by 
Η ράβδος ΑΒ του σχήματος μάζας Μ και μήκους L μπορεί να περιστρέφεται στο οριζόντιο επίπεδο γύρω από άξονα που περνάει από το άκρο της Α. Πάνω στη ράβδο και σε απόσταση (ΑΓ)= r από τον άξονα περιστροφής της υπάρχει σημειακή μάζα m. Στο ελεύθερο άκρο Β της ράβδου ασκείται σταθερή
εφαπτομενική δύναμη F και η ράβδος αρχίζει να περιστρέφεται με σταθερή γωνιακή επιτάχυνση αγων. Τότε πότε και προς τα πού θα ολισθήσει η μάζα m;
Δίνεται η ροπή αδράνειας της ράβδου ως προς το σημείο Α,
I =1/3∙M∙L2.
Καλησπέρα Μιχάλη.
Έχω έναν φόβο:
Ο μη αδρανειακός παρατηρητής βλέπει εκτός της δύναμης που αναφέρεις (φυγοκέντρου) και την δύναμη Euler.
Η συνισταμένη τους είναι ίση με την οριακή τριβή. Πυθαγόρειο θεώρημα.
Αν μιλήσουμε με βάση τον αδρανειακό παρατηρητή, τότε το σώμα δέχεται μια δύναμη τριβής. Αυτή αναλύεται σε κεντρομόλο και επιτρόχιο. Την στιγμή της ολίσθησης η οριακή τριβή είναι η συνισταμένη κεντρομόλου και επιτροχίου δύναμης. Βγαίνει φυσικά το ίδιο αποτέλεσμα. Η ολίσθηση γίνεται συντομότερα.
Γιάννη καλησπέρα. ΙΡ γίνεται εύκολα;
Προβληματικό i.p. διότι είναι 3D περίπτωση.
Αυτό σημαίνει πώς θα πρέπει αυτή που βλέπεις ως Ν να την θεωρήσεις συνιστώσα της τριβής.
Επίσης η Ν δεν έχει όριο.
Αν έκανα μια οτπικοποίηση άλλη θα απηχούσε την άποψή μου.
Μόνο αν είχα (και ήξερα) το πρόγραμμα Newton 3d.
ΕΔΩ