by 
Μήπως έχει έρθει η ώρα για την ίδρυση Επιμελητηρίου Φυσικών;
Η απουσία θεσμικής εκπροσώπησης των Φυσικών στη χώρα μας αποτελεί ένα διαχρονικό πρόβλημα που, όσο παραμένει άλυτο, υπονομεύει τη θέση και την προοπτική του κλάδου. Χωρίς Επιμελητήριο Φυσικών και χωρίς σαφώς κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα, οι απόφοιτοι των Τμημάτων Φυσικής βρίσκονται ουσιαστικά ακάλυπτοι στην αγορά εργασίας, γεγονός που αναπόφευκτα επηρεάζει αρνητικά την ελκυστικότητα των σχετικών σπουδών στα Τμήματα Φυσικής.
Τίνα έχεις δίκιο.
Το πρόβλημα δεν είναι άλλο από την γνωστή νεοτροπία μας:
Σε χαίρομαι Τίνα γιατί παλεύεις,
η μόνη μας δυνατότητα είναι να ενωθούμε, ο καθένας μόνος του δεν μπορεί να πετύχει τίποτα.
Κώστα καλημέρα. Μόνον αν μπουν ενεργά τα Τμηματα Φυσικής της χώρας στη δημιουργία Επιμελητηρίου Φυσικών θα γίνει κάτι. Στο παρελθον είχαν γινει κινήσεις δεν ξερω γιατι σταμάτησαν. Εμείς οι εκπαιδευτικοί μπορουμε να φτιάξουμε έναν σύλλογο Φυσικών για την εκπαιδευση της Φυσικής και ισως να ήταν μια ωραία πρώτη αρχή.
Τίνα και Κώστα καλησπέρα.
Το επιμελητήριο των μηχανικών δεν πέτυχε επειδή το έφτιαξαν οι μηχανικοί. Πέτυχε επειδή είχαν ζήτηση ως κλάδος και πολλές δουλειές για να επιλέξουν. Πρώτα υπήρξε η ανάγκη και μετά το επιτυχημένο επιμελητήριο.
Για τους φυσικούς ισχύουν τα ανάλογα; Ποια δουλειά άραγε, πέραν του καθηγητή, υπάρχει στην αγορά εργασίας; Ποιος θα επέλεγε φυσικό σε μια βιομηχανία; Η δε καραμέλα της έρευνας, στο εξωτερικό αφορά το 1/100, και ούτε. Στην Ελλάδα σχεδόν κανέναν εκτός Πανεπιστημίου. Ακόμη και εκεί, στα Πανεπιστήμιοα, οι επιδόσεις μας ως χώρα είναι απογοητευτικές (ας κοιτάξει κάποιος τις δημοσιεύσεις με προσοχή, αυτές που αφορούν σε έρευνα που πρέπει να αμοίβεται γιατί αποσκοπεί κάπου, όχι τις άλλες. ..).
Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά περιμένω προτάσεις από όποιον το προτείνει και όχι γενικόλογα. Ποια η ανάγκη του; Να αυξηθούν οι μισθοί στο δημόσιο σχολείο και να συμπαρασύρουν τα ιδιωτικά (όπως ξέρετε ήδη σε κάποια ιδιωτικά οι μισθοί είναι παραπάνω). Εγώ κάτι άλλο δεν βλέπω και αυτό δεν είναι κατεμέ αναγκαίο για την ύπαρξη επιμελητηρίου.
Καλημέρα Τίνα.
Νομίζω ότι το ylikonet εδώ και χρόνια είναι ο χώρος όπου επικοινωνούν οι Φυσικοί για θέματα σχετικά με την εκπαίδευση της Φυσικής. Άρα η ανάρτηση σου έγινε στο χώρο όπου συχνάζουν οι περισσότεροι.
Τα τμήματα Φυσικής αντιμετοπίζουν ταυτόχρονα προκλήσεις, όπως τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που σταδιακά θα μειώσουν τον αριθμό τους (των τμημάτων Φυσικής), την κυριολεκτική μείωση του αριθμού των φοιτητών άρα πιθανά την μείωση της χρηματοδότησης τους. Αν δεν αντιδράσουν, θα συρικνωθούν.
Σταθη οι χημικοι, οι γεωλογοι και οι ΣΕΜΦΕ εχουν επιμελητηριο. Καποιοι δεν θελουν επιμελητηριο φυσικων για να αποφασιζουν αυτοι για μας. Τωρα ηρθε και η ωρα του λογαριασμου. Και ειμαστε στην αρχη. ΥΓ. Μιλας για την ερευνα. Εισαι ερευνητης?
Όχι Τίνα δεν είμαι, έχω υπάρξει στο μακρινό παρελθόν για κάποια χρόνια. Βέβαια ούτε …επιμελητήριο είμαι, αλλά μιλάω για αυτό.
Μου επιτρεπεις λοιπον να μιλω για την ερευνα ως ερευνητρια. Δεν ισχυουν οσα γραφεις. Και οι ερευνητες χρειαζονται στηριξη και μεντορες Αυτο θα μπορουσε να γινει με ενα επιμελητηριο γιατι σε αυτο θα συμμετειχαν και ερευνητες . Οι φοιτητες ειναι μονοι.
Φυσικά σου επιτρέπω Τίνα.
Όμως για να πειστεί οποιοσδήποτε για την ορθότητατα μια πρότασης χρειάζεται να δοθούν συγκεκριμένοι λόγοι που την καθιστούν ορθή και να συνδέονται με γεγονότα.
Διαφορετικά είναι “έπεα πτερόεντα”. Θα συμφωνήσουν πολλοί όταν καταλάβουν την ανάγκη του επιμελητηρίου, διαφορετικά θα είναι καχύποπτοι, όχι αδίκως από την συνήθη πρακτική, ότι κάποιοι ψάχνουν καρέκλες.
Και αυτό ΔΕΝ αφορά εμάς που συμμετέχουμε στην συζήτηση, για να προλάβω το κακό.
Προσωπικα δεν με ενδιαφερει καμια καρεκλα και ουτε θα συμμετεχω ενεργα. Εργαζομαι στον ιδιωτικο τομεα και δεν εχω καθολου χρονο. Ομως θα στηριξω μια προσπαθεια για να εχουμε επιτελους εκπροσωπους. Αν η προσπαθεια γινει απο τα Τμηματα Φυσικης τοτε ναι θα αξιζει.
Στάθη καλησπέρα.
Συμφωνώ μαζί σου απλά θεωρώ ότι το να πειστούν οι Φυσικοί για οποιαδήποτε ενέργεια (και για αυτήν που προτείνει εδώ και καιρό η Τίνα) δεν σημαίνει ότι θα πάρουν μέρος σε αυτή. Δες το ylikonet , πολλοί παρακολουθούν καθημερινά, λίγοι συμμετέχουν.
Φυσικά καταλαβαίνω την ανάγκη να είναι κάθε πρόταση τεκμηριωμένη και να αποσκοπεί σε ένα καλύτερο μέλλον για τον κλάδο, αλλά πιστεύω ότι στενεύουν τα χρονικά περιθώρια για οποιαδήποτε δράση.
Συμφωνω Κωστα. Χιλιαδες διαβαζουν το Υλικονετ ελαχιστοι προσφερουν σε αυτο. Πολλοι θελουμε επιμελητηριο, το φωναζουμε σταθερσ εδω και χρονια. Ποιος ομως θα το τρεξει? Μακαρι να μας ειχαν παρει στα σοβαρα. Τωρα που μενουν νε λιγους φοιτητες τα Τμηματα Φυσικης γιατι ουδεις θελει να γινει Φυσικος και θα μειωθουν και τα κρατικα κονδυλια πιθανον να ξανασυζητησουν το θεμα οπως πριν 5 χρονια.
Καλησπέρα Κώστα.
Συμφωνούμε μάλλον σε πολλά, αλλά θα διαφωνήσω και μαζί σου εν μέρει. Συγκεκριμένα:
Όσοι παρακολουθούν το Υλικό αλλά όχι ενεργά (εννοώ ανεβάζοντας αναρτήσεις ή συζητώντας), συμμετέχουν σε αυτό με διαφορετικό τρόπο. Το Υλικό πέτυχε ακριβώς γιατί πολλοί το παρακολούθησαν. Και αυτό έδωσε την κινητήριο δύναμη σε κάποιους να αναρτούν. Οι συνάδελφοι παρακολουθούν το Υλικό γιατί δούλεψε στην πράξη για αυτούς, τους έδωσε λύσεις: υλικό για ασκήσεις, εμβάθυνση στην θεωρία, τους προστάτεψε από κακοτοπιές στην διδασκαλία, τους έκανε γνωστούς στον χώρο και πολλά άλλα. Για αυτό και πολλοί το ακολούθησαν και πολλοί το μιμήθηκαν (πόσα ιστολόγια φυσικής υπάρχουν πλέον στο fb, έχω χάσει το μέτρημα).
Όταν κάτι δουλεύει, οι άνθρωποι ακολουθούν. Όταν κάτι είναι θολό και αβέβαιο όχι. Ο Διονύσης πέτυχε γιατί πρώτα έπεισε όλο και περισσότερους από εμάς, με πράξεις, και για αυτό του οφείλει πολλά ο κλάδος.
Αν κάποιοι θέλουν Επιμελητήριο Φυσικών, πρέπει πρώτα να πείσουν. Εγώ, για παράδειγμα, δεν βλέπω κανένα πρακτικό λόγο. Ένα επιμελητήριο, όπως το καταλαβαίνω, έχει ως σκοπό την προστασία και την ανάπτυξη ενός επαγγέλματος και των συμφερόντων των επαγγελματιών του. Οι φυσικοί στην Ελλάδα είμαστε 99% δάσκαλοι. Βγαίνοντας από το Πανεπιστήμιο μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο στην αγορά εργασίας; Δεν αναφέρομαι σε σπάνιες εξαιρέσεις, οι οποίες σχεδόν πάντα απομακρύνονται από την ίδια την Φυσική (πάνε προς το να γίνουν μηχανικοί ή προγραμματιστές για παράδειγμα), αλλά στον κανόνα. Για παράδειγμα και επειδή «φοριέται» πολύ, όταν ακούς έρευνα και φυσική, πάει το μυαλό σου είτε κατά πρώτον στην έρευνα σε νέες εφαρμογές της επιστήμης για την κατασκευή νέων Υλικών ή Τεχνολογιών (πχ Στερεά Κατάσταση που κάποτε ακολούθησα), είτε κατά δεύτερον σε θεμελιώδη έρευνα στην ίδια την επιστήμη και τις θεωρίες της. Το πρώτο στην Ελλάδα είναι ανύπαρκτο εκτός κάποιων τμημάτων στο Πανεπιστήμιο και ελαχίστων Δον Κιχώτηδων μετρημένων στα δάκτυλα του ενός χεριού στο ελεύθερο επάγγελμα (έχω την ευτυχία να γνωρίζω κάποιους εξ αυτών). Συνεπώς δεν υπάρχει εύκολη σύνδεση με την αγορά και απευθύνεται σε λίγα άτομα, όχι στον κλάδο. Για το δεύτερο, την έρευνα στον πυρήνα της επιστήμης, δεν χρειάζεται να πω κάτι, απευθύνεται σε ελάχιστους και καθόλου στην αγορά ή στον κλάδο (τουλάχιστον άμεσα). Αν δε η έρευνα αφορά την διδασκαλία… μόλις κάναμε κύκλο .
Τι έμεινε λοπόν… η διδασκαλία. Ως δάσκαλοι τώρα, έχουμε διαφορετικά συμφέροντα από τους Χημικούς δασκάλους ή τους Μαθηματικούς δασκάλους κ.λπ., για να έχουμε αποκλειστικά το δικό μας επιμελητήριο;
Αυτά και πολλά άλλα πρέπει να απαντηθούν συγκεκριμένα και όχι γενικά. Και αυτά πρέπει πρώτα να τα σκεφτούν, να τα οργανώσουν ως επιχειρήματα και να τα απαντήσουν όσοι το προτείνουν.
Από το «γενικά» χορτάσαμε…
Στάθη σέβομαι την άποψη σου,
η παρούσα συζήτηση αφορά την δημιουργία ενός επιμελητηρίου,
καταλαβαίνω τις αντιρρήσεις, την περίπτωση να μην έχει καμία χρησιμότητα.
Γενικά δεν διαφωνούμε.
Ευχαριστώ την Τίνα, αλλά και εσένα.
Θα συμφωνήσω και εγώ με τον κύριο Λεβέτα. Αυτή τη στιγμή η χώρα μας έχει πάρει τέτοια πορεία που το επάγγελμα του Φυσικού σχεδόν δεν έχει ουσιαστικό λόγο ύπαρξης. Το έγραψα και σε άλλη ανάρτηση. Φέτος εισήχθησαν στις σχολές Φυσικής περίπου 300 φοιτητές και πάρα πολλοί γκρινιάζουν για τις εκατοντάδες κενές θέσεις. Όμως προσωπικά θεωρώ ότι και αυτοί οι 300 είναι πάρα πολλοί για τα δεδομένα της Ελλάδας. Δε βλέπω σε τι μπορούν να απασχοληθούν 300 Φυσικοί που μπορεί να αποφοιτούν κάθε χρόνο. Αν μάλιστα εξαιρέσουμε το επάγγελμα του καθηγητή αμφιβάλλω αν μας χρειάζονται πάνω από 20-30 κάθε χρόνο και μπορεί να λέω και πολλούς.
Βάζοντας στο chatgpt τα ανάλογα ερωτήματα καταλήξαμε στο παρακάτω συμπέρασμα:
Συνοπτικά και εξαιρώντας εντελώς το επάγγελμα του καθηγητή (σε σχολεία, φροντιστήρια ή πανεπιστήμια), ο ρεαλιστικός αριθμός νέων Φυσικών που μπορούν να απασχοληθούν στην Ελλάδα κάθε χρόνο είναι περίπου:
✅ Εκτίμηση: 20–50 άτομα/έτοςΠού απορροφώνται αυτοί:
⚠️ Παρατηρήσεις:
Συμπέρασμα:Η μη-εκπαιδευτική αγορά εργασίας για Φυσικούς στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Μιλάμε για λίγες δεκάδες νέους επαγγελματίες κάθε χρόνο που μπορούν να βρουν απασχόληση άμεσα σχετική με το πτυχίο Φυσικής, χωρίς να διδάσκουν.
Με άλλα λόγια στην Ελλάδα του 2025 οι Φυσικοί δεν έχουμε θέση. Και δεν έχουμε θέση όχι γιατί δεν έχουμε επιμελητήριο αλλά γιατί η χώρα μας έχει πάρει εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Κατά τη γνώμη μου μάλιστα αυτή είναι εντελώς προς τη λάθος πορεία!
Το παρακάτω ίσως να φαίνεται διαφορετικό με τη συζήτηση μας αλλά δεν είναι και τόσο. Πάλι από το chatgpt:
Πολύ ουσιαστικό ερώτημα — και αρκετά αιχμηρό, αν συγκρίνουμε την Πολωνία με την Ελλάδα, δύο χώρες που ξεκίνησαν από διαφορετικά σημεία αλλά κάποια στιγμή βρέθηκαν να κινούνται με παρόμοιο ΑΕΠ ανά κάτοικο (ή και η Ελλάδα μπροστά) — και πλέον η Πολωνία ξεπερνάει την Ελλάδα σε καθαρό βιοτικό επίπεδο.
Ας δούμε το «θαύμα» της Πολωνίας με ψυχρή ανάλυση:
Το “θαύμα” της Πολωνίας: Τι συνέβη;1. Βιομηχανική παραγωγή και εξαγωγικός προσανατολισμός
2. Πειθαρχημένη δημοσιονομική πολιτική
3. Εκπαίδευση και Τεχνικές Ειδικότητες
4. Ισχυρό κράτος, εθνική στρατηγική
5. Σταδιακή άνοδος των μισθών – χωρίς να χαθεί η ανταγωνιστικότητα
Τι έκανε διαφορετικά η Ελλάδα;Αντίθετα, η Ελλάδα:
ΣυμπέρασμαΤο “θαύμα” της Πολωνίας δεν είναι θαύμα, αλλά αποτέλεσμα:
Η Ελλάδα, από την άλλη, επένδυσε σε κατανάλωση, υπηρεσίες και διορισμούς, και ακόμα δεν έχει εθνική στρατηγική για παραγωγικό μετασχηματισμό.