by 
Ποια από τις καταστάσεις του τμήματος ΑΒ έχει την μεγαλύτερη θερμοκρασία;
Πόση είναι η θερμοκρασία αυτή;
Για λόγους απλότητας θεωρούμε ότι 1 Atm = 105 Pα.
Δίδεται ότι .
Πριν λύσουμε το πρόβλημα θα λύσουμε ένα απλό σχετικά γεωμετρικό πρόβλημα.
Η λύση του θα μας γλυτώσει από παραγωγίσεις και τριώνυμα.
Γιαννη η γεωμετρικη σου αναλυση οντως αξιζει προσοχης και θαυμασμού !!!
Στο παρακατω εχω μετατρεψει αυτο που σου εστειλα ωστε να ταιριαζει ακριβως στο δικο σου !
Το αποτελεσμα σου για την μεγιστη θερμοκρασια στο Μ φυσικα εχει χρησιμοποιηθεί .
Εκτιμω , οπως σου ειπα οτι υπαρχει σημειο Δ πιο “κατω” απο το Μ το οποιο εχει μικροτερη θερμοκρασια και μεχρι σε αυτο το σημειο το Q ειναι θετικο .
Εχω βρει λοιπον αυτο το σημειο και κανω στην συνεχεια μια μελετη απο το Α—>Μ —->Δ—>Β
Εχει ενδιαφερον οπως αλλωστε ειπαμε .
Δινω και ενα link αν θελει καποιος να το δει πιο καθαρα ή να το κατεβασει : Ε Δ Ω
Είχα την εντύπωση ότι γεννήθηκες μετά το 62.
Χρυσούν αιώνα δεν θα τον έλεγα, όμως θυμάμαι τι γνωρίζαμε οι συμμαθητές μου και εγώ όταν μπήκαμε στο Πανεπιστήμιο.
Ξέρω καλά τι γνωρίζει ο καλύτερος σημερινός μαθητής. Παιδιά πολύ πιο έξυπνα από εμάς. Αγνοούν στοιχειώδη από θερμότητα, οπτική, εναλλασσσόμενα, ηλεκτρομαγνητισμό, μετασχηματιστές, σχετική ταχύτητα, αδρανειακές δυνάμεις και πολλά άλλα. Δεν λύνουν εύκολα καθημερινά προβλήματα που θέλουν κάποια μαθηματικά.
Έχουν εκπαιδευτεί στο να λύνουν ασκήσεις στερεού ταλαντώσεων και να εφαρμόζουν το θεώρημα μέσης τιμής σε τυποποιημένες ασκήσεις μαθηματικών. Λύνουν ασκήσεις που εμείς δεν λύναμε τότε. Όμως λίγα έχουν διδαχθεί.
Δεν ξέρω αν είμαι νοσταλγός ενός παρελθόντος που εξιδανικεύω διότι ήμουν παιδί. Είχα αποδεχθεί την κατάσταση των Δεσμών. Έβρισκα και κάποια πλεονεκτήματα έναντι του δικού μας “καταιγισμού” πληροφοριών. Σήμερα όμως έχει στραβώσει η δουλειά.
Υποθέτω πως όλοι οι φίλοι καταλαβαίνετε ότι δεν ωθούμαι από κάποια συντεχνιακή λογική. Ούτε πλήττομαι προσωπικά από μειώσεις ωρών, ούτε θα καθίσω πολύ ακόμα στην Εκπαίδευση.
Κώστα είναι πολύ καλή δουλειά και πρέπει να ανέβει ως ανεξάρτητη ανάρτηση.
Εσύ βρήκες και τη συζήτηση του Διονύση Μητρόπουλου που επίσης αξίζει πολλά και έχει ξεχαστεί τόσο καιρό.
Πρέπει να ξαναγραφτεί κάτι.
Γιάννη από τότε το είχα ετοιμάσει αυτό που σου έστειλα με την θερμική μηχανή. Παλιά άσκηση επί Δεσμών. Σίγουρα και η δουλειά το Διονύση πρέπει να διαβαστεί ξανά !
Ορίστε και μια απλούστερη λύση που την αναπτύσσω παρακάτω.
Έστω Ρ=λV+P1 η ευθεία.
Η κλίση της ευθείας υποτίθεται αρνητική, άρα λ<0.
Από την
P1=P-λV
συμπεραίνω ότι οι θετικοί αριθμοί P και -λV έχουν σταθερό άθροισμα. Άρα το γινόμενό τους γίνεται μέγιστο όταν:
P=-λV.
Η αρχική εξίσωση, Ρ=λV+P1, γίνεται P=-P+P1. Επομένως P=P1/2.
Άρα στο σημείο της ευθείας με P=P1/2, το γινόμενο PV γίνεται μέγιστο. Οι ισόθερμες έχουν σταθερό γινόμενο PV. Η ισόθερμη για την οποία το PV γίνεται μέγιστο, έχει τη μέγιστη θερμοκρασία. Άρα το μέσον (P=P1/2) έχει τη μέγιστη θερμοκρασία.
Δίνω το link της ανάρτησης του Μητρόπουλου.
Με κλικ εδώ.
Ακόμα καλύτερη!
Γιάννη, εγώ θυμάμαι πολύ καλά και τη φυσική και τα μαθηματικά που κάναμε στη δεκαετία του 70, τα συγκρίνω με αυτά που διδάσκουν στους σημερινούς μαθητές και κουνάω το κεφάλι μου. Όμως, ένα πράγμα που υπάρχει σήμερα και δεν υπήρχε τότε είναι η ανέχεια στις κακές επιδόσεις. Ένα θα σε ρωτήσω: μπορείς να φανταστείς σήμερα καθηγητή φυσικής στο ΕΠΑΛ να τραβάει τα μαλλιά του διαβάζοντας τα γραπτά των μαθητών του;
Το 1973 ο πατέρας μου δίδασκε, σαν ωρομίσθιος, φυσική στη σχολή εργοδηγών Ιωαννίνων (το κύριο επάγγελμά του ήταν έμπορος ηλεκτρικών ειδών). Η σχολή εργοδηγών ήταν τότε το ανάλογο του ΕΠΑΛ. Λοιπόν, όταν διάβαζε τα γραπτά τους, κυριολεκτικά τράβαγε τα μαλλιά του. (Πάντως, όταν πήρα εγώ κρυφά αυτά τα γραπτά για να τα κοιτάξω, απόρησα με την αντίδραση του πατέρα μου. Βέβαια τότε ήμουν μόλις στην ΣΤ’ Δημοτικού).
Έχεις δει μαθητή να κόβεται από το ΕΠΑΛ επειδή δεν ξέρει καλά μαθηματικά; Εγώ είχα δει μαθητή να κόβεται από τη σχολή εργοδηγών γι’ αυτόν το λόγο (τον υπάλληλο του πατέρα μου. Κατά τ΄ άλλα ήταν έξυπνος).
Νίκο κάθε μαθητής έχει καταλάβει ότι αν προκλητικά αδιαφορεί και δίνει λευκές κόλλες σε κάθε διαγώνισμα και τεστ, θα πάρει ένα 8 στα προφορικά στην χειρότερη περίπτωση. Οι περισσότεροι (όπως και εγώ) βάζουν 9. Με ένα 4 στις Εξετάσεις βγάζει μέσο όρο 6 ή 6,5. Παθαίνει κάτι ανάλογο στα:
Χημεία
Βιολογία
Άλγεβρα
Γεωμετρία.
Αρχαία.
Λογοτεχνία
Έκθεση.
Του χρειάζονται τρία 13άρια σε άλλα μαθήματα. Αυτό δεν είναι ακατόρθωτο. Γιατί να επιλέξει την δύσβατη οδό;
Φέτος κυκλοφόρησε ότι δεν θα εξετασθούν σε Φυσική και Χημεία. Δεν έχει ψηφιστεί τέτοιο μέτρο ακόμα, αλλά οι μαθητές δεν έχουν σοβαρό λόγο που θα τους αναγκάσει να ασχοληθούν με τα αντικείμενα αυτά.
Δεν είναι μόνο τα ΕΠΑΛ. Και στα γενικά λύκεια συναντάμε παιδιά που δεν μπορούν να βγάλουν κοινό παράγοντα.
Ένας άλλος τρόπος να συγκρίνεις τους σημερινούς μαθητές με τους μαθητές της εποχής μας είναι με τα “μαργαριτάρια” που λένε. Τα σημερινά μαργαριτάρια τα ξέρουμε. Άκουσε λοιπόν τι μαργαριτάρι είπε ο συμμαθητής μου Ν. στη Β΄ Γυμνασίου το 1974 ή 75.
Ο Ν. όταν εμείς μπήκαμε στη Β΄ Γυμνασίου, ήταν ήδη εκεί από την προηγούμενη σχολική χρονιά. Και όταν εμείς αποφασίσαμε να πάμε στη Γ’ ο Ν. είχε κολλήσει στη Β΄ (τόσο πολύ την αγάπησε). Σε κάποια φάση εγκατέλειψε το σχολείο.
Είχαμε Γεωγραφία και ο καθηγητής, ο Κύριος Π. (ένας αυστηρός καθηγητής) σήκωσε τον Ν. Του έκανε ερωτήσεις και ο Ν., με κάποιο τρακ, προσπαθούσε να απαντήσει. Μια από τις ερωτήσεις ήταν: “και τι παράγει ο Νομός Α;” και η απάντηση του Ν. “Εκτρέφονται ελαίαι”.
Στον Νομό Α όντως καλλιεργούνται ελαιόδενδρα, αλλά ο Ν. έχοντας ήδη κάποιο τρακ, δεν κατάλαβε τι διαφορά μεταξύ της “εκτροφής” και της “καλλιέργειας”. Αυτό το μαργαριτάρι τους έκανε όλους να λυθούν στα γέλια. Στο εξής, όποιος άκουγε το όνομα του Ν. χαμογελούσε και έλεγε “χα χα, εκτρέφονται ελαίαι”.
Τι σημαίνει αυτή η ιστορία; ακριβώς ότι, εκείνη την εποχή, ακόμα και οι συμμαθητές σου δεν συγχωρούσαν έστω και μικροανοησίες σαν κι αυτή.
Γιάννη καλησπέρα!
Διαβάζοντας την άσκηση σου θυμήθηκα την πλήρη ανάλυση του Μητρόπουλου σε αυτό το θέμα αλλά και δύο του Ελευθερίου.
Τα έχω πρόσφατα στο μυαλό μου γιατί φέτος έκανα ένα ρετούς τις σημειώσεις και τις ασκήσεις στην θερμοδυναμική και τα έχω συμπεριλάβει και αυτά μέσα.
Μητρόπουλος, Ελευθερίου 1, Ελευθερίου 2.
Υ.Γ. Το ένα link δεν δυλεύει, αλλά λίγο υπομονή έστειλα το αρχείο στον Διονύση και θα το αντικαταστήσει!!!
Καλά έκανες Βασίλη γιατί τα ξεχνάμε.
Νίκο το θέμα είναι ζόρικο. Ποιοι πήγαιναν τότε στο σχολείο και ποιοι σήμερα;
Η “διεύρυνση”αυτή συνοδεύεται από τέτοια φαινόμενα.
Γιάννη, τότε υπήρχε ο φόβος του κοψίματος. Τον καθηγητή Π. τον είχαμε επίσης στη χημεία της Β΄ Λυκείου. Ξέρεις τι γινότανε τότε στο διάλειμμα πριν την ώρα της χημείας; δεν έβγαινε μαθητής έξω. Όλοι μέσα σκυμμένοι στα βιβλία τους. Όταν θα έρχονταν ο Π. θα άνοιγε τον κατάλογο και σε δυο λεπτά έξι μαθητές θα ήταν όρθιοι μπροστά απ΄ τον πίνακα.
Οι μαθητές τότε δεν παίρνανε τις σημερινές βαθμάρες. Με λύπη μου βλέπω μαθητές του 20 να είναι άσχετοι με φυσική και χημεία. Το 78 αυτοί το πολύ ένα 16 θα έπαιρναν.