Οι σκέψεις ενός δασκάλου πάνω στην εικόνα μιας μαύρης τρύπας

Η προηγούμενη ήταν σίγουρα μια ξεχωριστή εβδομάδα για την παγκόσμια επιστήμη. Αποδράσαμε για λίγο από τα γήινα με «όχημα» μια παράξενη φωτογραφία. Την πρώτη «φωτογραφία» μαύρης τρύπας στην ιστορία. Μίας γιγάντιας μαύρης τρύπας στο κέντρο ενός γειτονικού γαλαξία. Μοναδική στιγμή, όχι απλώς στην ιστορία της φυσικής αλλά στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού. Το πιο εξωτικό «αντικείμενο» που συνέλαβε ποτέ το ανθρώπινο μυαλό. Και ήταν εκεί με όλα τα χαρακτηριστικά που προβλέπουν οι εξισώσεις της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν. Το θαύμα της νομοκρατούμενης φύσης στην πιο συγκλονιστική του εκδοχή. Προβλέπεται από τις εξισώσεις μας άρα θα υπάρχει.
Κι αυτή η εσωτερική βεβαιότητα -συνδυασμένη με την αγωνία της ενδεχόμενης διάψευσης- είναι εκείνη που κινητοποιεί μυαλό και συναίσθημα και ωθεί στα όρια την ανθρώπινη δημιουργικότητα. Γιατί έτσι πρέπει να δούμε αυτή την ιστορική φωτογραφία: ως έναν ύμνο στις ικανότητες του είδους μας όταν αναμετριέται με τα αληθώς μεγάλα.

Η συνέχεια του άρθρου εδώ

Loading

Subscribe
Ειδοποίηση για
14 Σχόλια
Inline Feedbacks
Όλα τα σχόλια