by 
Ο Βρετανός φυσικός Πίτερ Χιγκς, βραβευμένος με Νόμπελ Φυσικής το 2013 για το «Σωματίδιο Χιγκς», που θεωρείται το θεμελιώδες στοιχείο της θεμελιώδους δομής της ύλης, πέθανε χθες σε ηλικία 94 ετών, ανακοίνωσε σήμερα το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.
«Πέθανε ήσυχα στο σπίτι του τη Δευτέρα 8 Απριλίου μετά από σύντομη ασθένεια», ανέφερε το Πανεπιστήμιο σε ανακοίνωσή του.
Ο ίδιος μιλώντας στον Guardian, με αφορμή τη βράβευσή του, αποκάλυψε ότι πιστεύει πως κανένα πανεπιστήμιο δεν θα τον προσλάμβανε σήμερα, καθώς για το ακαδημαϊκό σύστημα δε θεωρείται πια «αρκετά παραγωγικός».
Ο Higgs τότε είχε εκφράσει αμφιβολίες σχετικά με το αν κάποιος επιστήμονας θα μπορούσε να κάνει μια ανάλογη ανακάλυψη, «εξαιτίας των προσδοκιών που επιβάλλει το σημερινό ακαδημαϊκό σύστημα στους επιστήμονες, οι οποίοι καλούνται να συνεργάζονται μεταξύ τους και να γεννούν εργασίες».
«Είναι δύσκολο να φανταστώ πώς θα μπορούσα να έχω αρκετή ησυχία και γαλήνη για να δουλέψω όπως το 1964, με τις σημερινές συνθήκες» είχε πει τότε. Ο ίδιος είχε αναφέρει πως είχε μετανιώσει ακόμη για το γεγονός ότι το σωματίδιο που ανακάλυψε το 1964, έγινε ευρύτερα γνωστό ως «το σωματίδιο του Θεού».
«Ορισμένοι άνθρωποι μπερδεύουν τη φυσική και την επιστήμη με τη θεολογία. Ισχυρίζονται ότι αυτό που έγινε στο Cern αποδεικνύει την ύπαρξη του Θεού» είπε ακόμη.
Ο Peter Higgs ήταν άθεος από την ηλικία των 10 ετών και φοβόταν ότι το εκλαϊκευμένο αυτό όνομα που δόθηκε στο μποζόνιο «ενισχύει τη μπερδεμένη σκέψη στο μυαλό των ανθρώπων, οι οποίοι ήδη σκέφτονται με συγκεχυμένο τρόπο. Αν πιστεύουν ακόμη την ιστορία για τη δημιουργία του κόσμου μέσα σε εφτά μέρες, μπορούν να θεωρηθούν έξυπνοι;».
Πηγή www.sofokleousin.gr
Ο Leon Cooper για την κατανόηση της υπεραγωγιμότητας σε χαμηλές θερμοκρασίες έδειξε ότι στα μέταλλα ένα ηλεκτρόνιο που βρίσκεται μεταξύ δυο θετικών ιόντων φέρνει αυτά τα ιόντα λίγο πιο κοντά μεταξύ τους, με αποτέλεσμα ένα άλλο ηλεκτρόνιο να υφίσταται συνολικά από τα δυο αυτά ιόντα μια μικρή έλξη . Συνεπώς υπάρχει η δυνατότητα τα δυο αυτά ηλεκτρόνια να συζευχθούν αφού φαίνεται να έλκονται μεταξύ τους και να σχηματίσουν ένα ζεύγος Cooper. Eφόσον η ορμή του ζεύγους προσδιορίζεται επακριβώς , τα ηλεκτρόνια του ζεύγους σύμφωνα με την αρχή της αβεβαιότητας του Ηeisenberg απλώνονται πολύ στο χώρο ,ενώ ο ίδιος αυτός χώρος καταλαμβάνεται από εκατομμύρια άλλα αλληλεπικαλυπτόμενα ζεύγη Cooper . Τα ζεύγη Cooper δρουν ως μποζόνια και συμπυκνώνονται [συμπύκνωση Bose ] σχηματίζοντας έτσι την υπεραγώγιμη κατάσταση . Αν υποβάλουμε τον υπεραγωγό στην επίδραση ενός μαγνητικού πεδίου , δημιουργούνται στο μέταλλο ηλεκτρικά ρεύματα θωράκισης που οφείλονται στα κυκλοφορούντα ζεύγη ηλεκτρονίων Cooper τα οποία συνεργούν για να εξουδετερώσουν το μαγητικό πεδίο που εφαρμόζεται πάνω του. Η διείσδυση του μαγνητικού πεδίο σε πολύ μικρό βάθος ερμηνεύεται σαν τα φωτόνια στο εσωτερικό του υπεραγωγού λόγω των ρευμάτων θωράκισης να έχουν αποκτήσει πολύ μεγάλη μάζα. Aυτή η βασική ιδέα υπόκειται του μηχανισμού Higgs. O Philip Anderson διακεκριμένος φυσικός της στερεάς κατάστασης πρότεινε αρχικά ακριβώς αυτόν τον μηχανισμό για την πρόσδοση μάζας στα σωματίδια βαθμίδας. Στην περίπτωση της θεωρίας βαθμίδας των ασθενών αλληλεπιδράσεων τα ρεύματα θωράκισης με υπόβαθρο το κενό πιστεύεται ότι οφείλονται σε κάποια σωματίδια γνωστά ωs μποζόνια Higgs προς τιμήν του Peter Higgs . O Peter Higgs βρετανός θεωρητικός φυσικός εγκατεστημένος στο Εδιμβούργο υπήρξε ένας από τους πρώτους που επεξεργάστηκε τις ιδέες του Αnderson σε σχετικιστικό πλαίσιο.
Το μποζόνιο εμφανίστηκε για κάποια femptoseconds. Μετά την ανακοίνωση της “ανακάλυψης” δημοσιεύθηκαν πολλές βάσιμες αντιρρήσεις οι οποίες ουδέποτε απαντήθηκαν. Εν’ τούτοις, μετά το Nobel θεωρείται θέσφατο. Έτσι πορεύεται η φυσική από τις αρχές του 20ου αιώνα οδηγούμενη σε αδιέξοδα: αναπόδεικτες θεωρίες κρίνονται από την την πλειοψηφία (που πρέπει να ισχύει στην πολιτική, όχι τις επιστήμες) ως αναμφισβήτητες. Εκεί μας οδήγησε η δίψα για τα Nobel. Όμως όταν αντιληφθείς ότι έχεις πάρει λάθος δρόμο, πρέπει να γυρίσεις πίσω στο αρχικό σταυροδρόμι για να αλλάξεις κατεύθυνση. Αλλά η αναγνώριση των λαθών μας χρειάζεται γενναιότητα, κάτι που δεν κάνει η φυσική, αντίθετα με άλλες επιστήμες.
Μία ομιλία μου πριν από 12 χρόνια σχετικά με το σωματίδιο Higgs
http://dide.ker.sch.gr/ekfe/epiloges/10_ergasies_syn/Higgs.htm