by 
Δημοσιεύτηκε από τον/την Νίκος Ανδρεάδης στις 22 Νοέμβριος 2009 και ώρα 15:00
Με αφορμή αντίστοιχη ανάρτηση του Διονύση έγραψα αυτό το αρχείο και το έδωσα σε ορισμένους μαθητές της Β΄ Λυκείου που ενδιαφέρονται να μάθουν κάτι παραπάνω από τους γνωστούς και εύπεπτους “τύπους”.
Πρώτος μύθος:
Η τριβή έχει ΠΑΝΤΑ τέτοια φορά ώστε ν’ αντιστέκεται στην κίνηση!!!.
Δεύτερος μύθος:
Το έργο της τριβής ολίσθησης είναι ΠΑΝΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΟ!!! και μετράει την ενέργεια που μετατρέπεται σε θερμική, ενώ το έργο της στατικής τριβής είναι ΠΑΝΤΑ ΜΗΔΕΝΙΚΟ!!!.
Μόλις τώρα (κάλλιο αργά …) είδα τη δουλειά σου
(χωρίς ακριβώς να ξέρω πώς, λόγω σχετικής ιντερνετικής ατζαμοσύνης )
και επειδή έχω δημοσιεύσει αρκετά χρόνια πριν στο περιοδικό “Φυσικός Κόσμος” της ΕΕΦ μια παρόμοια δουλειά με τίτλο “Τριβή:μια “αδικημένη” δύναμη”, που πέρασε, μάλλον, απαρατήρητη
θέλω να σε συγχαρώ για την εξαιρετικά σωστή παρουσίαση που κάνεις σε ένα θέμα παρανόησης μακράς διαρκείας στα βιβλία σχολικά και μη
Πράγματι πολλές φορές η τριβή (που η φορά της είναι πάντα αντίθετη με τη φορά που κινείται ή τείνει να κινηθεί ένα σώμα σε σχέση με ένα άλλο, με το οποίο βρίσκεται σε επαφή) κινεί ένα σώμα και του μεταφέρει ενέργεια (για παράδειγμα αν δεν υπήρχε τριβή ανάμεσα στο φλυζτάνι του καφέ και τον δίσκο θα παραγγέλναμε καφέ και θα μας έφερναν μόνον τον δίσκο και αν δεν υπήρχε τριβή ανάμεσα στα δάχτυλα του σερβιτόρου και τον δίσκο θα ερχόταν μόνον ο σερβιτόρος και αν δεν υπήρχε τριβή ανάμεσα στα παπούτσια του σερβιτόρου και τον δρόμο δεν θα ερχόταν κανείς)
Βαγγέλης Κουντούρης
Αυτά προέρχονται από την έλλειψη προσοχής την οποία δείχνουμε όταν ορίζουμε την τριβή. Πρέπει να προσέχουμε ώστε να μιλάμε και για τις δύο επιφάνειες και όχι μόνο για τη μία.
Όμως έχει να κάνει και με την έλλειψη ικανού χρόνου διδασκαλίας, μιας και με 2 ώρες την εβδομάδα δεν μπορείς να δώσεις την αναγκαία προσοχή σε λεπτομέρειες. Πάντως δύο πληγές που έχουμε, αυτή της δράσης – αντίδρασης (που δεν ξέρουν οι μαθητές ποια δύναμη ασκείται από πιο σώμα και προς τα που) καθώς και αυτή της τριβής πρέπει να τις επουλώνουμε, άρα πρέπει να δίνουμε την απαιτούμενη προσοχή και ας κάνουμε 2-3 λιγότερες ασκήσεις.
Δημήτρη και από εδώ, μερικοί τέτοιοι μύθοι, σε ένα αρκετά παλιό πλέον αρχείο…
Aiiii!!!
Δεν “παλεύεσαι” Δημήτρη!
Πού το ξετρύπωσες αυτό;
Δεν έχει “παραγραφεί”;
(Ένα μήνα παιδευόμουνα τότε να το ξαναβρώ)
Το θέμα καλύπτεται πλήρως από τον Νίκο και το “εδώ” του Διονύση
(αν μάλιστα είχε βάλλει και τα α, β, γ, δ κάτω από τα σχήματα…).
Δες κάτι “ελαφρότερο” από μένα εδώ