκηση μοντέρνας Φυσικής.
Έτσι βλέπουμε να ζητείται υπολογισμός μιας αβεβαιότητας χωρίς οι μαθητές να γνωρίζουν τι είναι αυτό που θα υπολογίσουν. Ίσως νομίζουν ότι είναι η απόσταση μικρότερης τιμής από τη μεγαλύτερη (δηλαδή 7).
Δεν πειράζει το θέμα είναι να έρθει επιτέλους η μοντέρνα Φυσική στο Λύκειο.
Γενόμενος και εγώ βασιλικότερος του βασιλέως ας δώσω άσκηση που έχει και μοντέρνα φυσική:
Α) Βρείτε τις ταχύτητες μετά την κρούση.
Β) Βρείτε το μήκος κύματος De Broglie κάθε σφαίρας πριν την κρούση και μετά.
Ο Σ. Τραχανάς τονίζει συνεχώς τη σπουδαιότητα της Αρχής της Αβεβαιότητας που δίνει απαντήσεις σε πλήθος θεμελιωδών ερωτημάτων περί την λειτουργία της φύσης. Για παράδειγμα το ότι ο πυρήνας είναι γίγαντας σε ενέργεια επειδή είναι νάνος σε μέγεθος. Για το πώς την εφαρμόζουμε είναι ιδιαίτερα χρήσιμη η αναφορά του Σ. Τραχανά στη σελ.222 του βιβλίου του. Λέει “όταν ένα σωματίδιο είναι εντοπισμένο σε μια περιοχή διάστασης L τότε η αβεβαιότητα της θέσης του είναι περίπου ίση με L(Δx=L)” και ότι “η ανισότητα Heisenberg ισχύει στην πράξη ως μια προσεγγιστική ισότητα της μορφής ΔxΔp=h/2π…” (όπου ίσον έχει το σύμβολο του περίπου ίσον). Αυτά κατά τη γνώμη μου είναι χρήσιμο να τα αναδεικνύουμε κατά τη διδασκαλία μας και ασκήσεις όπως αυτή θεωρώ ότι βοηθούν και εμάς να αναδείξουμε και τους μαθητές να κατανοήσουν τη σημασία αυτής της Αρχής.
Έχω τα βιβλία του της Κβαντομηχανικής. Παρακολούθησα τα μαθήματα του Μάθησις.
Τον εκτιμώ απεριόριστα. Και συμφωνώ μαζί του και με βοήθησαν πολύ στην σύνταξη των παρουσιάσεων για τη Σύγχρονη φυσική.
Εκεί κάτω από την επισήμανση “Εκτός ύλης” λέω τι είναι η αβεβαιότητα και δίνω και παράδειγμα κατανόησης της έννοιας:
Ο πιτσιρικάς αναγνώστης θα καταλάβει ότι δεν είναι το “4” αλλά κάτι σημαντικά μικρότερο, έστω της ίδιας τάξης.
Η παρουσίαση που γίνεται στο βιβλίο οδηγεί στο να βρεθούν παιδιά που θα γράψουν ότι η αβεβαιότητα είναι 7.10^-10 m και όχι “της τάξης του 10^-10 m’.
Όσοι διορθώνουν γραπτά θα υπογραμμίσουν το λάθος και δεν θα το μετρήσουν;
Είναι σωστό να βάζουμε παιδιά να μιλάνε και να υπολογίζουν μεγέθη που δεν έχουν ορισθεί αλλά απλώς περιγραφεί;
Πόσο σίγουροι είμαστε ότι δεν θα δούμε θέματα σαν αυτό με τις μπίλιες που έβαλα;
Αν Γιάννη ο διδάσκων έχει αναδείξει αυτό ακριβώς: Τον προσεγγιστικο χαρακτήρα της Αρχής της Αβεβαιότητας και ο μαθητής με την καθοδήγηση του έχει ασχοληθεί με τέτοια θέματα ο μαθητής και θα κατανοήσει και θα απαντήσει σωστά.
Παρόμοια ερωτήματα με το ερώτημα (β) της Άσκησής σου υπάρχουν στο Παράδειγμα 7.3 του σχολικού βιβλίου. Αντιγράφω:
“Ποιο μήκος κύματος προβλέπει η υπόθεση de Broglie α) για μία μπάλα του μπάσκετ, μάζας 1 kg, που κινείται με ταχύτητα 3 m/s, β) για τη σφαίρα ενός πυροβόλου όπλου μάζας 20 g που κινείται με ταχύτητα 300 m/s;”
Στο ίδιο παράδειγμα μετά τον υπολογισμό του μήκους κύματος αναφέρεται το εξής:
“Από τα δύο πρώτα αποτελέσματα βλέπουμε ότι ένα σώμα του μακρόκοσμου συνδέεται με μήκος κύματος τόσο μικρό που μάλλον δεν θα μπορέσουμε να το ανιχνεύσουμε ποτέ. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι η υπόθεση του de Broglie για την κυματική φύση της ύλης έχει ουσιαστικά εφαρμογή μόνο για σωμάτια ατομικής και υποατομικής κλίμακας.”
Καλημέρα Γιώργο. Χρόνια Πολλά! Σε ευχαριστώ για τη συμμετοχή στη συζήτηση.
Που ακριβώς εντοπίζω το πρόβλημα.
1)
Αν αντικαταστήσουμε 3,5 × 10^(−10)m, δεν αλλάζει η απάντηση; Και ποια είναι η σωστή από τις προτεινόμενες;
2) Η άσκηση αναφέρεται σε ποσοτική μέτρηση της αβεβαιότητας και όχι στην τάξη μεγέθους. Είναι σωστή επιστημονικά; Η αβεβαιότητα εδώ είναι λιγότερο από το μισό του εύρους άρα περίπου 1 × 10^(−10)m
3) Αν στις εξετάσεις Ιουνίου και ακόμα χειρότερα, στις Πανελαδικές πέσει η άσκηση αυτή, θα θεωρήσεις σωστές και τις δύο απαντήσεις με Δx = 7 × 10^(−10)m και Δx = 3,5 × 10^(−10)m, όπως προτείνεται από τη λύση; 4) Που είναι ο ορισμός της αβεβαιότητας στο βιβλίο; 5) Έχουμε μια ερώτηση σε γραφική απεικόνιση κυματοσυνάρτησης. Τι είναι η κυματοσυνάρτηση; Εγώ δεν έχω καταλάβει, άρα πως μπορώ να ρωτήσω μαθητή και μάλιστα σε γραφική παράσταση;
Καλημέρα Ανδρέηδες.
Ανδρέα (Βαλαδάκη) αυτό που αναφέρεις από το σχολικό βιβλίο είναι και θεμιτό και καλόγουστο. Χρησιμοποίησα ανάλογο σε γραπτά μου.
Η εμπλοκή του κύματος De Broglie σε άσκηση όπως αυτή που ανέβασα με ειρωνική διάθεση είναι κακόγουστη και εκβιαστική. Απόπειρα να βγει από τη μύγα ξύγκι. Μια μίνι “υπερπαραγωγή” στην οποία ο κατασκευαστής της (βασιλικότερος του βασιλέως) επιχειρεί να αυξήσει το μερίδιο της Σύγχρονης Φυσικής στα θέματα εξετάσεων.
Είναι σαν τα αλήστου μνήμης μεγάφωνα που φορούσαν σε κυλιόμενους κυλίνδρους και ταλαντωτές για να βάλουν από το παράθυρο το φαινόμενο Ντόπλερ.
Υπήρχε κάποιο λάθος σ’ αυτά;
Όχι, κακογουστιά υπήρχε.
Η κακογουστιά, η γελοιοποίηση και η μεγαλομανία έχουν κάμει το μάθημα αποκρουστικό.
by 
Γεια σου Ανδρέα.
Δεν κατάλαβα πως βγήκε ο εκθέτης:
Καλησπέρα Ανδρέα.
Είδα το πρόβλημα της τράπεζας και συμφωνώ μαζί σου.
Η λύση που προτείνεται “κάνει” για μαθητές, αλλά δεν είναι η σωστή!
Τότε γιατί να διδαχτεί και πολύ περισσότερο γιατί να ζητηθεί η γνώση μιας λανθασμένης λύσης από τους μαθητές;
Για να έχουμε ασκήσεις;
Καλησπέρα συνάδελφοι. Σας ευχαριστώ για τη συμμετοχή.
Γιάννη ούτε εγώ κατάλαβα… Το διόρθωσα σε -24.
Διονύση αυτό αναρωτήθηκα “Για να έχουμε ασκήσεις και στην Αβεβαιότητα;” Και εντάξει τον Ιούνιο με την Τράπεζα, θα υπάρχουν πάλι τρεις κληρώσεις. Θα μπορούμε να αποφύγουμε κάποια θέματα.
Ας προσέξουν όμως στις Πανελλαδικές με αυτά τα θέματα, που μπερδεύουν ακόμα και εμάς. Αν δεν ακούνε εμάς, ας ακούσουν τον Τραχανά για το τι στόχους πρέπει να έχουμε με αυτό το κεφάλαιο.
Γειά σου Ανδρέα. Αντιλαμβάνομαι ότι θεωρείς ότι το θέμα αυτό της Τράπεζας δεν είναι κατάλληλο για τις εξετάσεις. Επειδή δεν κατάλαβα που ακριβώς εντοπίζεις το πρόβλημα μήπως θα μπορούσες να το αποσαφηνίσεις κατά το δυνατόν; Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Καλησπέρα παιδιά.
Γιώργο ένα παρόμοιο θέμα:
Γειά σου Γιάννη. Ο Ανδρέας αναφέρει το θέμα της τάξης μεγέθους. Στο ερώτημα που παρουσιάζεις έχω τη γνώμη ότι δεν τίθεται τέτοιο θέμα οπότε ο προβληματισμός μου παραμένει.
Γιώργο κάνω πλάκα στο θέμα παραθέτοντας ένα εξ’ ίσου έξυπνο μ’ αυτό.
Το θέμα που έβαλα είναι εμφανώς χωρίς την παραμικρή αξία.
Το παρόν όχι μια και έχει μια επίφαση μοντέρνας φυσικής (που επιτέλους ήρθε) και μοιάζει σοβαρότερο από το άλλο που εξετάζει τον ταπεινό νόμο του Ωμ.
Πολλοί κατασκευαστές ασκήσεων (βασιλικότεροι του βασιλέως) συνωστίζονται στην ουρά ποιος θα πρωτοπρολάβει να στήσει άσκηση μοντέρνας Φυσικής.
Έτσι βλέπουμε να ζητείται υπολογισμός μιας αβεβαιότητας χωρίς οι μαθητές να γνωρίζουν τι είναι αυτό που θα υπολογίσουν. Ίσως νομίζουν ότι είναι η απόσταση μικρότερης τιμής από τη μεγαλύτερη (δηλαδή 7).
Δεν πειράζει το θέμα είναι να έρθει επιτέλους η μοντέρνα Φυσική στο Λύκειο.
Γενόμενος και εγώ βασιλικότερος του βασιλέως ας δώσω άσκηση που έχει και μοντέρνα φυσική:
Α) Βρείτε τις ταχύτητες μετά την κρούση.
Β) Βρείτε το μήκος κύματος De Broglie κάθε σφαίρας πριν την κρούση και μετά.
“Βρείτε το μήκος κύματος De Broglie κάθε σφαίρας πριν την κρούση και μετά.”
Δεν παίζεσαι !!!
Ο Σ. Τραχανάς τονίζει συνεχώς τη σπουδαιότητα της Αρχής της Αβεβαιότητας που δίνει απαντήσεις σε πλήθος θεμελιωδών ερωτημάτων περί την λειτουργία της φύσης. Για παράδειγμα το ότι ο πυρήνας είναι γίγαντας σε ενέργεια επειδή είναι νάνος σε μέγεθος. Για το πώς την εφαρμόζουμε είναι ιδιαίτερα χρήσιμη η αναφορά του Σ. Τραχανά στη σελ.222 του βιβλίου του. Λέει “όταν ένα σωματίδιο είναι εντοπισμένο σε μια περιοχή διάστασης L τότε η αβεβαιότητα της θέσης του είναι περίπου ίση με L(Δx=L)” και ότι “η ανισότητα Heisenberg ισχύει στην πράξη ως μια προσεγγιστική ισότητα της μορφής ΔxΔp=h/2π…” (όπου ίσον έχει το σύμβολο του περίπου ίσον). Αυτά κατά τη γνώμη μου είναι χρήσιμο να τα αναδεικνύουμε κατά τη διδασκαλία μας και ασκήσεις όπως αυτή θεωρώ ότι βοηθούν και εμάς να αναδείξουμε και τους μαθητές να κατανοήσουν τη σημασία αυτής της Αρχής.
Έχω τα βιβλία του της Κβαντομηχανικής. Παρακολούθησα τα μαθήματα του Μάθησις.
Τον εκτιμώ απεριόριστα. Και συμφωνώ μαζί του και με βοήθησαν πολύ στην σύνταξη των παρουσιάσεων για τη Σύγχρονη φυσική.
Εκεί κάτω από την επισήμανση “Εκτός ύλης” λέω τι είναι η αβεβαιότητα και δίνω και παράδειγμα κατανόησης της έννοιας:
Ο πιτσιρικάς αναγνώστης θα καταλάβει ότι δεν είναι το “4” αλλά κάτι σημαντικά μικρότερο, έστω της ίδιας τάξης.
Η παρουσίαση που γίνεται στο βιβλίο οδηγεί στο να βρεθούν παιδιά που θα γράψουν ότι η αβεβαιότητα είναι 7.10^-10 m και όχι “της τάξης του 10^-10 m’.
Όσοι διορθώνουν γραπτά θα υπογραμμίσουν το λάθος και δεν θα το μετρήσουν;
Είναι σωστό να βάζουμε παιδιά να μιλάνε και να υπολογίζουν μεγέθη που δεν έχουν ορισθεί αλλά απλώς περιγραφεί;
Πόσο σίγουροι είμαστε ότι δεν θα δούμε θέματα σαν αυτό με τις μπίλιες που έβαλα;
Αν Γιάννη ο διδάσκων έχει αναδείξει αυτό ακριβώς: Τον προσεγγιστικο χαρακτήρα της Αρχής της Αβεβαιότητας και ο μαθητής με την καθοδήγηση του έχει ασχοληθεί με τέτοια θέματα ο μαθητής και θα κατανοήσει και θα απαντήσει σωστά.
Γιάννη καλημέρα και χρόνια πολλά!
Παρόμοια ερωτήματα με το ερώτημα (β) της Άσκησής σου υπάρχουν στο Παράδειγμα 7.3 του σχολικού βιβλίου. Αντιγράφω:
“Ποιο μήκος κύματος προβλέπει η υπόθεση de Broglie α) για μία μπάλα του μπάσκετ, μάζας 1 kg, που κινείται με ταχύτητα 3 m/s, β) για τη σφαίρα ενός πυροβόλου όπλου μάζας 20 g που κινείται με ταχύτητα 300 m/s;”
Στο ίδιο παράδειγμα μετά τον υπολογισμό του μήκους κύματος αναφέρεται το εξής:
“Από τα δύο πρώτα αποτελέσματα βλέπουμε ότι ένα σώμα του μακρόκοσμου συνδέεται με μήκος κύματος τόσο μικρό που μάλλον δεν θα μπορέσουμε να το ανιχνεύσουμε ποτέ. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι η υπόθεση του de Broglie για την κυματική φύση της ύλης έχει ουσιαστικά εφαρμογή μόνο για σωμάτια ατομικής και υποατομικής κλίμακας.”
Υπάρχει κάποιο λάθος σε αυτά;
Καλημέρα Γιώργο. Χρόνια Πολλά! Σε ευχαριστώ για τη συμμετοχή στη συζήτηση.
Που ακριβώς εντοπίζω το πρόβλημα.
1)
Αν αντικαταστήσουμε 3,5 × 10^(−10)m, δεν αλλάζει η απάντηση; Και ποια είναι η σωστή από τις προτεινόμενες;
2) Η άσκηση αναφέρεται σε ποσοτική μέτρηση της αβεβαιότητας και όχι στην τάξη μεγέθους. Είναι σωστή επιστημονικά; Η αβεβαιότητα εδώ είναι λιγότερο από το μισό του εύρους άρα περίπου 1 × 10^(−10)m
3) Αν στις εξετάσεις Ιουνίου και ακόμα χειρότερα, στις Πανελαδικές πέσει η άσκηση αυτή, θα θεωρήσεις σωστές και τις δύο απαντήσεις με Δx = 7 × 10^(−10)m και Δx = 3,5 × 10^(−10)m, όπως προτείνεται από τη λύση;
4) Που είναι ο ορισμός της αβεβαιότητας στο βιβλίο;
5) Έχουμε μια ερώτηση σε γραφική απεικόνιση κυματοσυνάρτησης. Τι είναι η κυματοσυνάρτηση; Εγώ δεν έχω καταλάβει, άρα πως μπορώ να ρωτήσω μαθητή και μάλιστα σε γραφική παράσταση;
Καλημέρα Ανδρέηδες.
Ανδρέα (Βαλαδάκη) αυτό που αναφέρεις από το σχολικό βιβλίο είναι και θεμιτό και καλόγουστο. Χρησιμοποίησα ανάλογο σε γραπτά μου.
Η εμπλοκή του κύματος De Broglie σε άσκηση όπως αυτή που ανέβασα με ειρωνική διάθεση είναι κακόγουστη και εκβιαστική. Απόπειρα να βγει από τη μύγα ξύγκι. Μια μίνι “υπερπαραγωγή” στην οποία ο κατασκευαστής της (βασιλικότερος του βασιλέως) επιχειρεί να αυξήσει το μερίδιο της Σύγχρονης Φυσικής στα θέματα εξετάσεων.
Είναι σαν τα αλήστου μνήμης μεγάφωνα που φορούσαν σε κυλιόμενους κυλίνδρους και ταλαντωτές για να βάλουν από το παράθυρο το φαινόμενο Ντόπλερ.
Υπήρχε κάποιο λάθος σ’ αυτά;
Όχι, κακογουστιά υπήρχε.
Η κακογουστιά, η γελοιοποίηση και η μεγαλομανία έχουν κάμει το μάθημα αποκρουστικό.